Pro Regno

Posted by: proregno | April 16, 2021

Antwoord op dr. Wim Vergeer se Netwerk24 skrywe “GK Krugersdorp: Kon begaafde vroue nie langer uit hou”

Die skrywe van dr. Vergeer het gister op Netwerk24 verskyn, hier is dit beskikbaar:

“GK Krugersdorp: Kon begaafde vroue nie langer uit hou“

My skrywe in antwoord daarop:

Dr. Wim Vergeer (‘GK Krugersdorp kon vroue nie langer uithou’, Netwerk24, 15 April 2021) is van mening dat Paulus se verbod deur die Gees op vroue leraars en ouderlinge (1 Tim. 2:11,12) tydelike kulturele voorskrifte en gedragsreëls was, wat net vir die eerste eeuse samelewing gegeld het, “ter wille van die verkondiging van die evangelie.”

Hy roep ook op dat ‘daar moet konsekwentheid wees’, dat al die ‘ten minste ses voorskrifte’ van 1 Tim. 2:9-11 gehandhaaf moetword, en as ons dit nie doen nie, moet ons soos hy eerder al die voorskrifte, insluitend van 1 Tim. 2:11, 12 nie vir ons moderne tye handhaaf nie, en voortgaan om o.a. susters te bevestig as ouderlinge en predikante, want ons ‘kultuur’, dus ons tye bepaal dat dit nou reg en goed is om dit te kan doen.

Drie opmerkings daarop: eerstens, die verbod, voorskrif of gedragsreël van 1 Tim. 2:11, 12 is nie gefundeer in die ‘ter wille van die verkondiging van die evangelie’ rede in die destydse eerste eeuse samelewing nie, maar baie duidelik, in God se blywende skeppingsorde, wat vanselfsprekend tydsgerig is, maar nie kultuur- of tydsgebonde nie, “Want Adam is eerste gemaak, daarna Eva.” (1 Tim. 2:13).

Jesus Christus, die evangelie, en Paulus bevestig dit hier in 1 Tim. 2:11-15. Hy kom red en heilig daardie skeppingsorde, gesag en rolle van man en vrou, dit word nie omver gewerp, vernietig of aangepas by ons ‘moderne’ feministiese tydsgees nie. Natuurlik is daar sake en gebruike wat vervul en ge-eindig het met Christus se koms, maar een daarvan is nie die skeppingsorde en rolle van man en vrou in terme van die huwelik en die leer en regeer ampsdienste in die kerk nie.

Dieselfde Paulus wat deur die Gees 1 Tim. 2:11,12 skryf, skryf dan juis ook in 1 Tim. 6:1-5 en 2 Tim. 4:1-4, dat predikers en kerke nie sal afwyk van die ‘gesonde leer’ midde die tye waarin die kerk hul bevind het nie, nie in die eerste eeu of die een-en-twintigste eeu nie. En, dit sluit die Godgegewe kerkregering van 1 Tim. 2 en 3 in, en (by implikasie) vir ons, dat ons sal preek en leer wat die Skrif leer, ongeag wat die feministiese tydsgees verlang in ons tye, nl. dat vroue in stryd met die skeppingsorde van Christus, hul sal opdring in die leer- en regeerdienste van die kerk van Christus.

Tweedens, as dr. Vergeer die pad gaan begin volg van die tydsgees bepaal wat ons nog mag en moet leer en preek en nie moet preek en leer nie, dan kom die vraag op: hoekom stop hy by die ‘ses voorskrifte’ van 1 Tim. 2? Ons 21ste eeuse tydsgees en grondwet bepaal bv. dat dit liefdeloos en onvanpas is om mense wat volhard in bv. homoseksualisme, te vertel hul sondig en moet hul bekeer; ons tydsgees leer dat dit arrogant is om te leer dat net die Christelike geloof die enigste waarheid en reddingsweg is met uitsluiting van alle ander godsdienste; ons tydsgees leer dit is verkeerd om vroue en dokters wat babas in die baarmoeder vermoor, te vertel hul pleeg moord, dit is sondig en hul moet hul bekeer, ens., ens.

So, is Paulus se voorskrifte van die evangelie wat aan alle mense verkondig moet word met ‘n oproep tot geloof en bekering (wat in die eerste eeu ook baie aanstoot veroorsaak het), dan volgens dr. Vergeer se verstaanswyse, nie ook deel van die eerste eeuse wêreldbeeld wat ook nou verbygegaan het nie, en daarom moet hierdie ander ‘voorskrifte’ van Paulus in bv. 1 Tim. 2:1-4; 4;6-16; 6:1-5; 2 Tim.4:1-5 en 1 Kor. 6:9-11 vandag ook nagelaat word, om sodoende die evangelie ‘kultureel aan te pas’ vir ons ‘moderne’ tye, dat ons vir die ‘aborteerder ‘n aborteerder word, vir die homoseksuele ‘n homoseksuele, vir die nuwe wêreldorde aanhanger ‘n nuwe wêreld orde aanhanger, ens.”, dit wil sê, die evangelie, die Woord, moet aanpas by die sondaar, en nie die sondaar by die evangelie nie?

Derdens, dit is hartseer dat dr. Vergeer en ander wat nog onder die naam ‘gereformeerdes’ deel van die GKSA kerkverband wil wees, nie saam ons onvoorwaardelik voor die evangelie en wet van die Koning van ons kerke, ons Here Jesus, wil buig wat die Here se kerkregering betref nie, al gee dit aanstoot en haat die wêreld ons daarvoor (Op. 12:17). Ek hoop en bid dat hy en ander broers en gemeentes in ons kerkverband opnuut hul sal bekeer oor hierdie saak, sal ophou met die wanorde en verskeurdheid wat hul nou veroorsaak, en sal terugkeer na wat ons kerke saam biddend afhanklik van die Gees, glo en besluit het volgens die Heilige Skrif. Die woorde van Totius geld vandag nog presies so (as hy verwys na relevante Skrifgedeeltes soos 1 Kor. 11, 14 en 1 Tim. 2),

“Ons glo nie dat enige Gereformeerde vrou teen die duidelike uitsprake van die Woord van God in verset wil kom nie. Selfs deur die feministiese praktyke van ons dae sal sy haar nie uit haar koers laat dryf nie.” (Versamelde Werke, deel 3, 1977: 197).

Ten einde gaan dit sentraal nie oor wie ‘begaafd’ is en wie nie, alle gelowiges, klein en groot, mans en vrouens is begaafd deur die Here. Nee, dit gaan oor die Koning van die Kerk se wil, wat Hy leer en beveel wie in die besondere dienste mag dien en nie dien nie, en dit is goed vir man en vrou tot eer van God in Christus, tot heil van sy hele gemeente.

Gaan ons in dankbaarheid almal saam buig voor Hom?

1 Comment

Posted in gksa, Uncategorized, vida, vrou-in-die-ampte

Posted by: proregno | April 14, 2021

GKSA TEOLOë TEN GUNSTE VAN DIE OORSPRONKLIKE REGTE VERSTAAN EN HANDHAWING VAN NGB ARTIKEL 36, DUS GEEN ‘NEUTRALE’ MENSEREGTE OWERHEID NIE

[GKSA studierapport van 1949 insake art. 36 van die Nederlandse Geloofsbelydenis, in die lig van die 21 woorde uitlating wat deur die Gereformeerde Kerke in Nederland (GKN, onder leiding van A. Kuyper en H. Bavinck) in 1905 en die Christelike Gereformeerde Kerke in die VSA (CRCNA) plaasgevind het].

deur proff. drs. WJ Snyman, JD Du Toit (Totius), A. Duvenhage, LJ Du Plessis, S. Du Toit

[Bron: Handelinge van de GKSA algemene sinode van 1949, Potchefstroom, bl. 213 tot 229]

“… Aangesien alles afhang van die suiwere eksegese van (NGB art. 36) en die praktiese betekenis vir ons tyd daarin geleë is dat ons sal weet hoe die beginsels onder die bestaande regsorde toegepas sal word, beveel die sinode by die ev. ekumeniese sinode aan dat die artikel onveranderd bly staan en dat die Gereformeerde Kerke ‘n baie duidelike uiteensetting sal gee van die betekenis van die artikel vir ons moderne tyd.” – Deputate NGB art. 36 (Acta 1949)

InleidingIs daar ‘n artikel van ons gereformeerde Christelike geloof wat in die 20/21ste eeu meer onder aanslag is, as NGB art. 36? Ek glo nie. Nie net ongelowiges, humaniste en vyande nie, maar ongelukkig ook baie opregte goeie (gereformeerde) gelowiges het uiteindelik gebuig onder die tydsgees teen die sogenaamde ‘gevaarlike konstantynse teokratiese christendom’ wat die verhouding ‘kerk en staat’ – volgens die kritici – heeltemal verkeerd gehad het vir 400 jaar, want volgens die NGB art. 36 kritici moet dit lei tot ‘n ‘ketterjagtery’ of ‘staatvervolging van mohammedaan, anabaptis of pouslikes’, dat daar geen ‘vryheid van gewete’ sal wees nie, dat “die staat jou dwing om ‘n gelowige te wees”, ens.

Ja, Calvyn, Knox, Beza en die outentieke reformatore wat gevolg het, was reg met die reformasie van die individu – verlossing uit genade alleen, geloof alleen, Christus alleen. Ja, hul was reg met ‘n oproep van die Skrif alleen, aan God alleen die eer, die reformasie van die kerk … maar, volgens die kritici van ‘Christendom, NGB art. 36″, ens., was hul ‘slagoffers van hul tye’, was hul maar nog ‘middeleeus in hul denke’ wat die ‘verhouding kerk en staat’ betref, en kan ‘ons’ hul nie meer navolg in hul ‘teokratiese en/of teonomiese denke’ van die 16de eeu en daarna nie. En sommige protestante (ons baptiste vriende, sal natuurlik byvoeg dat ons reformatoriese vaders het nie ver genoeg ‘gereformeer en geprotesteer’ wat die doop betref asook ‘kerkbeskouing’ nie, en dat die ‘NGB art. 36 staatsbeskouing’ die gevolg van die reformatore se ‘doopsbeskouing’ was, hulle het nie ‘genoeg’ gebreek met die OT nie…).

Ja, daar is al baie boeke, artikels en debatte gevoer oor NGB art. 36, en daar sal seker nog baie wees in die toekoms. Ek plaas hierdie studiestuk van proffs. Snyman, Totius, S. Du Toit, LJ Du Plessis en A. Duvenhage, gewaardeerde gereformeerde teoloë en regsmanne (Du Plessis), as bydrae tot hierdie onderwerp.

As mens hierdie goeie deeglike studie van die onderwerp bestudeer, dan hoor mens ‘n ander (reformatories-konfessionele) gees as die een wat vandag gehoor word, ongelukkig uit baie kerke en baie teoloë van die tyd, nl. in plaas van die verkondiging van Christus se heerskappy op elke lewensterrein (insluitende die burgerlike maatskappy en burgerlike owerheid), bepleit baie ‘n ‘godsdienstige mensregte selfs neutrale’ burgerlike owerheid vir vandag. Die slegte vrugte van ‘n kerk en samelewing wat Christus se heerskappy wil beperk tot die individu, gesin en kerk, en sy heerskappy verwerp oor die burgerlike terrein, sien en beleef ons om ons. As ons nie meer die Here as ons Koning wil hê op elke lewensterrein nie, maar ‘soos al die nasies’ (om ons…), 1 Sam. 8, dan sal ons die gevolge dra.

Wat die NGB art. 36 studierapport so treffend en aktueel maak, is dat hul juis al die verkeerde verstaan en verklarings van NGB art. 36 aanspreek, en sake helder en duidelik stel waaroor NGB art. 36 onderliggend juis gaan in navolging van die Heilige Skrif. Ja, enige belydenis, soos enige preek, soos enige woord kan misbruik en verdraai word deur ‘n kwaadwillige aanhoorder wat vyandig is oor die regte onderliggende inhoud en boodskap van daardie preek, belydenis en/of spreker. As aanhoorders dit met Christus gedoen het, hoeveel te meer met al ons feilbare uitsprake, belydenisstukke, preke, ens.

Ons gereformeerde vaders behandel die “NGB artikel 36 kontroversie” onder die volgende vier afdelings en vrae:

1) Wat het die opsteller (Guido de Bres) van die Konfessie presies bedoel?

2) Hoe harmonieer die gedagtes daarvan met wat die Gereformeerde vaders in die 16de en 17de eeu geleer het?

3) Is die opstellers van die Konfessie en die Gereformeerde vaders in die algemeen in stryd met hulself?

4) Is die gedagtes van die Konfessie (en van die Gereformeerde vaders) in stryd met die Skrif?

As mens die studierapport bestudeer, sien mens hoe wydgelese en ingelig die deputate was in hul studiewerk. Hul was deeglik bewus van die “beswaardes” se argumente en sit dit uiteen (basies dieselfde argumente wat vandag … nog meer … gehoor word op verskillende wyses … sien veral vandag die (radical) Two Kingdom Theology beweging onder sommige VSA gereformeerdes: RS Clark, Calvin and Theonomy). Die deputate let versigtig op die ‘presiese bewoording’ van die oorspronklike teks, veral van die ‘gewraakte 21 woorde’ wat deur sommige kerkverbande verwyder is, in die lig van die verskillende Franse, Nederlandse en Latynse tekste. Hul kyk hoe gereformeerdes vanaf 16de tot 19de eeu NGB art. 36 se onderliggende beginsels verstaan het, o.a. de Bres self, Calvyn, Beza, Synopsis-teoloë, Voetius, verskillende gereformeerde konfessies van die 16/17de eeu, (sien ook hierdie artikels oor die saak, ook ten opsigte van SA: Die teokrasie en teonomie van NGB artikel 36 en Teokrasie en Teonomie in die ZAR, by Totius, by Calvyn en die outentieke Reformatoriese belydenisskrifte van die 16/17de eeu), ens.

Nog ‘n baie belangrike onderwerp wat aangeraak word, is die hele ‘verhouding OT – NT’ (bl. 12ev), ‘n baie belangrike saak nie net in die debat oor die (kinder)doop, verbond en kerkbeskouing tussen gereformeerdes en baptiste nie, maar ook verhouding ‘kerk en staat’ oftewel ‘kerk en burgerlike owerheid. Die deputate noem 4 sake wat hul saam met beswaardes stem oor hierdie verhouding, maar ook waar die beswaardes sake mis wat noodsaaklik is vir ons ‘kerk en staat’ beskouing:

“U deputate stem volmondig saam dat onderskei moet word tussen O.T. en N.T. maar meen tog dat beswaardes nie genoeg rekening hou met die eenheid van die Woord van God nie.” (bl. 13, sien die aanhalings hier onder).

Sien ook die bybels-profetiese getuienis waarvoor die deputate gepleit het, in hul tye aan die einde van hul studiestuk (veral nr. 2 & 3), ‘n sterk oproep van vermaning en bekering aan die burgerlike owerheid, wat baie gemis word in ons tye (beklemtonings bygevoeg):

“Hierdie uiteensetting sal sover moontlik wêreldkundig gemaak word en sal ook ‘n woord bevat wat spesiaal aan die owerhede gerig word. Hierin sal:

Die owerhede wat positief Christelik is, bemoedig word in hul strewe.
Die owerhede wat “neutraal” staan teenoor die Christus en sy kerk, daarop gewys word dat hulle nie neutraal mag wees teenoor die geopenbaarde Woord van God nie.
Die beslis heidense owerhede met alle klem daarop gewys word dat hulle hul moet bekeer van hul afkerige weë, dat hulle die kerk van Christus in sy selfstandigheid sal handhaaf, hulle geen ius in sacra (reg ten opsigte van die inwendige sake) sal toeëien nie en die hals sal buig onder die juk van Christus.
Aan alle owerhede verduidelik word wat die Skriftuurlike leer van die vryheid van die gewete en die roeping van die owerheid in hierdie verband is.
Bostaande rapport (geamendeer al dan nie), asook die besluite van die sinode in hierdie verband, sal deurgestuur word na die ev. ekumeniese sinode van Geref. Kerke.

Hier is ‘n paar aanhalings (beklemtonings bygevoeg):

“In die 19de eeu het die aanvalle op kerk en Christendom meestal gekom van die kant van die wetenskap. In die twintigste eeu van die politieke kant. In die 19de eeu kon reeds gesien word tot watter mate van tirannie die liberaal-demokratiese staat kan oorgaan, maar veral die opkoms van die totalitêre state in die twintigste eeu maak die gevaar geensins denkbeeldig nie dat goddelose owerhede hulle (verkeerdelik) op art. 36 kan beroep vir hul tirannie oor kerk en godsdiens, veral op die sin wat lui: “maar ook om die hand te hou aan die heilige kerkdiens.” Dit is dus noodsaaklik dat daar weer besinning sal kom oor die implikasies van art. 36. Solank as daar geen gravamen ingedien is nie, kan ons immers aanneem dat ons Kerk bely wat in art. 36 staan en dit beskou as in volle ooreenstemming met die Woord van God. In 1913 is dan ook besluit dat die Geref. Kerk in Suid-Afrika die artikel onveranderd laat staan (vgl. Hand. 1913, art. 112, 117). Tot sover nog altyd die oorweginge wat gegeld het by die indiening van die beskrywingspunt.”

Wat die NGB art. 36 teks self leer:

“Die Franse woordjie “ains” is in die tyd van Calvyn gebruik en het die betekenis gehad van “maar.” Dus “maar ook” het die owerheid ‘n taak ten opsigte van die geestelike lewe van die volk. Uit die teks self volg derhalwe nie dat vir die uitvoering van die tweede deel van die taak dieselfde magsmiddele per se gebruik moet word as vir die eerste deel nie… Beza maak net soos Calvyn onderskeid tussen ketters en ketters, tussen diegene wat dwaal te goeder trou en die wat hulle hardnekkig teen die waarheid versit… Vir die laastes meen hy dat geen straf te streng is nie. ”

” ‘n Saamvattende beskouing met betrekking tot die werklike betekenis, van die woorde van die belydenis gee ons nadat die uitsprake van Gereformeerde vaders gehoor is. Voorlopig wil ons egter hier opmerk dat dit vir geen teëspraak vatbaar is nie dat die Konfessie aan die owerheid ook ‘n taak toeken ten opsigte van Kerk en godsdiens.”

Calvyn se uitsprake teen ketters wat openbare orde wil omver werp:

“U deputate wil hier die aandag daarop vestig dat Calvyn spreek van “die publieke terrein van die lewe” en van “nie straffeloos duld nie.” Hierdie woorde is van betekenis. Van belang is ook om daarop te let wat Calvyn op hierdie woorde laat volg. Waarom moet die owerheid waak dat geen religieuse ergernisse onder die volk gesaai word nie? Dat daar “publica religionis facies” sal wees, wat (volgens Visscher) beteken dat die owerheid moet sorg dat nie allerhande wind van leer onder die mense uitgesaai word nie, omdat daaruit onrus en revolusie kan opkom (vgl. Visscher, a.e., bl. 157 — ons kursiveer).

Die beginsels van die Mosaïese wetgewing geld nog vir vandag:

“Belangrik is in hierdie verband ook die volgende konklusie waartoe prof. L. J. du Plessis kom: “Nou is dit byna nie nodig nie om daarop te wys dat hoewel Calvyn baie van die bepalinge (nl. van die dekaloog-Dep.) aanvaar as algemeen-geldig, hy tog nie van mening is dat hulle as sodanig toepaslik is in alle state nie. Inteendeel, as God Self sy strenge gebodseis matig om dit uitvoerbaar te maak met staatkundige middele, dan wys Hy self die weg vir positivering van die blywende aequitas-kern van sy gebod, nl. dat rekening gehou sal word met wat bepaalde maatskaplike omstandighede vereis.

Wel gee die Mosaïese wetgewing ‘n model ter navolging. Maar die aangewese weg is om die gebod aan te pas aan plaaslike omstandighede en om die betrokke maatskappy op te voed tot ‘n hoërstaande regsoortuiging, waar hy nog nie die strengheid van die gebod kan dra nie. Veral die aard en graad van straf ₍vir bepaalde misdade sal afhang van omstandighede, mits wat God verbied, slegs ook van staatsweë teë-gegaan word na verhouding van die erns en veelvuldigheid van die misdaad.” (Die staatsteorie van Jean Calvin, bl. 60.) (Vgl. ook uit dieselfde werk, bl. 58: “Nie kettery moet dus gestraf word nie, maar revolusionêre skending van die reg ten opsigte van die religie.”)”

“Hier kan nog vermeld word dat die eerste en tweede Helvetiese Konfessies, die Engelse Konfessie van 1553, die Skotse Konfessie van 1560 en die Westminsterse Konfessie van 1647 in hierdie materie met die Ned. Geloofsbelydenis ooreenstem. Later, hoofsaaklik in die negentiende eeu, is deur Geref. Kerke in Angelsaksiese lande wysiginge aangebring, min of meer in die gees van die rapport wat in 1905 in Nederland gedien het.”

Gewensvryheid:

“Onder gewetensvryheid het hulle egter nie verstaan ‘n vryheid om in die openbaar al wat ‘n mens wil uit te spreek en te propageer nie. Dit word algemeen erken dat vryheid perke moet hê, anders ontaard dit in losbandigheid. Op die terrein van die gewete mag die staat nie kom nie, maar dit is ‘n ander vraag hoeveel die owerheid op publieke terrein mag toelaat… Die belangrike punt is vir ons hier dat die Geref. teoloë van die 17de eeu sulke uitsprake kon doen sonder dat daar sprake is van ŉ besef dat hulle in stryd met art. 36 sou handel.”

“Dit is onmoontlik en ook onnodig om in hierdie rapport op die breë vraagstuk van die verhouding van kerk en staat in te gaan. Laat dit hier genoeg wees om te verklaar dat Calvyn seker die selfstandigheid van beide Kerk en Staat geleer het en dat die Geref. vaders saam met hom gestry het vir die ius in sacra (reg in die heilige dinge) van die kerk. Dink bv. aan die toepassing van die kerklike tug. Liewer as om toe te gee, het hy in ballingskap gegaan. Tog het Calvyn en ander geen meganiese skeiding beoog nie. Die Hervormer van Genève gebruik bv. die beeld van siel (kerk) en liggaam (staat). Daar is groot en belangrike dekkingsterreine waarop albei beweeg. Slegs die Liberalisme kan ‘n absolute skei-ding en die leer van die “neutrale” staat handhaaf.

Hoewel dus kerk en staat selfstandig is en geen heerskappy van die een oor die ander geduld mag word nie, hei die een tog ‘n roeping teenoor die ander ooreenkomstig die Woord van God. In art. 36 word die roeping van die staat teenoor godsdiens en kerk beskrywe. Dit is duidelik dat die staat ook met die kerk rekening moet hou.”

Verhouding OT – NT in Skrifgebruik oor ‘kerk en staat’,

“Wat die Nuwe-Testamentiese tekste betref wat deur beswaardes aangehaal word, kan ons volmondig met hul konklusie saamstem: “Alle poging om zijn rijk door uitwendig geweld uit te breiden of te verdedigen heeft Christus derhalve tegengestaan en afgekeurd omdat dit met den aard van zijn koninkrijk in strijd was.” Ons meen egter dat ons duidelik aangetoon het dat art. 36 hiermee nie in stryd is nie, aangesien dit hier nie gaan oor die innerlike aard van die koninkryk van die hemele nie, maar oor die roeping van die owerheid, veral ten opsigte van die eerste tafel van die wet en wel op sy eie terrein.”

“Sowel in die Ou as in die Nuwe Testament geld dus dat die koninkryk van die hemele homself nie met magsmiddels mag uitbrei nie. Die N.T.-tekste wat beswaardes aanhaal behou dan ook hulle volle krag. Maar dit sê niks ten opsigte van die taal van die owerheid nie, veral wat die publieke terrein betref.”

God se Woord, nie mense(natuur)regte nie, is gelowiges se norm vir hele lewe, ook vir die burgerlike owerheid:

“As gevra word: hoe weet die owerheid wat waar en wat vals is, kan in die eerste plek na Rom. 1:19 en verder verwys word. As God nie reg gedien word nie, is dit onderdrukking van die waarheid en skuldige nalatigheid. Onkunde ontslaan nie van plig en verantwoordelikheid nie. As dit reeds geld van die heidene sonder enige kennis van die besondere openbaring, hoeveel te meer dan van diegene wat kennis dra van die Woord van God, die Heilige Skrif. Die Skrif maak dan ook nie onderskeid tussen belydende en nie-belydende owerhede nie. Daar is vandag seker geen owerheid wat kan verklaar dat hy niks van die Bybel weet nie. En tot almal sonder onderskeid kom die magtige eis dat hulle in die ware, sin van die woord dienaars van God sal wees. Wel is dit waar dat die owerhede in die geskiedenis dikwels die ware kerk vervolg het en dit in die toekoms in verskerpte mate sal doen, maar hulle plig bly daar dieselfde om en hulle sal aan die hoogste Regter verantwoording doen.”

Die burgerlike owerheid het ‘n taak ten opsigte van beide tafels van die wet, vir hulle spesifieke ‘burgerlike publieke’ terrein, volgens God se Woord:

“Konklusie. — U Deputate meen dat hulle in bostaande uiteensetting die vraagstukke wat in verband met art. 36 staan, genoegsaam toegelig en die geopperde besware onder die oë gesien het. Hulle wil nou aanbeveel dat die eerw. Sinode soos volg besluit:

Op die grondslag van die Heilige Skrif kan daar geen verskil bestaan oor die vraag of die burgerlike owerheid ‘n taak het ten opsigte van beide tfels van die wet en dus ten opsigte van die ware godsdiens en die kerk van Christus nie, ongeag die persoonlike belydenis van die lede van die owerheid.
Verskil kan alleen ontstaan ten opsigte van die wyse waarop hierdie taak uitgevoer moet word. Dit hang saam met die feit dat gedurende die eeue die regsbehoeftes en die regsoortuiginge van die volksgemeenskappe verander.
Art. 36 van die Ned. Geloofsbelydenis beliggaam die ewige en onveranderlike beginsels van Gods Woord ten opsigte van die verhouding van die burgerlike owerheid tot die ware godsdiens in die kerk van Christus.
Die besware wat teen sekere uitdrukkinge ingebring word, bv. teen die woorde “alle” (afgodery) en “uitroei” verloor hul betekenis wanneer hulle gelees word in die lig van die verklaring en toepassing wat die Geref. vaders van die sestiende en sewentiende eeu van die beginsels gegee het. In elk geval behou enige owerheid altyd sy diskresionêre bevoegdheid.
Aangesien alles afhang van die suiwere eksegese van die artikel en die praktiese betekenis vir ons tyd daarin geleë is dat ons sal weet hoe die beginsels onder die bestaande regsorde toegepas sal word, beveel die sinode by die ev. ekumeniese sinode aan dat die artikel onveranderd bly staan en dat die Geref. Kerke ‘n baie duidelike uiteensetting sal gee van die betekenis van die artikel vir ons moderne tyd.“

Tot hier die verskillende aanhalings uit die deputate se studie oor NGB artikel 36.

Die volledige NGB studie rapport kan hier gelees word:

NGB artikel 36 GKSA studiestuk 1949.

________________________________________

Opmerkings:

1 Ongeag die weglating of wysiging van die ’21 woorde’ in NGB artikel wat sentraal in die debat is, moet ook gesê word dat ongeag self hierdie veranderinge, die artikel nog steeds dan pleit vir die ‘Christelike staatsidee’, m.a.w. dat burgerlike owerhede sal buig voor Christus en volgens sy Woord op hul terrein volgens sy Woord sal regeer. Sien hierdie artikel wat dit verduidelik:

Revised Belgic Confession Article 36: The Magistrate Is Subject To God’s Law

“Belgic Confession Article 36 “Of the Magistracy and Government” has direct application in the ongoing debate over the so-called “two kingdoms” movement. The Magistrate Is Subject To Both Tables Of The Law, The Authority Of God’s Word, And Serves To Advance Christ’s Kingdom … In examining both the text of the revised Belgic 36 and the accompanying historical record surrounding the revision, we should clearly conclude that: 1. the Magistrate is subject to both tables of God’s law; 2. the Magistrate is subject to the authority of God’s Word; 3. the Magistrate is ordained to advance the kingdom of Christ. It is incumbent upon URC office bearers who personally might have trouble with the confessions to refrain from publicly contradicting the confessions either directly or indirectly.”

2 Sien ook Dirk Postma se ‘teokraties-teonomiese’ lyne hier in die boekie wat hy verwerk het, spesifiek by “5. die gebruik van die burgerlike wette vandag”

3. Ook op staatkundige terrein bely ek die ewigdurende beginsels van God se Woord – pres. Paul Kruger.

Leave a Comment

Posted in burgerlike owerheid, burgerlike regering, handelinge 1949 oor ngb art 36, kerk en staat, ngb artikel 36, prof a duvenhage, prof lj du plessis, prof s du toit, prof wj snyman, romeine 13, teokrasie, teonomie, totius, Uncategorized

Posted by: proregno | April 12, 2021

CHRISTUS AS HOOF VAN DIE MAN EN DIE GESAGSORDE IN DIE KERK

Hoe raak dit die verhouding

tussen die man en die vrou in die kerk?

deur prof. dr. JJ van der Walt

(professor Teologiese Skool Potchefstroom, 1976-1988)

[Bron: Christus as Hoof van die Kerk en die Presbiteriale Kerkregering, Potchefstroom: Pro Rege, 1976: bl. 34-37, 41, 42. Tegnies versorg deur S. Le Cornu, die hoofopskrifte is vanuit die inhoud van die teks bygevoeg]

Inleiding – S. Le Cornu

In 1935 skryf Totius alreeds in ‘n artikel, waarin tekste soos o.a. 1 Kor.11 en 14 asook 1 Tim. 2 vermeld word (wat sentraal staan in die hele debat oor ‘vroue in die besondere dienste’), dat:

“Ons glo nie dat enige Gereformeerde vrou teen die duidelike uitsprake van die Woord van God in verset wil kom nie. Selfs deur die feministiese praktyke van ons dae sal sy haar nie uit haar koers laat dryf nie.” (Versamelde Werke, deel 3, 1977: 197; beklemtoning bygevoeg).

Tog is daar nog baie wat deur die tydsgees en beroep op ‘menseregte’ of ‘tye het verander’ voortgaan om God se skeppings- en gesagsorde omver te werp (waarop Paulus hom beroep in die Skrif by beide 1 Kor. 14 en 1 Tim. 2), soos dit ook gestalte moet kry in God se wil wie in die besondere ampsdienste mag dien of nie. Party meen dit was net geldig vir Paulus se tyd, net ‘n 1ste eeuse probleem, ander gaan blatant verder en meen Paulus was verkeerd en moet of verwerp word of ‘aangepas’ of ‘opgedateer’ word vir ons tye.

In hierdie verband, sien opnuut hierdie kosbare studie van prof. JJ van der Walt,

Christus as Hoof van die Kerk en die Presbiteriale Kerkregering.

Hy gee ‘n goeie Skrifstudie van die hoofskap van Christus, en wat dit alles behels vir die kerk van Christus, ook die besondere dienste, hoe Christus se Hoofskap die orde in die kerke bepaal, ook die man en vrou se onderskeie rolle en take, hoe Christus se gesag bedien moet word, ens.

In ‘n tyd van ‘kerkorde en kerkreg krisis’, is dit baie belangrike boek om te bestudeer. Belangrike Skrifgedeeltes oor ‘hoofskap’ in beide 1 Kor. 11 en Ef. 5 word aangespreek.

Ek plaas hier ‘n uittreksel uit sy boek, met die hoop dat dit u sal lei om die hele boek te bestudeer en vir u leraars, kerkrade en gemeentelede sal aanbeveel vir verder biddende besinning oor hierdie belangrike saak van kerkregering in die lig van Christus se Hoofskap.

In wese gaan die hele ‘vrou in die besondere dienste’ saak, nie oor wat “ek as man” of “ek as vrou” in die kerk wil nie, of wat ons elkeen ‘voel’ oor ons roepinge al dan nie, of oor ons tydsgees en tye se ‘behoeftes” nie, maar dit gaan oor die eer van God in en deur die Hoofskap van Christus soos geopenbaar deur sy Gees en Woord in die Heilige Skrif.

Christus se Hoofskap is op die spel, die gesag van sy Woord is op die spel, besef daarom opnuut die belangrik van hierdie onderwerp – waaroor kerke en kerverbande een in leer, diens en tug moet wees (soos deur die GKSA sinodes in navolging van die Skrif besluit is) – deur ‘n deeglike biddende besinning oor die inhoud van hierdie werk van prof. dr. JJ van der Walt (ek hoop om ook in die toekoms verdere aspekte of dele uit die boek hier op my blog te plaas).

Vir nou word hierdie volgende 4 onderwerpe as basis deurgegee (met ‘n paar aanhalings uit die teks hieronder):

1. Christus se Hoofskap en die gesagsorde in die Kerk volgens 1 Kor. 11:3

“Die gesagsorde in die ampswerk wat God gestel het deur die subordinasie van die vrou, is geen minderwaardigsteling nie: ‘Dit is nie vernederende knegverhoudings nie, nie ’n afgeforseerde diens nie; maar dit is egte liefde met die totale vryheid en saligheid, ware oorgawe van die eie lewe aan dié een waarvoor ons beroep is tot wie ons moet leef; egter nie só dat dit ’n willekeurige gelykheid begeer nie, maar só, dat die gemeenskap daardeur bewerk word, dat die oor- en ondergeskiktheid wat God bestem het, bewaar word en ’n heers- en dien, ’n leidinggewend en gehoorsaam-wees tussen beide bestaan.’ … Die Middelaarswerk van Christus hef die gesagsorde tussen man en vrou nie op nie, maar bevestig dit… Die vrou moet haar aan God se orde onderwerp om Christus wil Paulus, ‘is bevrees dat hierdie ontkenning die ingrypende gevolg kan hê dat die hoofskap van Christus nie meer ernstig opgeneem sal word nie…'”

2. Christus se Hoofskap en die gesagsorde in die Kerk volgens Ef. 5:20-23

“Ten eerste stel Paulus hier binne die huwelik dieselfde gesagsverhouding as in 1 Kor. 11 : 3 – die vrou moet haar man onderdanig wees “soos aan die Here” (vs. 22, 23). Haar onderdanigheid aan haar man is deel van haar onderdanigheid aan die Here. Maar die verhouding van Christus tot die kerk gaan bó dié blote gesagsverhouding uit, want Hy is “die Verlosser van die liggaam”.

Na die voorbeeld van Christus as “Verlosser van die liggaam” moet die man as hoof van sy vrou sy superioriteit nie dominerend uitoefen nie, maar versorgend en beskermend. Die punt van vergelyking is: onderdanigheid aan haar man, die hoof, soos die gemeente aan Christus, die Hoof.”

3. Liefdesdiens in die huwelik en gemeente

“Soos Christus aan sy liggaam, die kerk (vs. 25), en die man aan sy eie liggaam liefde bewys, só, na dié voorbeeld, moet die man onselfsugtig en vrywillig (vs. 25) aan sy vrou liefde bewys.”

4. Die Gees werk en spreek deur sy Woord

“Christus regeer sy kerk deur sy Gees en Woord vir sover dit die bewuste gehoorsaamheid van die kerk betref. Hoof, Gees en Woord is dus in die kerkregering ‘n onlasmaakbare eenheid. ….

Die onderskeidingsvraag in die kerkregering is: Word aan die Hoof vasgehou (Kol. 2:19)? Die feit dat Christus die Gesagshoof van die kerk is, bring mee dat die liefde die modus quo van die kerkregering bepaal. Die waarheid moet in liefde betrag word. Waar van die waarheid afgewyk word, of die kerkregering in ‘n koue regsproses ontaard is die Hoof losgelaat. Dieselfde geld vir sluheid en listigheid (Ef. 4:14), wanneer in die kerkregering oor ‘n teenparty ‘n oorwinning behaal word met onheilige sette of geknoei.“

Die boek kan hier elektronies afgelaai word (sien gerus die inhoudsopgawe vir al die onderwerpe wat aangespreek word), en by Pro Regno Boeke kan ‘n hardeband kopie aangekoop word (R40-00) per kopie.

______________________________________________

1. Christus se Hoofskap en die gesagsorde in die Kerk volgens 1 Kor. 11:3

“Maar ek wil hê dat julle moet weet dat Christus die hoof is van elke man, en die man die hoof van die vrou, en God die hoof van Christus.” (1 Kor. 11:3)

In 1 Kor. 11 : 3 word die algemene gesagsordening, wat God in die menslike samelewing gestel het, bevestig en die konsekwensies daarvan vr die orde in die kerk gestel. „Hoof” dui hier ‘n gesagsposisie aan, wat alieen figuurlik en nie metafories verstaan kan word nie.¹⁾ Die klem val op die onderworpenheid aan die „hoof’. Die aksent lê nie op die hiërargie van bó na benede nie, maar op die lyn wat van benede na bo loop. Daarmee word aangedui, “nie waarvoor die hoof is nie en nie wat hy aan diegene onder hom skenk nie … maar die houding van die laer geplaaste teenoor sy hoof. Soos Christus onder God gestel word, so is elke man onder Christus en elke vrou onder die man”.²⁾

Om die draagwydte van 1 Kor. 11 : 3 vir die verhouding van Christus tot sy kerk te verstaan, moet ons nagaan in watter verhouding Christus hier tot God staan, wat met “elke man” bedoel word, en hoe die verhouding tussen die man en die vrou die orde in die kerk raak. “Hoof” moet in aldrie dele van die vers dieselfde betekenis hê, anders verklaar dit nie die vrou se posisie nie.

Christus is aan God onderworpe “insover Hy Homself in ons vlees aan die Vader onderwerp het: want anders, terwyl Hy dieselfde wese met die Vader is, is Hy ook aan Hom gelyk. So moet ons dan bedink dat dit gesê word van Christus die Middelaar”.³⁾ Dit gaan om Christus se ampswerk en nie om sy plek in die Drie-eenheid nie,⁴⁾ soos blyk uit sy ampsnaam, Christus.

Toegepas op die man-vrou verhouding beteken dit dat die vrou in die ampswerk aan die man gesubordineer is. God het as gesagsorde vir die ampswerk die subordinasie van die vrou aan die man gestel. Paulus laat nie toe, “dat die vrou haarself met die man gelykstel nie. Sy moet herken dat sy anders is as die man. Vir elkeen is daar ’n Hoof, sowel vir die man as vir die vrou; elkeen het die Hoof oor hom/haar, wat hom/haar regeer, vir wie hy mag leef”.⁵⁾

Aan Christus is elke man⁶⁾ gesubordineer, sonder uitsondering. Maar ook aan Hom alleen.⁷⁾ So staan “man” teenoor “vrou”. Dit kom neer op die manlike geslag teenoor die vroulike geslag.⁸⁾ Die gesagsorde in die ampswerk wat God gestel het deur die subordinasie van die vrou, is geen minderwaardigsteling nie:

“Dit is nie vernederende knegverhoudings nie, nie ’n afgeforseerde diens nie; maar dit is egte liefde met die totale vryheid en saligheid, ware oorgawe van die eie lewe aan dié een waarvoor ons beroep is tot wie ons moet leef; egter nie só dat dit ’n willekeurige gelykheid begeer nie, maar só, dat die gemeenskap daardeur bewerk word, dat die oor- en ondergeskiktheid wat God bestem het, bewaar word en ’n heers- en dien, ’n leidinggewend en gehoorsaam-wees tussen beide bestaan.”⁹⁾

(Dit is so) want ook Christus is gesubordineer aan God.

Die Middelaarswerk van Christus hef die gesagsorde tussen man en vrou nie op nie, maar bevestig dit, soos Alford opmerk: “observe that though (Gal. 3 : 28) the distinction of the sexes is abolished in Christ, as far as the offer of and standing in grace is concerned, yet for practical purposes, and for order and seemliness, it subsists and must be observed”.¹⁰⁾Dit gaan om die gesagsorde wat God gestel het tussen man en vrou. Die gesagsorde is ten nouste verbonde aan die gesagsposisie van God Self, want,

“God se heerskappy strek oor almal, oor Christus en oor die mans en vroue, en Jesus se heerskappy omvat almal, die mans en die vroue. God se regering kom egter daardeur tot uiting, dat dit die verordeninge (ordes) tot stand bring, waarin ons Hom moet dien, en Hy bring ons deur hulle in verskillende diensverhoudinge. Daardeur, deurdat ons hierdie verhoudinge bewaar, bly ons in onderdanigheid onder God…”.¹¹⁾

Met die gesagsverhouding tussen man en vrou is die gesag van Christus as hoof gemoeid: “Deurdat Paulus van dit spreek wat sy met haar kop doen, herinner hy hulle wat die voorafgaande Woord sê, dat die man Christus sy Hoof het [en] die vrou in die man haar hoof het. Hierdie hoof moet hulle in alle dinge eer en daarom niks doen wat hulle kop onteer nie.”¹²⁾

Die uitspraak van Paulus kry besondere betekenis wanneer gelet word op die agtergrond waarteen dit gedoen is. Paulus handel in 1 Kor. 10 : 23 -11 : 34 oor die Christelike vryheid. In besonder gaan dit oor ‘n vraag betreffende ‘n saak van oënskynlik weinig belang. Nogtans wys Paulus die vraag nie af nie, maar hy wys die weg aan op ‘n terrein wat vir die gemeente nuut is. Die gemeente het die apostoliese prediking (paradosis) vasgehou (vs. 2): “paradosis (‘leringe/onderrig’) wil sê dat hulle nie in hulle eie naarn kom nie, maar oorbring wat Christus hulle beveel het. Daarom kan vir die paradosis (leringe/onderrig) ontsag, gehoorsaamheid gevra word. Na die inhoud is dit dieselfde as evangelion (‘evangelie/goeie nuus’) of kerygma (‘verkondiging/prediking’), maar besien in die lig van die gesag waarmee gespreek word.”¹³⁾

Daarvan was die sentrale inhoud: Jesus is die Christus (Hand. 2 : 36). Die optrede van sommige vroue wat met onbedekte hoof tot God bid (vs. 13), het die gesag van die prediking en daarmee die enige posisie van Christus in gedrang gebring, want hulle het die deur God gestelde gesagsorde ter syde gestel. So verkry die skynbaar formele handeling, dat die vroue in gelykheid¹⁴⁾met mans optree, in hulle verhouding tot Christus ‘n ingrypende betekenis.

Teen die omverwerping van die gesagsorde in die gemeente stel Paulus in sy vermaning voorop: “maar ek wil hê dat julle moet weet dat Christus die hoof is van elke man…” Die vrou moet haar aan God se orde onderwerp om Christus wil Paulus, “is bevrees dat hierdie ontkenning die ingrypende gevolg kan hê dat die hoofskap van Christus nie meer ernstig opgeneem sal word nie…”¹⁵⁾

Samevatting:

Uit die voorgaande volg dat in die kerklike ordebepalinge alles vasgestel en volbring moet word met eerbiediging van die enige gesagsposisie van Christus. Hierdie eis geld selfs vir die formele en uitwendige handelinge in die kerk, soos die al of nie dra van ‘n hoofbedekking deur ‘n vrou. Met alles wat in die kerk gebeur is die oppergesag van Christus gemoeid. Om vas te stel of ‘n handeling in die kerk toelaatbaar is, moet oorweeg word of dit die oppergesag van Christus erken of in gedrang bring. Wanneer die gesag van Christus in gedrang kom, dan word selfs ‘n formele handeling ontoelaatbaar. Daarom begin Paulus sy antwoord, oor die vraag in sake die onbedekte hoof van ‘n vrou, met ^!n verklaring oor die gesagsposisie van Christus. Deur die gesagsposisie van Christus word alle handelinge begrens en alle verhoudinge in die kerk bepaal.

2. Christus se Hoofskap en die gesagsorde in die Kerk volgens Efesiërs 5:20-23

“… terwyl julle God die Vader altyd vir alles dank in die Naam van onse Here Jesus Christus, en aan mekaar onderdanig is in die vrees van God. VROUE, wees aan julle eie mans onderdanig, soos aan die Here. Want die man is die hoof van die vrou, soos Christus ook Hoof is van die gemeente; en Hy is die Verlosser van die liggaam.” (Ef. 5:20–23)

… Dit gaan in hierdie perikoop om ‘n vermaning aan man en vrou om in die huwelik “onderdanig aan mekaar” (Ef. 5 : 21) te lewe. Daarvoor stel Paulus aan hulle die verhouding tussen Christus en sy kerk tot voorbeeld, vs. 23—25, 28, 29. Hierdie betoog van Paulus moet nie soos deur Roberts, omgekeer word om die verhouding van Christus as Hoof tot sy kerk as sy liggaam te verklaar na die voorbeeld van die verhouding van man en vrou in die huwelik nie.¹⁶⁾

Ten eerste stel Paulus hier binne die huwelik dieselfde gesagsverhouding as in 1 Kor. 11 : 3 – die vrou moet haar man onderdanig wees “soos aan die Here” (vs. 22, 23). Haar onderdanigheid aan haar man is deel van haar onderdanigheid aan die Here. Maar die verhouding van Christus tot die kerk gaan bó dié blote gesagsverhouding uit,¹⁷⁾ want Hy is “die Verlosser van die liggaam”. Na die voorbeeld van Christus as “Verlosser van die liggaam” moet die man as hoof van sy vrou sy superioriteit nie dominerend uitoefen nie, maar versorgend en beskermend. Die punt van vergelyking is:¹⁸⁾ onderdanigheid aan haar man, die hoof, soos die gemeente aan Christus, die Hoof.

3. Liefdesdiens

In vs. 25 tot 29 tree ‘n nuwe gedagte op die voorgrond: die liefde.

Die man moet sy eie vrou liefhê volgens die voorbeeld van Christus se liefde tot die kerk.

Die punt van vergelyking is “die liefde”. Die liefde wat Christus as “Verlosser van die liggaam” tot die kerk het, vind sy parallel in die menslike lewe in ‘n nuwe beeld: “soos hulle eie liggame” (vs. 28). Dit korreleer met: “sy eie vlees … net soos die Here die gemeente (vs. 29), en “net soos homself” (vs. 33). Die punt van vergelyking hier is die liefde wat Christus vir die gelowiges (die kerk) as “lede van sy liggaam” (vs. 30) het, met die man se liefde vir sy “eie liggaam” (vs. 28).

Die liefde vir die eie lïggaam is vanselfsprekend. Soos Christus aan sy liggaam, die kerk (vs. 25), en die man aan sy eie liggaam liefde bewys, só, na dié voorbeeld, moet die man onselfsugtig en vrywillig (vs. 25) aan sy vrou liefde bewys.

Paulus hou by die verhouding tussen Christus en sy kerk as prototipe, terwyl hy die kerk nader toelig met “sy eie liggaam”¹⁹⁾ (vs. 28). Met “soos” dui hy in vs. 28 nie die vrou aan nie, maar die eie liggaam van die man as voorbeeld hoe die vrou liefgehê moet word.²⁰⁾ Die man moet sy vrou liefhê „soos” sy eie liggaam “then the husband will indeed love his wife”,²¹⁾ so soos Christus sy kerk wat sy liggaam is (Ef. 1 : 23; 5 : 23, 29, 30), liefhet. Die wyse waarop die vrou met die man wel een vlees, een liggaam, is, word in vs. 31 nader verklaar.²²⁾

Die man-vrou verhouding in die huwelik verklaar nie die Hoof-liggaam verhouding van Christus en die kerk nie. Soos Christus die Hoof as Verlosser uitgaan bó die man as gesagshoof, en soos die llefde van Christus in selfofferande tot heiligmaking, regverdigmaking en heerlikmaking van sy liggaam (Ef. 5 : 27) uitgaan bó die liefde van die man wat voed en koester, so gaan Christus as Hoof in sy eenheid met sy kerk bó die eenheid in die huwelik uit.

Christus is die oorsprong van die kerk want “Verlosser” motiveer “Hoof”. Dit moet in die huwelik afgebeeld word, maar die man word nooit die oorsprong van sy vrou nie (vgl. 1 Kor. 11 : 11, 12), behalwe in die geval van Adam uit wie Eva gemaak is (Vgl. 1 Kor. 11 : 9, 10; Ef. 5 : 28b en 29a). Daarin is die gesagsposisie van ‘n man teenoor ‘n vrou gegrond.

Maar Christus is Hoof omdat Hy Verlosser is.

Hoof dui Hom aan na die volle inhoud van sy Middelaarskap: wie en wat Hy is, en wat Hy as Verlosser gedoen het as die Een uit wie se dood die kerk tevoorskyn tree soos Eva uit die slapende Adam. Christus Is dus as Middelaar wel in ‘n organiese eenheid met sy kerk verbind, sodat Hoof en liggaam in een organiese beeld tuis te bring is.

4. Die Gees werk en spreek deur die Woord

… Die Gees werk deur die Woord. Gees en Hoof spreek tot die kerk deur een Woord.²³⁾ Daarom is daar geen geopenbaarde, objektiewe kerkwet buite die Woord om nie. In die regering van die kerk is Hoof en Gees verbonde aan die Woord: die Woord waarin die Gees die wil van God bekendmaak; die wil of raad van God waarvolgens Christus as Hoof van die kerk alle mag in die hemel en op aarde uitoefen.

Christus regeer sy kerk deur sy Gees en Woord vir sover dit die bewuste gehoorsaamheid van die kerk betref. Hoof, Gees en Woord is dus in die kerkregering ‘n onlosmaakbare eenheid.²⁴⁾

Wie een van die drie in die kerkregering opsy skuif, skuif al drie opsy. In die Heilige Skrif ontmoet die kerk objektief die wil van sy Hoof, Christus, in sy volle soewereiniteit.²⁵⁾

… Die lewenseenheid tussen Hoof en kerk laat die kerk deel in wat met die Hoof gebeur. Dit verduidelik Paulus nader in Ef. 4:15 e.v. en Kol. 2:19. Wat die gemeente in Christus is, moet dit in die praktiese lewe steeds in ryker mate word. In die kerkregering gaan dit om die ”waarheid”, “vrede” en “liefde”.

Die wet van die Hoof van die liggaam is vir die kerk lewenswet, Wie die bevel van die Hoof gehoorsaam, lewe, groei op in Hom wat die Hoof is…. Die kerkregering is alleen Christusregering as dit die hele liggaam laat groei “in conformity to Christ.”²⁶⁾ Die onderskeidingsvraag in die kerkregering is:

Word aan die Hoof vasgehou (Kol. 2:19)?

Die feit dat Christus die Gesagshoof van die kerk is, bring mee dat die liefde die modus quo van die kerkregering bepaal. Die waarheid moet in liefde betrag word. Waar van die waarheid afgewyk word, of die kerkregering in ‘n koue regsproses ontaard is die Hoof losgelaat. Dieselfde geld vir sluheid en listigheid (Ef. 4:14), wanneer in die kerkregering oor ‘n teenparty ‘n oorwinning behaal word met onheilige sette of geknoei.²⁷⁾

Samevattend

Christus is die Hoof van die kerk. Hy alleen het gesag. Die kerk is slegs daar waar sy gesag eerbiedig word. En sy heerskappy is Persoonlik: dit sluit mense uit. Naas sy Persoonlike heerskappy, oefen Hy sy gesag in die kerk ook uit deur die Heilige Gees met die Woord van God.

_________________________

Prof. JJ van der Walt se boek kan hier afgelaai word:

Christus as Hoof van die Kerk en die Presbiteriale Kerkregering

Eindnotas:

1) F. W. Grosheide: De eerste brief van den Apostel Paulus aan de kerk te Korinthe, p. 365. H. Ridderbos: Kolossenzen, op. cit., p. 178. Hy verbind Kol. 2 : 10, 1 Kor. 11 : 3 en Ef. 5 : 23 en verstaan „hoof’ deurgaans as weergawe van „enkel een verhouding van superioriteit”, vgl. ook J. Weis: Der Erste Korintherbrief, p. 269.

2) F. J, Pop: Bijbelse Woorden en hun geheim, p. 300 (vertaal uit die Nederlands, soos ook in wat volg -red.).

3) J. Calvyn: Uitlegging op de Zendbrieven, Kommentaar by 1 Kor. 11 : 3, p. 185. F. W. Grosheide: op. cit, p. 386: “Als Middelaar is Christus door den Vader in deze wereld gezonden en aan Hom onderworpen, Joh. 14 : 28; 1 Kor. 3 : 23; 15 : 24.”

4) H. Alford: The Greek Testament, vol. II, p. 564: … The Son is in his Sonship, necessarily subordinate to the Father“.

5) Adolf Schlatter: Paulus der Bote Jesu, p, 309 (red: met dank aan dr. Victor d’Assonville wat die Afrikaanse vertalings uit die Duits gedoen het in hierdie artikel).

6) pantos andros (‘elke man’) is nie gelyk aan “mensheid” nie, vgl. Pop: op. cit., p. 300, maar ‘pas’ (‘elke’) gebruik by ‘n naamwoord sonder lidwoord beteken “elkeen”, vgl. Bauer: op. cit, p. 636.

7) F. W. Grosheide: op. cit, p. 364: Let op die lidwoord by kephale (hoof) en Christos (Christus). “ledere man heeft één hoofd, en dat éêne hoofd is alleen Christus”.

8) H. Ridderbos: Paulus, op. cit, p, 516, voetnoot 130: “Wij hebben hier niet met een huisregel, maar met een liturgisch voorschrift te doen”. Verkeerdelik betrek ook Calvyn kommentaar by v.3, dit op die heilige huwelik van die godsaliges.

9) Adolf Schlatter: Die Korintherbriefe, p. 131.

10) H. Alford: op. cit., p. 564. Vgl. H. Ridderbos: Paulus, op. cit., p. 515.

11) Adolf Schlatter: Die Korintherbriefe, p. 131.

12) Adolf Schlatter: Die Korintherbriefe, p. 133.

13) F.W. Grosheide: op. cit., p. 364.

14) Vgl. H. Ridderbos: Paulus, op. cit. p. 517. A. Schlatter: Korintherbriefe, op. cit. p. 132: “Dit het gelyk of die Korinthiese vroue … blykbaar vergeet het dat hulle vroue is”.

15) F.J. Pop: op. cit., p. 301.

16) J.H. Roberts: Die opbou van die kerk volgens die Efesebrief, p. 98. H. Ridderbos: Paulus, pp. 423, 425. Paulus verander nle sy uitgangspunt in vs. 32 nie. To mustērion (‘Die misterie’) sien hier op die verhouding van Christus en die kerk. Vgi. W. Hendriksen: Ephesians, op, cit., pp. 256, 257; C. Hodge: Ephesians, p. 351; F. W. Grosheide: Efeziërs, p. 90.

17) H. Schnackenburg: op. cit., p. 213. W. Hendriksen: Ephesians, p. 248. In 1 Kor. 11 : 3 lê dieselfde gedagte, vgl. F. W. Grosheide: op. cit., p. 365: die ontbrekende lidwoord by kephale (‘hoof’), en by gunaikos (‘van vrou) geen pantos (‘van elke’), wil sê “dat de man niet in zoo absoluten zin het hoofd is van de vrouw, als Christus van alle dingen. Er staat eigenlijk: de man is een (soort) vrouwen hoofd”.

18) Vgl. vs. 24: alla (‘alles”). Dit som die voorgaande op.

19) H. Schlier: Der Brief an die Ephezer, p. 262.

20) Bauer: op. cit., p. 905: “ōs corresponding to ountōs = so, in such a way”. Hy verwys na Ef. 5 : 28, 33 as voorbeelde.

21) Hendriksen: Ephesians, op. cit., p. 254.

22) Id., p. 256. Vgl. 1 Kor. 6 : 16, en dáároor. J. P. Versteeg: Christus en de Geest, pp. 131, 192.

23) Joh. 16:13 en 14. Vgl. C. Schule: op. cit., pp. 62-3.

24) Vgl. A. D. R. Polman, Onze Nederlandsche Geloofsbelijdenis, deel I., p. 216 e.v.; deel IV, p. 8-9.

25) Vgl. J. Calvyn, Inst. I, xiii, 9 en IV, 8, 1. Ook Calvyn aan Sadoletus, by C. Schule: op. cit., p. 43.

26) C. Hodge, op. cit., p. 240.

27) W. Hendriksen: Ephesians: op. cit., p. 202. “deceitful scheming”. kubeia (‘bedrieëry’) kom van kubos, ’n spel met dobbelstene waarin allerlei arglistighede (‘tricks’) gebruik is om te wen.

Leave a Comment

Posted in ampsdraers, ampsdraers bronne, ampte, besondere ampte, besondere dienste, Christus se Hoofskap en kerkregering, dr jj van der walt, presbiteriale kerkregering, Uncategorized, vida, VIDA Kategismus, vrou se rol, vrou se rol 3 standpunte, vrou-in-die-ampte

Posted by: proregno | April 9, 2021

Leerprediking: NGB artikels 14 & 15: Die skepping van die mens; die sondeval, erfsonde en die gevolge daarvan(Gen. 1:26-31 & Ps. 51:3-7)

Leerprediking: NGB artikels 14 & 15

Die skepping van die mens, sondeval, erfsonde

en die gevolge daarvan

PREEK 1: Genesis 1-3 (NGB artikel 14)

Lees: Genesis 1-3

Teksverse: Gen. 1:26-31; 2:18-3:6

Tema: Die skepping van die mens, die sondeval en die gevolge daarvan (die belangrikheid van ons mensbeskouing)

Preekopname (GK Carletonville, 2021-03-14, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek):

Leerpreek: Gen. 1:26-31 Die skepping van die mens, die sondeval en die gevolge daarvan (NGB art. 14)

“Die hoofsom van ons wysheid bestaan uit twee dele, die kennis van God en die kennis van onsself. Die twee (sake) is egter met so baie bande aan mekaar verbind dat dit moeilik is om te bepaal watter een van die twee die eerste is en die oorsprong van die ander een. Want ten eerste kan niemand homself (oordink) nie, sonder om dadelik sy gedagtes te rig op God, in wie hy leef en hom beweeg (Hand. 17:28). Dis tog duidelik dat ons die begaafdhede wat ons besit, nie aan onsself te danke het nie Ja, ons bestaan selfs is ‘n bestaan in God.”

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

dit is die woorde waarmee die 16^de eeuse kerkhervormer, Joh Calvyn,

sy uiteensetting van die enigste ongetwyfelde Christelike geloof uiteensit,

in sy Institusies.

Ja, behalwe die kennis van God Drie-enig (NGB art. 1,8-11,12), en

die kennis van sy heilige Woord (NGB art. 2-7),

is die belangrikste kennis wat ons kan besit,

wie en wat die mens is, wat hy was, is, en behoort te wees,

dus ons mensbeskouing.

Godsbeskouing, Woordbeskouing, mensbeskouing,

is wesentlik belangrik vir ons sieleheil, maar ook ons lewenswandel hier en nou.

Hierdie 3 boustene en al die detail van elk afsonderlik en saam, vorm

nie net ons geloof nie, maar ook wat iemand soos dr. HG Stoker noem,

ons lewens- en wêreldbeskouing, hoe ons na onsself, die hele lewe, God kyk

en daarvolgens lewe, hier is Stoker se definisie van ’n LWB:

“‘n Lewens- en wêreldbeskouing is “die geheel van antwoorde op fundamentele vrae aangaande God (of wie of wat ook al afvallig in die plek van God gestel word), mens en wêreld en hul onderlinge verhoudinge”

Wat ons glo van God gaan bepaal wat ons glo van die mens, en andersom.

Wie, wat die mens is, wat sy toestand is, sy lewe en toekoms,

gaan ons hele lewe bepaal.

En as mens dan die hele Bybel lees, dan sien ons die mens (soos een puriteinse skrywer dit stel, Thomas Boston: Human Nature in its Fourfold State), in sy viervoudige staat of toestand,

in my eie woorde:

– goed geskape

– sleg geval in die sonde

– het daarom redding nodig in Christus

– verheerliking

In ons belydenis, spesifiek hier by art. 14 en 15, gaan ons stilstaan by die eerste twee toestande of die staat waarin die mens verkeer het en nou verkeer,

Artikels 16 en die res van die NGB artikels verwoord dan die uitverkore mens wat gered word in Christus, tot sy verheerliking in die hiernamaals.

Maar om die mens, onsself, ons naaste reg te ken, moet ons by die begin begin,

en vir ons as gelowiges, die bron van alle ware kennis oor die mens,

die Woord van God self, soos ons bely en geleer het daar in NGB. art. 2-7.

Nie onsself nie, nie die humanistiese filosowe, ateïstiese sielkundiges nie,

maar God se Woord bepaal waar die mens vandaan kom, wat hy is, behoort te wees, sy take, roeping, ens.

So hier skei ons weë reeds met die wêreldse wyses, evolusioniste, humaniste, ens.

Ons het by NGB art. 12 reeds geleer van God se skepping van ‘alle dinge’,

hemel en aarde en alles daarin, ook die geestelike wêreld, engele, ens.

Ons het dit geleer uit Gen. 1:1-25,

nou leer ons verder van die kroon van die skepping, die mens, Gen. 1:25 en verder.

Ons bely dit samevattend in die eerste sin van NGB art. 14,

“Ons glo dat God die mens uit die stof van die aarde geskep het; Hy het hom volgens sy beeld en gelykenis gemaak en gevorm, dit wil sê goed, regverdig en heilig, sodat hy met sy wil in alles met die wil van God ooreenstem.”

I. Vier sake wat ons van die mens leer uit Gen. 1 en 2, in sy sondelose skeppingstaat, die eerste staat as mens dit so wil stel:

1) “Toe sien God alles wat Hy gemaak het, en—dit was baie goed. En dit was aand en dit was môre, die sesde dag” (Gen. 1:31)

Die mens is goed, baie goed geskape, sonder sonde.

In die woorde van HK Sondag 3, Vraag 6: Het God die mens dan so sondig en verkeerd geskep? Antwoord: Nee, God het die mens goed en na sy ewebeeld geskep. Dit beteken: in ware geregtigheid en heiligheid, sodat hy God sy Skepper reg kon ken, Hom van harte kon liefhê en saam Hom in die ewige saligheid kon lewe om Hom te loof en te prys.

So, niks van die Here het my gemaak as sondaar, of ek is maar so ‘geskape’ om egbreek te pleeg, homoseksueel, oneerlik, leuenaar, te wees, ens, woedend te word…

2) “En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis… “En God het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskape….” (Ge 1:26,27)

Die mens, en die mens alleen as deel van die skepping, is na die beeld, gelykenis van God geskape.

Alle lewende dinge het die siel van die lewe in hulle, maar alleen in die mens is die gees van die lewe deur God in die mens ingeblaas, Gen. 2:7,

“En die Here God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens ’n lewende siel geword.” (Ge 2:7)

Alleen in die mens is die eeu in hart, nl. tydsbegrip, ewigheidsbewustheid, soeke na sin geskape, Pred. 3:11.

Die mens is gees en liggaam, maar die beeld van God is nie ’n fisiese liggaamlike aspek nie, want God is Gees,

maar soos Kol. 3:10 en Ef. 4:24 dit stel, geestelike aspekte, ware geregtigheid (reg en verkeerd), en heiligheid (afgesonder om te aanbid, in ’n verhouding tot God te staan wat totaal uniek is)

Dus, geen dier of aap nie, geen ewolusionistiese idees nie,

die mens is ‘n totaal unieke wese onder al die skepsele,

en moet daarom as mens na die beeld van God behandel te word,

nie gelyk aan die skepping en diere nie.

Toepassins: kan nie bloot afgemaak word deur aborsie-moord of genadedood, ‘soos ‘n dier’ nie.

Hoe jy mense sien en behandel, reflekteer wat jy glo van die Woord en God.

3) “En God het gesê: … laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip. … En God het hulle geseën, en God het vir hulle gesê: … onderwerp … en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip.” (Ge 1:26–28)

Die mens is geskape om te werk, te arbei, nie vakansie as sentrale lewensdoel na te jaag nie,

nie ledig te wees nie, niks te wil doen nie,

ons werk nie om te rus nie, maar rus om te werk…

“Toe het die Here God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.” (Ge 2:15)

Ons noem die die kultuurtaak of arbeidstaak.

4) “En God het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape. En God het hulle geseën, en God het vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde, onderwerp dit en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip.” (Ge 1:27–28)

Die mens is nie bedoel om ooit alleen te wees nie, al is ek alleen deur bv ongetroud te wees,

ons is geskape as gemeenskapswesens,

en alhoewel nie almal trou en kinders kry nie,

is dit die basiese skeppingsorde wat God daargestel het,

“Ook het die Here God gesê: Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom ’n hulp maak wat by hom pas.” (Ge 2:18)

“Daarom sal die man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees.” (Ge 2:24)

Die basiese bousteen van die mensdom, is die huwelik,

waaruit ’n nageslag moet kom, wees vrugbaar.

Dit is die fondament van beide ‘kerk en staat’….

Let wel, man en vrou, nie man en man … of vrou en vrou nie: man en vrou,

ook nie man en kind nie, of man of iets anders nie!

Adam en Eva, en verder, soos Jesus dit bevestig het in Matt. 19,

“en hulle twee (nie ‘hulle drie, vyf’ ens nie = poligamie nie) sal een vlees wees…”

(soos Jesus dit ook bevestig in Matt. 19)

God se skeppingsorde is die huwelik,

en saam moet man en vrou, kinders, nageslag,

tot eer van God die kultuurtaak volbring.

So geliefdes, dit is wat die mens is en behoort te wees.

II. MAAR, nou moet ons tweedens, die mens sien ook in sy verlore\sondige

gevalle staat

NGB art. 14 beklemtoon die sondige gevallenheid van die mens baie sterk,

WANT as … dink aan die Skrif, Romeine 1-3, en ons HK, die eerste deel

om salig in troos te lewe is dit baie belangrik … dat ek weet hoe groot my sonde en ellende is!

Ons bely die sondeval as volg, vanuit Gen. 3, in die volgende woorde in NGB art. 14,

“Maar toe hy in aansien was, het hy dit nie verstaan nie en sy uitnemendheid nie besef nie. Hy het homself egter, deur na die woord van die duiwel te luister, willens en wetens aan die sonde en daarmee aan die dood en die vervloeking onderwerp. Hy het immers die gebod van die lewe wat hy ontvang het, oortree en homself deur die sonde losgeskeur van God, wat sy ware lewe was; so het hy sy hele natuur verderf en daarmee die liggaamlike en geestelike dood verdien.”

Adam en Eva, sou in die weg van gehoorsaamheid in volle geluksaligheid gelewe het, maar onder verleiding van die Satan het hul die sonde gekies, om ongehoorsaam, ontevrede te wees, en het in die sonde geval.

Die gevolge van die sonde en sondeval =

geestelike dood = losgeskeur van die vrede en intieme verhouding met God,

daarom dat Adam en Eva wegkruip van God in die tuin,

en die mensdom sedertien tot vandag toe, al vlugtend weg van God (Rom. 3:10-20)

maar ook ten einde die liggaamlike dood:

alle mense sterwe, weens die sonde en die gevolge daarvan.

Dit is die tragiese toestand van die mens, dood in sy sonde,

geestelik en liggaamlik dood.

MAAR, nou, juis as deel van die sondeval is dat die mens, vandag nog,

dink die sonde en die gevolge is nie so erg nie,

of het die mens nie so kwaai aangetas nie,

… ons hoor dit in woorde soos … tragies in die kerke ook …

“ag, moet nou nie so baie praat van sonde nie, dit is darem nie so erg nie,”

of, “ja die gevolge van sonde is erg, maar daar is nog baie ‘goed’ in mense oor,

dat hyself nog kan kies om gered te word of nie.”

En dit het daartoe gelei dat daar basies drie sienings is van die mens (om dit te vereenvoudig):

a) die mens is gesond, nie dood in sy sonde nie, en kan homself dus verlos (Pelagianisme; humanisme vandag).

b) die mens is net halfdood (siekerig) in sy sonde, en kan dus ‘n bydrae lewer tot sy verlossing, as die Here help (semi-Pelagianisme; arminianisme vandag).

c) die mens is morsdood in sy sonde (Ef. 2:1), en kan absoluut niks bydrae tot sy verlossing nie (Calvinisme).

Wat leer die Skrif, wat is ons mensbeskouing van die mens in sy tweede staat of toestand, na die sondeval?

“EN julle het Hy lewend gemaak, wat dood was deur die misdade en die sondes waarin julle tevore gewandel het volgens die loop van hierdie wêreld, volgens die owerste van die mag van die lug, van die gees wat nou in die kinders van die ongehoorsaamheid werk, onder wie ons almal ook vroeër gewandel het in die begeerlikhede van ons vlees toe ons die wil van die vlees en van die sinne gedoen het; en ons was van nature kinders van die toorn net soos ook die ander.” (Ef. 2:1-3)

Ons noem dit die totale verdorwenheid van die mens wat deur die sondeval in die wêreld gekom het.

By NGB art. 15 gaan ons leer oor hoe erg dit is deur juis na ‘die leer van die erfsonde’ te kyk,

maar hier wil die NGB dit beklemtoon, dat die mens deur sy eiewilligheid gesondig het,

en dat sy hart, denke, wil en alles geneig is tot die bose en sonde,

al sy aspekte/fakulteite/lede sondig en is aangetas,

soos ons dit in navolging van die Skrif in NGB art. 14 bely:

“Hy het deurdat hy in al sy doen en late goddeloos, verkeerd en verdorwe geword het, al sy voortreflike gawes wat hy van God ontvang het, verloor en hy het niks anders daarvan oorgehou nie as slegs klein oorblyfsels, wat egter genoegsaam is om hom van alle verontskuldiging te ontneem.

Al die lig wat ons het, het immers in duisternis verander, soos die Skrif ons leer: En die lig skyn in die duisternis en die duisternis het dit nie oorweldig nie, waar die heilige Johannes die mense duisternis noem8.” Joh. 1:5

Nou BAIE BELANGRIK, ons het dit ook al gehoor daar in NGB artikel 2, wat Rom. 1:18-20 aanhaal,

die oorblyfsels van die gawes van God het so verdorwe geraak dat die mens nie meer regverdig, heilig en goed is nie, inteendeel hy gebruik die oorblyfsels om God te ontken, opstand te wees, ongehoorsaam te wees, rebels, ens.

Sommiges probeer deur die eeue gryp na hierdie woorde (‘klein oorblyfsels’) om te leer dat die mens kan ‘goed doen’, kan die goeie wil sonder God, in sy eie kragte, en die implikasie is dan … ons het God nie nodig nie, ons sal self weer goed word, ons het Christus nie nodig nie .. die humanisme.

Maar, dan ook die valse leringe in kerke wat leer God doen sy deel, en omdat daar in die mens nog goed in homself is, kan hy saamwerk om gered te word of nie … “jy moet net jou deel ook doen… nadat God sy deel gedoen het…”

Maar kyk hoe duidelik stel ons belydenis dit in navolging van die Skrif, die mens se wil is nie meer vry na die sondeval nie, dit is gebonde aan die sonde, aan ongeregtigheid, boosheid en kan nie anders as om sonde te soek nie, al is daar uiterlike skyn van ‘mooi dinge’:

“Daarom verwerp ons alles wat in stryd hiermee oor die vrye wil van die mens geleer word, aangesien die mens niks anders as ‘n slaaf van die sonde is nie en: “‘n Mens kan niks aanneem as dit hom nie uit die hemel gegee is nie” (Joh. 3:27) Want wie is daar wat daarop sal roem dat hy uit homself iets goeds kan doen, terwyl Christus sê: “Niemand kan na My toe kom as die Vader wat My gestuur het, hom nie trek nie”? (Joh. 6:44) Wie sal op sy eie wil roem as hy verstaan dat “…wat die vlees bedink, vyandskap teen God is”? (Rom. 8:7) Wie sal op sy eie kennis roem as die natuurlike mens die dinge van die Gees van God nie aanneem nie? (1 Kor. 2:14)

Kortom: Wie sal ook maar op ‘n enkele gedagte roem as hy verstaan dat ons uit onsself nie bekwaam is om iets uit onsself te bedink nie maar dat ons bekwaamheid uit God is? 13 Daarom is dit reg dat wat die apostel sê, onwrikbaar bly, want dit is God wat in julle werk. Hy maak julle gewillig en bekwaam om sy heilige plan uit te voer (Filp. 2:13). Want daar is geen verstand en geen wil in ooreenstemming met die verstand en die wil van God as Christus dit nie in die mens tot stand bring nie. Dit leer Hy ons as Hy sê: “Sonder My kan julle niks doen nie” (Joh. 15:5).”

En ja, dit is waarby ons moet uitkom, Joh. 15:5, waarby die mensdom moet uitkom, anders is daar geen hoop, verlossing, en troos nie:

“Sonder My (Christus), kan julle NIKS doen nie”

So as ons die mens verkeerd verstaan, ‘n verkeerde ‘mensbeskouing’ het,

in terme van sy eerste twee state of toestande …

goed geskape en in sonde geval,

dan gaan ons ons state 3 en 4 ook totaal verkeerd verstaan,

of glad nie eers daarby uitkom nie.

En dan is daar geen ware troos in Jesus Christus nie!

Ons mensbeskouing moet reg wees, sodat ons juis by God, by Christus kan uitkom,

in die woorde van HK v/a 8:

Vraag: Is ons so verdorwe dat ons glad nie in staat is om iets goeds te doen nie en tot alle kwaad geneig is?

Antwoord: Ja, behalwe as ons deur die Gees van God weergebore word.

Praktiese toepassings

1 Weens die sondeval, sondige aard van die mens, en selfs as gelowiges geneig tot die sonde, LAAT ONS ONTHOU: nie die mens, my denke, ervaring, omstandighede nie, maar God deur sy Woord bepaal reg en verkeerd, my geloof, siening van God, mens en wêreld … dus ook my ‘mensbeskouing’.

2 Nie ons wil ooit nie, maar God se genadige wil red (Joh. 1:12; Rom. 9:16), genade op genade, laat ons uitroep dat die Here ons en ons kinders genadig deur sy wil, sy vrye welbehae sal red, en ons sondige wille so sal verander dat ons vir hom sal kies as vrug van sy genadige wil (sien DL hoofstuk 3/4.12-15)

3 In terme van die verskillende mensbeskouings, word daar baiemaal die ‘verdrink’ beeld gebruik, om die redding van die mensas volg te verduidelik:

Die mens is besig om te verdrink, te spartel in die diep see …

i Die pelagianisme/humanisme mensbeskouing:

“nee, hy swem lekker, het nie redding nodig nie” (ontken die sondeval en gevolge)

ii Die semi-pelagianisme: erken mens sukkel om kop bo water te hou, maar doen nie te sleg nie, het net so bietjie hulp nodig, dan sal hy gered word, so die Here moet kom en ‘n reddingsboei uitgooi, en nou moet jy, die mens net gryp en sodoende word die mens gered in samewerking met God, 50/50 samewerking

iii Die Bybelse gereformeerde leer: die mens het klaar dood, het klaar verdrink, sink ellendig na die dieptes van die see… en dan ‘duik Christus in’, DIE LEWENSREDDER, die enigste Redder in om te red!

Hy gryp jou, haal jou uit die gevaarlike waters van die sondeval, die gevolge, die sonde, dood, wanhoop, straf, ens. …

Hy blaas opnuut die asem van die ewige lewe in jou in,

gee jou die water van die ewige lewe en dan …

die wonder van die wedergeboorte, dieselfde krag wat alles geskape het, wat Jesus uit die dood opgewek het, en die resultate is dan, genade op genade (DL 3/4. 12), lewe, hoop, geloof, bekering, ens:

“… maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe. (Joh. 4:14)

O geliefdes,

weet hoe groot jou sonde en ellende was en is,

sodat ons getroos kan wees oor hoe onbeskryflik groot en genadig,

ons verlossing is deur God se genadige wil in Christus!

Amen.

________________________________________________

PREEK 2: Psalm 51:3-7 (NGB artikel 15)

Lees: Psalm 51 en Romeine 5

Teksverse: Psalm 51:3-7, “Kyk, in ongeregtigheid is ek gebore, en in sonde het my moeder my ontvang.” (v. 7)

Tema: Die erfsonde deur die eerste Adam roep na die tweede Adam se verlossingswerk.

Preekopname (GK Carletonville, 2021-04-04, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek):

Leerpreek: Ps. 51:3-7 Die erfsonde (NGB art. 15)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons het by art. 14, wat handel oor die skepping van die mens,

die sondeval en die gevolge, geleer:

dat behalwe ’n mens se Godsbeskouing, en Woordbeskouing,

die belangrikste beskouing, jou mensbeskouing is.

Wie en wat die mens is, en wat fout is met die mens, al dan nie…

gaan jou Gods- en Woordsbeskouing medebepaal, en natuurlik andersom.

Ons het geleer dat daar hoofsaaklik 3 mensbeskouings is,

na die mens in sonde geval en verlore is:

– hulle wat ontken dat die mens verlore is, die mens is gesond (humanisme).

– die mens is net half-siek, hy het die Here se hulp nodig om homself te red, om saam te werk tot redding.

– en dan die bybelse leer dat die mens heeltemal dood is in sy sonde, homself glad nie kan red nie,

‘n dooie mens kan niks doen nie, dit wat ons volgens die Skrif bely daar in NGB artikel 14 en nou ook gaan hoor in art. 15:

Ef. 2:1-3 , julle wat eers ‘dood was deur die misdade en die sondes…’

Waar pas art. 15 dan in, nadat ons reeds gehoor het van die sonde en gevolge van die mens?

Art. 14 stel die feit van die sondeval,

daar in die tuin van Eden, deur Adam en Eva,

en dan word die res van art. 14 en nou veral art. 15 daaraan gewy,

hoe dat ons eerste ouers se sonde ook ons getref het, dat ons dit ge-erf het,

omdat ons hul nageslag is, en daarom begin art. 15 met die woorde:

“Ons glo dat die erfsonde deur die ongehoorsaamheid van Adam oor die hele menslike geslag uitgebrei het. Dit is ‘n verdorwenheid van die hele natuur en ‘n oorgeërfde gebrek waarmee selfs die klein kindertjies in die moederskoot besmet is. Dit is hierdie wortel wat in die mens allerhande sonde laat uitspruit. Dit is daarom so afskuwelik en gruwelik voor God dat dit rede genoeg is om die menslike geslag te verdoem.”

Ek gee eerstens vir u ‘n verwerkte vertaalde definisie van ‘n verklaarder van die NGB 9 (David Engelsma), soos hy dit in navolging van die Skrif verklaar:

“Erfsonde (engels: original sin) is die korrupsie of besoedeling of verdorwenheid, van die menslike natuur, siel en liggaam waarmee elke mens verwek en gebore word.” (x2)

Tweedens, waar kom erfsonde vandaan?

Ons bely dit daar ‘deur die ongehoorsaamheid van Adam…’

Dit het ons geleer die vorige keer by artikel 14, ook uit HK Sondag 3, v/a 7,

Vraag: Waar kom hierdie verdorwe natuur van mens dan vandaan?

Antwoord: Van die val en ongehoorsaamheid van ons eerste ouers, Adam en Eva, in die paradys. Daar het ons natuur so verdorwe geraak dat ons almal in sonde ontvang en gebore word.

Derdens, het net sekere aspekte van menswees in die sonde geval, of deur die sonde getref, is bv. net die hart sondig maar die verstand onaangetas deur die sonde?

Nee, alles wat mens is, siel en liggaam, denke, woorde en dade is getref, dus al ons lede, fakulteite, menswees, innerlik en uiterlik, is getref deur die sondeval, ons noem dit ‘totale verdorwenheid’,

en Totius berym dit treffend daar in Psalm 51, vers 1:

“Ontferm, o God, ontferm U tog oor my!

Ontsluit die bron van u barmhartighede;

wis uit die smet wat kleef aan al my lede,

en maak my siel van sondeskuld weer vry!

Was my geheel tot my behoudenis,

was weg tog, HEER, die skandvlek van die sonde,

die kwaad wat my altyd voor oë is.

Hoe voel ek nou die brandpyn van my wonde!”

Vierdens, wie erf almal die sonde van ons eerste ouers?

Ja, alle mense … uitgesonderd Een, Jesus… (natuurlik)…

Dit wat ons gelees het in Rom. 5:12,

“DAAROM, soos deur een mens die sonde in die wêreld ingekom het en deur die sonde die dood, en so die dood tot alle mense deurgedring het, omdat almal gesondig het —” (Ro 5:12)

Die eerste Adam is die hoof van die hele mensdom, en wat hy gedoen het tref ons almal, God het dit so bepaal 9Rom. 5:12-21) … en ons glo dit, soos alle ander leringe … “omdat God (dit) so in die Woord geopenbaar het” (sien HK Sondag 8).

Ons bely dit het oor die hele menslike geslag uitgebrei, niemand uitgesluit nie, tot die laaste nageslag …

…. en die belydenis wil dit beklemtoon, nie eers die sogenaamde ‘oulikste en sogenaamde onskuldigste’ onder ons, … naamlik klein kindertjies, babas, is uitgesluit nie…

en daarom bely ons daar in artikel 15,

“Dit is ‘n verdorwenheid van die hele natuur en ‘n oorgeërfde gebrek waarmee selfs die klein kindertjies in die moederskoot besmet is.”

Ja, en selfs die ‘sterkstes’ onder ons, die mees ‘edele’ persone, die ‘helde’, die ‘mooi mense’ … ons ‘grootste leiers’ …. want, kyk wat bely Dawid, die man na God se hart, die menslike koning by uitstek in die OT, van homself, en daardeur van elke mens, in Psalm 51:7,

“Kyk, in ongeregtigheid is ek gebore, en in sonde het my moeder my ontvang.” (Ps 51:7)

Ons doopsformulier stel dit ook duidelik, by die eerste punt:

“Ten eerste: Ons en ons kinders is in sonde ontvang en gebore en is daarom onder die toorn van God, sodat ons nie in die ryk van God kan inkom nie, tensy ons opnuut gebore word. Dit word aan ons geleer deur die indompeling in en besprinkeling met die water, waardeur die onreinheid van ons siele vir ons aangewys word, sodat ons vermaan word om ‘n afkeer van onsself te hê, ons voor God te verootmoedig en ons reiniging en saligheid buite onsself te soek.”

En hierdie erfsonde, is vyfdens, is die bron en wortel van die sondes wat onsself ook gedoen het, en elke mens as hy gebore word, ja, ook die oorblyfsels van die sonde waarmee ons worstel:

“Dit is hierdie wortel wat in die mens allerhande sonde laat uitspruit.. …. die sonde aanhoudend uit hierdie verdorwenheid opborrel soos water uit ‘n giftige fontein ...” (sien ook HK v/a 114)

Ja, Dawid bely nie net dat hy in sonde ontvang en gebore is weens die sondeval in die begin van die skepping wat hy saam met alle mense ge-erf het nie (“… daar … in die paradys…” HK Sondag 3),

maar ook dat al sy eie sondes van sy lewe, nl. hier spesifiek in Psalm 51,

word sy sonde met Batseba genoem (2 Sam. 11 en 12 lees ons daarvan),

ook vanweë die erfsonde is,

wat die wortel was van sy veragting van God se gebooie,

beide tafels van die wet, leuens, egbreek, 10de gebod, 6de gebod, ens.

“Want ék ken my oortredinge, en my sonde is altyddeur voor my.” (Ps 51:5)

En daarom, sesdens, wat is dan nou die ergste gevolg van die erfsonde,

behalwe die pyn, boosheid wat mense tref deur die eeue, sonde self,

gebroke verhouding met mekaar, die naaste, ens?

Ons bely dit daar met die volgende woorde in NGB artikel 15,

“Dit is daarom so afskuwelik en gruwelik voor God dat dit rede genoeg is om die menslike geslag te verdoem.”

Die verdoemenis en regverdige oordeel van God wat oor alle sondaars kom!

Romeine 3:19-23, die hele wêreld is doemwaardig voor God vir die erfsonde,

vir die sonde van Adam en Eva, ons verbondsouers waarby alle mense ingesluit is.

Dawid noem in Ps. 51:6, teen U alleen het ek gesondig… ons is almal skuldig.

En hier kom nou ’n belangrike onderskeid, sewende, 2 aspekte oor die erfsonde,

wat die Skrif leer, en wat ons hier bely (B. Duvenhage, Geloofsleer):

“Die Skrif leer daarteenoor duidelik die erfsonde. Ons moet hier onderskei tussen twee dinge: (i) Die erfskuld. Daar onder verstaan ons dat God die skuld van Adam as Verbondshoof aan sy nakomelinge toereken (Rom. 5:12). God het met Adam die werkverbond opgerig; en toe hy geval het, het God sy skuld aan die mens toegereken, sodat alle mense in sonde en misdade dood is (Ef. 2:1).

(ii) Die erfsmet. Daar onder verstaan ons die inklewende verdorwenheid wat ons van ons ouers erf. Adam was ook hoof van die menslike geslag, die eerste vader. So word elke mens in sonde ontvang en gebore (Ps. 51:7)”

Totius se beryming van beide hier:

“Ontferm, o God, ontferm U tog oor my!

Ontsluit die bron van u barmhartighede;

wis uit die smet wat kleef aan al my lede,

en maak my siel van sondeskuld weer vry!

Was my geheel tot my behoudenis,

was weg tog, HEER, die skandvlek van die sonde,

die kwaad wat my altyd voor oë is.

Hoe voel ek nou die brandpyn van my wonde!”

En God hou ons verantwoordelik vir albei, die erfskuld en erfsmet… en wil albei straf.

Kyk hoe bely ons dit daar in Sondag 4, HK,

“Vraag 10: Wil God hierdie ongehoorsaamheid en afval ongestraf laat bly? Antwoord: Nee, glad nie; inteendeel, sy toorn is verskriklik sowel oor die erfsonde as oor die sonde wat ons self doen: Hy wil dit in die tyd en in die ewigheid met ‘n regverdige oordeel straf. Hy het immers gesê: Vervloek is elkeen wat nie bly in alles wat geskryf is in die boek van die wet om dit te doen nie.”

Agtstens, geliefdes, is daar enige hoop, noudat ons so baie van die slegte nuus gehoor het in NGB art. 14 en 15, die erfsonde wat ons ge-erf het, ons eie sondige natuur, die erfsmet wat ons orals sien binne en buite ons, om ons, elke dag.

Dawid wat beide bely, die sondes wat hy ge-erf het, maar ook sy eie sonde?

Nou geliefdes, dit is wat ons gaan leer van NGB art. 16-23 in detail,

maar NGB art. 15 wys reeds op die troos en hoop, met die volgende woorde:

“Dit word die kinders van God ewenwel nie tot verdoemenis toegereken nie maar deur sy genade en barmhartigheid vergewe.”

God se genade en barmhartigheid reken, sit nie ons erfskuld en erfsmet op ons rekening, sodat ons verdoem word, en verlore sou gaan nie.

Totius se beryming van Ps. 32:1,

“Welsalig wie van skuld en straf onthewe,

die woord mag hoor: jou sondes is vergewe.

Want God wat groot is in barmhartigheid,

het hom vergewe=en skeld die skuld hom kwyt.

Welsalig wie die HEER geen enkel stonde

toereken wil die boosheid van die sonde

en wie se gees, van alle valsheid vry,

voor God ootmoedig al die skuld bely.”

Wat het gebeur geliefdes, hoe?

Die Here het EEN gestuur wat ‘sonder sonde is’ (Hebr.4:15), wat uit ’n maagd gebore is,

sonder die toedoen van ’n man,

sonder dat Hy die sondes sou erf soos alle mense,

om die straf wat die erfsonde en ons eie sondesmet ons bring,

in ons plek te dra, as die volkome Mens,

dit wat ons gelees het daar in Romeine 8:

“Want God het—wat vir die wet onmoontlik was, omdat dit kragteloos was deur die vlees—deur sy eie Seun in die gelykheid van die sondige vlees te stuur, en dit ter wille van die sonde, die sonde veroordeel in die vlees, sodat die reg van die wet vervul kon word in ons wat nie na die vlees wandel nie, maar na die Gees.” (Ro 8:3–4)

Het u mooi gehoor hoe Dawid hierdie verlossing van die sonde,

die skuld van die erfsonde, en sy erfsmet sy eie sonde bely het,

en waar Hy sy hulp soek dan?

Kom ons luister weer na Psalm 51,

“Wees my genadig, o God, na u goedertierenheid; delg my oortredinge uit na die grootheid van u barmhartigheid. Was my heeltemal van my ongeregtigheid en reinig my van my sonde. … v.4,5

Hy soek hulp nie by homself, ander, of eers ‘n samewerking tussen Hom en die Here nie,

maar ‘u’ goedertierenheid en barmhartigheid (die Here se genadige ontfermende verbondsliefde)

Ja, die sonde wat hy ge-erf het, vers 7 …dat hy sondig is

maar ook die erfsmet, dat hy nog daartoe geneig is om te sondig in sy lewe as kind van God:

“Verberg u aangesig vir my sondes en delg uit al my ongeregtighede. Skep vir my ’n rein hart, o God, en gee opnuut in die binneste van my ’n vaste gees. Verwerp my nie van u aangesig nie en neem u Heilige Gees nie van my weg nie.” (Ps 51:11–13)

En dit is die gelowige se goeie stryd op die aarde sy hele lewe lank!

Ja, die verdoemenis en aanklag van die erfskuld is deur Jesus gedra,

ja, die erfsmet waarmee ons worstel is deur Hom betaal,

maar die teenwoordigheid is nog daar,

en daarom moet ons die sondes, die erfsmet, deur sy Woord en Gees

hoe langer hoe meer afsterwe,

totdat ons eendag volkome gereinig ook gaan wees van enige

smet van die sonde in ons hele wese, na gees en liggaam.

Dit wat ons biddend sing daar in Ps. 51 vers 1 (lees weer!)

Daarom dat die belydenis dit daar ook stel (juis in antwoord op ‘antinomiaanse’ dwalinge):

“God vergewe nie sodat die gelowiges in die sonde gerus sou slaap nie maar wel sodat die besef van hierdie verdorwenheid hulle dikwels sou laat sug in die verlange om van hierdie liggaam van die dood verlos te word.”

Gaan lees maar vandag, Romeine 6 en veral 7,

hoe die gelowige worstel met die oorblyfsels/erfsmet van die sonde,

Ja, ons roep gedurig uit, “Ek, ellendige mens! Wie sal my verlos van die liggaam van hierdie dood? Ek dank God deur Jesus Christus, onse Here!” (Ro 7:24–25)

Negende, die belydenis waarsku in hierdie artikel, teen 3 dwalinge, juis oor ’n verkeerde mensbeskouing (en ons gaan in latere NGB prediking weer daarna terugkeer):

i. “Dit word selfs nie deur die doop geheel en al tot niet gemaak of volkome uitgeroei nie, aangesien die sonde aanhoudend uit hierdie verdorwenheid opborrel soos water uit ‘n giftige fontein^”. (ons gaan by NGB artikel 34 daarby stilstaan)

Die doophandeling kan nie ons sondes afwas nie, kan nie die erfsonde afwas nie, nog minder die smet, alleen wat dit op wys: Jesus Christus, die Gees kan ons red.

Die gevaar van ‘verbondsoutomatisme, dink ons is gedoop, daarom outomaties gered, nie evangelie nodig nie, nie oproep tot geloof en bekering uitgaan nie, ens.

ii. Antinomianisme: “God vergewe nie sodat die gelowiges in die sonde gerus sou slaap nie maar wel sodat die besef van hierdie verdorwenheid hulle dikwels sou laat sug in die verlange om van hierdie liggaam van die dood verlos te word.”

Die feit dat Christus vir alles betaal het, moet ons aktief maak om teen die sonde te stry ons lewe lank, Rom. 6 en 7 (sien HK v/a 64, 126)

MJ Booyens (Glo en Bely): “Maar sondaars bly ons. Gelukkig nie slapende sondaars nie, maar strydende sondaars. Ons jaag daarna of ons dit, die volmaaktheid, kan gryp (Filip. 3:12). Die gelowige het geen vermaak of verlustiging in die sonde nie. Dit laat hom sug en treur, want hy weet: “Ek het teen die Here gesondig!” Dit is my grootste droefheid dat ek die Naam van my Here ontheilig. Daarom sug ons, wat die eerstelinge van die Gees ontvang het, ook in onsself in die afwagting van aanneming tot kinders, naamlik die verlossing van ons liggaam (Rom. 8). Ja, die sonde, my sonde, laat my verlang na die tyd, wanneer ek van alle sondesmet gereinig sal wees in die ewige heerlikheid by Christus, my Here.”

iii. Pelagianisme: “Ons verwerp hiermee die dwaling van die Pelagiane, wat sê dat hierdie sonde uit niks anders as uit navolging ontstaan nie.”

Hulle verwerp dat die mens in sonde ontvang en gebore is,

die mens is slagoffer van sy tye en omstandighede, leer bloot sonde aan… deur ‘slegte voorbeelde en tye’…

Dus: die mens sondig omdat hy dit aangeleer het, nie omdat sy hart verdorwe is,

weens die erfsonde en eie sonde in die hart nie.

DUS verander buite dan sal die mens na binne verander!

(humanistiese sielkunde, opvoeding, staatisme, valse kerk, ens. dwalinge)

So geliefdes, ons mensbeskouing van NGB art. 14 en 15 gaan ons reddingbeskouing bepaal:

– want as die mens nie so sondig is nie, nie so verdorwe is nie, so verlore is nie,

gaan hy nie ‘n ware Verlosser BUITE HOMSELF soek nie,

maar homself probeer red, of met die hulp van God homself red in ‘samewerking’…

– as ons nie besef hoe erg sonde is, NGB 14 en 15 nie,

hoe dit God vertoorn nie, gaan ons dit nie self van harte haat en teen stry nie,

soos baie in die sonde bly lewe en vrede daarmee maak,

dink bv aan die gay-agenda dwalinge in die NG Kerk.

Tiende, en laastens, die afgelope week, toe ek deur ons mooi … vuil dorpie ry,

sien ek die volgende aanhaling wat op ’n advertensiebord geskryf is,

dalk onkundig geskryf met goeie bedoelings ….

maar wat juis die wese van die bybelse mensbeskouing verwerp:

“Hy het mooi genoeg in jou gesien”

Dus, die rede waarom Jesus gekom het, is omdat jy ‘mooi genoeg’ in jou het …

die mens was ‘mooi van harte’ en daarom het Jesus gekom … ?

DAARTEENOOR, wat het ons gelees in Romeine 5:

Paulus: “Want toe ons nog swak was, het Christus op die regte tyd vir die goddelose gesterwe. … maar God bewys sy liefde tot ons daarin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was.” (Rom. 5:6–8)

Doopsformulier: “Ons en ons kinders is in sonde ontvang en gebore en is daarom onder die toorn van God, sodat ons nie in die ryk van God kan inkom nie¹, tensy ons opnuut gebore word². Dit word aan ons geleer deur die indompeling in en besprinkeling met die water, waardeur die onreinheid van ons siele vir ons aangewys word, sodat ons vermaan word om ‘n afkeer van onsself te hê, ons voor God te verootmoedig en ons reiniging en saligheid buite onsself te soek.

Dawid: “Wees my genadig, o God, na u goedertierenheid; delg my oortredinge uit na die grootheid van u barmhartigheid.” (Ps 51:3)

O geliefdes, die wese van alle valse godsdienste, dwalinge en angs en geen troos wat daaruit vloei is, is ‘n valse (humanisties-pelagiaanse) mensbeskouing:

… die mens se probleem is buite homself, sy ‘omstandighede’, en die oplossing is ‘binne die mens’, moet homself red … of met ‘n bietjie hulp van die Here … maar die mens bepaal finaal…

Die ware bybelse mensbeskouing volgens die Skrif leer van die mens in sy sondige verlore staat, soos saamgevat in NGB artikels 14 en 15,

HK Sondag 2, Vraag 5: Kan jy dit (God se wet en wil) alles ten volle nakom? Antwoord: Nee, want ek is van nature geneig om God en my naaste te haat.

Vraag 5: Is ons so verdorwe dat ons glad nie in staat is om iets goeds te doen nie en tot alle kwaad geneig is? Antwoord: Ja, behalwe as ons deur die Gees van God weergebore word.

Die ware leer openbaar dat die mens se probleem is juis binne homself, sy verlore verdorwe hart (Jer. 17:7), en sy oplossing … sy verlossing moet van buite kom, nie in homself of ander mense nie, én, as dit van buite kom, sal dit binne verander en aanhou verander, deur wedergeboorte, geloof en bekering wat die Gees en Woord bewerk ….

“Want, sonder My, kan julle niks doen nie.” (Joh. 15:5)

Dit is die Hoop waarmee NGB art. 14 en 15 ook eindig, en waarmee ons dan van die goeie nuus van Jesus Christus, ‘die redding van Buite’ kan begin leer in artikels 16 tot 23 van die NGB, as enigste antwoord op die sondeval, erfsonde en gevolge daarvan.”

Amen.

Leave a Comment

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, bybelse mensbeskouing, Bybelverklaring, erfsonde, NGB prediking, prediking, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, sondeval, Uncategorized, Woordverkondiging

Posted by: proregno | April 6, 2021

PRO REGNO BOEKVERKOPE: 7 APRIL 2021 boekelys

PRO REGNO BOEKVERKOPE

7 APRIL 2021 boekelys

Pro Regno Boeke nuus – 7 April 2021

1. AFDELING A hier onder, is die heel nuutste TWEEDEHANDSE BOEKE wat ek ingekry het.

2. Dan volg AFDELING B, die algemene lys van tweedehandse Afrikaanse, Engelse en Nederlandse boeke wat ek nog in voorraad het van vorige boeklyste. Opnuut dankie vir enige bestellings, onthou, u ondersteun daardeur ook die bedieningswerk hier in GK Carletonville.

2. Al die boeklyste is tweedehandse oeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat ‘n boek (nuut) is. Ek dateer partykeer ook die boekelys op, sonder om ‘n nuwe boekelys beskikbaar te stel, so hou die laaste lys elke keer dop so nou en dan.

3. Daar is spesiale aanbiedings vir sekere skrywers as jy al sy boeke koop, maar die boeke kan ook individueel aangekoop word.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of ander privaat pos instansies (minimum bedrag: R100 per pakkie). Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

4) Elke opvolgende boeklys vervang die vorige boeklyste en pryse. Ek dateer ook die laaste boeklys op soos boeke verkoop word of daar boeke bykom, so maak seker of die boeke nog beskikbaar is voordat u bestel, dankie.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

E-pos: proregno@gmail.com

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1. Stuur u lys van boeke wat u wil koop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

2. Ek sal laat weet wat beskikbaar is en die spesifieke bedrag wat inbetaal moet word, laat weet ook of u boeke gaan kry in Carletonville, Potch of Pretoria, en of dit bv. per Postnet gepos moet word.

3. Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

———————————————————————————

Prof. Dr. JJ van der Walt se boek: Christus as Hoof van die Kerk en die presbiteriale kerkregering, 180-00bl, R40-00.

AFDELING A: 6 APRIL 2021 NUWE TWEEDEHANDSE VOORRAAD

Afrikaans

Bybels:

– OAV (1933/1953) ritsluier leer Sakbybel, R230-00 (NUUT).

– OAV (1933/53) hardeband Sakbybel (swart), R50-00.

– OAV (1933/53) standaardgrootte Bybel met goue bladsye, ligbruin kunsleer, duimindekse, R120-00.

– OAV (1933/53) standaardgrootte Bybel met duimindeks, swart kunsleer, R100-00.

(sien die foto’s heel bo, sal ook op aanvraag van bogenoemde Bybels meer foto’s aanstuur)

ALEXANDER, P&D, Handboek by die Bybel, 3rde uitgawe, 816bl., R100-00.

~~BUNYAN, J. Die Christen se Reis na die Ewigheid (Afrikaanse vertaling van Pilgrim’s Progress), 144bl., R40-00.~~

DU RAND, JAN. Die Einde: Die A-Z van die Bybelse boodskap oor die Eindtyd, 586bl., R120-00.

(Die beste oorsig/naslaanwerk van eskatologie/eindtye in Afrikaans vanuit ‘n gereformeerde perspektief. Dr. Du Rand was by uitstek dié kenner van die eindtye in SA).

ENGELBRECHT, B. Die Tweeheid van Kerk en Staat (studies en artikels oor die teokratiese verhouding tussen kerk en staat), 192bl., R70-00.

GROENEWALD, EP. Handboek Bybelse Geskiedenis: Nuwe Testament, 570bl. & KROEZE, JH. Handboek Bybelse Geskiedenis: Die Ou Testament, 563bl., vir die 2 stel saam wat nog in ‘n goeie kondisie is: R150-00 (daar is los NT dele = R50-00 of R60-00).

HEYNS, J. Dogmatiek, 448bl., R100-00.

KORAALBOEK vir die gebruik by die Psalms en Gesange, R150-00.

MIJNHARDT, CF. Afrikaanse Bybelkonkordansie (slegs op die Ou Afrikaanse Vertaling, 1933/53 Bybel), 828bl., R200-00.

~~McDOWELL, J. Bewyse oor die Christelike Geloof: Beslissende antwoorde op vrae wat die Christelike Geloof uitdaag, 919bl., R250-00.~~

GROOTDRUK Psalms & Gesangeboek (21cm x 15cm), Belydenisskrifte agter in die boek, R150-00.

(Ongelukkig is die hardeband swart ‘Grootdruk Psalmboek’ uitdruk en lyk dit nie of dit weer herdruk gaan word nie, in hierdie PS & GS boek is ten minste al 150 Totiusberyming Psalms vir lidmate wat sukkel om te sien in die standaard gedrukte Psalmboek).

STANDER, HF & LOUW, JP. Gebruike en Gewoontes in die Bybel, 395bl., R100-00.

Engels:

ANKERBERG, J. & WELDON, J. Encyclopedia of New Age Beliefs, 670bl., R130-00.

BRIDGES, C. An Exposition of Ecclesiastes (Geneva Series), 319bl., R70-00.

BUNYAN, J. The Pilgrims Progress, an allegory: one man’s search for eternal life, 304bl., R50-00.

CARSON, DA; MOTYER, JA; WENHAM, GJ (editors). New Bible Commentary 1455bl., R200-00

~~DOUGLAS, JD; BRUCE, FF.; GUTHRIE, D. (editors). New Bible Dictionary 1326bl., R200-00.~~

HOEKEMA, AA. The Bible and the Future (studies in eschatology), 343bl., R100-00.

AFDELING B: Boekelys voorraad

Inhoud:

i. Afrikaanse boeke

ii. Dogmatiek reeks

iii. Sektes en Dwalinge

iv. Esra Verslag tydskrif

v. Engelse boeke

vi. Kommentare

vii. Tale boeke

viii. Nederlandse boeke

AFRIKAANSE BOEKELYS

BARNARD, DJ. Bely en Beleef: 52 Preke oor die Heidelbergse Kategismus, 313bl., R30-00.

BAVINCK, H. Welsprekendheid, 71bl., R10-00.

BOGAARDS, AH. Christus alléén in Psalm 110, 68bl., R20-00.

BOTHA, PH. Die Sinode: Homoseks – ‘n Kritiese evaluering van die homoseksualiteit debat in die NG van SA, 350bl., R50-00.

_____, DS. Die Heidelbergse Kategismus: Leerredes oor die Heidelbergse Kategismus, 342bl., R40-00.

BOOYENS, MJ. Elke dag in die Lig: (Dagoordenkings vanuit die Johannes-evangelie), 421bl., R40-00.

______________, Julle sal My getuies wees: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 215bl., R30-00.

______________, Kom Here Jesus – Openbaring toegelig en toegepas in die vorm van ‘n Bybelse Dagboek, 478bl., R50-00

______________, Laat My lammers wei (Bybelse geskiedenis, toeligting op die HK vir katkisasie, skool en huis), 355bl., R40-00.

______________, Lig en Liefde: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 66bl., R30-00.

______________, Ons glo en Bely (Kommentaar op die Nederlandse Geloofsbelydenis), 1974-uitgawe (sonder vrae), 266bl. R20-00.

_____________, ‘n Vaste vertroue op dit wat ons Hoop: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 92bl., R30-00.

___________, Waarom vra jy: Waarom Here? (Boek oor die gelowige se worsteling oor beproewinge oor sy lewenspad), 135bl., R30-00.

___________, Die Werk van julle Geloof: Gesprek uit die Boek Handelinge oor die Geloof, 171bl. R30-00.

BREED, DG; VAN RENSBURG, FJ; JORDAAN, GJ. Manlik en Vrouli in die Kerk: Geslagtlikheid en die besondere dienste, 210bl.; R50-00.

CALVYN, J. Die Institusie van Calvyn: Verkorte Weergawe (saamgestel deur A. Duvenhage), 456bl., R50-00.

___________, Calvyn se Kategismus (in Afrikaans vertaal deur HW Simpson), 69bl., R20-00.

___________, Calvyn Aktueel? ‘n Bundel opstelle onder redaksie van prof. E Brown, 137bl., R20-00.

COETZEE, JC. Die Blye Boodskap: ‘n Gids deur die Boeke van die Nuwe Testament: die briewe van Paulus, 110bl., R20-00.

__________ (red.), Glo en jy sal Lewe: Die Brief aan die Romeine vir preeklees en bybelstudie, 113bl., R20-00.

___________, PA. ‘Dat nu ook het eerste werk zal zijn’: Ontstaan van die eerste Gereformeerde Kerke in die Suid-Afrikaanse Republiek: 1859-1861, 208bl., R30-00.

~~d’ASSONVILLE, VE. Die Boek Openbaring: oorsig oor die 22 hoofstukke, 222bl., R70-00 (NUUT).~~

___________, Die Dwaasheid om te Preek, 103bl., R20-00.

___________, Die Gereformeerde Doopsformulier, 114bl., R30-00.

___________, Die Geskeurde Gordyn: 22 preke, 266bl., R20-00.

___________, Kerkgeskiedenis in 30 lesse, 117bl., R20-00.

___________, Oorsig oor die Nuwe Testament, 90bl., R20-00.

___________, Die Psalms sing van Christus (150 Psalmoordenkings), 194bl., R70-00 (NUUT).

___________, Totius – Profeet van die Mooirivier, 119bl., R30-00.

(Spesiale aanbieding: al prof. d’Assonville se boeke saam: R240)

DE BRUYN, PJ. Bewaar jou Pand: Vraagstukkie besien vanuit Gereformeerde standpunt, 151bl., R20-00.

___________, Die Christen en Kleredrag, R10-00.

___________, Die Gesonde Leer, 86bl., R20-00.

___________, Kuisheid voor die Huwelik, 118bl., R20-00.

___________, ‘n Lamp vir my voet: gesprekke oor ons geloofslewe, 187bl., R30-00.

___________, Die Tien Gebooie, 331bl., R50-00.
(Spesiale aanbieding: al prof. de Bruyn se boeke saam: R120)

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, 302bl., R30-00.

________ , JJ. (red.) Evangelistiek, 386bl., R30-00.

__________, Herderkunde, 208bl., R30-00.

_________, PJS. Gereformeerde Simboliek (oorsig van die belydenisskrifte deur die eeue), 252bl., R30-00.

~~___________, Die Genadeverbond, 158bl., R20-00.~~

___________, Handboek Gewyde Geskiedenis, 264bl., R30-00.

DRESSEL, LC. Dit het aand geword: die herkoms en inkleding van die aanddiens, 162bl., R30-00.

DU PLESSIS, H. ‘n Banier van die Volke: Die Woord van God in en vir die wêreld, 20bl., R30-00.

_________, IJ. Christus as Hoof van die Kosmos: Hoofskap in Efesiërs en Kolossense, 148bl., R30-00.

_________, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, 177bl., R40-00.

DU TOIT, DA. Die Christen en Aborsie, 190bl., R30-00.

_______, HDA. Die kerstening van die Bantoe, 368bl., R30-00.

_______, S. Bybel – Skepping – Evolusie, 389bl., R40-00.

_________, Handleiding vir die Studie van die Kerkgeskiedenis, 218bl., R30-00.

_________, (red.) Die Koninkryk van God (opstelle oor die Koninkryk van God), 370bl., R30-00.

_________, Openbaringsgeskiedenis van die Ou Testament, 265bl., R30-00.

DURAND, J. Want die einde is naby: bybelstudie oor Openbaring, 176bl., R30-00.

DURAND, JJF. Die Lewende God (Wegwysers in die Dogmatiek nr. 1), 118bl., R20-00.

_______, MC. Aborsie: die morsige verhaal van moord en misleiding, 76bl., R30-00.

__________, (red.) Verrigtinge van die Simposium oor Aborsie, 136bl., R30-00.

DUVENHAGE, SCW. Die dékor van die Nuwe Testament: ‘n kultuur-historiese agtergrondstudie, 244bl., R40-00.
_______________, Die Navolging van Christus, 231bl., R40-00.

FENCHAM, FC. Bybelse Aardrykskunbde, Oudhede en Opgrawings, 437bl., R30-00.

___________, Wetenskap en Bybelkunde, 196bl., R20-00.

FEENSTRA, JG. Leer en Lewe: Eenvoudige geloofs- en leerboek, 259bl., R30-00.

FLOOR, L. Die Evangelie van die Koninkryk, 5 aspekte, 109bl., R20-00.

________, Die Heilige Doop in die Nuwe Testament, 131bl., R30-00.

________, Hy wat met die Heilige Gees Doop, 138bl., R30-00.

________, Die Koninkryk van God en die vernuwing van die Maatskappy, 94bl., R20-00.

________, Kom na My: Skrifstudies oor Matteus 1-13, 107bl., R10-00.

________, Persone rondom Jesus, 86bl., R30-00.

________, Perspektiewe op die prediking van Paulus, 111bl., R30-00.

(Spesiale aanbieding: al prof. Floor se boeke saam: R150)

GROENEWALD, EP. Handboek Bybelse Geskiedenis: Die Nuwe Testament, 570bl. R70-00.

HEYNS, JA. Die Brug tussen God en mens: Die Bybel, 177bl., R20-00.

________, Die Evangelie in Krisis (bespreking van ‘n paar moderne teoloë), 140bl., R20-00.

________, Lewende Christendom: ‘n Teologie van Gehoorsaamheid, 173bl., R30-00.

________, Die Mens: Bybelse en buite-bybelse beskouinge, 180bl., R20-00.

________, Die Mens Onderweg: Oor die tien gebooie, 246bl., R30-00.

________, Sterwende Christendom: ‘n teologie in die greep van die tydsgees, 184bl., R20-00.

~~________, Teologiese Etiek, x3 hardeband dele (deel 1: inleiding en oorsig, 522bl.; deel 2/1: Sosiale etiek, 452bl.; 2/2 Sosiale etiek, 433bl.), R150-00.~~
(Spesiale aanbieding: al prof. Heyns se boeke saam vir: R250)

HELBERG, JL. God met ons: perspektief uit die Ou Testament, 112bl., R20-00.

__________, Die HERE regeer: Openbaringslyn deur die Ou Testament, 202bl, R30-00.

__________, Klaagliedere: Ontnugtering en Hoop, 71bl., R20-00

__________, Lig op die Nuwe Afrikaanse Bybelvertaling, 66bl., R20-00.

__________, Loof die HERE: Die Psalms in die Ou- en Nuwe Testamentiese lig, 311bl., R30-00.

__________. Openbaringsgeskiedenis van die OT, 2 dele, 409+259bl, R50-00.

__________, Die Verklaring en Prediking van die Ou Testament, 135bl., R20-00.

(Spesiale aanieding: al prof. Helberg se boeke saam: R150)

~~HENDRIKSEN, Meer as Oorwinnaars: Verklaring van die Boek Openbaring, 218bl., R30-00.~~

JONKER, WJ. Die Woord as Opdrag: gedagtes oor die prediking, 135bl., R20-00.

_________, Die verhouding tussen Kerk en Staat aan die Kaap tot die helfte van die 19de eeu, 285bl., R20-00.

KLEYNHANS, EPJ. Die Kerkregtelike ontwikkeling van die NGK in SA, 1795-1962, 362bl., R30-00.

KROEZE, JH. Bybel en Seks, 168bl., R20-00.

_________, Die Hooglied vir die gemeente verklaar, 110bl., R20-00.

~~KONIG, A. Christelike Doop én bekeringsdoop?, 237bl., R30-00.~~

KRUGER, JC, Kerkvereniging (tussen GKSA en NGKSA) in die lig van die uitverkiesing en bekering, 186bl., R40-00.

_______, LS. Waarom is u Lid van die Gereformeerde Kerk?, 181bl., R40-00.

LE ROUX, J. Maklike grafiese uiteensetting van die Heidelbergse Kategismus, 71bl., R20-00.

___________, Maklike grafiese uiteensetting van die Nederlandse Geloofsbelydenis, 57bl., R20-00.

LUTHER, M. (e.a) Die Groot Kategismus: Augsburgse Belydenis (1530), 174bl., R30-00.

MARAIS, W. Quo Vadis? (artikels van dr. Willie Marais), 324bl., R50-00.

MOUTON, HD. Skepping en Evolusie – onversoenbaar!, 468bl., R70-00.

___________, Verken Lewenswetenskappe verder: ‘n kritiese evaluering van evolusie, 168bl., R30-00.

MULLER, Jac J. Briewe van die apostel Paulus aan die Filippense en Filemon, 173bl., R30-00.

___________, Brieweskat van Paulus, inleiding tot die briewe van Paulus, 128bl., R30-00.

OBERHOLZER, JAS. Die Gereformeerde Kerke onder die Kruis in SA: hul ontstaan en ontwikkeling, 328bl., R40-00.

POSTMA, F. Paulus: ‘n Geroepe apostel van Jesus Christus, 386bl., R100-00 (NUUT).

POTGIETER, J. Homoseksualiteit: ‘n Skrifgefundeerde perspektief, 195bl., R30-00.

SCHULZE, LF. Geloof deur die Eeue (dogma en dogmageskiedenis), 264bl., R30-00.

__________, Teologie in Stroomversnelling (kritiek op Swart Teologie, Dialektiese Teologie, Positivistiese Teologie), 104bl., R20-00.

SMIT, CJ. Die belang van die doop vir u kind: wat sê die Heilige Skrif, 80bl., R20-00

_______, God se orde vir sy kerk: ‘n beskouing oor kerkorde, 143BL., R20-00.

_______, Jy word voor die Koning geroep! Gedagtes rondom belydenisaflegging, 113bl., R20-00.

_______, Die nuwe ouderling, 169bl., R20-00.

SNYMAN, WJ. Nuwe en Ou Dinge: uit die skat van die Koninkryk, 517bl., R50-00.

SPOELSTRA, B. Beknopte Kerkgeskiedenis vir Katkisasie, 169bl., R20-00.

___________, Die Doppers van Suid-Afrika, 1760-1899, 313bl., R50-00.

___________, (e.a) Handleiding by die Kerkorde van die GKSA, 526bl., R40-00.

___________, Kerkgeskiedenis vir Standerd 9, 217bl., R20-00.

___________, (e.a.) Republiek en Koninkryk: opstelle oor burgerskap in SA en die koninkryk van die hemele, 123bl., R20-00.

(Spesiale aanbieding: al prof. Bouke Spoelstra boeke saam: R120)

STAVAST, LH. Redding vir Hierdie Huis: handleiding vir ‘n evangeliserende gesprek,119bl., R20-00.

~~STOKER, HG. Stryd om die Ordes (Liberalisme, Kommunisme, Fasjisme, Calvinisme), 281bl., R40-00.~~

TALJAARD, JAL. En dit was aand en môre die Sewende Dag: God en sy woord en werke openbaring aktueel in die 21ste eeu, 284bl., R30-00.

THERON, PF. Die Ekklesia as Kosmies-eskatologiese teken-die eenheid van die kerk as ‘profesie’ van die eskatologiese vrede, 142bl., R30-00.

VAN DER LINDE, GPL. Die grondbeginsels van die presbiteriaanse kerkregeringstelsel, 203bl., R30-00.

VAN DER MERWE, A. Die huwelik (historiese studie, ook in SA), 247bl., R20-00

VAN DER SCHYF, WG. Die gereformeerde beginsel in die onderwys tot 1963, 303bl., R30-00.

VAN DER VYVER, GCP. Professor Dirk Postma, 1818-1890, 499bl., R70-00.

VAN DER WAAL, C. Die Dordtse Leerreëls verdor nie, 134bl., R30-00.
_______________, Die wêreld is ons woning: Christelike kultuurtaak, 47bl., R20-00.

VAN DER WALT, JJ. Soek die Here in sy tempel (die gereformeerde liturgie), 69bl., R20-00.

______________, Christus as Hoof van die Kerk en die presbiteriale kerkregering, 180bl., R30-00.

______________, God aan die Woord: Lesings van die seminaar oor Bybelse prediking, 1984 (tydens J. Adams se besoek aan Potchefstroom), 73bl., R20-00.

_____________, SP. Die wysbegeerte van Herman Bavinck, 196bl.,R30-00.

VAN DER WATEREN, H. Die kultuurkleed van die mens, 159bl., R30-00.

VENTER, DG. Die Eindbestemming van die Skepping, 97bl., R20-00.

VERHOEF, PA. Israel in die Krisis (eskatologiese toekomsbeskouing aangaande die Jode), 97bl., R20-00.

___________, Metodiek van Eksegese (van die OT), 103bl., R20-00.

VISSER, J. Kerklike Tug: wat sê die Nuwe Testament?, 124BL., R20-00.

_______ Die Tug oor Ampsdraers, 624bl., R40-00.

VERSKILLENDE SKRYWERS, Die trojaanse perd in die NG Kerk: die kanker van evolusie en liberalisme. 253bl., R50-00.

_____________________, In ons eie taal: die waarde en gebruik van die 1933/53 en 1983 Afrikaanse vertalings van die Bybel, 212bl., R20-00.

_____________________, Godsdienste van die Wêreld (met illustrasies), 448bl., R70-00.

_____________________, Geskiedenis van die Christendom (met illustrasies), 643bl., R70-00.

(R100-00 vir die twee boeke saam)

~~_____________________, Kosbare Goud: Gereformeerde Geloofsleer deur predikant van die Gereformeerde gemeentes in SA, 275BL., R40-00.~~
_____________________, Kategismuspreke deur GKSA predikante, 422bl., R40-00.

_____________________, Die Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika, 1859-1959, R50-00.

_____________________, Bybelse Ensiklopedie (een volume), 511bl, R40-00 (beskadig).

_____________________, Venster op die Huwelik, 268bl., R20-00.

_____________________, Venster op die Gesin, 455bl., R20-00.

_____________________, Handleiding by die Nuwe Testament, deel i: Inleiding tot die Nuwe Testament & Kanoniek van die Nuwe Testament, 306bl., R40-00.

_____________________, Handleiding by die Nuwe Testament, deel iv: Sinoptiese evangelies en Handelinge – Inleiding en Teologie, 281bl., R40-00.
_____________________, Verklaring op die Algemene Briewe: Jakobus tot Judas, R20-00.

WEGWYSERS IN DIE DOGMATIEK REEKS (hele stel: R150-00)

Nr. 1: Die lewende God, JJF Durand, 118bl.

Nr. 2: Christus die Middelaar, WD Jonker, 213bl.

Nr, 3: Die sonde, JJF Durand, 158bl.

Nr. 4: Die Gees van Christus, WD Jonker, 277bl.

Nr. 5: Skepping, mens en voorsienigheid, JFF Durand

BOEKE OOR SEKTES EN DWALINGE

BARNARD, AC. In gesprek met sektes, 90bl., R20-00.

BEYERHAUS, P. Theology as a instrument of Liberation (theology), 38BL., R10-00.

Gaum, EA. Reïnkarnasie, 77bl., R20-00.

HANEKOM, J. Wat die gawes van die Gees betref (Pentakostalisme), 101bl., R20-00.

Jonker, WD. (e.a.), In gesprek met Islam, 193bl., R30-00.

JORDAAN, GJC. Die New Age beweging, 66bl. R10-00.

LOUW, JP. Die Jehova Getuies en die Bybel, 132bl., R20-00.

~~Martin, W. The Kingdom of the Cults, 544bl., R70-00.~~

MULLER, JJ. Christelike Sektewese, 187bl., R20-00

_________, Mistastings en Dwalings, 86bl. R10-00

SMITH, JL. Witnessing effectively to Mormons, 68bl., R10-00.

Stoker, HG. Die Jehova Getuies: ‘n Onchristelike kulte? 471bl., R70-00

VAN DEN BERG, AE. Sektes, Dwaling en Mistastings, 75bl., R20-00.

____________, H. Duiwelskunste en die Bybel, 225bl., R30-00.

VAN DER WALT, IJ. Die evangelie aan die afgedwaaldes, 399bl., R30-00.

VAN NIEKERK, FN. Die Vrymesselary: sy geheime en gevare, 371bl., R40-00.

______________, Die Vrymesselary ontmasker, 117bl., R30-00.

VAN STADEN, AJ. Die sewendedagse Adventiste of Sabbatariërs en die Bybel, 123bl., R30-00.

_____________, Die Mormone, 102bl., R30-00.

_____________, Die Jehova Getuies, 145bl., R30-00.

~~_____________, Die leer van die Baptistiese beweging krities beskou, 125bl., R30-00.~~

VERKSKEIE SKRYWERS, Onderskeiding van die geeste: hedendaagse pinksterstroming in SA, 147bl., R30-00.

ESRA VERSLAG TYDSKRIF OOR VERSKILLENDE ONDERWERPE

– nr. 45 Feesdae, R20-00.

– nr. 47 Ekonomie, R20-00.

– nr. 48 Intergeloof in die Onderwys, R30-00.

– nr. 50 Doodstraf, R30-00.

– nr. 53 Reformatoriese Verset, R20-00

– nr. 54 1859? (oor die herstiging van die gksa en vandag), R30-00.

– nr. 55 Ons gedrag in die huis van God, R30-00.

– nr. 56 Misdaadseminaar lesings, R20-00.

(Spesiale aanbieding: een van elk vat = R150)

ENGELSE BOEKELYS

~~ADAMS, JE. Competent to Council (1970-uitgawe), 287bl., R50-00.~~

________, Pulpit Speech, 169bl., R30-00.

ANSWER Book, The 20 Most Asked Questions asked about Creation and Evolution, 264bl., R50-00.

ARCHER, GL. A Survey of the Old Testament, 528bl., R50-00.

ALLIS, OT. The Five Books of Moses,, 319bl., R50-00.

ALLISON, GL. Historical Theology: An Introduction to Christian Doctrine, 778p. R250-00 (NUUT).

AUGUSTINE, The Confessions of Augustine, 255bl., R40-00.

BANNER of Truth: Magazine Issues 1-16, Sept. 1955 to Aug. 1959, 516p., R100-00 (NUUT)

BAVINCK, JH. An Introduction to Science and Missions, 323bl., R40-00.

BEETS, H. Reformed Confession Explained (Belgic Confession), 289bl., R30-00.

BERKHOF, L. History of Christian Doctrines, 285bl., R50-00.

BLUMENFIELD, SL. Is Public Education Necessary?, 263bl., R30-00.

BOETTNER, L. The Millennium, 385bl., R30-00.

__________, Roman Catholicism, 466bl., R30-00.

BOTHA, P. The Bible and Homosex: sexual truths for a modern society, 259bl., R30-00.

BRIGHT, J. The Authority of the Old Testament, 272bl., R20-00.

________, The Kingdom of God, 288bl., R20-00.

BROWN, C. Christianity and Western Thought, volume 1, 447p., R50-00.

BRUCE, FF. Paul: Apostle of the Free Spirit, 491bl., R40-00

BUCHANAN, J. The Office and Work of the Holy Spirit, 290bl., R50-00.

BUSENITZ, Reasons to Believe: 50 lines of evidence that confirm the Christian Faith, 224bl., R40-00.

BYL, J. How should Christians approach Origins>, 42BL., R20-00.

CHANTRY, WJ. Signs of the Apostles: An Examination of the New Pentecostalism. 102bl., R20-00.

CLARK, GH. Ancient Philosophy, 530p., R120-00 (NUUT).

_________, The Incarnation, 110bl., R40-00.

_________, Logical Criticisms of Textual Criticism, 70bl., R20-00.

_________, Lord God of Truth & Concerning the Truth (Augustine), 120BL, R30-00.

_________, Personal Collections, 184bl., 184bl., R30-00.

(Spesiale aanbieding: al GH Clark se boeke vir: R200)

CLARK, RS. (ed.) Covenant, Justification and Pastoral Ministry, 465bl., R100-00 (NUUT).

CROWE, Creation without Compromise: A Christian worldview response to evolutionary challenges to the faith, 296bl., R40-00.

DALLIMORE, A. Spurgeon: a new biography, 252bl., R40-00.

d’ASSONVILLE, VE. John Knox and the Institutes of Calvin, 112bl., R30-00.

DAVIS, JJ. A History of Israel: From Conquest to Exile, 542p., R40-00

DE GRAAF, S. PROMISE AND DELIVERANCE (translation of ‘Verbondgeschiedenis’), 4 volumes, R200-00.

Volume 1: From Creation to the Conquest of Canaan, 423bl.

Volume 2: The Failure of Israel’s Theocracy, 456bl., 455bl.

Volume 3: Christ’s Ministry and Death, 453bl.

Volume 4: Christ and the Nations, 294bl.

DOCKERY, DS (ed.). The Challenge of Postmodernism: An Evangelical Assessment, 425p., R50-00.

DONNELLY, E. Peter: Eyewitness of His Majesty, 152bl., R30-00.

DOUGLAS, JD. New Bible Dictionary (1^st edition), 1375bl., R100-00.

EINWECHTER, WO. Ethics and God’s Law: An Introduction to Theonomy, 85bl., R20-00.

_______________, (ed.) Explicitly Christian Politics, 269bl., R30-00

FERGUSON, S. John Owen and the Christian Life, 297bl., R70-00 (NUUT).

~~FRAME, J. Cornelius van Til: An Analysis of his thought, 463bl., R70-00.~~

~~GEISLER, N. From God to us: How we got our Bible (1974 edition), 255bl., R30-00.~~

GRANT, G. Grand Illusions: The Legacy of Planned Parenthood, 354bl., R50-00.

GUTHRIE, D. New Testament Introduction (3^rd edition), 1054bl., R100-00.

HARRISON, RK. Introduction to the Old Testament (1^st edition), 1325bl., R100-00

(Spesiale aanbieding: koop Guthrie en Harrison saam = R150)

~~HASEL, G. Old Testament Theology: Basic Issues in the Current Debate, 163bl., R30-00.~~

_______, New Testament Theology: Basic Issues in the Current Debate, 254bl., R40-00.

HODGE, AA. Outlines of Theology, 538bl., R40-00.

~~HOLMES, AF. Contours of a Worldview, 240bl., R30-00.~~

JOHNSTON, G. Preaching to a Postmodern World, 189bl., R30-00.

KELLY, D.F. New Life in the Wasteland: 2 Corinthians on the cost and glory of Christian Ministry, 160bl., R30-00.

KLINE, MG. The Structure of Biblical Authority, 183bl., R30-00.

LADD, GE. A Theology of the New Testament, 661bl., R50-00.

LAWSON, SJ. Famine in the Land: A passionate call for Expository Preaching, 134bl., R70-00 (NUUT)

LIGHTFOOT, JB. The Apostolic Fathers, 288bl., R50-00.

~~LLOYD JONES, DM. John Knox and the Reformation, 130bl., R40-00.~~

LUTZER, E. Doctrines that Divide: A fresh look and the Historic doctrines that seperate Christians, 247bl., R50-00.

MACARTHUR, J. The Gospel according to Jesus: What is Authentic Faith? (revised&expanded annivesary hardcover edition), 300bl., R100-00.

MAWHINNEY, B. Preaching with Freshness (introduction by Jay Adams), 258p., R30-00.

MCAFFERTY, C. The Pink Agenda: Sexual Revolution in SA, 199bl., R30-00.

MCGRATH, AE. Justification by Faith, 176bl. R30-00.

MCNEILL, The History and Character of Calvinism, 470bl., R30-00.

MORRIS, L. The Apostolic Preaching of the Cross, 318bl., R30-00.

MUETHER, JR. Cornelius van Til: Reformed Apologist and Churchman, 288bl., R100-00 (NUUT).

NEILL, S. A History of Christian Missions, 624bl., R30-00.

NICOLS, SJ. J. Gresham Machen: a Guided Tour of His Life and Thought, 252bl., R40-00.

NEWHEISER, J. Opening up 1 Samuel, 144bl., R30-00.

PACKER, JI. Among God’s Giants: the Puritan vision of the Christian Life, 447bl., R50-00.

~~PINK, AW. The Attribrutes of God, 108bl. R30-00.~~

RIDDERBOS, H. The Coming of the Kingdom, 556bl., R60-00.

____________, Paul: an outline of his theology, 587bl., R60-00.

____________, Studies in Scripture and its Authority, 109bl, R30-00
(Spesiale aanbieding: koop al drie = R100-00)

~~ROBINSON, HW. Expository Preaching: Principles and Practice, 230bl., R40-00.~~

SARFATI, J. Refuting Compromise: A Biblical and Scientific Refutation of Progressive Creationism (Billions of Years) as popularized by Astronomer Hugh Ross, 411p., R50-00

________, Refuting Evolution, 143bl., R30-00.

SCHWERTLEY, B. Auburn Avenue Theology (Federal Vision): A Biblical Critique, 255bl., R50-00.

_____________, Musical Instruments in the Public Worship of God, 168bl., R40-00.

_____________, Regulative Principle of Worship, 179bl., R40-00.

(Spesiale aanbieding: R100 vir al drie)

SMALLMAN, S. Forty Days on the Mountain: Meditations on Knowing God, 159bl., R30-00.

SMITH, DL. Handbook of Contemporary Theology, David L. Smith, 393bl., R40-00.

SYNONYMS STUDIES of the Old Testament (RB Girdlestone, 346bl.) and New Testament (RC Trench, 405bl.), R100-00.

TENNY, MC. New Testament Times, 396bl., R30-00.

THOMAS, RL. Evangelical Hermeneutics: The New vs the Old, 534bl., R40-00.

__________, The Jesus Crisis: The inroads of Historical Criticism into Evangelical Scholarship, 416bl., R40-00.

VAN DRUNEN, D. The Pattern of Sound Doctrine: Systematic Theology at the Westminster Seminaries (essays in honor of RB Strimple), 311bl., R70-00 (NUUT).

VEITH, GE. Reading between the Lines: A Christian Guide to Literature, 254bl., R40-00.

~~VAN GENDEREN, J & VELEMA, WH. Concise Reformed Dogmatics (english translation of ‘Beknopte Gereformeerde Dogmatiek’), 922bl., R350-00.~~

WORD OF GOD and the Reformed Faith Conference. Berkhof, Allis, etc. 221bl., R30-00.

YOUNG, EJ. Introduction to the Old Testament, 432bl., R100-00 (nuwe prys: R500 plus).

COMMENTARIES ON THE BIBLE

NEW BIBLE COMMENTARY REVISED (D. Guthrie, JA Motyer, ed.), 1310bl., R100-00.

INTERPRETERS ONE VOLUME COMMENTARY OF THE BIBLE (CM Laymon, ed.), 1386bl., R100-00.

~~TYNDALE Commentaries series, R30-00 per boek.~~

~~– Genesis, Derek Kidner, 224bl.~~

~~– Luke, Leon Morris, 350bl.~~

~~– John, RVG Tasker, 237bl.~~

~~– Hebrews, Thomas Hewitt, 217bl.~~

~~– James, RVG Tasker, 144bl.~~

~~– 2 Peter & Jude, 192bl.~~

BRUCE, FF. The Acts of the Apostles: The Greek Text win introduction and commentary, 491bl., R50-00.

CALVIJN, J. De profeet Jesaja, deel 4, R50-00.

_________, Algemene Zendbrieven: 1 Petrus tot Juda, R50-00.

~~GREIJDANUS, Openbaring (Korte Verklaring reeks), R50-00.~~

GROSHEIDE, FW. Commentary on 1 Corinthians, 415bl. R50-00.

KEIL & DELITZSCH, Commentaries on the Old Testament, 10 volumes, R700-00.

HENDRIKSEN, W. More than Conquerers: An Interpretation of Revelation, 216bl., R40-00.

LLOYD-JONES, DM. Sermon on the Mount (Matt.5-7), 653bl., R50-00.

MOULE, HCG. The Epistle to the Romans, 427bl., R30-00.

SIKKEL, JC. Het boek der geboorten: (verklaring van) Genesis, R40-00.

________, Jacobus kommentaar (Nederlands), R20-00.

YOUNG, EJ. The Book of Isaiah, 3 volumes (vol. 1:534bl.; vol. 2: 604bl.; vol. 3: 579bl.), R300-00 (nuwe prys: R1000-00 plus).

“The special value of the book lies in the fullness and depth of exposition, and the erudition of the footnotes … These alone justifies its purchase by the layman, the minister and the student” (Evangelical Quarterly)

Beste en mees volledige gereformeerde kommentaar op Jesaja. Young was een van die beste OT kenners van sy tyd, al sy werke kan sterk aanbeveel word.

~~_________. The prophecy of Daniel, 330bl., R100-00 (nuwe prys: R400 plus).~~

TALE BOEKE: Hebreeus en Grieks

HEBREW
~~Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon, Davidson R70-00~~

Hebrew-English Old Testament from the Polygot Bible R100-00

Biblia Hebraica, Kittel R50-00

German Worterbuch Hebraischen, Koehler & Baumgartner (with supplement) R200-00

Theologisches Handwortenbuch zum Alten Testament, Jenni & Westermann R100-00

Konkordanz zum Hebraichen alten Testament, Lisowsky R100-00

GREEK

The Greek New Testament according to the Majority Text, ZC Hodges & AL Farstad, The Case for the Majority Text, R200-00 (nuwe prys: R700 plus).

~~Greek-English Lexicon of the NT and Early Christian literature, Arnd&Ginrich & Greek Grammar of NT and other early christian literture R100-00 for set of 2.~~

Analytical Greek Lexicon, Bagster R50-00

Greek – English Lexicon R50-00

Greek NT, 3^RD edition R50-00

A Textual Commentary on the Greek NT, Bruce Metzger R50-00

OTHER LANGUAGES DICTIONARIES

Cassell’s Latin-English/English Dictionary R50-00

Cassell’s German English/English German Dictionary R50-00

Reader’s Digest Afrikaans-English English-Afrikaans Dictionary R100-00

Verklarende Afrikaanse Woordeboek R50-00

Groot Woordeboek Afrikaans – Engels R50-00

NEDERLANDSE BOEKELYS

AALDERS, GC. Het verbond Gods: Een hoofstuk uit de geschiedenis der openbaring, R30-00.

BAVINCK, H. Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele, R200-00.

__________, Magnalia Dei: onderwijzing in de christelijke religie naar gereformeerde belijdenis (verkorte weergawe van die boonste werk, die GD in 4 dele), R50-00.

__________, J., De Heidelbergsche Catechismus, 2 dele, R40-00.

BIESTERVELD, P. Het gereformeerde Kerkboek, R30-00.

BOUWMAN, H. Gereformeerde Kerkrecht, 2 dele, R80-00.

____________, De Kerklijke Tucht, R30-00.

CALVIJN, J. Instituties van de Christelijk Godsdienst, Sizoo uitgawe, 3 dele, R120-00.

________, De Kerk van Christus en de kerk van Rome, drie geschrifte van Calvijn, R40-00.

DIJK, K. De dienst der kerk, R30-00.

______, (e.a.), Het dogma der kerk, R40.00.

______, Van eeuwigheid Uitverkoren, R30-00.

DOUMA, J. Ethische Besinning: Verantwoord Handelen, inleiding tot de christelijke ethiek, R30-00.

_________, Abortus, R20-00.

_________, Echtscheiding, R20-00.

_________, Homofilie, R20-00.

(Spesiale aanbieding: al drie vir R70-00)

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (verklaring van die NGB), R30-00.

FLOOR, L. Het gericht van God volgens het NT, R20-00.

GEESINK, W. De liefelijkheid van de Heeren: 12 preken, R20-00.

GISPEN, WH. Schepping en Paradijs: verklaring van Gen. 1-3, R30-00.

GREIJDANUS, Schriftbeginselen ter Schriftverklaring, R30-00.

GROSHEIDE, F.W. (e.a.), Christelijke Encyclopedie, 6 dele, R200-00.

HOEKSTRA, T. Gereformeerde Homilitiek, R40-00.

HOLWERDA, B. Die dingen die ons van God geschonken zijn: Catechismuspredicatien, R50-00.

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van die Dordtse Kerkorde, R40-00.

KAMPHUIS, J. Begrensde Ruimte, artikel en lesings, R50-00.

KOOLE, De overname van het OT deur de christelijke kerk, R30-00.

KRAMER, G. Het verband tussen doop en wedergeboorte, R30-00.

KUYPER, A. Pro Rege: De koningschap van Christus, x3 dele, R60-00.

_________, Onze Eredienst, R60-00.

_________, De werk van de Heiligen Geest, R60-00.

(Spesiale aanbiedinge: die 5 boeke saam: R150-00)

OUWENEEL, WJ. De ark in de branding, R30-00.

POLMAN, ADR. Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis verklaring, 4 dele, R50-00.

____________, Woord en Belijdenis: eenvoudige verklaring van de NGB, 2 dele, R60-00.

POLYANDER, J. (e.a.), Synopsis of overzicht van de zuiverste theologie. Samengevat in twee en vijftig verhandelingen en beschreven door Johannes Polyander, Andreas Rivetus, Antonius Walaeus, Antonius Thysius, Doctoren en Professoren der H.H. Theologie (2 delen), R300-00.

(Nota: hierdie teologiese boek is deur skrywers van die kanttekeninge van die Statevertaling (1637) geskryf, en daarom wesentlik belangrik om die gereformeerde teologie te verstaan van die kanttekeninge, ook soos dit ons kerk en volkslewe beinvloed het vanaf 1652 en daarna.)

POP, FJ. Bijbelse woorden en hun geheim: verklaring van aantal bijbelse woorden, R30-00.

POPMA, KJ., Levensbeschouwing: opmerkings na aanleiding van de Heidelbergse Catechismus, 7 dele, R150-00.

RIDDERBOS, H. De Komst van het Koninkrijk, R50-00.

____________, Paulus: ontwerp van zijn theologie, R50-00.

RUTGERS, FL. Kerklijke Adviezen, 2 dele, R60-00.

SCHILDER, K. Christus en zijn Lijden, x3 dele, R60-00.

__________, De openbaring van Johannes en de sociale leven, R30-00.

SCHMILDE, E. Een eeuw van strijd over Verbond en Doop (in Nederland), R50-00.

SIKKEL, JC. Het boek der geboorten: Genesis, R40-00.

TRIMP, C. Heilsgeschiedenis en Prediking, R20-00.

URSINUS, Z. Het Schatboek der Verklaring van de Heidelbergse Catechismus, 2 dele R300-00.

VAN BRUGGEN, J. De huwelijk gewogen, 1 Korinthe 7, R30-00.

VAN DER WAAL, C. Openbaring van Jezus Christus, 2 dele, R80-00.

_______________, Sola Scriptura: wegwizjer by bijbellezen, 3 dele, R50-00.

VELDKAMP, H. Zondagskinderen: kanttekeningen bij die Heidelbergse Catechismus, R50-00.

VELEMA, WH. Gereformeerde Spiritualiteit, R30-00.

___________, Geroepen tot heilige leven, R30-00.

VENEMA, FF. Wat is een Christen nodig om te geloven, R40-00.

VERSTEEG, Het gebed volgens het NT, JP Versteeg, R20-00.

3 Comments

Posted in Pro Regno Boeke TE KOOP, Uncategorized

Posted by: proregno | April 5, 2021

BOEKBEKENDSTELLING: Dogmatiek, deur prof. dr. PJ Coetzee

BOEKBEKENDSTELLING

Dogmatiek

deur prof. dr. PJ Coetzee

Inleiding en voorwoord

Volgens my kennis, bestaan daar nie ‘n een volume uitgewerkte sistematiese teologie oftewel gereformeerde dogmatiek handboek (soos bv. Louis Berkhof se ‘Systematic Theology‘) deur ‘n GKSA teoloog nie, vanaf 1859 tot op hede nie. Daar is natuurlik wel heelwat artikels deur verskillende dopper teoloë en predikante wat die verskillende dogmatiese onderwerpe (loci theologici) aanspreek, sien bv. al Totius se artikels wat in sy ‘Versamelde Werke’ verskyn, ‘Kosbare Goud’ deur ‘n aantal gereformeerde teoloë en predikante, asook die ‘klein dogmatiek’ van B. Duvenhage, ‘Gereformeerde Geloofsleer’.

Daarom was ek dankbaar dat ek op prof. PJ Coetzee se ‘Dogmatiek’ afgekom het, uitgetik in 310 A4 grootte bladsye, wat sy klasaantekeninge was vir die dogmatiek klasse wat hy gegee het by die GKSA se teologiese skool in Potchefstroom, waar hy geleer het vanaf 1970-1980.

Na my mening is die drie belangrikste dogmatiek teoloë en hul belangrikste dogmatiese werke wat die gereformeerde Afrikaner se teologiese denke gevorm het of behoort te vorm, die volgende:

Johannes Calvyn, Die Institusies van die Christelike Godsdiens.

Wilhelmus a’Brakel, De Redelijke Godsdienst.

Herman Bavinck, Gereformeerde Dogmatiek.

In my lees van prof. PJ Coetzee se Dogmatiek, vind ek die lyne van veral Calvyn en Bavinck gereeld in sy werk. Sy werk sal daarom as goeie oorsigtelike inleiding dien om opnuut al die oorspronglike gereformeerde bronne te herontdek waarin ons gereformeerde voorvaders gevoed is.

‘n Baie groot woord van dank aan Willem Swanepoel (Gereformeerde Kerk Wilropark) wat sy gawes en diens gratis beskikbaar stel om hierdie kosbare werk (asook baie ander gereformeerde werke wat al uitdruk gegaan het), weer vir ons en ons nageslag beskikbaar te stel in elektroniese formaat.

Mag hierdie elektroniese bekendstelling en beskikbaarstelling van prof. Coetzee se werk vir alle predikante, teoloë en lidmate ‘n kosbare (stukkie) goud wees om ons te bevestig in die bybels-gereformeerde geloof wat ons ontvang het, en ons deur sy Gees en Woord sal laat aanhou reformeer, ook midde en vir ons tye:

“Maar bly jy in wat jy geleer het en waarvan jy verseker is, omdat jy weet van wie jy dit geleer het, en dat jy van kleins af die heilige Skrifte ken wat jou wys kan maak tot saligheid deur die geloof in Christus Jesus. Die hele Skrif is deur God ingegee en is nuttig tot lering, tot weerlegging, tot teregwysing, tot onderwysing in die geregtigheid, sodat die mens van God volkome kan wees, vir elke goeie werk volkome toegerus. EK besweer jou dan voor God en die Here Jesus Christus, wat die lewende en die dode sal oordeel by sy verskyning en sy koninkryk: verkondig die woord; hou aan tydig en ontydig; weerlê, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en lering; want daar sal ’n tyd wees wanneer hulle die gesonde leer nie sal verdra nie, maar, omdat hulle in hul gehoor gestreel wil wees, vir hulle ’n menigte leraars sal versamel volgens hulle eie begeerlikhede, en die oor sal afkeer van die waarheid en hulle sal wend tot fabels. Maar wees jy in alles nugter; ly verdrukking; doen die werk van ’n evangelis; vervul jou bediening.” (2 Timoteus 3:14–4:5)

Slabbert Le Cornu

Gereformeerde Kerk Carletonville

(April AD 2021)

nota: ons vra dat u enige spelfoute of verbeterings onder ons aandag sal bring, sodat ons hierdie dogmatiek boek nog meer kan verbeter vir gebruik, dankie.

“Die beoefening van hierdie wetenskap raak die wel en weë van die kerk. Deur verwaarlosing en miskenning van die dogma word die ruggraat van die kerk gebreek (Het Dogma der Kerk, p. 7). Die kerk staan dan weerloos in ŉ vyandige wêreld, die prediking word uitgehol en die geloofslewe van die lidmate aan verskraling prysgegee. Ook wie met Dogmatiek besig is, moet waak en bid. Die Dogmatiek kan vir die kerk ŉ bron wees van reformatoriese lewe, maar ook ŉ invalspoort vir verleidende geeste. Die Dogmatiek is van wesenlike belang vir die kerk in al sy dienste.” – prof. PJ Coetzee (Dogmatiek, bl. 8)

_____________________________________________________

Prof. PJ Coetzee se werk kan hier aflaai word: Dogmatiek.

Sien ook hierdie artikel oor prof. PJ Coetzee: Prof Peet Coetzee oorlede.

INHOUDSOPGAWE

Elektroniese weergawe. 6

Inleiding en voorwoord. 8

Inleiding. 10

Die Dogmatiek is van groot betekenis. 10

Die Dogmatiek hou hom in ŉ belangrike opsig besig met die dogma. 11

Dogma en Dogmatiek. 12

Dogmatiek en religie. 13

Wese en begrip van Openbaring. 15

Slotsom: 17

DIE ALGEMENE OPENBARING.. 19

DIE BESONDERE OPENBARING.. 24

Wat verstaan ons daaronder?. 24

Die besondere openbaring het ŉ geskiedenis. 24

Die besondere openbaring en die Heilige Skrif. 25

Alles in God se Woord is geskrywe om ons die verlossing in Christus te leer ken. 25

Die inspirasie van die Heilige Skrif. 26

DIE TEOPNEUSTIE VAN DIE HEILIGE SKRIF. 27

LOCUS DE DEO. 32

Ons bely deur geloof 32

God is onbegryplik. maar Hy kan geken word. 33

Daar gaan vandag ander klanke op. 34

God se Wese. 37

Die Name van God. 40

DIE HEILIGE DRIE-EENHEID.. 45

God die Vader: 47

God die Seun: 47

God die Heilige Gees. 48

Die verhouding tussen die drie Persone. 48

DIE UITVERKIESING.. 50

Inleidend. 50

Locus de Dacretis Dei 50

God se raad. 54

LOCUS DE CREATIONE.. 62

Die skepping is die werk van die Drie-enige God. 63

Die skeppingsdae. 63

DIE VOORSIENIGHEID VAN GOD.. 68

Wat dit is. 68

Dit gaan oor die ganse skepping (Ps. 103:19) 68

Hierdie werk het ŉ drievoudige karakter: 68

LOCUS DE PECCATO.. 70

Wese en oorsprong van die sonde. 70

Die Pelagianisme en die sonde. 72

Die oorsprong van die sonde. 74

Die verbreiding van die sonde. 77

Die straf op die sonde. 78

Die liggaamlike dood. 79

Van nature verkeer ons onder die mag van die duiwel en sy trawante. 80

Die onderwysing van die Skrif word deur die ervaring bevestig. 80

Die straf op die sonde vind sy kulminasiepunt in die ewige dood. 80

DIE LEER VAN DIE VERBOND.. 81

By die heidendom… 81

Die verbondsgedagte. 81

Die werkverbond. 81

Die werkverbond het nie verval nie. 83

Die genadeverbond. 83

DIE PACTUM SALUTIS. 83

Die bedelinge van die genade verbond. 85

Die sg. verbondsvoorwaardes. 86

LOCUS DE CHRISTO.. 88

Sy Persoon. 88

Die vereniging van die goddelike en die menslike natuur is ŉ misterie. 90

Die state van Christus. 91

Die werk van die Verlosser (sy ampte). 95

DIE LEER AANGAANDE DIE HEILIGE GEES. 98

Dwaalleer. 98

Maak ons genoeg erns met wat die Bybel ons a.g. die Heilige Gees leer?. 99

Die Charismatiese Beweging (Pentakostalisme). 100

Die redes vir die ontstaan van die Pentakostalisme. 100

Wat is nou die “eie aard” van die Pentakostalisme?. 100

Neo-Pentakostalisme. 101

Die leer aangaande die Heilige Gees. 105

Die Heilige Gees is nie net ŉ Persoon nie, maar Hy is ook waaragtige God. 106

Die Heilige Gees gaan uit van die Vader en die Seun. 106

Die werk van die Heilige Gees. 107

Die uitstorting van die Heilige Gees. 109

Daar was op die Pinksterdag sekere tekens. 111

Dae laster teen die Heilige Gees. 112

Die Ordo Salutis 114

DIE ROEPING… 117

Die noodsaaklikheid van die gratia interna. 119

Die wedergeboorte. 120

Die geloof. 123

BEKERING… 127

Daar is ook so iets as ŉ uitwendige, skynbekering. 130

Die regverdiging. 131

Die regverdigmaking neem die sondeskuld weg; die heiligmaking neem die sondesmet weg. 135

Die heiligmaking en die volharding van die heiliges. 135

Die onderskeid tussen regverdiging en heiligmaking. 136

Die heiligmaking as werk van die gelowige of die aktiewe sy van die heiligmaking. 137

Die volharding van die heiliges. 138

LOCUS DE ECCLESIA.. 140

Die kerk ken tweërlei gestalte: 145

Die kerk as organisme en as instituut. 146

Plaaslike en algemene (universele) kerk: 147

Die attribute of eienskappe van die kerk. 147

Ware en valse kerk. 148

Die regering van die kerk. 149

Christus regeer sy kerk deur die diens van mense. 151

Daar is kerkrade en meerdere vergaderings. 152

Die mag (roeping, taak) van die kerk. (potestas ecclesiae). 152

Ons onderskei wat die diens, die bediening deur die ampte betref 153

Wat behels die drie dienste?. 154

Die genademiddels. 154

Die verkondiging van die Woord as genademiddel. 156

Die Sakramente. 159

Die naam Sakrament. 159

Die betekenis van die Sakramente. 160

Die Woord en die Sakramente. 161

Die aantal Sakramente. 164

Die heilige Doop. 165

Die verband tussen die doop van Johannes en die van Jesus. 166

Die instelling van die Christelike doop. 167

Besprenkeling en onderdompeling. 168

Wie mag die doop bedien?. 171

Vir wie is die doop bedoel?. 171

Die Skriftuurlike grond vir die kinderdoop. 172

Die Heilige Nagmaal 179

DIE LEER VAN DIE LAASTE DINGE. 192

Eskatologie in filosofie en religie. 192

Die eskatologie in die geskiedenis van die Christelike kerk. 193

Die individuele eskatologie. 195

Die band tussen die sonde en die dood. 196

Die betekenis van die dood van die gelowiges. 196

Die dood is nie letterlik ŉ slaap nie, maar soos ŉ slaap. 197

Die onsterflikheid van die siel. 198

Die getuienis van die algemene openbaring oor die onsterflikheid van die siel. 199

Getuienis van die besondere openbaring aangaande die onsterflikheid van die siel. 200

Die Roomse leer aangaande die verblyf van die siel na die dood. 205

Na die dood voer die siel ŉ bewuste bestaan. 208

Die leer van die sieleslaap (psychopannychia). 208

Die leer van vernietiging en van kondisionele onsterflikheid. 209

Die dwaling van die “nuwe liggaamlikheid”. 211

Die wederkoms van Christus. 212

Die wederkoms is één gebeurtenis. 214

Gebeurtenisse wat die wederkoms vooraf gaan. 215

Die paronsia – die wederkoms van Christus. 223

Die doel van sy wederkoms. 225

Die Millenialisme. 225

Die opstanding van die dooies. 226

Die finale oordeel (die supremum ju dicium). 229

Die finale staat 231

Skrifindeks 236

___________________________________

Prof. PJ Coetzee se werk kan hier aflaai word: Dogmatiek.

Leave a Comment

Posted in Uncategorized

Posted by: proregno | April 5, 2021

GELOOF IN CHRISTUS JESUS DIE SLEUTEL OM DIE VERHOUDING TUSSEN OT EN NT REG TE VERSTAAN

GELOOF IN CHRISTUS JESUS DIE SLEUTEL OM DIE VERHOUDING TUSSEN OT EN NT REG TE VERSTAAN*

deur prof. L Floor**

Paulus se oordeel oor Timotheüs se verlede

‘n Bevestiging van wat hierbo opgemerk is, kry ons in die woorde wat Paulus oor sy helper Timotheüs uitspreek. Dit is opvallend op watter positiewe manier Paulus oor Timotheüs se jeug en opvoeding praat. In 2 Tim. 1 : 5 noem die apostel die naam van Timotheüs se moeder en sy grootmoeder, Eunice en Loïs. Die moeder en grootmoeder van Timotheüs was nie Christenvrouens nie, maar gelowige Joodse moeders wat hulle seun en kleinseun opgevoed het in die heilige Joodse tradisie.

Paulus wil egter nie van ‘n teenstelling tussen die geloof van Timotheüs en die geloof van sy moeder en grootmoeder weet nie. Veeleer tipeer Paulus Timotheüs se geloof as die volle ontplooiing van die Joodse geloof van sy moeder en grootmoeder. Paulus sien by hierdie Joodse helper van hom die vervulling van die Ou-Testamentiese geloof van die moeders. Om hierdie rede kan Paulus Timotheüs se opvoeding so positief waardeer as hy skrywe: „Maar bly in wat jy geleer het en waarvan jy verseker is, omdat jy weet van wie jy dit geleer het, en dat jy van kleins af die heilige Skrifte ken wat jou wys kan maak tot saligheid deur die geloof in Christus Jesus” (2 Tim. 3 : 14 en 15).

Timotheüs het van sy moeder en grootmoeder die 0u Testament geleer. Daar is nie ‘n teenstelling tussen dit wat Timotheüs by sy moeder en grootmoeder en dit wat hy by Paulus geleer het nie. Alleen is dit Jesus Christus wat leer om die 0u Testament in die regte lig te sien. En daarom sê Paulus met nadruk nog daarby: deur die geloof in Christus Jesus. Die geloof in Christus Jesus is die sleutel om die 0u Testament op die regte manier te verstaan.

Daarom was dit vir Timotheüs ook nodig om naas die onderwys wat hy tuis gekry het, tot bekering en geloof in Jesus te kom. Deur sy geloof in Jesus Christus het Timotheùs se geloof eers tot volle ontplooiing en vervulling gekom.

Hoe Calvyn hierdie lyn van Paulus deurtrek

Vanaf Marcion tot vandag toe ontmoet ons mense wat van hierdie kontinuïteit ten opsigte van die 0u Testament soos ons dit by Paulus gevind het, niks wil weet nie. Daar is ‘n prinsipiële onoorbrugbare kloof tussen die 0u Testament en die Nuwe Testament. Dit is egter in stryd met die Heilige Skrif self.

Teenoor sommige wederdopers en Servet toon Calvyn aan dat daar vir die volk van God van alle tye altyd slegs een reël van religie en vroomheid gewees het. Volgens Calvyn verskil die verbond met die vaders in die 0u Testament in wese nie met die verbond wat Hy met ons gesluit het nie. Dit is dieselfde verbond. Daar is slegs ‘n onderskeid in die bediening.

En dan gee die hervormer drie redes waaruit blyk dat daar nie ‘n wesenlike verskil is tussen die 0u Testament en die Nuwe Testament nie.

Ten eerste was die Jode, soos ons, uitverkies tot dieselfde hoop van die onsterflikheid.

Ten tweede het hulle, soos ons, nie deur eie verdienste nie, maar net deur God se barmhartigheid die versoening met God ontvang.

En ten derde het hulle soos ons ook die Middelaar Jesus Christus geken deur Wie hulle, soos ons, met God verenig geword het en sy beloftes ontvang het.

Met uitvoerige verwysings na die 0u Testament gaan Calvyn hierdie drie stellings dan uit die Bybel bewys (Insitusies, deel 2, hoofstuk 10).

Die geloof in die 0u Testament was nie van ‘n ander struktuur as die geloof in die Nuwe Testament nie. Abraham het na die dag van Christus verlang (Joh. 8: 56) en die Jode het geestelike spys geëet en geestelike drank gedrink (1 Kor. 10 : 3 en 4).

Die kerkvader Augustinus het die kontinuïteit tussen 0u en Nuwe Testament so pragtig tot uitdrukking gebring met die woorde: Vetus Testamentum in Novo patet; Novum Testamentum in Vetere latet, die 0u Testament is in die Nuwe geopen en die Nuwe Testament is in die 0u Testament verborge.

Net geloof in Christus is nodig om die eenheid en onverbreeklike band te kan sien.

*(Bron: L. Floor, Mense rondom Paulus, bl. 80-81. Hoof opskrif asook beklemtonings bygevoeg)

___________________________________________________

Sien ook die volgende van prof. Floor: Die koninkryk van God en die aardse ryke.

**Prof. Floor was professor in NT aan die Teologiese Skool Potchefstroom (1978-1988). Meer van prof. Floor se boeke en artikels aanlyn hier beskikbaar, asook hardekopie boeke by Pro Regno Boeke.

Leave a Comment

Posted in calvyn, calvyn se institusie, prof l. floor, Skrifverklaring, Uncategorized, Verhouding OT - NT

Posted by: proregno | April 2, 2021

PRO REGNO BOEKVERKOPE: 2 APRIL 2021

Pro Regno Boeke nuus – 2 April 2021

1. Sien ‘n verskeidenheid van tweedehandse Afrikaanse, Engelse en Nederlandse boeke hier onder. Opnuut dank vir enige bestellings. Onthou, u ondersteun daardeur ook die bedieningswerk hier in GK Carletonville, aangesien ons kerkraad dit goedgekeur het dat ek ook deeltyds boeke mag verkoop.

2. Al die boeklyste is hoofsaaklik tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat ‘n boek (nuut) is.

3. Daar is spesiale aanbiedings vir sekere skrywers as jy al sy boeke koop, maar die boeke kan ook individueel aangekoop word.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

3. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

E-pos: proregno@gmail.com

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1. Stuur u lys van boeke wat u wil koop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3. Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

———————————————————————————

PRO REGNO BOEKLYS: 2 April 2021

Inhoud:

i. Afrikaanse boeke

ii. Dogmatiek reeks

iii. Sektes en Dwalinge

iv. Esra Verslag tydskrif

v. Engelse boeke

vi. Kommentare

vii. Tale boeke

viii. Nederlandse boeke

AFRIKAANSE BOEKELYS

BARNARD, DJ. Bely en Beleef: 52 Preke oor die Heidelbergse Kategismus, 313bl., R30-00.

BAVINCK, H. Welsprekendheid, 71bl., R10-00.

BOGAARDS, AH. Christus alléén in Psalm 110, 68bl., R20-00.

BOTHA, PH. Die Sinode: Homoseks – ‘n Kritiese evaluering van die homoseksualiteit debat in die NG van SA, 350bl., R50-00.

_____, DS. Die Heidelbergse Kategismus: Leerredes oor die Heidelbergse Kategismus, 342bl., R40-00.

BOOYENS, MJ. Elke dag in die Lig: (Dagoordenkings vanuit die Johannes-evangelie), 421bl., R40-00.

___________, Julle sal My getuies wees: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 215bl., R30-00.

~~___________, Laat My lammers wei (Bybelse geskiedenis, toeligting op die HK vir katkisasie, skool en huis), 355bl. (hardeband), R40-00.~~

___________, Laat My lammers wei (Bybelse geskiedenis, toeligting op die HK vir katkisasie, skool en huis), 355bl. (sagteband), R30-00.

___________, Lig en Liefde: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 66bl., R30-00.

___________, Ons glo en Bely (Kommentaar op die Nederlandse Geloofsbelydenis), 1974-uitgawe (sonder vrae), 266bl. R20-00.

___________, ‘n Vaste vertroue op dit wat ons Hoop: Verklarende Aantekeninge by die boek Handelinge met die oog op Bybelstudie, 92bl., R30-00.

___________, Waarom vra jy: Waarom Here? (Boek oor die gelowige se worsteling oor beproewinge oor sy lewenspad), 135bl., R30-00.

___________, Die Werk van julle Geloof: Gesprek uit die Boek Handelinge oor die Geloof, 171bl. R30-00.

(Spesiale aanbieding: al MJ Booyens se boeke saam: R200)