Pro Regno

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

2 Ek sal laat weet wat beskikbaar is en die spesifieke bedrag wat inbetaal moet word, laat weet ook of u boeke gaan kry in Carletonville, Potch of Pretoria, en of dit bv. per Postnet of Courier Guy gepos moet word.

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

BYBELSTUDIE SPESIALE AANBIEDING

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans/Nederlands, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

_______________________________________________

BYBELSTUDIE SPESIALE AANBIEDING: 10 BOEKE

Bybel met Verklarende Aantekeninge 2 VOLUME STEL, R800-00 (kommentaar op die hele Bybel deur behoudende gereformeerde SA verklaarders)

~~Gispen&Grosheide (red.), Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00~~

Mijnhardt Bybel Konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R150-00

~~KROEZE, JH & GROENEWALD, EP, HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OU TESTAMENT & NUWE TESTAMENT, 2 volumes, R150-00~~

~~DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NUWE TESTAMENT, R50-00 (Kultuurhistoriese agtergrond van die NT)~~

~~BOOYENS, MJ. Laat My lammers wei, R70-00 (Openbaringshistoriese oorsig van die hele Bybel VIR gesin en kerkkatkisasie)~~

~~Totaal: R1520-00~~

~~SPESIALE AANBIEDING vir al tien boeke saam: R1100-00~~

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

– MARAIS, DR. WILLIE. Word ‘n Wenner: bybelse oordenkings uit die lewe van Josef, R70-00

– MULLER, C.F.J. (red.) 500 JAAR SUID-AFRIKAANSE GESKIEDENIS, R100-00

– ~~Bybel met Verklarende Aantekeninge 2 VOLUME STEL~~

~~Die BVA is gewoonlik in 3 dele, 2 dele vir OT en 1 deel van die NT. Hierdie stel is in 2 dele:~~

~~Deel 1: Genesis tot Hooglied~~

~~Deel 2: Jesaja tot Maleagi & NT~~

Prys: R800-00 (die x3 dele stel se prys wissel tussen R1100-R1500).

BELYDENISKRIFTE Konkordansie met teksregister, In die Skriflig uitgawe, R50-00

BOOYENS, MJ. Laat My lammers wei, R70-00

_______________ Elke dag in U lig: Bybelse oordenkings vir een jaar. R50-00

COETZEE, JC. (Openbaringshistoriese) Gids deur die Boeke van die NT: Briewe van Paulus. R40-00

DU PLOOY, J. & VERGEER, W. Dagboeke van Dirk Postma. R100-00

FLOOR, L. Persone rondom Paulus. R30-00

KROEZE, JH. Die woorde van die Prediker, R50-00

KROEZE, JH & GROENEWALD, EP, HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT & NT, 2 volumes, R150-00

LEER MY, HEER: Uit die Skatkis van die Psalms CD opnames van ‘n verskeidenheid van Psalms, R50-00

PLOEGLER, J. Nederlanders in Transvalal, 1850-1950. R70-00

PONT, AD. Die Historiese Agtergronde van ons Kerklike Reg, R70-00

POSTMA, F. Paulus: ‘n Geroepe Apostel van Jesus Christus (1949 hardeband uitgawe). R70-00

SCHOLTZ, GD. Die geskiedenis van die Nederduitse Hervormde of Gereformeerde Kerke, R50-00

SPOELSTRA, B. Die Doppers in SA, 1760-1899. R70-00

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R200-00

THERON, PF. (red.). Koninkryk, kerk en kosmos: Huldigingsbundel ter ere van Prof. Willie D, Jonker. R50-00

TOTIUS, VERSAMELDE WERKE, 11 dele, R700-00

VENTER, EA. Calvyn en Calvinisme, R20-00

NEDERLANDS

VAN’T SPIJKER, W (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van het Heilige Avondmaal in het NT en in de geschiedenis van de Westerse Kerk. R300-00

BELYDENISSKRIFTE KOMMENTARE IN Nederlands:

a) NGB

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis, R70-00

POLMAN, ADR. Woord en Belijdenis, 2 dele, R80-00

________________ Onze Nederlandche Geloofsbelijdenis, 4 dele, R120-00

VENEMA, FF. Wat is een Christen nodig te geloven. R70-00
(al die boeke saam, 8 boeke: R300-00)

b) Heidelbergse Kategismus

DEDDENS, K. D. Dit is u Leven: 54 Catechismuspreken. R80-00

FEENSTRA, JG. Het Eigendom des Heren: Korte Verklaring van de HK. R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: Oordenkings op die HK (Afrikaans). R50-00

VELDKAMP, H. Zondagkinderen: kanttekeningen bij de HK (1 volume uitgawe). R80-00

WIELENGA, B. Onze Catechismus, 2 delen. R80-00

(al die boeke saam, 6 boeke: R300-00)

c) Dordtse Leerregels

FEENSTRA, JG. De Dordtse Leerregelen. R50-00 (nuwer uitgawe, R70-00).

[Spesiale aanbieding: al hierdie kommentare saam, : 15 boeke: R500-00]

B. WIELENGA FORMULIERE STUDIE STEL

Ons Doopsformulier (318bl), R80-00

Ons Avondmaalsformulier (451bl), R80-00

Ons Huwelijksformulier (352bl.), R80-00

[Spesiale aanbieding, x 3 boeke: R200-00]

Ander Nederlandse boeke:

AALDERS, G. Het Verbond Gods: Een hoofdstuk uit de geschiedenis der Openbaring. R50-00

BAVINCK, H. _____________ Magnalia Dei: Onderwijsing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis. R70-00

_____________ Handleiding bij het Onderwijs in den Christelijke Godsdienst. R50-00

(Hierdie twee boeke is verkorte weergawe van Bavinck se magistrale werk: Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele. Dit is albeie goeie inleidende werke)

_______________ Het Christelijke Huisgezin. R50-00

DIJK, K. De dienst der kerk. R50-00

DOUMA, J. Algemene Genade: uiteensetting, vergelijking en beoordeling van de opvattingen van A. Kuyper, K. Schilder en J. Calvijn over ‘algemene genade’. R70-00

GISPEN, WH. Schepping en Paradijs: Verklaring van Genesis 1-3. R50-00

GROSHEIDE, FW (red.), Christelijke Encyclopedia, volledige 6 dele, R300-00 (Nederlandse stel)

RIDDERBOS, H. De Komst van het Koninkrijk, R60-00

_______________ Paulus: Ontwerp van zijn Theologie. R60-00

(2 boeke saam: R100-00)

SMILDE, E. Een Eeuw van Strijd over Verbond en Doop. R70-00

VELEMA, WH. Wet en Evangelie. R70-00

ENGELS:

DEFENDERS Bible, Henry Morris, R300-00

MOULE, CD. An Idiom Book for NT Greek. R50-00

Bauman & Hall, David (ed.), God and Politics, R70-00

BRATT, JD. Dutch Calvinism in Modern America, R70-00

BUDGEN, Victor. The Charismatics and the Word of the God, R100-00

BURROUGHS, J. Gospel Worship: the right way to sanctify the Name of God, R150-00

DE JONG, Norman. Education in Truth, R50-00

DE MAR, Gary. The Reduction of Christianity: a biblical response to Dave Hunt, R100-00

DOOYEWEERD, H. In the Twilight of Western Thought, R50-00

DOUGLAS, JD (ed.), Who is Who in Christian History?, R250-00

FABER, J. Essays in Reformed Doctrine. R120-00

FRANCE, RT. Matthew: evangelist and teacher, R120-00

HALL, B. Humanists and Protestants: 1500-1900, R120-00

HANKS, G. 70 Christians changing the world, R70-00

HAMMOND, P. Biblical Principles for Africa, R40-00

HOLMERS, AF. All Truth is God’s Truth, R70-00

HOLLENWEGER, WJ. The Pentacostals, R150-00

HUGHES, F. What do you mean Christian Education?, R50-00

KELLY, MW. The Impulse of Power: Formative Ideas of Western Civilization, R100-00

LADD, George E. The Presence of the Future, R100-00

LOCKERBIE, DB. A Passion for Learning: History of Christian Thought on Education, R150-00

MACDOWELL, Josh. The New Evidence that demands a verdict: evidence 1 and 2 fully updated in one volume answering questions for Christians in 21st century, R250-00

MCCRIE, Thomas. Story of the Scottish Church, from the Reformation to the Disruption, R250-00

NORTON-TAYLOR, D. God’s Man: An Novel about Calvin, R70-00

POLLOCK, J. Whitefield the evangelist, a biography, R80-00

STONEHOUSE, Ned. J Gresham Machen: a biography, R150-00

WARFIELD, Benjamin. Calvin and Augustine, R150-00

WORRAL, BG. The Making of the Modern Church: Christianity in England since 1800, R70-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS

BARNARD, A.C. Die Erediens, R100-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

BUYTENDAG, FW. Aspekte van die vorm/inhoud problematiek met betrekking tot die organiese Skrifinspirasie in die nuwere gereformeerde teologie in Nederland (baie belangrike studie oor Skrifgesag en inspirasieleer), R50-00

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

1933 Afrikaanse Vertaling uitgawe (1939 gedruk), R300-00 (swart hardeband)

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R200-00

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

J Hermine van Wyk (vertaler), ‘n Afrikaanse Samevattende Vertaling van THE INSTITUTES OF BIBLICAL LAW, 275 A4 bladsye fotostate en ring bind (kontak my direk vir bestellings en prys)

VILJOEN, Dirk. Hoe lief het ek U wet: bybel korrrespondensie kursus oor die Tien Gebooie, R70-00

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE (ouer voorraad)

ALLIS, OT, The Old Testament: its claims and critics, R350-00

CALVINS’s Calvinism: 1. Eternal Predestination of God & 2. The Secret Providence of God, R200-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

FESKO, J.V., Justification: Understanding the classic reformed doctrine, R220-00 (nuwe boek)

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

OWEN, John. Justification by Faith, R200-00

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R150-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

GESKIEDENIS BOEKE

J.C. (Kay) De Villiers, Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters: merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog, R120-00

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R700-00]

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatbeerians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R700-00 vir 18 tale boeke]

NEDERLANDSE BOEKE

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00

1834: Hendrik de Cock’s Return to the True Church

Posted in Pro Regno Boeke TE KOOP, pro regno boekrak, Uncategorized

Posted by: proregno | June 20, 2022

HENDRIK DE COCK SE VERKLARING VAN DIE KINDERDOOP

‘N KORT VERKLARING VAN DIE KINDERDOOP IN VRAE EN ANTWOORDE

deur ds. Hendrik de Cock

Inleiding

Hendrik de Cock (1801-1842) het bekend gestaan as die “vader van die Afskeiding” in Nederland, die mees sentrale figuur in die Reformasie van die Kerk in die vervalle kerktye in Nederland in die Nederlandse Hervormde Kerk, wat gelei het tot die stigting van die ‘Christelijke Gereformeerde Kerke’ in Nederland en ‘n groot invloed uitgeoefen het 19de eeuse Nederland.

Sien hierdie verdere bronne oor Hendrik de Cock:

“A gripping account of one man’s struggle against a spiritually desolate state church, this book witnesses to the sole authority of sacred scripture and the binding authority of the Reformed creeds.”

Hendrik de Cock, the Dutch Martin Luther of the Secession

“In 1834 the Lord used the humble ministry of Pastor Hendrik de Cock in the town of Ulrum to spark a reform movement in the Dutch Reformed Church. This video tells the story of Hendrik de Cock’s background, preparation for the ministry, and his conversion while a preacher in Ulrum. It follows the story of how the hierarchy in the Dutch Reformed state church felt the need to suspend and depose a faithful Reformed preacher. The result would be the Afscheiding or Secession, the first major reform movement in 19th century Holland.”

Hendrik de Cock (1801-1842) – Nederlandse predikant

“De predikant Hendrik de Cock (1801-1842) was een van de leidende figuren tijdens de Afscheiding van 1834, een afsplitsing van de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij wordt beschouwd als een belangrijke grondlegger van de Gereformeerde Kerken in Nederland, die in 1892 ontstonden.”

Hendrik De Cock: Reformed Reformer

“De Cock died at the age of 41 on November 14, 1842 in the province of Groningen. He did not live long, nor did he see his followers gain rest from suffering. But he had served his purpose according to the will of God, and the time came for others to continue the work. De Cock was a man of humble life, from our point of view unfitted for the greatness of the work. His followers were, for the most part, the poor, the uneducated, the despised, the ignoble of the land. But, for all that, they were the Godly, the pious, the upright who genuinely thirsted for that one true heavenly Bread which is Christ Jesus our Lord. Together God used them to bring genuine reformation to his church.”

Ek plaas hier onder de Cock se kort maar kragtige uiteensetting van die kinderdoop, wat baie leersaam is en ons help om mooi te verstaan dat die bediening van die kinderdoop moet plaasvind op grond van God se bevel en belofte aan almal wie Hy beveel dit moet plaasvind, maar dit is die Here alleen wat die Inhoud, Christus, gee vir kinders, sy uitverkorenes (Gen. 17; Hand. 2).

Hendrik de Cock: “Faith does not change either; whether we read Paul, or Augustine, or Calvin, or our fathers, or the present-day heroes of faith, it must be the same and remain the same. God’s Spirit enlightens and renews the understanding in the same manner, so that the true church of the Lord is always united in the truth and in love, being of one mind and one in endeavor, as the congregation of Jerusalem. In unbelief there is no real unity but a universal opposition to the truth, because the wisdom of God is foolishness with man. Oh, if only we may properly learn to understand and love one another in the Spirit, and learn to edify the congregation of the Lord in the Spirit.”

____________________________________________

‘N KORT VERKLARING VAN DIE KINDERDOOP IN VRAE EN ANTWOORDE

deur ds. Hendrik de Cock

[Vertaal deur Juandre Coetzee, GK Potchefstroom-Suid. Bron: Verzamelde Geshriften van Hendrik de Kock, deel II, Houten: Den Hartog B.V., 1986, bl. 492-499]

EERSTE HOOFSTUK: Of mens die kinders wel mag doop

Vraag: Wat was die Sakramente in die Ou Testament?

Antwoord: Die besnydenis en die Pasga.

Vraag: Is hierdie Sakramente afgeskaf?

Antwoord: Nee, ons het in die Nuwe Testament twee ander Sakramente in die plek daarvan gekry, die doop en die nagmaal.

Vraag: Word die nagmaal dan in die plek van die Pasga gevier?

Antwoord: Ja.

Vraag: In pleks waarvan het die doop dan gekom?

Antwoord: In plek van die besnydenis.

Vraag: Was die besnydenis ook ŉ Sakrament van die genadeverbond soos die doop?

Antwoord: Ja. Rom. 4:11.

Vraag: Het hierdie twee Sakramente van die genadeverbond dieselfde wese?

Antwoord: Ja.

Vraag: Is die eerste bondseël van die genadeverbond, die besnydenis, ook ŉ uitdruklike bevel van God?

Antwoord: Ja.

Vraag: Is dit dan ook aan die nageslag van die gemeente bedien in die Ou Testament?

Antwoord: Ja. Gen. 17:10-14.

Vraag: Moet dit dan nie ook voortgesit word in die Nuwe Testament nie?

Antwoord: Ja seker, want die seël wat in die plek daarvan gekom het, moet ook, op God se bevel, aan die kinders van die gemeente bedien word, solank daar geen uitdruklike teenbevel of enige grondige rede, nie teen die besnydenis nie, maar teen die doop, in God se Woord gevind kan word nie.

Vraag: Sou daar wel in God se Woord enige beswaar gevind kon word teen die doop en nie teen die besnydenis nie?

Antwoord: Nee.

Vraag: Sou die kinders in die gemeente dan nie op God se bevel net so gedoop moet word as wat hulle besny is nie?

Antwoord: Ja, omdat die doop in die plek van die besnydenis gekom het, wat twee Sakramente met ŉ noue ooreenkoms is. Ten eerste dat beide deur God ingestel is. Ten tweede dat dit een betekenis het, naamlik Christus alhoewel hulle hierin van mekaar verskil; (a) in die uiterlike seremonie; (b) die graad van maklikheid, want die Sakramente van die Nuwe Testament is makliker om te onderhou as die Sakramente van die Ou Testament. Ten derde, in die duidelikheid van betekenis. Ten vierde, in die tydperk daarvan, want die Sakramente van die Ou Testament duur slegs tot Christus se koms en die Sakramente van die Nuwe Verbond sal voortduur tot die einde van die wêreld.

TWEEDE HOOFSTUK: Van die kinders se verhouding met die kerk

Vraag: Watter kinders het reg tot die doop?

Antwoord: Alle kinders wat die belofte toekom.

Vraag: Watter kinders kom die belofte toe?

Antwoord: Niemand wat buite die gemeenskap van die kerk, onder die ongelowiges val; en wat nie tot die belofte geroep is nie, maar wel alle kinders van die gemeente.

Vraag: Wie is die gemeente?

Antwoord: Die liggaam van alle ware begenadigdes, wat deur die Heilige Gees, in die geloof met Christus en mekaar, nou verenig is.

Vraag: En wie is die kinders van die gemeente?

Antwoord: Alle kinders aan wie die kerk, ten opsigte van haar nageslag, nou verwant is.

Vraag: Maar wie is die kinders dan?

Antwoord: Nie alleen hulle wat uit gelowige ouers gebore is nie, maar ook die in haar skoot wat uit bywoners gebore is en die kerk na billike wete in haar huis tot versorging aangeneem het en aan wie die HERE met sy vrymag ook die belofte geskenk het.

Vraag: Wat is die gronde daarvoor?

Antwoord: Omdat die doop van kinders van dieselfde aard is as die besnydenis van kinders in Abraham se huisgesin; die doop van kinders en die besnydenis waarmee kinders gemerk is as ŉ seël van die genadeverbond, het dieselfde betekenis en dieselfde gronde; daarom is dit dat die Gereformeerdes die kinderdoop uit die besnydenis bewys en verklaar het. Kol. 2: 11, 12; 1 Kor. 7: 14.

Vraag: Aan wie word die besnydenis dan bedien?

Antwoord: Die besnydenis moes bedien word aan alle kinders wat in Abraham se huisgesin was, nie net die wat uit sy liggaam gekom het nie, maar ook die wat uit sy onbegenadigde knegte gespruit het en die wat hy van vreemde volke af gekoop het, wat almal in sy huisgesin ingelyf was. Almal van hulle word gesien as Abraham se kinders terwyl hulle in daardie huisgesin was, waarvan hy die vader was. Gen. 17: 23-27.

Vraag: Vir wie was die Sakrament, naamlik die besnydenis aan die liggaam van kinders, bedien?

Antwoord: Nie vir die kind wat besny word in besonder, wat nie weet wat gedoen word nie, nóg vir ŉ onbegenadigde kneg uit wie hy gespruit het en aan wie geen belofte gemaak is nie, maar die besnydenis was ŉ Sakrament vir Abraham aan wie God die belofte gemaak het. Gen. 17: 10.

Vraag: Word die belofte dan aan Abraham alleen gemaak?

Antwoord: Nee, die besnydenis wat aan die liggaam van kinders bedien word verseël aan Abraham die belofte wat God aan hom gemaak het aangaande sy nageslag. Die belofte raak nie al die kinders van Abraham se huisgesin, kop vir kop, nie, maar alle uitverkore kinders wat God daarna sou aanwys. Rom. 9: 7, 8. Selfs al was die besnydenis ŉ teken vir Abraham, word die kinders daarvan nogtans nie uitgesluit nie, want wanneer die belofte aan Abraham verseël word, word die belofte daardeur tegelyk aan die kinders verseël omdat dit ŉ belofte is, wat die kinders raak en uit krag deur die seël sekerlik aan hulle vervul sou word.

Wanneer die kinders van die belofte hulle bekeer en in die voetspore van die geloof van Abraham volg, verbind dit hulle met daardie besnydenis sodat dieselfde teken nou ook ŉ seël vir hulle in besonder word sonder dat die besnydenis van aard verander. Vir ŉ kind wat verlore gaan kon die belydenis geen Sakrament wees om die belofte te verseël nie omdat die belofte nie aan daardie kind nie, maar aan Abraham gemaak is, nie ten opsigte van elke kind kop vir kop nie, maar ten opsigte van die uitverkore kinders tot wie daardie verworpe kind nie behoort nie. Rom. 9: 7, 8; Gen. 17: 10.

21. Vraag: Maar kom die kinderdoop met alles ooreen in die aard van die besnydenis?

Antwoord: Ja, al die kinders wat tot die huisgesin van die gemeente behoort moet gedoop word, nie alleen die uit gelowige ouers, ware lede van die kerk nie, maar ook die kinders van ander mense, wat in die skoot van die kerk gebore is en deur die kerk aangeneem is. Op hierdie gronde doop die Gereformeerdes ook kinders van onkundige mense, wat geen belydenis gedoen het nie, ook van onverskillige ouers wat deur die tug uitgesluit is. Die Eerwaarde A. V. B. het in sy werk genaamd “de kerkendienst” op bl. 91 gesê: “dat die goddeloosheid van die ouers van die kinders wat in die kerk gebore word nie ŉ hindernis moet wees nie, Eseg. 18”

Zoo moet mens met die doop van kinders nie op die goddeloosheid van die ouers let nie, maar op die heiligheid van die kerk waarin hulle gebore is, wat soos hulle moeder is. Hierom word die kinders van die ongelowige Jode ook besny, want die kinderdoop is ŉ Sakrament aan die liggaam van die kinders, wat aan die gemeente gegee is, om die belofte te verseël, wat God aan die gemeente gemaak het, aangaande die kinders van die belofte op dieselfde manier en met dieselfde gevolge wat ek sopas genoem het van die besnydenis van kinders. Van die ouers aan wie die verbond deur die kinderdoop verseël word, verstaan ek dat dit nie die natuurlike ouers van die kind is nie, maar die sedelike ouers. Die gemeente tot wie die natuurlike ouers, as ware lidmate behoort, wanneer hulle begenadig is, steun op die gronde dat Abraham die vader van sy hele huisgesin, aan wie die verbond verseël word, was.

Op hierdie gronde bewys die Kategismus die kinderdoop daaruit dat hulle tot die gemeente behoort, as die natuurlike ouers van die kind wat gedoop word Godsalig is. So kan hulle dieselfde voordeel trek uit daardie doop wat hulle saam met die gemeente in hulle eie kind ontvang wat ek sopas van die gemeente in die algemeen genoem het. Al is die Godsalige ouers omtrent hul eie staat duister, kan hulle met volle vrymoedigheid op die belofte wat aan die heilige Gemeente gemaak is, hul kind laat doop.

Hul durf nie dink dat hulle erfgename van die belofte is nie, maar hulle kan egter volkome seker wees dat God die belofte aan sy heilige gemeente gemaak het en dieselfde belofte wat aan die gemeente gemaak is in hul kind kan vervul. Hulle mag met vrymoedigheid in onderwerping vir die kind bid. As die natuurlike ouers, wat in die uitwendige gestalte van die kerk verkeer, onbegenadig is, het hulle ook ŉ onskatbare nut van die kinderdoop alhoewel hulle geen deel het in die belofte nie. Hulle gedoopte kinders behoort egter tot diegene waaromtrent God die dierbaarste belofte aan sy gemeente gemaak het, hulle word onder die verbintenis gebring om elk van hulle gedoopte kinders aan te wys as die goeie van God se gemeente wat die merk en seël van God dra, wat God in dieselfde liggaam aan die gemeente gegee het om hulle sorgvuldig op te voed en te leer en om toe te sien dat hulle deur geen voorbeelde, dade of versuiming verkeerd handel nie.

Onuitspreeklik groot is die nut wat die kinders self uit die kinderdoop kan trek al is hulle onvolwasse, al het hulle onbegenadigde, bose ouers, word hulle deur die doop deur die ganse gemeente aanbeveel om met die seël wat hulle in hierdie kinders ontvang ook vir hulself te pleit, om hul welstand as hulle eie aan te neem en vir hulle sorg te dra.

As ŉ kind wat gedoop is deur die jare tot onderskeid kom en onbegenadig is, kan hy wel nie dink dat sy doop vir hom ŉ seël sou wees wat aan hom gegee is as ŉ middel tot bekering nie. Hy hoef hom nie te bemoei met die geloof van sy ouers en voorvaders nie. Selfs as sy ouers en voorvaders onbekeerd is en die doop vir niemand van hulle ŉ seël is nie. Daar is egter veel beter gronde vir hom self om dit reg te gebruik. Hy moet hom dit voorstel dat God deur sy doop ŉ belofte, wat Hy sekerlik wil vervul, aan die gemeente verseël het om te weet dat Hy deur die krag van Jesus se dood en opstanding haar nageslag van skuld en sonde wil was; hy mag dink dat hy onder die kinders, waaromtrent die belofte aan die gemeente gemaak en verseël is, behoort.

Wanneer ŉ gedoopte kind bekeer, mag hy sy doop sien as ŉ seël wat God nie alleen aan die gemeente nie, maar ook aan hom in die besonder nou verseël, dat hy uit die krag van Jesus se dood en opstanding van al sy sondes gewas is en altyd gewas sal word sedert hy uit geloof in die voetstappe van die geloof van Abraham wandel. Nou is dit geopenbaar dat hy ŉ kind van die belofte was en by die nageslag gereken word. Rom. 9: 8 antwoord 74 van die Heidelbergse Kategismus; uit artikel 32 van ons Nederlandse Geloofsbelydenis; die formulier van die kinderdoop. Gen. 17: 7. Hand. 2: 39. 1 Kor. 7: 14.

22. Vraag: Sou mens die aard van die kinderdoop verder kan bewys op goeie gronde?

Antwoord: Ja, ten eerste die vernaamste Godgeleerde. J. Calvinus het dieselfde leer voorgestel. Institusie Cap. 16: 9. Die Goddelike teken wat aan die kind bedien is dien as ŉ seël van die belofte wat aan die Godsalige ouer gemaak en verklaar het om absoluut seker te wees dat die Heer nie vir hom alleen nie, maar ook vir sy nageslag ŉ God sal wees en in die vervolg toon hy watter groot voordele die kinders daarvan het.

Coccijus beskryf Aneido T. II. Bladsy 262 vs 67 beskryf dit so: derhalwe het die doop in die plek van die besnydenis gekom, en bevestig dit die belofte; en soos dit in die Ou Testament aan die Israeliete en hulle kinders behoort het, so behoort dit ook aan die gelowige ouers in die besnydenis waarin die kinders verseël word so behoort ook dieselfde belofte in die Nuwe Testament onbepaald tot die gelowiges en hul kinders en dit word ook deur die kinderdoop verseël.

God wou hê dat die ouers hulle kinders moes besny, want terwyl hulle ŉ belofte aangaande hulle nageslag het, dat die HERE vir hulle ŉ God sou wees, so wou God hê dat hulle weet dat ouers hierdie teken aan die liggame van hulle kinders moet ontvang omdat dit sou wys watter hoop hulle aangaande hulle nageslag het en van wie hulle die seën sou verwag en dat hulle hoop aangaande die kinders versterk sou word, wel nie so sterk dat hulle volstrek seker kan wees dat elke kind van hulle nageslag ŉ erfgenaam van die belofte sou wees nie, want dit word nie aan Abraham gegee om te weet of Ismael vir God sou lewe nie, selfs al moes hy besny word.

Gen. 17: 18, 23 vind ons ook by J. R. Rodol bl. 4. Kategismus 74 vs 2, 3. Hy sê die ouers ontvang hier ŉ seël van die verbond aan die liggaam van hulle kinders om die geloof van die ouers daardeur te versterk waardeur hulle die belofte van die gemeenskap van die verbond het wat hulle voor hulle kinders gemaak het.

Van Alphen sê die kinderdoop is ŉ teken van die verbond wat God met die gemeente gesluit het en die kinders behoort tot daardie verbond, volgens die belofte, om vir jou ŉ God te wees en vir jou nageslag na jou, Gen. 17: 7. Jy behoort tot die gemeente volgens wat Christus gesê het. Mat 19: 14, nie alle kinders, kop vir kop nie, maar net die kinders van die belofte, wat aan God alleen bekend is, is onderworpe om te weet aan wie die Gees sowel as die volwassenes belowe is.

Van der Kemp sê in sy verklaring van die Kategismus op bl. 549 dat die kinders van die gemeente wat die uitverkore kinders is, die is wat die Here onse God na Hom sal roep. Hand. 2: 39.

23Vraag: Sou mens dit nog beter op grond van die (Heidelbergse) leraar kan bewys (HK Sondag 27)?

Antwoord: Ja, die leraar stel hier eers die gronde van die kinderdoop, dan lei hy die noodsaaklikheid van die kinderdoop af, uiteindelik maak hy die waarheid oop en dring hy aan op die ooreenkoms van die doop met die besnydenis. Hy lei die kinderdoop op grond van twee dinge af.

Die eerste grond is daarom dat alhoewel hy as volwassene in God se verbond en sy gemeente begrip het sê hy nie dat die kinders God se verbond op dieselfde wyse as die volwassene begryp nie. Nie alleen die volwassenes nie, maar ook die kinders begryp die verbond elkeen op sy manier; hy spreek hier van die genadeverbond wat onveranderlik is, waaruit geen waaragtige bondgenoot ooit kan val nie. Jes. 54: 10 Joh. 10 vs. 28; wat God met Abraham, die vader van ons almal, en met ons en ons kinders gemaak het en die onveranderlike genadeverbond is nie alleen vir volwassenes nie, maar ook ons kinders begryp dit. Die bedoeling is nie dat hulle uiteindelik bondgenote sou wees nie omdat niemand sonder die Heilige Gees en die geloof bondgenote kan wees nie. Rom. 8 vs. 9.

Nou blyk dit dat baie kinders van die belofte, nie die Gees gehad het toe hulle gedoop is nie, want daar kan geen afvalligheid van die heiliges wees nie, maar hulle is onder die verbond. God het in die verbond aan ons kinders gedink en groot beloftes aan die gemeente gemaak vir daardie kinders toe Hy in Gen. 17 vs. 7 gesê het: om vir jou ŉ God te wees en vir jou nageslag na jou.

Op dieselfde wyse was daar vir Abraham se vleeslike nageslag ŉ verbond gesluit aangaande Kanaän. Gen. 15: 8. Op die dag het die HERE met Abraham ŉ verbond gesluit en gesê: Aan jou nageslag gee Ek hierdie land, hulle is ook in die gemeente, wat uit ware gelowiges, uit ware lede bestaan, met wie God sy verbond opgerig het. Die bedoeling is nie dat alle kinders uiteindelik lidmate van die gemeente sou word nie, want dan sou hulle die Heilige Gees moet hê, Rom. 8: 9 en nooit weer onbekeerd kan word nie, maar hulle is daarby ingesluit as kinders van die gemeente waaromtrent God vir die gemeente groot beloftes gemaak het; in die sin sê Petrus. Hand. 3: 25, En julle is kinders van die profete en van die verbond wat God met ons vaders gesluit het toe Hy vir Abraham gesê het: In jou nageslag, en; so kan die man en die vrou hulle kinders en diensknegte, wat in die huishouding is, in die huweliksverbond insluit, nie dat hulle almal bondgenote in die huweliksverbond is en op dieselfde manier in die huisgesin is nie, maar elkeen is daar ingesluit op sy manier, die vrou as ŉ eintlike bondgenoot en eintlike lid wat solank sy en die man leef nie daaruit kan gaan nie, maar die ander is daarin as kinders en diensknegte op een of ander manier ingesluit.

Die tweede grond is van die lering van die kinderdoop is dat Christus se bloed hierdeur tot verlossing van die sonde en die Heilige Gees wat die geloof werk, niks minder aan kinders beloof as wat aan die volwassenes belowe word nie, die belofte word nie aan elke kind in besonder gemaak nie, maar aan Abraham en die kerk en daardeur ook aan hul nageslag omdat die belofte vas sou wees. Gen. 17: 7. Rom. 4: 16. Rom. 9: 7, 8.

Uit hierdie gronde lei die leraar nou af dat deur die doop, soos deur ŉ teken van die verbond, die kinders van die christelike kerk ingelyf word en van die kinders van die ongelowiges onderskei word. Hy noem die doop ŉ teken van die verbond, naamlik die genadeverbond wat God met Abraham en die kerk gesluit het, daarom word hulle by die christelike kerk ingelyf, wat so met hulle verenig is dat hulle ŉ noue verwantskap met hulle as kinders van die gemeente het. Soos ook die kinders van ŉ weduwee deur die huwelik met ŉ man deur sy vrywillige belofte by die man se huisgesin ingelyf kan word, nie as uiteindelike eggenote van die man nie, maar as kinders van sy eggenote. Die inlywing geskied deur die doop, nie asof die doop dit veroorsaak het nie, aangesien dit reeds voor die doop plaasgevind het, maar sover die doop die inlywing openlik verklaar. 1 Kor. 7: 14;

Om die formulier van die doop aan die kindertjies te bedien verklaar dat die besnydenis, soos ook die kinderdoop ŉ seël van die verbond is, wat God met Abraham, die vader van alle gelowiges, en so ook met ons en ons kinders gesluit het, om vir ons ŉ God te wees en vir ons nageslag na ons. Die doop is ŉ ordening van God om ons en ons nageslag met sy verbond te verseël. Die formulier van die volwassenes getuig dat die kinders van christene uit die krag van die verbond moet weet dat God met Abraham en die gemeente ŉ verbond gesluit het dat hulle gedoop moet word.

Die formulier van die jong kinders sê dat die jong kinders as erfgename van die ryk van God en sy verbond gedoop moet word. Dit wil te kenne gee dat die kinders van die belofte, wat vooraf bekend is, nie aan ons nie, maar aan God Rom. 9: 7, 8 ware erfgename van God se koninkryk en verbond is en dat die gemeente in die liggaam van elkeen ŉ seël ontvang dat God die erfenis aan baie reeds uitgedeel het en dat God dit op sy tyd aan almal sal gee. Die formulier sê: geliefdes in die Here Jesus Christus! Hier moet mens nie kyk na die ouers of getuies wat die kind na die doop toe bring nie, maar na die gemeente waaraan hulle behoort, as hulle begenadig is, is hulle bondgenote, as hulle onbegenadigd is, word hulle van die ongelowiges onderskei soos Israel onderskei was van die ongelowige heidene en Israel genoem word in uiterlike heiligheid. Eseg. 16: 20, 23-37, Rom. 9: 6.

Die formulier sê dat ons kinders in Christus geheilig is en daarom as lidmate van die kerk behoort gedoop te word. Mens kan nie sê dat alle kinders wat gedoop word inwendig heilig is en lede is wat onmiddellik deur die Heilige Gees verenig is en nooit onbekeerd kan word nie, maar alle kinders van ons kerk is waarlik uitwendig geheilig en dit beteken dat hulle ŉ ware betrekking op die inwendige kerk het en daardeur van die kinders van die ongelowiges afgesonder en onderskei word.

Paulus leer dat ŉ ongelowige man of vrou deur die betrekking op ŉ gelowige vrou of man sodanig geheilig is dat hulle kinders ook heilig is. 1 Kor. 7: 14. Hier verstaan die apostel dat die woord heilig geen inwendige heiligheid of vernuwing van hart beteken nie, want hoe sou ŉ ongelowige man of vrou sonder geloof inwendig geheilig of vernuwe kan wees, maar die woord heilig beteken hier afsondering waardeur iemand betrekking en ŉ reg op die heilige kerk en deel het aan die heilige verbond.

In hierdie sin is die kinders wat in die skoot van die kerk of gebore of aangeneem is, heilig. Nie dat hulle inwendig vernuwe sou word nie, maar vir sover as wat die kinders van die ongelowiges buite die kerk, afgesonder, aan die Here toegewy is en ŉ sekere betrekking op die kerk, die verbond en die belofte het soos die kinders van die knegte en die vreemdelinge in Abraham se huis Gen. 17: 13.

______________________________

Sien ook hierdie skrywe oor verbond, doop en die doopsformulier: In Christus geheilig – hoe moet die ‘Formulier vir die bediening van die Doop aan Kinders’ verstaan word?

Verdere artikels oor die Kinderdoop.

Recovering Bavinck’s, The Christian Family

Posted in afskeiding, de cock kinderdoop, doop, doopbelofte, doopsgebede, ds. hendrik de cock, hendrik de cock, kinderdoop, kinders in die verbond, Uncategorized, verbond, verbond met Abraham, verbondsbelofte, verbondsdoop, verbondsonderrig, verklaring van die kinderdoop

Posted by: proregno | June 15, 2022

Borge en donasies benodig vir vertaalwerk: Die Christelike huisgesin, deur Herman Bavinck

VERTALING VAN “Het Christelijke Huisgezin”,

deur Herman Bavinck

“Net soos die man onmiddelik as man geskape word, so word die vrou onmiddelik as vrou geformeer. Nie as mens alleen nie, maar ook as vrou het sy haar oorsprong in God. God is die Skepper van die mens en tegelykertyd ook die Insteller van geslag en geslags-onderskeid. Nie deur die sonde kom hierdie onderskeid tot stand nie; dit bestaan van die aanvang af, dit het in die skepping sy begronding, dit is ’n openbaring van God se wil en vrymag, en daarom wys en heilig en goed. Niemand mag daarom hierdie onderskeid in homself of in andere misken of verag nie. Dit is deur God gewil en in die natuur begrond. Dit word toe en is nog altyd deur Hom gewil; Hy is die vrymagtige Beskikker daarvan; man en vrou het nie net hulle menslike natuur nie, maar ook hul onderskeie geslagte en aard aan God te danke. Hulle is beide goed, soos hul beide voortkom uit God se hand. Saam en in onderlinge gemeenskap dra hul die Goddelike beeld. God is self die Skepper van die tweeheid in die eenheid. In die eenheid is hul en bly hul daarom twee. Hul het elkeen ‘n eie natuur, karakter en bestemming.” – Bavinck oor die oorsprong van die mens se geslagtelikheid

Met hierdie skrywe vra Pro Regno enige borge en donasies vir die vertaling van Herman Bavinck se klassieke werk, Het Christelijk Huisgezin, vanuit die Nederlands na Afrikaans. Daar is 10 hoofstukke om te vertaal, so as 10 mense/instansies dit kan ondersteun teen R1000-00 per hoofstuk, is dit haalbaar. Met hierdie donasies en/of borge word die werk van Pro Regno ook ondersteun om voort te gaan.

Die belangrikheid van hierdie boek ook vir die Afrikaanse kerkvolk, word die beste saamgevat deur Totius se woorde:

“Die geskiedenis bewys dat as die huisgesin gesond is, beide kerk en staat bloei. Die huisgesin is die bron van die menslike samelewing. Gee ons dus Gereformeerde huisgesinne, en die Gereformeerde Kerk sal bloei.” – Totius (Roeping en Toekoms)

Sien ook hierdie resensie van die Engelse vertaling van Bavinck se boek:

Noodsaak vir ‘n Afrikaanse vertaling

Die aanslag deur die eeue is groot teen die huwelik en gesin. Dit begin reeds in die tuin van Eden en reg deur die geskiedenis probeer die gevalle mens die skeppingsbande van God afruk wat Hy bepaal het vir die mens (Gen.3:1-6; Ps.2:1,2). Ook in ons tye is dit daarom niks nuut dat die huwelik en gesin al meer onder die aanslag kom nie. Veral vanaf die 20ste eeu met sy humanistiese feminisme, die huidige gay-agenda asook die neo-paganistiese herlewing en aanslag, wat almal God se skeppingsordeninge haat, veral dat Hy die mens onderskeidelik in hul geslagte geskape het as man en vrou, waaruit die huwelik en gesin vloei. In die woorde van Bavinck hierbo aangehaal:

“God is die Skepper van die mens en tegelykertyd ook die Insteller van geslag en geslags-onderskeid. “

Die nuwe spiritualisme van ‘n androgeniese en homoseksuele godsdienstige gemeenskap haat die God wat skeiding en onderskeiding bring (Gen.1-3), want as daar ‘n God is wat skeiding maak, ook en veral tussen reg en verkeerd, tussen lig en duisternis, tussen goed en sleg, tussen die slange- en vrouesaad, tussen Christus en Satan, tussen die ware en valse kerk, tussen geloof en ongeloof, dan is dit in stryd met die neo-paganistiese strewe dat ‘alles in God is’ en/of ‘God in alles is’ (wat dan sou beteken daar is min of geen onderskeid tussen God en mens nie en geen meer absolute reg en verkeerd nie). Daarom wil die neo-paganisme nie net mense van hul ‘geslaglose’ godsdiens oortuig nie, maar hul wil ook mense se Godsbeskouing verander na hul androgeniese afgodsbeeld, en hul doen dit gewoonlik baie subtiel deur aanslae soos:

– “geslag maak nie saak in die kerk nie … daarom kan vroue in die ampte van predikant, ouderling en diakens toegelaat word”, en,

– dan daarna “geslag maak nie saak in die huwelik/verhoudings nie … daarom dat homoseksuele verhoudinge ook welkom is, orals”.

En, onderliggend aan dit alles, die ontkenning van God as Skepper wat onafhanlik en vir ewig bestaan (via die evolusieleer teen die skeppingsleer) of die meer subtiele ‘teïstiese evolusie’ wat leer dat Gen.1-3 nie meer letterlik-histories as geskiedenis gebeure verstaan hoef te word nie. God en sy waarheid word verruil vir die leuen en skepsele as afgode (Rom.1:18-32). Ontken die historisiteit van Genesis 1 tot 3, dan val al God se skeppingsordeninge ook daarmee weg, veral die een wat bepaal dat die mens as man en vrou geskape is, geslagtelik in onderskeid geskape is (Gen.1:26-28), en dat die Here se wil die huwelik is tussen een man en een vrou (Gen.2:18-24).

Al hierdie oeroue paganistiese en (post)modernistiese aanslae is in stryd met die Here en sy Gesalfde se skeppingsordening en wil vir die mens, soos Bavinck dit ook stel:

“Nie deur die sonde kom hierdie onderskeid (tussen man en vrou – slc) tot stand nie; dit bestaan van die aanvang af, dit het in die skepping sy begronding, dit is ’n openbaring van God se wil en vrymag, en daarom wys en heilig en goed. Niemand mag daarom hierdie onderskeid in homself of in andere misken of verag nie. “

En op ‘n ander plek skryf Bavinck verder:

“God maak uit één twee, omdat Hy die twee weer tot één sou maak, tot één siel en één vlees. So ‘n gemeenskap is slegs tussen twee moontlik. Die huwelik was van die begin af en is kragtens sy natuur monogamies, ’n eg-verbintenis tussen één man en één vrou, en daarom ook een verbond vir die lewe, onskeibaar deur menslike mag; wat God so saamgevoeg het, sal die mens nie skei nie, Matt. 19 : 6, 8.”

Dit wys daarop dat enige verdraaiing en aanslag op die huwelik – hetsy deur bv onwettige en willekeurige egskeiding en egbreek (Mal.2:14-16), of bv ‘n gruwelike gemeenskap tussen man en man of vrou en vrou (Rom.1:26,27) – in stryd is met God se skeppingsordening en wil.

Veral die liberale media, kerkleiers en populêre skrywers wat die VIDA en gay agenda dryf (kundig of onkundig) het daarom nie ‘n probleem met ‘die kerk’, met ‘konserwatiewes’, met ‘fundamentaliste’, met ‘bybelse christene’, met ‘streng dominees’, ens. nie, maar met die Skepper van hemel en aarde self, wat in sy skepping bepaal het dat die mens “man en vrou” sal wees. Dit kan nie verander word nie, behalwe om die beeld van God te vernietig nie.

Dit is dan ook geen wonder dat daar die laaste tyd soveel haat en venyn in die media is teen die Christelike geloof, en veral die gereformeerde christelike geloof wat hierdie bose aanslag sien vir wat dit is nie: net nog ‘n poging van die Satan om God te probeer ontken en sy skeppingsordening en plan vir die mens te vernietig, deur huwelik en gesin te probeer vernietig.

Maar ons weet die Here lag, Hy spot met die nietige mense en al hul afgodedienste (of dit nou oerbeelde van die verlede is wat weer opgeroep word in nuwer vorme van panteïsme/panenteïsme, of moderne gode in finansies en tegniek) wat Hom probeer onttroon (Ps.2:3). Hy het reeds sy Seun, Jesus Christus vir ewig gekroon (Ps.2:4-12), sy Seun het reeds sy kinders onder alle stamme, tale en volke met sy bloed gekoop, en ja, alhoewel die vyand ons in die hakskeen kan byt, ons liggame en huwelike en gesinne skade kan doen, kan hul geen een van sy kinders laat verlore gaan nie, want ons is veilig in Sy Hand (Matt.10:28; Joh.10:28; Rom.8:28-39).

Maar, terwyl ons nog in hierdie lewe is, moet ons die goeie stryd stry, en daarom moet ons waak en bid, toegerus wees terwille van ons gesinne en gemeentes, juis om tot eer van Sy Naam sy skeppingsordeninge en goeie wet te handhaaf in dankbaarheid in ons huwelike, gesinne en gemeenskappe waarin Hy ons geroep het.

Een van die Here se diensknegte, Herman Bavinck help ons daarmee met sy boek oor die Christelike huisgesin. Ons moet terug na die oorspronge van die mens, die huwelik en gesin om dit weer reg te verstaan en te glo en daarvolgens te lewe. In die aanslag teen die gesin en ware kerk van Christus (want die gemeente bestaan uit gesinne), is dit goed om te weet van die verskillende strategieë en aanslae wat huidiglik bedink word (sien die hedendaagse media), maar die heel belangrikste is om te weet wat God se wil is, wat Hy vir die skepping en die mens bepaal het, wat die mens se doel, taak en bestemming is, as man en vrou.

Die fondamente moet weer herstel word, ook vir gelowiges in hul huwelike en gesinne, en daarom: terug na Genesis, terug na ons Skepper se skeppingswil, alles gesien in die lig van Jesus Christus se koms wat dit alles vervul en herbevestig (Matt.5:17-19) !

Bavinck se boek oor die Christelike huisgesin, oorspronklik geskryf in Nederlands meer as 100 jaar gelede (1908), help ons om God se skeppingsordening van man en vrou, van die huwelik en gesin reg te verstaan. Daarom bevel ek dit sterk aan vir elke gelowige, elke ouer en kind om dit deeglik te bestudeer, sodat ons opnuut ons roeping as mans en vrouens, as sy kinders kan vervul in hierdie wêreld, totdat Hy kom.

ENIGE BELANGSTELLENDES EN DONATEURS VIR HIERDIE VERTALINGSPROJEK KAN MY HIER KONTAK: proregno@gmail.com of 082 770 2669

ENIGE DONASIES VIR DIE VERTAALPROJEK KAN HIERD DIREK INBETAAL WORD:

S. Le Cornu

Absa tjeknr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: Bavinck vertaalprojek

Dankie.

__________________________________

Bron: H. Bavinck, Het Christelijk Huisgezin (Kampen: J.H. Kok, 1908). Meer inligting oor Bavinck (1854-1921) kan hier bekom word: http://hermanbavinck.org/ Van sy werke kan hier, Paideia Press, en hier, Neo-calvinisme, afgelaai word. Pro Regno artikels oor Bavinck.

Formulier vir die Bediening van die Doop aan Kinders Power Point aanbieding

Posted in christelike huisgesin bavinck, gesin, gesinsreformasie, herman bavinck, huisgesin, skeppingsordening

Posted by: proregno | June 13, 2022

IN CHRISTUS GEHEILIG: HOE MOET DIE GEREFORMEERDE DOOPSFORMULIER VIR KINDERS VERSTAAN WORD?

Datum: 29 Mei AD 2022 GK Bet-el, Pretoria

Lesingtema: Hoe moet die “FORMULIER VIR DIE BEDIENING VAN DIE HEILIGE DOOP AAN KINDERS” (FBK) verstaan word?, deur S. Le Cornu

“En die Skrif is vervul wat sê: En Abraham het God geglo, en dit is hom tot geregtigheid gereken, en hy is ŉ vriend van God genoem.” – Jak. 2:23

Die verbond is die wese van die ware godsdiens – Herman Bavinck

“En Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as ’n ewige verbond, om vir jou ’n God te wees en vir jou nageslag ná jou.” (Gen. 17:7) “Want die belofte kom julle toe en julle kinders en almal wat daar ver is, die wat die Here onse God na Hom sal roep.” (Hand. 2:39)

“Die HEER wat van geen wankel weet nie, sal nimmer sy verbond vergeet nie; al sy beloftes bly van krag tot in die duisendste geslag. Verbond met Abraham, sy vrind, bevestig Hy van kind tot kind.” (Psalm 105:5, berymd)

Sermon Audio: In Christus Geheilig – Wat beteken dit by die doop van verbondskinders?

Die lesing was ‘n ‘power point’ aanbieding, die aanbieding kan hier gekyk word:

Hieronder is die studiestuk se voorwoord, oorsig en antwoord, finale opmerkings en samevattings, asook inhoudsopgawe:

VOORWOORD

Die studie is ‘n deeglike ondersoek vanuit die Skrif, die belydenisskrifte, die geskiedenis en reformatoriese bronne oor vrae rondom die gereformeerde doopsformulier.

Die studie spreek veral vrae aan oor die bewoording van die formulier wat gebruik word met die bediening van die doop aan verbondskinders. Sekere frases in die formulier kan moontlik by gelowiges die verkeerde indruk skep dat elke kind wat gedoop word gered is (of gered gaan word) en die ewige lewe het. Die doel van die studiestuk is om krities vanuit ‘n Gereformeerde Skrifbeskouing hierdie vrae en onduidelikhede te probeer opklaar.

Die leer oor die doop, en daarmee saam die verbond, is ‘n baie kosbare en troosryke erfenis uit die Woord. Daar bestaan baie verskille en misverstande oor hierdie leer en daar was en is steeds baie stryd tussen gelowiges hieroor – selfs tussen kerke wat die verbondsteken aan kinders bedien. Ons is baie dankbaar teenoor die Here dat Slabbert le Cornu (bedienaar van die Woord by die Gereformeerde Kerk Carletonville) ingewillig het om hierdie taak aan te pak. Die studie getuig van die mooi gawes wat die Here aan hom gegee het en wat Hy in sy diens gebruik om sy suiwere Woord uit te dra. Ons wil daarom aan Slabbert le Cornu ons opregte dank betuig vir sy harde en deeglike werk, en vir die baie ure wat hy spandeer het om sy gawes te gebruik tot voordeel van die verbondsgemeenskap.

Ons bede is dat hierdie werk tot seën en opbou van die Kerk van die Here sal wees.

‘n Woord van dank ook aan die lidmate van GK Bet-El wat hulle offergawes gewillig en met vreugde gee om ‘n bydrae te kon lewer tot die vergoeding vir al die ure se werk.

U broeders in Christus

Die Kerkraad

Gereformeerde Kerk Bet-El

www.gereformeerd.org

VRAAGSTUK EN OORSIG

Hoe moet die volgende woorde en sinne van die “Formulier vir die Bediening van die Heilige Doop aan Kinders” (afkorting: FBK) verstaan word, nl. dat elke kind wat gedoop is gered is of gaan word, of slegs die uitverkore kinders, wanneer dit die Here ookal behaag?

“Daarom word ons gedoop in die Naam van God: die Vader en die Seun en die Heilige Gees (Matteus 28:19). Want as ons in die Naam van die Vader gedoop word, betuig en verseel die Vader aan ons dat Hy ŉ ewige genadeverbond met ons oprig (Genesis 17:7, Galasiërs 4:6-7), ons tot sy kinders en erfgename aanneem en ons daarom met alle goeie dinge wil versorg en alle kwaad van ons wil afweer of tot ons beswil beskik.

Ten eerste: Hoewel ons kinders in sondes ontvang en gebore en daarom aan allerhande ellende, ja, aan die verdoemenis self, onderworpe is, bely u nogtans dat hulle in Christus geheilig is en daarom as lidmate van sy gemeente behoort gedoop te wees?

“Ons bid U, kragtens u grondelose barmhartigheid, dat u hierdie kind (kinders) van U genadiglik wil aansien en deur u Heilige Gees in u Seun Jesus Christus wil inlyf, sodat hy (sy/hulle) met Hom in sy dood begrawe mag word en met Hom in ŉ nuwe lewe mag opstaan.”

Moet die ‘ons’, ‘ons kinders’, ‘dat hulle in Christus geheilig is’, en, ‘hierdie kind van U’ verstaan word dat dit waar is van elke kind wat gedoop word, of slegs van die uitverkore kinders?

Probleem 1: as God sy belofte van redding wat Hy volbring het in Christus, vir elke kind bedoel het wat gedoop word (vir elke volwassene wat gedoop word), maar hul dan verlore gaan, beteken dit dat God se redding nie volmaak is nie, sy genade en Gees nie onweerstaanbaar is nie, Paulus se worstel vrae in Rom. 9:1-6a

Probleem 2: Wat beteken die ‘geheilig is’, bloot ‘n uitwendige heiliging, of ook ‘n inwendige heiliging in die bloed van Christus deur die Gees? As die laasgenoemde waar is, en dit geld vir elke kind (of volwassene wat gedoop is), beteken dit Christus het vir baie gesterwe wat nie gered gaan word nie = Arminianisme?

Die antwoord is aan die eenkant eintlik eenvoudig geliefdes, en dit word direk/indirek gegee in die teks van die FBK self, wie die ‘ons’ en wie ‘geheilig is’ behels, wie in die genadeverbond en bloed van Christus is:

“….totdat ons eindelik onder die gemeente van die uitverkorenes in die ewige lewe vlekkeloos gestel sal word…Want as ons in die Naam van die Vader gedoop word, betuig en verseel die Vader aan ons dat Hy ŉ ewige genadeverbond met ons oprig (Genesis 17:7, Galasiërs 4:6-7)… So spreek God ook tot Abraham, die vader van al die gelowiges, en daarom ook tot ons en ons kinders en sê: ‘Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag na jou in hulle geslagte as ŉ ewige verbond, om vir jou ŉ God te wees en vir jou nageslag na jou’ (Gen. 17:7). Dit betuig Petrus ook met woorde: Want die belofte kom julle toe en julle kinders en almal wat daar ver is, die wat die Here ons God na Hom sal roep (Hand. 2:39). “En hoewel ons kinders hierdie dinge nie verstaan nie, mag hulle nogtans nie daarom van die doop uitgesluit word nie, aangesien hulle sonder dat hulle dit weet, aan die verdoemenis in Adam deel het en ook, sonder dat hulle dit weet weer in Christus tot genade aangeneem word. … ‘dat hulle in Christus geheilig is en daarom as lidmate van sy gemeente behoort gedoop te wees…’

Die regte verstaan van die FBK is begrond in die regte verstaan van die genadeverbond soos geopenbaar in die Heilige Skrif. Die sleutel vir die verstaan van enige belydenis en formulier, is die Skrif self. Die historiese ontstaan konteks laat … By elke kind wat in die gemeente gedoop word kom opnuut die appél: Wat sê die Skrif oor God se verbond en die saligheid en ons kinders?” Die vraag dus van die regte verstaan van woorde en frases soos ‘ons’, ‘ons kinders’, ‘ons en ons kinders, ‘in Christus tot genade aangeneem word’, ‘in Christus geheilig’, ‘hierdie kind van U’, ens., dan is wesentlik ook ŉ vraag nie net van hoe die FBK verstaan moet word nie, maar hoe die woorde en frases van die Skrif verstaan word in Gen. 17:7 en Hand. 2:39, ‘… met ons oprig’, ‘…jou en jou nageslag’, ‘…kom julle en julle kinders’, ‘…die wat die Here ons God na Hom sal roep ..’.

In ŉ neutedop sou my antwoord vanuit die Skrifte wees:

Die FBK moet verstaan word, gelees word, soos die Skrif gelees word in hierdie verse, woorde, frases, naamlik, wat ek noem of volg in navolging van baie gereformeerde teoloë en verklaarders wat ons voorgegaan het: organies-kollektief oftewel verbondsmatig (die volk/kerk in geheel word aangespreek in sy organiese verband) en nie individualisties-arminiaans/anabaptisties/metodisties (kop-vir-kop) nie. Die losse takke oftewel individue wat afgesny word, bepaal ook nie die verbondstaal van die Skrif, belydenis en formuliere nie, ook nie die FBK se verbondstaal nie, maar God self deur sy volk organies-verbondsmatig aan te spreek: “Die tweede eigenaardigheid van die genadeverbond bestaan daarin, dat dit in al sy bedelinge ŉ organiese karakter dra.” (Bavinck)

Feenstra (1950: 180) se spesifieke beskrywing van ‘organies’ is wat in hierdie studiestuk verstaan word die Skrif leer: “In Adam het almal gesondig en in Christus word alle uitverkorenes salig. Nou word in Romeine 5 gespreek oor baie en oor almal. Dit mag by ons geen verwarring skep nie. Die algemene versoening word deur die Skrif nie geleer, asof Christus vir almal gesterwe het nie. Christus het alleen vir die uitverkorenes gesterwe. Wanneer Paulus sê: almal in Adam en almal in Christus, dan wys hy op die organiese verhouding. Almal in Christus, d.w.s. nie alle mense hoof vir hoof nie, maar alle ranke van die Wynstok, almal, wat Christus deur ŉ ware geloof aanneem. En as hy spreek van baie, dan sien dit op die afsonderlike individue. Adam is die stam van het menslike geslag. Die sonde van Adam gaan deur alle takke. Christus is de ware Wynstok en die geregtigheid van Christus gaan ook deur tot alle ranke in die Wynstok.”

Ons mag daarom nie, die Skrif organies-verbondsmatig lees, maar as ons bv. soos sommige in die gereformeerde tradisie doen, as ons by die belydenisskrifte kom, of dan die Formuliere, ook die FBK, dan skielik dit wil lees as individualisties-anabaptisties nie. Ek is heeltemal bewus daarvan dat gereformeerdes deur die eeue (en vandag nog) baie verskil het oor die betekenis van hierdie woorde/frases in die belydenis en formuliere, en dit is jammer. Ek gaan nie daarop alleen fokus nie, maar fokus op wat ek glo hoe ons die Skrif verbondsmatig moet lees, dan volg dit vanselfsprekend dat die belydenis en formuliere ook so gelees en verstaan moet word, want die Skrif is alles bepalend vir ons belydenis en formuliere.

Natuurlik kan enige belydenis/formulier verbeter word, nog meer verduidelik word, en aangepas word, maar ek meen dat soos dit daar staan is dit ook nie oop vir misverstand nie, tensy die hermeneutiese sprong (?) gemaak word van ŉ verbondsmatige lees van die Skrif bv. Gen. 17:7 en Hand. 2:39 (dit behels nie elke Israeliet kop vir kop wat besny is [OT]; elke gedoopte, ‘klein of groot’ [NT] nie, maar kollektief as groep is al die uitverkorenes, ‘klein en groot’ gered) na ŉ skielike individualistiese kop-vir-kop lees van die FBK en ons belydenisskrifte.

In die res van hierdie studie gaan ek dus die vraagstuk aanspreek uit hierdie 3 hoofpunte of dele:

1 Wat leer die Skrif oor die genadeverbond met ‘ons en ons kinders’?

(Sleutel Skrifgedeeltes: Gen. 17; Hand. 2; Rom. 4, 9-11; 1Kor. 1:2; 7:14; Gal. 3; 2 Tim. 2:19)

2 Wat leer die belydenisskrifte oor die genadeverbond met ‘ons en ons kinders’?

(Sleutel belydenisgedeeltes: NGB artikels 27-29; 33-35; HK So. 25-31; DL 1.17; 2.1-8)

3 Wat leer die FBK oor die genadeverbond met ‘ons en ons kinders’?

FINALE OPMERKINGS, KONKLUSIE EN AANBEVELINGS

Die genadeverbond in sy wese, verstaan soos die Skrif dit leer en bely word in die gereformeerde belydenisskrifte (veral HK v/a 74; NGB artikels 33-35; DL 1.17 en 2.8) is met uitverkore volwassenes en hul uitverkore kinders, ook genoem met ‘gelowiges en ons kinders’, met ‘ons en ons kinders’ verbondsmatig organies/kollektief verstaan, maar die ‘bediening en administrasie’ van daardie genadeverbond is wyer as die uitverkorenes, almal wat die tekens van die genadeverbond ontvang, op grond van God se bevel en omdat Hy besig is om deur die eeue en onder alle volke vir Hom ŉ uitverkore volk vergader (HK v/a 54).

Die doel van sakramente is om geloof te versterk (NGB art. 33; HK Sondag 25),[1] waaraan die uitverkorenes alleen werklik innerlik deel, die doel van sakramente is om die sekerheid van God se genadeverbond te handhaaf, nie ‘onsekerheid, twyfel, dalk, moontlikhede, ‘asse’ nie’ visueel te verkondig in die sakramente nie: “Hier mag geen twyfel meer wees nie. Hier is alleen sekerheid. Hier moet kennis wees oor wat die genadeverbond beteken” (d’Assonville, 1981: 35).

Die ‘wil’ van God waarvan ons so baie lees in die eerste drie hoofpunte van die FBK, is nie ‘n ‘onsekerheid’ of ‘moontlikheid’ wat ‘dalk’ vir almal (kop-vir-kop) wat gedoop is sal plaasvind nie, maar ‘n vaste sekerheid wat ‘sal’ plaasvind kragtens die Here se volkome werk in Christus, vir hulle wat Hy uitverkies het en sy Seun gegee het, en dit word beseël deur die Heilige Gees, waarvan die doop ‘n uiterlike teken en seël is (HK Sondag 25-27; NGB art. 33, 34).

SAMEVATTEND is ek daarom van die oortuiging dat die volgende aspekte help om die FBK reg te verstaan in die lig van, of voortvloeiend van wat ons glo vanuit die Skrif volgens die belydenis, soos ek in die werkstuk deurlopend probeer aandui het:

Die organies/kollektiewe verbondsmatige verstaan van die Skrif bepaal die belydenis en formuliere, dus ook hoe die FBK verbondsmatig verstaan behoort te word. Omdat die mens nie kan en mag oordeel oor die harte en onderskei tussen uitverkorene en nie-uitverkorene nie, daarom word die verbondsteken aan alle kinders van gelowiges bedien, kop-vir-kop, op grond van God se bevel en belofte dat Hy juis sy uitverkore volk, sy kerk versamel deur die geslagte op ŉ organiese verbondsmatige wyse (Gen. 17:7-11; Hand. 2:37-41; sien ook HK v/a 54).

Die doel van die sakramente, om geloof te ‘versterk en te voed’ is allesbepalend om die FBK ook reg te verstaan, daar is nie sprake van net ŉ ‘objektiewe’ werklikheid en sekerheid ‘daarbuite’ nie, maar ook en veral ŉ innerlike werklikheid en sekerheid wat die Gees werk in die gelowiges se harte.

Die historiese konteks en stryd teen beide Rome en die Wederdopers moet deeglik in ag geneem word in die lees van die FBK.

Die inhoud of teks van die FBK self gee eksplisiet en implisiet reeds aanduidings vir wie die sakrament se inhoud (Christus) bedoel is, vir wie dit sekerheid, troos en bemoediging bring, deur die Here se Gees:

– “dat ons van ons sondes bevry en voor God geregverdig gereken word”
– “totdat ons eindelik onder die gemeente van die uitverkorenes in die ewige lewe vlekkeloos gestel sal word.”

– “… en ook sonder dat hulle dit weet, weer in Christus tot genade aangeneem word.”
– “in Christus geheilig is en daarom as lidmate … behoort gedoop te wees” (soos Bavinck aandui, die primêre Skrif begronding is 1 Kor. 1:2, en nie 1 Kor. 7:14 nie), nl. vir die gelowiges, vir die uitverkorenes, wie in Christus se bloed gereinig en gewas is, Ef. 1:4, klein en groot, nie ŉet’ bloot ŉ uiterlike ‘objektiewe’ heiliging nie, maar ook werklik en innerlike heiliging deur die Gees vir sy kinders).

In die bediening/administrasie van die genadeverbond, dus ook die bediening van die FBK, werk ons met die oordeel van liefde, DL 3/4.15 = ons hou/reken/beskou alle gelowiges en hul kinders as die Here se kinders, tot die teendeel blyk. Hierdie is nié die siening van die ‘veronderstelde wedergeboorte’ nie, maar die leer van die Skrif volgens ons belydenis (DL 3/4/15). Ons ‘veronderstel’ niks, maar glo en bely op grond van God se Goddelike Openbaring dat die Here sy kinders het in en onder die geslagte, deur alle eeue, daar is kinders van die belofte, en daar is kinders van die vlees, en die Skrif leer uitdruklik, nie die kinders van die vlees nie, maar ‘die kinders van die belofte word gereken as die nageslag.’ (Rom. 9:6-8)

Baie belangrik is dit, wat prof. Engelsma sterk uitwys, is dat die FBK wys dat die ‘in Christus geheilig’ is wys op ons kinders ‘as kinders/as babas’, nie eers eendag of eers ‘later’ wanneer hulle so wil besluit nie. Ekself vind my dat die vervulling van die belofte van redding kan plaasvind ‘voor, tydens, of na die doop’, na God se vrye welbehae soos Hy dit bepaal vir elkeen vir sy kinders.

Ek beveel aan duidelike onderrig en verklaring van die genadeverbond vanuit die Skrif en belydenis (dele 1 en 2), eerder as wat die FBK teks in sy wese verander word (sien Wielenga se opmerkings in die verband in deel 3 hierbo).

In terme van moontlike verandering van die teks self, kan ek herhaal wat ek reeds genoem het daar in voetnota 73: “Een van die moontlike wysigings (weglating of byvoeging, waaroor daar onsekerheid is?) wat dalk wel plaasgevind het, om juis die FBK ‘duideliker … of onduideliker’ te maak afhangende van jou verbondsbeskouing(?), is die frase ‘onder die gemeente van die uitverkorenes’ by die derde punt van die FBK, wat blyk moontlik later ‘weggelaat of ingevoeg’ is, so dat dit is reeds duideliker gemaak is en duidelik wys vir wie sakramente is?” Let wel: soos hierbo by deel 2 duidelik aangedui, ons moet in lering ‘onderskei’ in die bediening van die sakramente wie ons beveel het om aan te bedien (aan almal wat glo en hul kinders, met die doop), maar dit is God alleen wat die Inhoud, Christus gee, soos ons bely in beide NGB artikels 34, 35 (sien deel 2).

Alhoewel die sakramente se primêre doel is om te bemoedig, versterk, is daar vanselfsprekend ook vermaning soos gesien kan word in die FBK bewoording van ‘alle verbonde (bestaan) uit twee dele…”, wat ‘tweesnydend werk’ soos die Evangelie verkondiging en Christelike tug,[2] wat by implikasie oproep tot geloof en bekering, eenmalig asook lewenslank, aan almal wat met die doop bedien word ook, die inhoud van die FBK wys op hierdie sake as ons daar hoor,[3] die bediening van die doop aan almal wat die Here beveel is altyd opreg en waar, ongeag of mense innerlik ontvang het wat Christus alleen gee (want ons as ‘bedienaars’ kan nie in die harte kyk en oordeel nie):

– “Ons en ons kinders is in sonde ontvang en gebore en is daarom onder die toorn van God, sodat ons nie in die ryk van God kan inkom nie, tensy ons opnuut gebore word… Dit word aan ons geleer deur die indompeling in en besprinkeling met die water, waardeur die onreinheid van ons siele vir ons aangewys word, sodat ons vermaan word om ŉ afkeer van onsself te hê, ons voor God te verootmoedig en ons reiniging en saligheid buite onsself te soek.”

– “naamlik die afwassing van ons sondes en die daaglikse vernuwing van ons lewe…”
– “ons moet van die wêreld afsien, ons ou natuur doodmaak en ŉ godvrugtige lewe lei…”
– die eerste gebed is duidelik oor die oordeel vir hul wat nie bekeer is of bekeer nie, die Rooisee beeld ‘waardeur die doop afgebeeld is’: genadige redding vir die gelowiges, die uitverkorenes’ maar regverdige oordeel vir die ongelowiges, die nie-uitverkorenes wat in die sfeer van die verbond Hom verag en verwerp.

– die opdrag aan ouers is om kinders alles te leer en te laat leer, oor die inhoud van hul antwoord by die tweede doopvraag: die leer van die hele OT en NT, wat ook oproep tot geloof, bekering, ens. insluit.

– die laaste gebed, word daar gebid vir groei in heiligmaking, dus ŉ lewe van bekering, om moedig teen die sonde, wêreld en duiwel te stry, ens.

Daarom dat die sekerheid van die genadeverbond, ons juis oproep tot ŉ lewe van bekering, lewenslank, heeltyd, ‘totdat ons uiteindelik onder die gemeente van die uitverkorenes in die ewige lewe vlekkeloos gestel sal word.’

Bo alles, is die doel van die genadeverbond, en alles wat daarmee gepaardgaan: die eer van God,[4] dat Hy ons groot troos in lewe en sterwe is, dat Hy wat Syne ken, dus ons ken (2 Tim. 2:19), in sy Seun, die Middelaar en Hoof van die verbond, alles gedoen het vir ons redding, nie net die ‘moontlikheid’ van redding geskep het vir sy kinders nie, maar daadwerklik red, ook alles skenk wat nodig is om gered te word, genade op genade (Matt. 1:21; Rom. 8:28-39). Daarom is ons troos juis nie ons ‘bediening’ of ‘verduidelikings of ‘verbondsdebatte’ nie maar Hy wat die Inhoud skenk en gee deur sy Gees en Woord onfeilbaar en onweerstaanbaar na sy vrye welbehae, waarna die sakramente wys, getuig en verseël (NGB artikel 34):

“Die bedienaars gee ons van hulle kant dus met die sakrament wat sigbaar is, maar die Here gee wat met die sakramente aangedui word, naamlik die onsigbare genadegawes: Hy was ons siel, suiwer en reinig dit van alle vuilheid en ongeregtigheid; Hy maak ons hart nuut en vul dit met alle vertroosting; Hy gee ons egter sekerheid van sy Vaderlike goedheid; Hy beklee ons met die nuwe mens en ontklee ons van die ou mens en al sy werke.”

Die ‘volwasse doop’, maar soveel te meer die ‘kinderdoop, beklemtoon God se genade(verbond) in Christus, en daarom moet die verbondsdoop (aan ons én ons kinders) gehandhaaf word (Veldkamp, deel II: 59): “… Maar goedbeschouwd is de Kinderdoop veel ontroerender, als men dat woord wil gebruiken, omdat daar Gods vrijmachtig welbehagen ten volle uitschittert. Dat kleine kindje is zich van alles wat er gebeurt, niets bewust. Het ondergaat alles. Daar is geen groot mens, die eerst zŉ geloof belijdt. Daar is een kind des Verbonds, dat slechts het geloof als Gods gave bezit. Tenzij, wat God genadig verhoede, bij het opwassen het tegendeel zou blijken.”

“Want berge mag wyk en heuwels wankel, maar my goedertierenheid sal van jou nie wyk en my vredeverbond nie wankel nie, sê die Here, jou Ontfermer.” (Jes. 54:10) Amen.

Studietitel:

IN CHRISTUS GEHEILIG:

“Die doop is immers ’n seël en ontwyfelbare getuienis dat ons (én ons kinders) ’n ewige verbond met God het.”

INHOUDSOPGAWE

VOORWOORD

VRAAGSTUK EN OORSIG

DEEL 1: WAT LEER DIE SKRIF OOR DIE GENADEVERBOND MET ‘ONS EN ONS KINDERS’?

1.1 J. Calvyn by Gen. 17

1.2 Die Statenvertaling se kanttekeninge by Gen. 17:7

1.3 Prof. JC Coetzee verklaar Rom. 9:6-8

1.4 Die Statenvertaling se verklaring by Romeine 9:6-8

1.5 God bepaal die uitverkiesing, en daarom die verbond

1.6 Die Skrif leer die bybelse onderskeid van die genadeverbond en die bediening van die genadeverbond

1.7 Prof. GJC Jordaan oor die ‘bediening van die Ouer en Nuwer Verbond

1.8 TOEPASSING VANUIT DIE SKRIF OP DIE VRAAG OOR DIE VERSTAAN VAN DIE FBK

1.9 Kollektief organies-verbondsmatige verstaan van die Skrif

1.9.1 Dr. SJ van der Walt, Geloofsleer

1.9.2 Prof. WJ Snyman, Nuwe en Ou Dinge

1.9.3 Die verbond werk organies – dr. PJ Coetzee

1.9.4 W. Hendriksen, The Covenant of Grace

1.9.5 Kosbare Goud: Die Genadeverbond, ds. JA Schutte

1.9.6 Bavinck, Gereformeerde Dogmatiek

1.9.7 H. Hoeksema, Het Organisch Idee in de Schrift

1.9.8 J.D Vorster, Die Christelike Doop

DEEL 2: WAT LEER DIE BELYDENISSKRIFTE OOR DIE GENADEVERBOND MET ‘ONS EN ONS KINDERS’?

2.1 Heidelbergse Kategismus vraag en antwoord 74

2.1.1 Beteken v/a 74 van die HK dat almal wat fisies gedoop is, is of sal gered word?

2.1.2 Ursinus oor die genadeverbond (Large and Small Catechisms)

2.1.3 Olevianus oor die Genadeverbond

2.1.4 Hendrik de Cock oor HK v/a 74

2.2 Nederlandse Geloofsbelydenis artikel 34

2.3 Onderliggend aan die Wederdoopse dwaling is die valse teenstelling tussen ŉatuur en genade’

2.4 Leer ons belydenisskrifte dat almal gewas en gereinig is in Jesus se bloed, dus gered is?

2.5 Dordtse Leerreëls hoofstuk 2:8

2.6 Bavinck se verklaring van die Dordtse Leerreëls, 1.17

2.7 Organiese verbondstaal van ‘onderskeiding’ in ander gereformeerde belydenisskrifte

2.8 TOEPASSING VANUIT DIE BELYDENIS OP DIE VRAAGSTUK OOR DIE FBK

DEEL 3: WAT LEER DIE “Formulier vir die Bediening van die Heilige Doop aan Kinders” (FBK) OOR DIE GENADEVERBOND MET ‘ONS EN ONS KINDERS’?

3.1 Inleidend oorsigtelike antwoord

3.2 Geskiedenis van die teks van die FBK

3.3 Die historiese konteks van die FBK: ŉ stryd teen Rome en die Anabaptisme

3.4 Wesentelike vrae oor die frase, ‘in Christus geheilig is’

3.5 Die FBK word gelees deur verskillende ‘verbondsbeskouings’

3.6 Die wesentlike belangrikheid van die verbondsdebatte oor die doop, verbond en dus ook hoe die FBK verstaan behoort te word.

3.7 Verklarings deur die eeue van veral die ‘in Christus geheilig is’ van die eerste doopvraag

3.7.1 Johannes a La Marck

3.7.2 Utrecht sinode van 1727

3.7.3 B. Wielenga

3.7.4 Statenvertaling se kanttekening by 1 Kor. 1:2

3.7.5 H. Bavinck

3.7.6 H. Bavinck

3.7.7 H. Bullinger

3.7.8 Z. Ursinus

3.7.9 C. van der Heyden

3.7.10 Bastingius

3.7.11 B. Smytegelt

3.8 WIELENGA KONKLUSIE by die eerste doopvraag

3.9 Hendrik de Cock

3.10 Afscheiding sinode van Utrecht (1837)

3.11 Simon van Velzen
3.12 Helenius de Kock

3.13 A. Kuyper

3.14 Vervangingsformule van Utrecht 1946
3.15 ‘Hierdie kind van U’ (Totius)

3.16 DJ Engelsma se verklaring van die FBK

3.17 WIELENGA SE KONKLUSIE IS OOK MY, S. Le Cornu, SE KONKLUSIE EN AANBEVELING OOR DIE FBK EN MOONTLIKE VERANDERINGS

3.18 Is die belofte en geloof ‘voorwaardelik’?
3.19 Die werklike ‘probleem’ van die Kinderdoop

3.20 Die gereformeerde ‘oordeel van liefde’ vir gelowiges én hul kinders

3.21 Die sogenaamde ‘veronderstelde wedergeboorte’ as grond van die kinderdoop?

3.22 Calvyn se verklaring van Gal. 3:25 aangaande die sakramente wat vir gelowiges en goddeloses (hipokriete) aangebied word

4. FINALE OPMERKINGS, KONKLUSIE EN AANBEVELINGS

5. AANHANGSELS

5.1 Calvin on the Sacraments

5.2 The Basis or Foundation of Confession: The Covenant of Grace with Christ and His elect, by Herman Bavinck

5.3 Die Verbond en die Inwendige Genade, deur Herman Ridderbos

6. BRONNELYS

7. Meer oor die krywer

Afkortings:
FBK: Formulier van die Bediening van die Heilige Doop aan Kinders

NGB: Nederlandse Geloofsbelydenis

HK: Heidelbergse Kategismus

DL: Dordtse Leerreëls

Verdere navrae: slabberto@gmail.com of 082 770 2669 http://www.proregno.com

________________________________________

[1] Calvyn, Institusie, IV, 1,1; 14,5-8.

[2] HK Sondag 31 vraag 84, “Hoe word die hemelryk deur die prediking van die heilige evangelie oopgesluit en toegesluit? …”; vraag 85, “Hoe word die hemelryk toegesluit en oopgesluit deur die Christelike ban?…”

[3] “Als een jong rankje wordt het kind zo in Christus ingelijfd, maar nu moet het ook groeien. Daarom bidt de kerk, dat Christus dat onder Zijn hoede neme, en door Zijn Heilige Geest altijd wil regeren, opdat het een levende rank zij, want de dode ranken neemt Hij weg. Dat gebed vraagt ook het werk der ouders; God geeft de wasdom, maar zij hebben te planten en nat te maken, en als men ziet, hoe weinig er van het persoonlijk “onderwijzen in de voorzegde leer” terecht komt, kan men zich slechts verbazen over de barmhartigheid Gods, dat er van de Doop nog zoveel terecht komt! Tenslotte voegt de Catechismus hier nog aan toe, dat de kinderen der gelovigen door de Doop van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden. Natuurlijk niet zo, dat ze de Doop als een zichtbaar merkteken dragen, want van die Doop is straks niets meer te zien. Maar dat onderscheid bestaat in de nieuwe gehoorzaamheid, in een nieuw leven. Tegenover het zichtbare merkteken van de antichrist, hebben onze jonge mensen het onzichtbare merkteken van de Doop. En al zou het hun het leven moeten kosten, zij weigeren het teken van het Beest te dragen, en de God van hun Doop te verloochenen; indien zij tenminste steeds bedenken, dat het gaat om het al of niet verschijnen onder de gemeente der uitverkorenen in het eeuwige leven!” (Veldkamp, deel II: 62, 63). Sien HK Sondag 31,32 oproepe en vermaninge wat aan die hele gemeente moet uitgaan.

[4] “Die rede van hierdie vyandskap (Gen. 3:15 – slc) is dus die liefde van God, “So lief het God die wêreld gehad . . .” (Joh. 3:16). Hierdie liefde is ten slotte se selfliefde, want die skepping is sy werk en sy eer. Voel u nou hoe daar vreugde by ons moet wees, nie ter wille van onsself nie maar ter wille van God? Hoe Sion hom moet verheug nie oor vrede nie maar oor oorlog, nie oor vriendskap nie maar oor vyandskap, oor die ‘oordele van God’ (Ps. 97: 1,2, 8).” (Totius, Het Kerkblad, no. 276, 1 November 1912).

Posted in doop, doopbelofte, doopsgebede, gk bet-el, In Christus geheilig doop studie, kinderdoop, kinders, kinders in die verbond, Ons Doopsformulier, Power Point aanbiedings, Uncategorized, verbond, verbond met Abraham, verbondsbelofte, verbondsdoop, verbondsonderrig

Posted by: proregno | June 7, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 33 – Die sakramente (Joh. 1:32-34)

LEER PREDIKING: NGB artikel 33 – Die sakramente

Lees: Joh. 1:29-34; 20:26-32

NGB artikel 33: Die sakramente

Teksverse: ““En Johannes het getuig en gesê: Ek het die Gees soos ’n duif uit die hemel sien neerdaal, en Hy het op Hom gebly. En ek het Hom nie geken nie; maar Hy wat my gestuur het om met water te doop, Hy het aan my gesê: Op wie jy die Gees sien neerdaal en op Hom bly, dit is Hy wat met die Heilige Gees doop. En ek het gesien en getuig dat Hy die Seun van God is.” (Joh. 1:32–34)

Tema: Die sakramente getuig en roep uit: Daar is die Lam van God!

(Preekopname: GK Carletonville, 2022-04-10, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 33 (Joh. 1:32-34)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Aas ons nou kom by NGB art. 33-35, dan gaan dit oor die sakramente van die heilige doop en nagmaal, uiterlike sigbare tekens en seëls (water, wyn, brood) van die innerlike/onsigbare werklikheid: redding deur die geloof in Christus.

Ons lees regdeur die Skrif dat die Here allerlei uiterlike tekens gee, om geestelike waarheid of saak by ons tuis te bring, dink aan die reënboog, en dan Gen. 17:11 as die OT teken van die verbond, die besnydenis, in die NT word ook in Rom. 4:11 gelees van Abraham het die ‘teken van die besnydenis ontvang.”

Ons het ook gelees in Joh. 20:30, “Nog baie ander tekens het Jesus voor sy dissipels gedoen wat in hierdie boek nie beskrywe is nie”

1 HOEKOM gee die Here vir ons tekens?, in die NT dan die doop en die nagmaal?

Ons bely in NGB artikel 33:

Ons glo dat ons goeie God, omdat hy met ons stompsinnigheid en swakheid rekening hou, die sakramente vir ons ingestel het om sy beloftes aan ons te beseël, om tekens van sy goedheid en genade teenoor ons te wees en om ons geloof te voed en in stand te hou.

Die GOEIE God …. gee vir ons tekens van sy GOEDHEID en genade om ons geloof te voed en in stand te hou … om ons te versterk.

Dit wat die Here deur sy Woord laat verkondig, die evangelie, sy beloftes is die geskrewe of verkondigde Woord …. die sakramente is die visuele woord, wat ons kan sien.

Een en dieselfde boodskap, maar op verskillende maniere.

In Joh. 20, Thomas twyfel, sy geloof moet versterk word, die Here wys vir hom, ja, letterlik tekens, littekens van die Here se reddingswerk aan die kruis … om hom te versterk, sy geloof weer opnuut op te wek, die apostels was moedeloos, moeg, verward ….

Die mense wat geglo het en na Johannes gekom het in die weg van geloof en bekering om gedoop te word … het bemoediging nodig gehad … daarom die doop wat Johannes ook gedoen het, wat in wese beteken het wat ons lees daar in vers 29,

DAAR is die Lam van God wat die sondes van die wêreld wegneem!

DAAR … is die redding, nie die bedienaar van die teken nie, nie Johannes nie,

nie die water wat hy mee doop nie, maar DAAR is die Lam van God, Christus, …. dit is wat sakramente is, en op wys.

2 In die TWEEDE plek, in die tweede sin, wat is sakramente in wese (sien ook HK Sondag 25 vir meer detail):

Hy het dit by die Woord van die evangelie gevoeg om vir ons uitwendige sintuie des te beter voor te stel wat Hy aan ons deur sy Woord te kenne gee en wat Hy inwendig in ons hart doen. So bekragtig Hy in ons die heil wat Hy aan ons meedeel. Dit is immers sigbare tekens en seëls van ‘n inwendige en onsigbare saak en deur middel daarvan werk God in ons deur die krag van die Heilige Gees.

3 DERDENS, wat is dan die wesentlike betekenis, heenwysing van die sakramente?

Ons het dit gelees, daar in Joh. 1:29,

“Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!” (Joh 1:29)

God se reddingswerk:

“En ek het Hom nie geken nie; maar Hy wat my gestuur het om met water te doop, Hy het aan my gesê: Op wie jy die Gees sien neerdaal en op Hom bly, dit is Hy wat met die Heilige Gees doop.” (Jn 1:33)

Die Heilge Gees pas die reddings werk toe, v. 29, sien die Drie-enige God in die reddingswerk raak,

dit is NGB art. 16-23 wat ons geleer het as INHOUD.

ONTHOU geliefdes, wat ons daar in So 25, HK leer, v/a 65:

Vraag: Terwyl ons slegs deur die geloof deel aan Christus en al sy weldade kry, waar kom so ‘n geloof dan vandaan? Antwoord: Die Heilige Gees werk dit in ons harte deur die verkondiging van die heilige evangelie en versterk dit deur die gebruik van die sakramente

DIE SAKRAMENTE RED NIE, GEE NIE GELOOF NIE, GOD SELF SKENK DIT UIT GENADE, VIR KLEIN EN GROOT, VIR AL SY KINDERS.

Daarom dat ons ook bely daar in NGB art. 34 en 35 oor albei sakramente,

Die bedienaars gee ons van hulle kant dus met die sakrament wat sigbaar is, maar die Here gee wat met die sakramente aangedui word, naamlik die onsigbare genadegawes: Hy was ons siel, suiwer en reinig dit van alle vuilheid en ongeregtigheid; Hy maak ons hart nuut en vul dit met alle vertroosting; Hy gee ons egte sekerheid van sy Vaderlike goedheid; Hy beklee ons met die nuwe mens en ontklee ons van die ou mens en al sy werke.

Die SLEUTEL van die sakramente, is nie die bedienaar, kerk of enige mens, of Pous, of bygeloof nie, maar CHRISTUS as die INHOUD, daarom:

Die tekens is dus nie sonder sin en sonder inhoud om ons te bedrieg of te mislei nie; hulle waarheid is juis geleë in Jesus Christus, sonder wie hulle geheel en al betekenisloos sou wees.

Geliefdes, wat is die sleutel van die evangelie?

Christus alleen… solus Christus!

Hy is die sleutel om die Woord deur sy Gees te verstaan, Christus alleen

Om gered te word, na die Vader te gaan, Joh. 14:6, Christus alleen.

Wie en wat is die sleutel van die sakramente?

Die Vader wat in sy Seun, Christus, sy kidners red, deur die krag van die Heilige Gees.

DAAROM die belangrike woorde van Joh. 1:29, wat op ‘n ander manier gestel word in Matt. 3:11,

“Ek doop julle wel met water tot bekering; maar Hy wat ná my kom, is sterker as ek, wie se skoene ek nie waardig is om aan te dra nie. Hy sal julle doop met die Heilige Gees en met vuur.” (Mt 3:11)

HOEVEEL TEKENS VAN DIE GENADE IS DAAR NOU?

Ons bely:

Verder is ons tevrede met die aantal sakramente wat Christus, ons Meester, vir ons ingestel het en wat slegs twee is, naamlik die sakrament van die doop en van die heilige nagmaal van Jesus Christus. Matt. 26 en 28.

Belangrike toepassing: ons is tevrede daarmee, ons soek nie nog ander tekens en wonders nie, sy Woord, sy Gees, sy redding, sy sakramente is genoeg vir die kerk van Christus, vir gelowiges.

TOEPASSINGS

– pasop vir oorwaardering van die sakramente (asof die bediening van die teken die inhoud self is, sonder geloof), maar ook onderwaardering (dit pla my nie as ek die nagmaal dienste mis nie…)

Onthou, God beveel dit, dit is vir ons ten goede!

Ons gebruik dit deur die geloof, nie magies nie.

Om die sakramente te gebruik is noe om die geloof te bewerk nie, nee, dit versterk geloof.

Dit word vir ons gegee om ons te troos

SO, elke doop, elke Nagmaal, moet dit ons geloofsoë verhef, om herinner te word aan wie ons behoort, wat Christus vir ons kom doen het,

DAAR is die Lam van God!

AMEN.

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, doop, nagmaal, ngb artikel 33, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | May 26, 2022

Preek: Titus 1:1-4 (deel 2) Ons verlossing deur Christus is vanuit die ewigheid beloof deur die Vader

ONS VERLOSSING DEUR CHRISTUS IS VANUIT DIE EWIGHEID BELOOF DEUR DIE VADER (Deel 2)

Lees: Titus 1:1-5 en 2 Tim. 2:19

Teksvers: “Paulus, ‘n dienskneg van God en ‘n apostel van Jesus Christus, volgens die geloof van die uitverkorenes van God en die kennis van die waarheid wat na die godsaligheid is, in die hoop van die ewige lewe wat God, wat nie kan lieg nie, van ewigheid af beloof het en op die regte tyd sy woord bekend gemaak het deur die prediking wat aan my toevertrou is, ooreenkomstig die gebod van God, ons Verlosser—aan Titus, my ware kind volgens die gemeenskaplike geloof …” – Titus 1:1-3

Preekopname (GK Carletonville, 2017-04-30):

Aflaai: Titus 1:1-4 (deel 2) – regs kliek en dan ‘save as’

Preeknotas (let wel, dit is net notas, die volledige preek is die opname hierbo):

Geliefdes in ons Here Jesus Christus, In ons eerste preek (deel 1) uit Titus, oor die eerste paar verse,

het ons nou reeds die volgende geleer:

1) Oor die skrywer, Paulus

Hy wys op drie sake daar in verse 1:

Hy is ’n dienskneg van God, hy behoort aan die Here, nie aan homself of iemand anders nie.
’n Slaaf van God, totaal toegewy aan sy Meester om sy roeping te volbring.
dat hy ’n apostel is van Jesus Christus.

Apostel wys op een wat geroep is, en gestuur word om sy Meester,

Christus se wil bekend te maak, ’n verteenwoordiger van Christus.

Geroep het met ’n unieke eenmalige gesag om God se wil aan ons te openbaar.

En nou, heel konkreet, as Paulus die brief so begin,

dan sê hy vir Titus, maar dus ook die ouderlinge en hele gemeentes

in Kreta, maar dus ook deur die hele kerkgeskiedenis,

met watter gesag hierdie brief en sy inhoud na hulle toe kom.

Dit is die woorde van die Here deur sy apostel,

dit kom met die Here se gesag, en moet so aanvaar word.

2) Paulus wys dan in v.1 , die doel van sy diensknegskap aan die Here, en sy apostelskap van Christus, en dit lees ons in die tweede deel van vers 1:

Die doel van Paulus se hele roeping en bediening, is “ter wille van” (volgens) die geloof van die uitverkorenes, en die kennis van die waarheid “wat lei” tot godsaligheid.

Paulus is instrument van God, om die uitverkorenes van die Here tot geloof te bring onder al die volke.

En dan as vrug en gevolg van hierdie redding in Christus, volg dan ’n lewe volgens die waarheid, waarin die Evangelie wesentlike sentraal is, wat as vrug het ’n godsalige lewe, ’n lewe wat – en dit is waarop die woord godsalige duidie uitverkorenes nou weer in eerbied en ontsag vir die Here lewe.

Dus Paulus se taak is die regverdiging en heiligmaking van die Here se kinders.

3) Wat ons genoem het ons verder gaan voortgaan, is dat ons redding in die ewigheid vaslê volgens God se belofte, ook genoem sy vredeverbond of vrederaad of verbons van verlossing wat in die ewigheid vaslê.

Die oorsprong van die uitverkorenes wat gered sal word, reg deur die geskiedenis soos die Here bepaal op elkeen se tyd, en dan godsalig lewe hoe langer hoe meer, dit hoor ons daar in vers 2 (lees).

Die hoop van die ewige lewe, vir nou as ek tot geloof kom, en wanneer die ewige geluksaligheid volkome aanbreek met Christus se wederkoms (Tit.2:13) is danksy God alleen.

Dit is in die vredeverbond wat die Drie-enige God in Homself gesluit het.

Ons het dit vorige keer geleer in verse soos Ps. 2:6,7; Ps. 110:4; Ef. 1:4, en dan ook 2 Tim.1:9 wat ons gelees het vandag:

9 wat ons gered en geroep het met ‘n heilige roeping, nie volgens ons werke nie, maar volgens sy eie voorneme en genade wat ons van ewigheid af in Christus Jesus geskenk is, – 2 Tim.1

Op grond van hierdie en ander verse,

het die kerk van Christus bely wat ons noem die ‘vrederaad’ van God,

of verbond van verlossing wat gemaak is tussen die Persone van die Drie-eenheid

in die besonder die Vader en die Seun van God,

voor die grondlegging van die wêreld, om ’n volk deur die geskiedenis

te red deur die Seun van God, en die Heilige Gees wat daardie redding in die geskiedenis sal bewerkstellig. (HK Sondag 8 en v/a 54)

En Paulus wil Titus, en elke gelowige, en elke prediker en evangelis

en ons vandag bemoedig en versterk ook met hierdie woorde.

Dat ons ook sal besef die kerk is die Here se plan,

dit sal nie misluk nie, want Hy kan nie lieg nie.

Hy sal red en sal heilig wie Hy van ewigheid verorden het as sy kinders.

Hetsy volwassenes soos Paulus en Titus en die Kretene wat nou sy Woord gehoor het, of kinders soos Timoteus wat van kleins af die Skrifte ken, vir Christus ken, 2 Tim.3:15 (die Griekse woord wat daar spesifiek gebruik word, is brephos wat wys op ongebore babas of klein babas en kindertjies).

MAAR BELANGRIK, DAT ONS OOK SAL BESEF AL DIE EER GAAN AAN DIE HERE

HY IS DIE ALLEROORHEERSENDE BEPALER VAN ONS REDDING,

NIKS WAT ONS DOEN NIE, DIT IS SY BELOFTE VAN VOOR DIE

GRONDLEGGING VAN DIE WERELD WAT ELKEEN VAN SY

KINDERS SE REDDING BEPAAL IN DIE GESKIEDENIS

= DAAROM GAAN DIT SENTRAAL OOR WAT HY DOEN, NIE ONS DOEN NIE.

Maar nou , hierdie reddingsplan, hierdie vredesraad en vredeverbond,

moet nou vervul word deur Christus en toegepas word deur die Gees,

deur die hele geskiedenis, en dit vind plaas deur die Here se Gees en Woord.

Hoor hoe pragtig in navolging van die Skrif se leer,

bely ons dit daar in HK v/a 54, (lees)

En dit is wat Paulus dan ook daar op wys in verse 3,

… en op die regte tyd sy woord bekend gemaak het …

Wat is bekend gemaak op die regte tyd ?

Die belofte is deur die genadeverbond bekendgemaak (sien v/a 19, HK).

Die genadeverbond is die realisering van hierdie vredesverbond van v. 2,

in die geskiedenis deur al die bedelings.

Die Evangelie het nie in die eerste eeu begin nie,

maar in die geskiedenis is dit bekendgemaak daar na die sondeval,

in Gen.3:15 toe die Belofte (van die genadeverbond), Christus, belowe is wat die Satan se

werke kom vernietig, en sy kinders te red!

Ons hoor van hierdie Belofte aan Abraham en sy kinders,

in Gen.12:1-3, en in die besonder Gen.17:7,

En Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as ’n ewige verbond, om vir jou ’n God te wees en vir jou nageslag ná jou. (Gen. 17:7)

Ons hoor van hierdie Belofte (dit word ‘bedien’, Rom. 9:4,5) van die genadeverbond regdeur die offers en seremonies van die wet, die bedeling van Moses, ons hoor daarvan deur die konings en profete, by veral Dawid.

En uiteindelik is dit vervul in die NT in Christus, die Hoof en Middelaar

van die genadeverbond, om ´n Vader vir ons en ons kinders te wees.

Hand. 2:39, in en deur Christus ons Hoof en Middelaar.

Hierdie Belofte (Christus) kom julle en julle kinders toe.

In die woorde van Tit. 1:2, die Hoop van die ewige lewe,

wat God wat nie kan lieg nie, van ewigheid beloof het,

sal o.g.v. van die verdienste van Christus,

aan elkeen van sy uitverkorenes,

of dit man of vrou is,

Jood of nie-Jood

baba of volwassene geskenk en gegee word

deur die wonder van die wedergeboorte en die geloof,

alles deur die kragvolle toepassing van Christus se weldade vir elkeen van sy kinders.

Prys die Here vir sy wonderbaarlike reddingsplan, van ons en ons kinders, elkeen, volgens vers 1.

wat sy uitverkorenes is!

So geliefdes, Paulus wil hier vir Titus,

en die ouderlinge en gemeentes wat vorm aanneem in Kreta,

en ons ook verwonderd laat, dat die kerk van Christus

deur die eeue die uitwerking is van sy vredesraad en besluit in die ewigheid

wat vervul is deur Christus,

en nou deur die geskiedenis deur die Gees en Woord toegepas word,

tot die laaste uitverkorene sal inkom.

Ons moet dus beide vashou: die Here wat in sy vredesverbond alles bepaal het, en die genadeverbond soos dit in die geskiedenis uitgewerk het, en nog sal uitwerk tot die laaste dag.

Dit is wat Paulus ook dan wys in verse 2 en 3 wat met mekaar verbind is:

Die Here se Woord, sy beloftes, sy genadeverbond is bekendgemaak, in beide die OT en NT bedeling, in terme van beloftes en vervullling.

Prof A Duvenhage, ’n ou Gereformeerde teoloog van ons kerkverband vat dit as volg saam:

God het die genadeverbond opgerig met Christus as Hoof van die nuwe mensheid en in Hom met die uitverkorenes. Die uitverkiesing openbaar hom in die weg van die genadeverbond. Ook die kinders behoort by die verbond. (Vgl. Gen. 7:17; Hand. 2:39: “Want die belofte is vir julle en vir julle kinders . . . “)
Die genadeverbond het twee bedelings (bedienings of aanbiedings’ deur die geskiedenis -slc):
- Die Ou-Testamentiese bedeling of die verbond met Israel deur Abraham (Gen. 17:2). Dis die verbond van die skaduwees (Hebr. 8:5-13).
- Die Nieu-Testamentiese bedeling of die bedeling van die vervulling. Dit het met die koms van Christus begin (Hebr. 9:15). (Bron: B Duvenhage, Geloofsleer, p. 48.)

En dit is hierdie vervulling van die genadeverbond, die Evangelie, wat nou orals verkondig moet word, ‘bedien’ moet word met ‘n oproep tot geloof en bekering, aan almal, aan alle soorte mense (Tit. 2), soos Paulus inderdaad gedoen het, volgens vers 3: so het daar dan ook kerke, gelowiges ontstaan in Kreta.

En nou moet Titus, vers 5 orals ouderlinge aanstel, om die kerk van Christus te dien, soos vers 1 dit stel ‘ter wille van die uitverkorenes … wat lei tot godsaligheid’

Dus die regverdigmaking én heiligmaking van sy kinders.

Die wese en inhoud van wat Paulus verkondig,

word ook saamgevat in die saligspreking en seënbede daar in vers 4,

Genade – God se gesindheid en goedheid teenoor sy kinders, kragtens sy genadige vrye welbehae en uitverkiesing!

Barmhartigheid – vergifinis van sonde deur die bloed van Christus, die Belofte van die genadeverbond!

Vrede – daar is geen meer veroordeling en ewige straf nie, die kragtige onweerstaanbare toepassing van die weldade van Christus deur die Gees, vir elke uitverkorene, klein en groot!

= alles in en deur “die Here Jesus Christus, ons Verlosser”

So geliefdes,

Hierdie is verskriklik belangrik dat ons dit raaksien,

hierdie eerste 4 verse, wat die kerkregering en ampte voorafgaan, v. 6-16

wat die heiligmakingslewe van 2:1-10 voorafgaan

hoe ons moet lewe in hierdie wêreld, 3:1,2.

Ons moet duidelike die onderskeid maak tussen die kerk soos God dit volmaak sien as sy uitverkorenes in ewigheid, wat Hy bepaal het,

ONS LEES DAARVAN IN 2 TIM 2:19a,

“Ewenwel, die fondament van God staan vas met hierdie seël: Die Here ken die wat syne is….”

en die sigbare kerk soos dit gestalte kry in en deur die geskiedenis,

waar daar dwalinge, ongehoorsaamheid, stryd, worsteling, ens, is,,

waar die sigbare kerk of sigbare kant van die kerk vermeng is, daar nog nie–uitverkorenes is,

of ander wat nog tot geloof moet kom deur die bediening/aaanbeiding van die evangelie,

waaraan ‘elkeen’ die tweesnydende swaard van die evangelie EN sakramente bedien word (sien HK Sondag 31 (oor die sleutels van die koninkryk).

en daarom OOK 2 Tim.2:19b se ‘bediening’ wat moet plaasvind deur die hele geskiedenis, orals aan almal wat die Here beveel:

Laat elkeen wat die Naam van Christus noem, afstand doen van die ongeregtigheid.”

Maar middel die stryd en worstelinge, die aanslae,

het ons die wonderlikge genadige troos van vers 2,

die Here lieg nie, Hy sal sy reddingsplan uit die ewigheid volbring

vir elkeen van sy uitverkorenes

In die adminstrasie en bediening van die Belofte, van die genadeverbond

sal baie kom en gaan,

maar in die genadeverbond self met elkeen van sy kinders, klein en groot,

sal elkeen die Hoop van die ewige lewe ontvang en nooit verlore gaan nie.

Halleluja! Prys sy wonderlike Naam!

ONS EINDIG MET JESUS SE EIE WOORDE,

WAAR HY VERWYS NA DIT WAT ONS HIER GELEER HET IN V. 2 EN 3

²⁸En Ek gee hulle (Joh. 6:37) die ewige lewe (vredeverbond – genadeverbond wat Hy vervul het, Matt. 26:28), en hulle sal nooit verlore gaan tot in ewigheid nie (Joh. 6:44), en niemand sal hulle uit my hand ruk nie (want Ek is julle God, julle my kinders – Gen. 17:7; Hand. 2:39). ²⁹My vader wat hulle aan My gegee het (vredesverbond), is groter as almal; en niemand kan hulle uit die hand van my Vader ruk nie. ³⁰Ek en die Vader is een. (Joh. 10:28-30)

Amen.

Posted in belofte van die genadeverbond, Bybelverklaring, genadeverbond, prediking, preke, preke slc, preke titus, Skrifverklaring, titus 1.1-5, uitverkiesing, verbond, verbond van verlossing, verlossingsverbond, vredesraad, vredesverbond, Woordverkondiging

Posted by: proregno | May 9, 2022

Twee preke van Dirk Postma (1818-1890): DIE FONDAMENT EN SEEL EN STAAN VAS (2 Tim. 2:19) & DIE HEERLIKHEID VAN SION (Ps. 87)

DIE FONDAMENT EN SEEL STAAN VAS (2 Tim. 2:19) & DIE HEERLIKHEID VAN SION (Ps. 87)

Twee preke van Dirk Postma (1918-1990)*

Preek 1: PREKE FONDAMENT EN SEËL STAAN VAS

Sing: Psalm 118: 1; 87: 2, 3; 138: 4; 119: 53.

Skriflesing: 2 Timoteus 2.

Teksvers: 2 Timoteus 2:19 – “Ewenwel, – die fondament van God staan vas met hierdie seël: Die Here ken die wat syne is; en: Laat elkeen wat die Naam van Christus noem, – afstand doen van die ongeregtigheid.”

Daar is baie dinge wat die geloof van die enkel gelowige, sowel as die kerk in geheel soms skok. U staan dikwels verbaas oor die swakheid in u om die sonde te weerstaan. U dink dat u sterk is en die sonde maklik kan bestry, maar as u weer sien is die sonde nog te sterk vir u en moet u weer, tot u skande, die nederlaag ly.

Of, u dink miskien dat diegene wat die Here bely, die lidmate van u kerk, die waarheid, reg en godsvrug ernstiger opneem as wat hulle moet. Tot hulle swig onder die verleiding van vreemde leer of sondige leefwyse. En as daar soms sulke skrikwekkende tye oor u persoonlik, of oor die gemeente van die Here kom, tye van afval en versoeking, dan vra meer as een miskien: wat sal van ons word? Wat sal van my word?

So was daar ook swaar tye vir die gelowiges in Efese waar Timoteus gearbei het. Paulus het gehoor dat die stryd vir Timoteus moeilik was en dat die verwoestende invloed van die dwaalleraars hom soms geskok het en gedreig het om hom moedeloos te maak. In hierdie brief wek die apostel dus sy geliefde seun in die Here op om sterk te wees omdat God ons nie ŉ gees van vreesagtigheid gegee het nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing. Dan wys Paulus op die verlossing wat in Christus aan hom gegee is voor al die eeue heen volgens God se besluit.

Met ŉ enkele voorbeeld uit sy eie lewe vertel Paulus hoe hy onder verdrukking gely het en selfs in boeie was soos ŉ misdadiger vir die evangelie, maar dat hy dit alles verduur het terwille van die uitverkorenes sodat hulle versterk kan word in hulle geloof en die verlossing wat in Christus Jesus is met ewige heerlikheid kan verkry. As daar dan dwaalleraars soos Himeneus en Filetus met groot woordoorloë kom en ŉ verderflike invloed uitoefen met hulle woorde, wat versprei soos ŉ kanker, waardeur sommige se geloof verwoes word, dan kom Paulus met hierdie heerlike waarheid dat, soos ons teksvers sê, die gemeente van die Here egter nie ten gronde kan gaan nie, want sy rus op ŉ onwankelbare fondament; sy het ŉ fondament en ŉ seël. Sy is van ewigheid af uitverkies en word tot heerlikheid gelei.

Die verborgenheid van die ewige uitverkiesing van die gemeente van God word in die teks ontvou as:

1) ŉ Ryke vertroosting, en

2) ŉ heiligmakende krag vir die gunsgenote van die Here

1) Die ryke vertroosting

Die fondament dui op dit wat onbeweeglik vasstaan. In ŉ figuurlike sin beteken die fondament die onbeweeglike standvastigheid of die eerste beginsel van ŉ saak soos blyk uit die woorde van Paulus in 1 Timoteus 6:19, waar hy die werk van geloof noem: ŉ goeie fondament vir die toekoms. Ook word die leer van bekering van dooie werke ŉ fondament genoem, waarop gebou moet word, Hebreërs 6:1. Die leer van die apostels word ook ŉ fondament genoem. En in 1 Korintiërs 3:11 lees ons dat niemand ŉ ander fondament as wat gelê is, naamlik Christus, kan lê nie.

Die onbeweeglike fondament van u as gelowige, van ons dierbare kerk, is dat die verlossing in niemand anders as in Christus alleen is nie. Dat Christus vir u en vir sy volk die ewige verlossing verkry het en die verlossing op ons toepas deur die Heilige Gees. Daartoe is Christus van ewigheid af verordineer as ons Middelaar en Saligmaker.

Die fondament van u verlossing is dus nie eers gelê toe u Hom as u Verlosser leer ken het nie. Dit is soos Paulus sê “Geseënd is die God en Vader van onse Here Jesus Christus wat ons geseën het met alle geestelike seëninge in die hemele in Christus, soos Hy ons in Hom uitverkies het voor die grondlegging van die wêreld – om heilig en sonder gebrek voor Hom in liefde te wees.”

Die ewige uitverkiesing van God se kinders is die verborge, diepe, vaste, onwrikbare fondament waarop die ware gelowiges op aarde onwankelbaar vasstaan. Die fondament van God staan vas. Van hierdie fondament word gesê dat dit goddelik is, dat dit staan en dat dit vas is. God is die boumeester, die argitek daarvan. Hy by wie geen verandering of skaduwee van omkering is nie. Die fondament is deur God gelê met wysheid in die vrye krag van sy soewereine welbehae in ooreenstemming met die hoë doel n.l. die verheerliking, ook deur u, van sy Naam wat nooit genoeg geprys kan word nie. Dit is gelê op die berge van sy heiligheid, ja op die koperberge van sy Raad, veilig en rustig en dit weet van geen wankeling nie.

Waar die fondament sigbaar word, het dit twee opskrifte op die hoeksteen en dit word, in ons teksvers, ŉ seël genoem. Met hierdie seël: Die Here ken diegene wat aan hom behoort leer ons dus in die eerste opskrif dat die Here sy kinders ken. Die Here ken alles en almal. Vir ons mag die verskyning van sonde op aarde vreemd en onoplosbaar lyk, maar God het vooruit geweet van hierdie sondemag en Hy ken ook al die goddeloses wat vanweë hierdie mag ewig verlore sal gaan. Ja, hy ken hulle, maar in sy verskriklike toorn berei Hy hulle vir vernietiging voor.

Tog, aan die anderkant, ken die Here ook weer diegene wat Syne is, maar sien hulle in barmhartigheid aan. Wat ŉ ryke troos is dit nie om te dink dat die Here u onder sy kinders tel en ken. Ook waar u van nature geneig is om God en u naaste te haat. Waar u nie altyd omsien na God of uitsien na versoening of vir ontferming vra nie. Ja, u ken die Here met toegeneentheid en met liefde. God het u nie eers leer ken toe u Hom leer ken het in berou oor u sonde nie, maar reeds lank vantevore. Dit is soos ons sing in Psalm 139:

“Voor iets van my ’t begin te lewe, was alles in u boek geskrewe.”

Juis omdat die Here diegene wat aan Hom behoort so ken, soek Hy hulle op, vind Hy hulle en sorg Hy dat hulle behoue bly. Dink maar aan die sondige koning Manasse, wat in die tronk eers sy God leer ken het, dink aan Lydia die purperverkoopster wat deur die prediking van Paulus tot bekering gekom het, dink aan Levi, die tollenaar, wat Jesus by sy kantoor gevind het en hom sy dissipel, Matteus, gemaak het, dink aan Saggeus in die vyeboom en aan die moordenaar aan die kruis. Moet nooit sê dat u omstandighede van so ŉ aard is dat die Here u nooit sal ken of vind nie. Wie sou ooit kon dink dat die Here ‘n moordenaar as uitverkorene aan ‘n kruis sou hê en dat God hom daar sou kry?

Omdat die Here sy kinders van ewigheid af ken, verordineer Hy die middele en die tyd vir sy kennismaking met hulle. Onder hierdie middele kan die vleeswording en kruisdood van Christus, die prediking en die bediening van die sakramente en sy voorsienige bestuur oor ons lot en lewens gereken word. Omdat God ons as syne ken, bedrieg Hy ons nooit. Hy ken die harte en beproef die niere. En as die sonde ons harte bederf stuur Hy berou, want Hy ken die mag van die sonde en weet hoe om die mag in ons harte te breek. Die werk van sy hande laat Hy nooit vaar nie – al is u geloof nog klein. Kyk maar na Petrus, wat sy Heiland verloën het.

Tog is daar nie net ŉ ryke troos in hierdie Godskennis van ons nie, maar ook:

2) ŉ Heiligmakende krag vir sy gunsgenote

Ons het gesien dat die eerste opskrif van die goddelike seël is: “Die Here ken diegene wat aan Hom behoort.” En die seël gee te kenne dat God ŉ besitreg op ons het. Terwyl die tweede opskrif van die seël te kenne gee wat die doel en die bestemming van ons, wat aan die Here behoort, moet wees. Daarom lei die tweede opskrif: “Laat elkeen wat die Naam van Christus noem, afstand doen van die ongeregtigheid.”

Dit is nie die hele Israel wat in die sigbare kerk op aarde Israel genoem word nie. Daar is soveel kaf tussen die koring. Baie gee voor dat hulle die Here ken en dan is hulle maar naamchristene, huigelaars, wat die gedaante van godsaligheid besit, maar die krag daarvan verloën.

Die tweede opskrif op die seël van verkiesing wil ons dus leer dat ons moet afstand doen van ons ongeregtigheid, as ons deel wil hê aan die troos van die uitverkiesing. Dit is immers onmoontlik om ŉ uitverkorene te wees en dan nog in die ongeregtigheid te bly staan en eintlik vir altyd daarin vasgevang te wees. Neem afstand van die ongeregtigheid in die algemene betekenis daarvan – alles wat teen God ingaan in belydenis en wandel. Daarenteen word van diegene wat aan God behoort, van hulle wat die Naam van Christus noem verwag dat hulle moet staan in die waaragtige kennis van God, in ŉ suiwere opvatting van die evangelie en dat hulle alles wat met die gesonde leer in stryd is moet haat en daarvan moet wegvlug.

Ag, hoeveel is daar nie onder ons wat wel die Naam van Christus noem, maar nie wil afstand doen van allerlei ongeregtighede nie. Die suigkrag van die sonde is vir ons te sterk sodat ons, tot ons droefheid en skande, moet opmerk dat baie van ons oneerlik is as ons besigheid doen, onopreg is in ons omgang met mekaar, koud is in ons liefde, onversoenlik is teenoor ons naaste, ja baie keer ons broer of suster, gelykvormig is aan die wêreld, nie ag gee op die gebooie van die Here met betrekking tot ons private en publieke lewens nie, ons ontheilig die dag van die Here. Ja, daar is te veel ongeregtighede onder ons om op te noem.

Teen dit alles en soveel meer gaan die Woord van God, gegraveer op die seël van ons uitverkiesing uit: “Doen afstand van die ongeregtigheid.” Ja, al die arbeid van die kerk wat rus op dit wat Christus bewerk het, deur alle eeue vantevore, word gedurig as ŉ slagoffer getoon. Dit alles benadruk die woorde “doen afstand.”

God verkies nie alleen uit nie, maar wil ook deur die arbeid van sy Woord en Gees ŉ reiniging van ongeregtigheid onder ons teweegbring. Want wat het die ongeregtigheid nie al veroorsaak nie! Dink maar aan ŉ paar uitstaande gevalle waarvan die Bybel ons vertel: die paradysvreugde verval, broedermoord in die eerste familiekring, skeiding tussen troue en geliefde familielede, Abraham en Lot, ewenwel die skeiding van tweelingbroers, Jakob en Esau, wat van mekaar af vlug, ongeregtigheid tussen Jakob se seuns sodat Josef as slaaf verkoop word, ongeregtigheid en onsedelikheid onder Israel, die uitverkore volk van God, tot die Here uiteindelik moes uitroep: “Ek walg van u.” En die stroom van ongeregtigheid stroom maar breed en diep voort. Dink maar aan wat al gebeur het in u omgewing, lees maar in die koerant wat als plaasvind in ons land en skaam u u nie dikwels oor die boosheid en ongeregtigheid in u gedagtes en dade nie!

En nou, teenoor die diepbedroefde, klink die magtige Woord van God kort en kragtig: “Ewenwel!” Dit wil sê nieteenstaande dat dit so is wil Ek, God Almagtig, dit anders hê. Uit die volslae bedorwe menslike geslag wil en sal Ek My uitverkorenes vergader, wat sal afstand doen van die ongeregtigheid en My sal eer. En om te bewys dat God ernstig is oor die “Ewenwel” gee hy sy Seun, sy Eniggeborene, om al die ongeregtigheid van sy uiverkorenes te dra. En nou weet u dat Christus, vanweë ons ongeregtigheid, ŉ skandelike kruisdood moes sterf. Tog ag Hy sy lewe nie te kosbaar om ŉ volk vir God te reinig nie.

En u, wat in sy Naam gedoop is, u wat sy Naam by u belydenis genoem het, wat aan die tafel gedrink het uit die beker van sy verlossing, wat tans sy Woord hier hoor. Hy wil u reinig van die dooie werke deur u nou weer vir die soveelste keer toe te roep : ”Doen afstand van die ongeregtigheid.” Die Here help u om nou en elke dag die Woord van God so te gehoorsaam, sodat u, in die dag van dae, as hierdie bose wêreld moet vergaan weens al die ongeregtigheid, ewenwel behoue mag staan op die vaste fondament van God se uitverkiesingsgenade omdat God u geken het as sy kind en u afstand gedoen het van alle ongeregtigheid.

Amen.

___________________________________________

Preek 2: DIE HEERLIKHEID VAN SION

Sing: Psalm 122: 1; 122: 2; 87: 2; 87: 3, 4.

Skriflesing: Psalm 87.

Teksvers: Psalm 87.

Al ons aardse instellings, inrigtings en verhoudings is onvolmaak en gebrekkig. Dit maak ons bedroef en maak ons lewens vir ons swaar. Hoe vertroostend is dit dan nie om te weet dat God ons arme mense vereer het om vergader te word vir sy Sion: eers in die strydende kerk hier op aarde om later ewig te jubel in die triomferende kerk. Let ons op die lede in die kerk, haar lede en haar dienaars, dan is daar soveel wat ons bedroef maak. Luister ons egter wat God van die kerk, van sy Sion sê, dan is daar vir ons meer as genoeg rede om van harte dankbaar te wees en ons ywer te wys in ons godsdiens.

Ons kan dit hoor in Psalm 87, ŉ kort lied, wat die kinders van Korag gesing het. Dit is ŉ vreugdesang oor die skone Jerusalem, geleë op die berg Sion. Die lied is heel waarskynlik opgestel na die wonderbare verlossing van die Here van Jerusalem wat deur Sanherib beleër is in die tyd van Hiskia. Die verlossing, so groot en wonderbaar, is vir Israel ŉ nuwe bewys van die standvastigheid en heerlikheid van die Godsstad en terselfdertyd ŉ profesie van wat die stad in God se kerk vir alle volke sal wees:

Die standvastigheid van God se kerk

“Sy grondvesting is op heilige berge.”

Hoe gerus voel ons nie as ons ŉ sterk fondament en ŉ vaste grondvesting sien nie! Wel, as die digter hier van die wese van die kerk praat noem hy eers haar fondament, haar grondvesting. Gelukkig rus die kerk se grondvesting nie op die mens nie, want dan het sy nooit standvastigheid of heiligheid gehad nie. Mense en sake word wel gebruik om die grondvesting van die kerk aan te wys. So het ons byvoorbeeld uit die ou verbond vir Noag en sy ark wat, te midde van oorstromende water, God se kerk dra.

Ons het vir Abraham en God se verbond met hom, dat God van hom ŉ nasie sal maak, so ontelbaar soos die sterre in die hemel. Ons het Moses wat na die aardse vors Farao gaan en Israel uit die bande van Egipte uitlei met die Naam van God: “Ek is wat Ek is.” Ons het die standvastigheid van die grondvesting wat tevergeefs vir Hiskia in Jerusalem probeer vernietig is. En wanneer al hierdie bogenoemde tipes verdwyn, dan kom die ware grondvesting na vore, naamlik. Christus, waarvan daar in die Skrif geskryf staan: “Kyk, Ek lê in Sion ŉ uitverkore en kosbare hoeksteen.”

Omdat Christus heilig is, daarom kan daar gesê word dat Sion se grondvesting op die berge sy heiligheid is. Wat ŉ ewige vastigheid dus, vir die gelowige volk van die Here! Laat die kerk dus dierbaar wees vir u en ŉ rots van vertroue, omdat die grondslag van Sion op die berge van God se heiligheid is.

Die beminlikheid van die kerk

“Die HERE het die poorte van Sion lief bo al die wonings van Jakob. Heerlike dinge word van u gesê, o stad van God!”

Alles wat onheilig is, is in God se oë verwerplik, hoe dit ook al die sondige hart behaag. So bemin God nie die danssaal, die sirkustent en al sulke plekke van ydele vermaak nie. Die poorte daarvan bemin nie God nie, maar Satan. Alles in ons, wat in die kerk is, is wel onheilig – ja, selfs ons beste werke is met sonde besmet en daarom ŉ weggooibare kleed, maar omdat Christus in die kerk is as haar Hoof, bemin God Sion op grond van Christus se heiligheid. Die poorte van Sion verskaf toegang aan diegene wat in haar moet kom, weer diegene wat nie in haar hoort nie af en beskerm die wat in haar moet wees.

Daarom bemin die HERE die poorte van Sion. Voor ons is die poorte van die prediking van die Woord, die bediening van die sakramente en die uitoefening van die kerklike tug, alles genademiddele waardeur die HERE sy kerk, deur die werking van sy Gees vergader, opbou en beskerm. Alle wonings van Jakob, waar die vrome huisvaders met hulle huisgesinne die HERE dien, het God lief, maar bo al die wonings bemin die HERE die poorte van Sion. O, wat ŉ voorreg dat ek, skuldig voor die oë van God weens al my sonde, aan die hand van Christus deur die poorte ingelei mag word om daar deur God bemin te word! Besef ons die groot liefde van Christus as Hy vir ons sê: ‘Ek is die deur; as iemand deur My ingaan, sal hy gered word, en hy sal ingaan en uitgaan en weiding vind”?

Dat die poorte van Sion bemin word, is nie al nie.

“Heerlike dinge word van u gesê, o stad van God.” Omdat Jehova die boumeester van Jerusalem is, omdat Christus die Koning van sy kerk is, word daar van die stad van God gesê: “Jerusalem wat gebou is as ŉ stad wat goed saamgevoeg is, waarheen die stamme optrek, die stamme van die HERE – ŉ voorskrif vir Israel! – om die Naam van die HERE te loof. Ek sal u stene sierlik lê en Ek sal u op saffiere grondves. En u glasvensters sal ek van kristal maak. Skoon deur my verhewenheid, die vreugde van die hele aarde is die berg Sion, aan die noordekant, die stad van die groot Koning! God het Hom in sy paleise bekendgemaak as ‘n rotsvesting.” Gemeente van Christus, laat u wandel in die kerk dan in ooreenstemming wees met hierdie skoon lofspraak. Vlug dus van die sonde af weg en reinig u van alle ongeregtighede. God wil egter nie alleen deur u geken word nie. Nee, die roem van Sion gaan veel verder. Let op:

Die omvangrykheid van Sion

“Ek wil Rahab en Babel vermeld onder hulle wat My ken; kyk, Filistéa en Tirus saam met Kus – hierdie een is daar gebore.” Hier tree die kerk uit die skrikwekkende nasionale groep van die Jode en word sy internasionaal in die ganse wêreld. Dit wil sê dat die kerk ook uit ander nasies as die Jode sal bestaan. Maak nie saak hoeveel pogings aangewend is om groot en ryk wêreldryke te vestig wat klein nasies insluit nie, die wêreldryke het die een na die ander ondergegaan. Dit is egter heeltemal anders met die koningryk van God, want die grondvesting daarvan is nie mensekennis nie, maar die genade wat God aan ons bewys in die liefde van Christus as ons Saligmaker.

Let op die verskillende nasies wat hier vermeld word, dan is dit opmerklik dat die kerk van Christus die rekonstruksie van die hele gevalle menslike geslag is. Dit is ook volgens die belofte aan Abraham: “In u sal al die geslagte op aarde geseënd wees.” Die woorde van God word aan Israel toevertrou, maar God laat die ander nasies nie aan hulself oor nie, Nee, Hy voer sy bestel oor sy uitverkorenes uit en wys hoe die volke ŉ roeping het en voor die roeping talente ontvang het sodat die vrugte daarvan in die Koningryk van God ingedra kan word. Kyk maar na Egipte, hier in ons teks word dit Rahab genoem, wat “trots” beteken. Ja, hoe trots was die Farao van Egipte nie toe hy geweier het om God se volk, Israel, te laat trek nie! Maar onder God se bestel moes Egipte, naas Farao, alle eer aan Josef betoon. Josef, die kneg van die HERE.

Egipte moes Moses, ook ŉ kneg van die HERE, onderrig in al hulle wysheid, sien trek met hulle slawevolk, Israel, en die trek van Israel veroorsaak die ondergang van Farao en sy ruiters in die Rooisee, terwyl Israel, verryk met Egipte se goud en silwer die diep waters van die see veilig deurgetrek het. Later genees God weer sy volk van afgodsdiens in Babel.

Daar in Babel kry die profete van die HERE die geleentheid om die heerlike woorde van God in profesie te verkondig. En ook daar bewerk die HERE dit so dat sy volk na Kanaän terugtrek met hierdie woorde: “Enigeen onder julle wat aan sy volk behoort – mag sy God met hom wees, en laat hom optrek na Jerusalem wat in Juda is, en die huis van die HERE, die God van Israel, bou! Hy is die God wat in Jerusalem is.” En met die bou van die vorige Tempel, word Israel na Tirus en Sidon gestuur met argitekte en manne, ervare in die bewerking van goud, silwer en allerlei stowwe.

Daarom sê die psalmis: “En, o dogter van Tirus – met geskenke sal hulle u guns soek, ja, die rykstes van die mense.” Ons kyk verder en sien dat Christus, met sy geboorte, geskenke van goud wierook en mirre ontvang het van heidense wyses uit die Ooste. Daarna word die waarhede van God in die Evangelie opgeskryf in die Griekse taal, wat die diepste en volledigste ontleding gee van die verborgenheid van die mens se innerlike lewe.

Ons sien dus dat die liefde en wysheid van God so ryk is dat dit strek tot alle volke, tale en nasies. Soos ons dan ook hoor by die stigting van die eerste Christelike gemeente met die uitstorting van die Heilige Gees: “En hoe hoor ons hulle, elkeen in ons eie taal waarin ons gebore is?” En vandag kan God se Woord al in meer as vierhonderd verskillende tale regoor die wêreld gelees word. Ons bewonder die omvangrykheid van God se Sion waarmee die Seun van God ŉ gemeente vergader uit die ganse menslike geslag. En ek? Ek glo dat ek ŉ lewende lidmaat daarvan is. Nie omdat ek so goed is nie, maar omdat Hy my so goedgunstiglik ingereken het in die opskryf van die volke op grond van die wedergeboorte. Want let nou op:

Die sekerheid van die Sioniete

“En van Sion sal gesê word: “Man vir man is daarin gebore, en Hy, die Allerhoogste, hou dit in stand. Die HERE sal tel as Hy die volke opskrywe: Hierdie een is daar gebore.” As mens gebore is, kan daar geen meer twyfel wees dat mens bestaan nie. In hierdie verse word die geestelike bestaan van God se kinders ten sterkste bevestig. Hierdie een en daardie een is daarin gebore. Dit wil sê man vir man. Dit word herhaal in die volgende vers, waarin voorgestel word dat die HERE ŉ register vir die volke opstel en Hy rekening hou van elke Sioniet en van hom sê: “Hierdie een is daar gebore.”

Ek weet dat ek ŉ mens is omdat ek as sodanig gebore is. En van die wedergeboorte bely ons kerk so treffend skoon, dat dit ŉ heeltemal bonatuurlike, baie kragtige en tegelykertyd ŉ baie soete, wonderbare, verborge en onuitspreeklike werking is wat in haar krag nie minder, nóg geringer is as die skepping of die opwekking uit die dode nie.

Ook dat al diegene in wie se harte God op hierdie wonderbaarlike wyse werk onfeilbaar sekerlik en kragtig wedergebore word en daadwerklik glo. En hierdie wedergeboorte geskied nie uit verganklike, maar uit onverganklike saad deur die lewende en ewigdurende Woord van God. Soos God by die skepping ŉ woord spreek en deur sy woord geskape dinge voortkom, net so geskied die herskepping of wedergeboorte deur die krag van God se Woord, die Woord wat gepredik, gelees en geloof word. By die Woord voeg Hy die sakramente om die geloof in die Woord te versterk.

En nou, u hoor die Woord en gebruik die sakramente as lidmaat van die kerk tog seker nie uit blote gewoonte nie! Nee, u doen dit om die geloof in die wedergeboorte te versterk.

En as wedergeborene is u ŉ edelgeborene, nie om in die donker klowe van sonde af te dwaal nie, maar om die vars berglug van God se liefde en vergewingsgesindheid te geniet. Maar sal ek daarin staande bly? Die ou mens in my is so listig en ek is so swak! Juis daarom sê ons Psalm “Die Allerhoogste hou dit in stand.” God sal sorg dat ons, hoe ons ook al in sonde val nooit uit sy genade sal val nie omdat Christus, as ons voorspraak, steeds by Hom vir ons pleit. Moet dit nie vir ons die grootste vreugde verskaf nie? Ja, daarom eindig die psalmis deur te wys op:

Die grote vreugde in Sion

“En die wat sing sowel as die wat vrolik is, sê: Al my fonteine is in jou!” ŉ Ander vertaling hiervan lui: “Met sang en dans sal almal Sion prys.” Hier word uitdrukking gegee aan die opgewektheid en vrolikheid wat in Sion heers. Ek hoef u net te vertel van die Hallelujas en lofliedere wat Israel uitgejubel het met Paasfees, Pinkster en die Loofhuttefees.

Die vreugde het reeds begin toe Israel veilig deur die Rooisee getrek het en Miriam ŉ trom in haar hand geneem het en al die vroue agter haar uitgegaan het met tromme en tamboeryne. Die vreugde duur voort tot hier op Sion se Tempelberg waar trompetgeskal en basuingeklank weerklink. Dit is ŉ geklaag en ŉ geween op aarde van die dag af wat die eerste mens gebore is en Kain die eerste moord gepleeg het as gevolg van die val van die eerste Adam.

Net so word daar weer vreugde voorberei reeds by die aankondiging van die Moederbelofte, waar die koms van die tweede Adam voorspel is. Christus, wat die kop van Satan sou vermorsel. Daar was groot blydskap in die hemel toe die Vreugdebringer, Christus, gebore is. Die engele het ŉ engellied gesing. Ook die herders in die velde van Bethlehem het oral verheug die blye boodskap verkondig.

En wanneer Christus later sy werk op aarde doen, spring die water uit die fonteine van sy genade en vergifnis. Fonteine van allerlei gawes, van genesing, opwekking van dooies, wonderwerke van verlossing, van vrede, geregtigheid en blydskap. En veral wanneer die fontein van die Heilige Gees oor die kerk loop op Pinksterdag. Christus het wel bitterlik gely, ja, aan die kruis van Godsverlatenheid gekla, maar juis daardeur verwerf Hy vir ons as sy Sioniete die ewige vreugde, wat as HERE geestelike fonteine laat opspring uit die dieptes van God se ewige liefde.

Sien, dit is u deel en moet deur u geniet word, as lidmaat van die kerk, waar u deur die poorte van Sion binnegelei word om binne haar te woon.

Dit is u lot, ook te midde van al die droefheid van hierdie wêreld. Maar moet dan nie deur die poorte van die sonde gaan nie. As edelgeborene, in Sion gebore, kom terug na haar, bly in haar, verlustig u in haar, soek haar verlossing, haar eer en u sal vreugde in u siel hê om ook ewig salig te wees.

Amen.
_____________________________________________

Bron: Lig op mij Pad: vij en twintig preke, uitgegee op las van die Algemene Vergadering van die Gereformeerde Kerk in die Kaap Provinsie, 1917.

* Met dank aan die vertaler, Juandre Coetzee, lidmaat van GK Potchefstroom-Suid.

Sien hier nog artikels van en oor Dirk Postma.

Prof. Victor d’Assonville se artikel hier oor Postma.

Standaardwerk om te lees en te bestudeer oor Dirk Postma, is GCP van der Vyver se werk, Professor Dirk Postma (1818-1990). Beskikbaar by Pro Regno Boeke vir R70-00.

Posted in 2 Tim. 2:19, dirk postma, fondament en seël, heerlikheid van sion, kerk, preke, psalm 87, Uncategorized

Posted by: proregno | May 6, 2022

PRO REGNO BOEKE: 6 Mei 2022 en 10% afslag op ou voorraad

PRO REGNO BOEKVERKOPE

6 Mei 2022

Pro Regno Boeke nuus

1. Sien hier onder nuwe voorraad boeke wat ingekom het.

2. Al die boeklyste is tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat dit beskadig is of ‘n boek (nuut) is.

3. Ou voorraad boeke is op 20% uitverkoping.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of Courier Guy (minimum bedrag: R100 per pakkie), en verkieslik Courier Guy. Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans/Nederlands, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

– Bybel met Verklarende Aantekeninge 2 VOLUME STEL

Die BVA is gewoonlik in 3 dele, 2 dele vir OT en 1 deel van die NT. Hierdie stel is in 2 dele:

Deel 1: Genesis tot Hooglied

Deel 2: Jesaja tot Maleagi & NT

BELYDENISKRIFTE Konkordansie met teksregister, In die Skriflig uitgawe, R50-00

Prys: R800-00 (die x3 dele stel se prys wissel tussen R1100-R1500).

~~ADAMS, Jay. Hoopvolle lewe vir die Christelike Huisgesin. R70-00~~

BOOYENS, MJ. Laat My lammers wei, R70-00

_______________ Elke dag in U lig: Bybelse oordenkings vir een jaar. R50-00

COETZEE, JC. (Openbaringshistoriese) Gids deur die Boeke van die NT: Briewe van Paulus. R40-00

DU PLOOY, J. & VERGEER, W. Dagboeke van Dirk Postma. R100-00

FLOOR, L. Persone rondom Paulus. R30-00

KROEZE, JH. Die woorde van die Prediker, R50-00

KROEZE, JH & GROENEWALD, EP, HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT & NT, 2 volumes, R100-00

LEER MY, HEER: Uit die Skatkis van die Psalms CD opnames van ‘n verskeidenheid van Psalms, R50-00

PLOEGLER, J. Nederlanders in Transvalal, 1850-1950. R70-00

PONT, AD. Die Historiese Agtergronde van ons Kerklike Reg, R70-00

POSTMA, F. Paulus: ‘n Geroepe Apostel van Jesus Christus (1949 hardeband uitgawe). R70-00

SCHOLTZ, GD. Die geskiedenis van die Nederduitse Hervormde of Gereformeerde Kerke, R50-00

SPOELSTRA, B. Die Doppers in SA, 1760-1899. R70-00

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R200-00

THERON, PF. (red.). Koninkryk, kerk en kosmos: Huldigingsbundel ter ere van Prof. Willie D, Jonker. R50-00

TOTIUS, VERSAMELDE WERKE, 11 dele, R700-00

VENTER, EA. Calvyn en Calvinisme, R20-00

NEDERLANDS

VAN’T SPIJKER, W (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van het Heilige Avondmaal in het NT en in de geschiedenis van de Westerse Kerk. R300-00

BELYDENISSKRIFTE KOMMENTARE IN Nederlands:

a) NGB

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis, R70-00

POLMAN, ADR. Woord en Belijdenis, 2 dele, R80-00

________________ Onze Nederlandche Geloofsbelijdenis, 4 dele, R120-00

VENEMA, FF. Wat is een Christen nodig te geloven. R70-00
(al die boeke saam, 8 boeke: R300-00)

b) Heidelbergse Kategismus

DEDDENS, K. D. Dit is u Leven: 54 Catechismuspreken. R80-00

FEENSTRA, JG. Het Eigendom des Heren: Korte Verklaring van de HK. R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: Oordenkings op die HK (Afrikaans). R50-00

VELDKAMP, H. Zondagkinderen: kanttekeningen bij de HK (1 volume uitgawe). R80-00

WIELENGA, B. Onze Catechismus, 2 delen. R80-00

(al die boeke saam, 6 boeke: R300-00)

c) Dordtse Leerregels

FEENSTRA, JG. De Dordtse Leerregelen. R50-00 (nuwer uitgawe, R70-00).

[Spesiale aanbieding: al hierdie kommentare saam, : 15 boeke: R500-00]

B. WIELENGA FORMULIERE STUDIE STEL

Ons Doopsformulier (318bl), R80-00

Ons Avondmaalsformulier (451bl), R80-00

Ons Huwelijksformulier (352bl.), R80-00

[Spesiale aanbieding, x 3 boeke: R200-00]

Ander Nederlandse boeke:

AALDERS, G. Het Verbond Gods: Een hoofdstuk uit de geschiedenis der Openbaring. R50-00

BAVINCK, H. _____________ Magnalia Dei: Onderwijsing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis. R70-00

_____________ Handleiding bij het Onderwijs in den Christelijke Godsdienst. R50-00

(Hierdie twee boeke is verkorte weergawe van Bavinck se magistrale werk: Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele. Dit is albeie goeie inleidende werke)

_______________ Het Christelijke Huisgezin. R50-00

DIJK, K. De dienst der kerk. R50-00

DOUMA, J. Algemene Genade: uiteensetting, vergelijking en beoordeling van de opvattingen van A. Kuyper, K. Schilder en J. Calvijn over ‘algemene genade’. R70-00

GISPEN, WH. Schepping en Paradijs: Verklaring van Genesis 1-3. R50-00

GROSHEIDE, FW (red.), Christelijke Encyclopedia, volledige 6 dele, R300-00 (Nederlandse stel)

RIDDERBOS, H. De Komst van het Koninkrijk, R60-00

_______________ Paulus: Ontwerp van zijn Theologie. R60-00

(2 boeke saam: R100-00)

SMILDE, E. Een Eeuw van Strijd over Verbond en Doop. R70-00

VELEMA, WH. Wet en Evangelie. R70-00

ENGELS:

DEFENDERS Bible, Henry Morris, R300-00

MOULE, CD. An Idiom Book for NT Greek. R50-00

Bauman & Hall, David (ed.), God and Politics, R70-00

BRATT, JD. Dutch Calvinism in Modern America, R70-00

BUDGEN, Victor. The Charismatics and the Word of the God, R100-00

BURROUGHS, J. Gospel Worship: the right way to sanctify the Name of God, R150-00

DE JONG, Norman. Education in Truth, R50-00

DE MAR, Gary. The Reduction of Christianity: a biblical response to Dave Hunt, R100-00

DOOYEWEERD, H. In the Twilight of Western Thought, R50-00

DOUGLAS, JD (ed.), Who is Who in Christian History?, R250-00

FABER, J. Essays in Reformed Doctrine. R120-00

FRANCE, RT. Matthew: evangelist and teacher, R120-00

HALL, B. Humanists and Protestants: 1500-1900, R120-00

HANKS, G. 70 Christians changing the world, R70-00

HAMMOND, P. Biblical Principles for Africa, R40-00

HOLMERS, AF. All Truth is God’s Truth, R70-00

HOLLENWEGER, WJ. The Pentacostals, R150-00

HUGHES, F. What do you mean Christian Education?, R50-00

KELLY, MW. The Impulse of Power: Formative Ideas of Western Civilization, R100-00

LADD, George E. The Presence of the Future, R100-00

LOCKERBIE, DB. A Passion for Learning: History of Christian Thought on Education, R150-00

MACDOWELL, Josh. The New Evidence that demands a verdict: evidence 1 and 2 fully updated in one volume answering questions for Christians in 21st century, R250-00

MCCRIE, Thomas. Story of the Scottish Church, from the Reformation to the Disruption, R250-00

NORTON-TAYLOR, D. God’s Man: An Novel about Calvin, R70-00

POLLOCK, J. Whitefield the evangelist, a biography, R80-00

STONEHOUSE, Ned. J Gresham Machen: a biography, R150-00

WARFIELD, Benjamin. Calvin and Augustine, R150-00

WORRAL, BG. The Making of the Modern Church: Christianity in England since 1800, R70-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

10% AFSLAG OP ALLE BOEKE IN AFDELING B

AFRIKAANS

BARNARD, A.C. Die Erediens, R100-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

~~BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00~~

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R100-00

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

1933 Afrikaanse Vertaling uitgawe (1939 gedruk), R300-00 (swart hardeband)

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R200-00

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

J Hermine van Wyk (vertaler), ‘n Afrikaanse Samevattende Vertaling van THE INSTITUTES OF BIBLICAL LAW, 275 A4 bladsye fotostate en ring bind (kontak my direk vir bestellings en prys)

VILJOEN, Dirk. Hoe lief het ek U wet: bybel korrrespondensie kursus oor die Tien Gebooie, R70-00

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE (ouer voorraad)

ALLIS, OT, The Old Testament: its claims and critics, R350-00

CALVINS’s Calvinism: 1. Eternal Predestination of God & 2. The Secret Providence of God, R200-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

~~Du Plessis, J. The Evangelization of Pagan Africa: a history of Christian missions to pagan tribes of Central Africa, R70-00~~

FESKO, J.V., Justification: Understanding the classic reformed doctrine, R220-00 (nuwe boek)

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

OWEN, John. Justification by Faith, R200-00

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R150-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

GESKIEDENIS BOEKE

J.C. (Kay) De Villiers, Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters: merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog, R120-00

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

~~Strydom, F.W. Die Swart Verskrikking: die verhaal van Tsjaka en sy Volk van die Hemele, R150-00~~

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

~~Van den Bergh, G.N. Die Middeleeue, R100-00~~

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R700-00]

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatbeerians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R700-00 vir 18 tale boeke]

NEDERLANDSE BOEKE

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00

Posted by: proregno | May 2, 2022

TOTIUS OOR ‘BUITENGEWONE’ MAAR WERKLIKE SKEPPINGSDAE, NIE TYDPERKE NIE

TOTIUS OOR ‘BUITENGEWONE’ MAAR WERKLIKE LETTERLIKE SKEPPINGSDAE, NIE TYDPERKE OF DIE ‘DUISENDE JARE’ VAN 2 PETRUS 3:8 NIE

Ons moet die Skriftuur en natuur albei reg ‘lees’*

“Die enigste veilige uitgangspunt is dat ons aanneem dat daar géén tweestryd kan bestaan tussen die feite wat God in sy Woord openbaar, en dié wat in die natuur waargeneem kan word nie. Dit is dieselfde God wat enersyds spreek deur die boek van die Skriftuur en andersyds deur die boek van die natuur. En God kan, met eerbied gesê, Homself nie weerspreek nie.

As daar teenstrydighede vir ons menslike verstand bestaan, dan is dit daaraan te wyte dat ons kennis nog in ‘n toestand van ongereedheid verkeer.

Dit kan wees dat ons die Skrif op sekere punte nie reg gelees en verklaar het nie, of dat ons verklaring van die Skrifgegewens nog onvolledig is. Maar dit kan ook wees (en dit lê meer voor die hand) dat ons die boek van die natuur verkeerd lees.

Daar is al so dikwels op gewys dat wat in die natuurwetenskap feite genoem word, dikwels geen feite is nie maar veranderlike teorieë van geleerdes. Dit is dan ook ‘n haglike onderneming om die Skrif te wil versoen met die resultate van natuurondersoek wat nie absoluut vasstaan nie. Veral ten opsigte van die skepping geld hierdie oorweging. …”

Genesis 1 leer nie net ‘dat’ God geskape het nie, maar gee ook ‘n ‘reeks feite’ waarmee rekening gehou moet word

“Aan die een kant kan beweer word dat ons in Genesis 1 soseer ‘n opgawe van alle besonderhede omtrent die natuurwording besit, dat die natuurwetenskap heeltemal oorbodig is. Dit is verkeerd.

God het ons ‘n verstand gegee waardeur ons baie dinge kan ondersoek en ook baie dinge kan uitvind wat dien tot meerdere grootmaking van God en die mens tot nut kan wees. Ook ten opsigte van die natuurondersoek het God aan die mens ‘n taak gegee, en dit is pligmatig om God in hierdie opsig gehoorsaam te wees, te dien en te verheerlik. God het ons die boek van die natuur gegee om daarin te lees wat Hy aan ons ontsluit het. Aan hierdie boek moet aandag bestee word. Aan die inhoud daarvan moet nie te kort gedoen word nie.

Maar aan die ander kant mag ons ook nie beweer nie dat Genesis 1 net sê dat God geskep het sonder meer. Dat ons dus net met dié een feit rekening hou en alle ander besonderhede in Genesis 1 vermeld, maar kan verwaarloos, om so aan die wetenskap vry spel te laat.

Nee, Genesis 1 is, soos ons gesien het, geen menslike, swakke, verbygaande inkleding of beeldspraak aangaande één grondgedagte nie.

Dit bevat, soos prof. Aalders opmerk, ‘n reeks van feite, en daarmee, met die hele reeks, moet ernstig rekening gehou word. Daar was ‘n vaste orde, daar was ‘n reeks van skeppingsdade waarin alles geword het. Dit alles word ons meegedeel, nie om dit te verwaarloos en as ondienstig opsy te sit nie maar om te deurvors en God in sy werk te ken vir sover dit vir ons moontlik is.

Die bewering wat so dikwels gehoor word, dat Genesis 1 net sê dat God geskep het, sonder meer, moet dus ook afgewys word. Wie die gesag van die Woord van God erken, moet ook onvoorwaardelik aanneem die reeks feite wat God ons daarin aangaande die skepping meedeel.

Die vorige stuk het aangetoon dat daar teoloë was wat aan die Skeppingsberig soos dit daar staan geen reële (werklike) waarde geheg het nie. Die ses dae was vir hulle maar ‘n raamwerk om te
vertel wat feitlik in een oomblik tot stand gekom het. Omdat die skeppingswerk egter so ontsaglik omvangryk was, moes Moses (so word beweer) dié werk na die orde van ses dae groepeer.

Hierdie gevoele het ons weerlê, omdat dit nie ooreenkom met wat in Gen. 1 maar alte duidelik beskrywe word nie.

Die tydperke teorie

Noukom ons tot ‘n ander groep manne. Hulle vat die skeppingsdae as tydperke op, tydperke van lange duur. Dit doen hulle om ‘n harmonie te bewerkstellig tussen wat enersyds in die Bybel staan
en andersyds deur die wetenskap geleer word, met name die geologie (aardkunde) en paleontologie (die oudheidkundige studie wat hom besig hou met die ondersoek van oorblyfsels van plante en diere in die aardlae).

Die geologiese tydperke waarin die aarde in sy teenswoordige formasie tot stand gekom het, word dan tot ses teruggebring en met die ses skeppingsdae vereenselwig. Hierdie teorie het steun gevind by ‘n hele aantal teoloë en geoloë. Dit het so mooi gelyk, omdat hulle gemeen het dat daardeur ‘n ooreenstemming (concordia) bereik is tussen die Bybel en die wetenskap. Uit die groep manne wat hierdie teorie voorstaan, noem ons net die naam van Bettex, omdat sy geskrifte ook in ons land baie gelees word.

‘Soos duisend jaar…’?
Daar word ‘n beroep gedoen op 2 Petr. 3:8, waar staan „dat een dag by die Here soos duisend jaar is en duisend jaar soos een dag”. Ook word aangehaal Ps. 90:4: „Duisend jaar is in ‘n oë soos die
dag van gister as dit verbyskiet, en soos ‘n nagwaak”.

Maar hierdie woorde het nie op die skeppingswerk betrekking nie. Daar word ons alleen gesê dat God die ewige wese is wat bo ons tydmaat verhewe is. Die kreatuur leef in die tyd, maar God se
bestaan is in die ewigheid.

Die Hebreeuse woord jom (dag)
‘n Tweede argument word aangevoer. Daar word betoog dat die Hebreeuse woord jom (dag) nie altyd die tydmaat tussen sonsopgang en -ondergang aandui nie maar soms in ruimer sin geneem moet word.

Aangehaal word Jes. 13:6, 9; Eseg. 13:5 en verwante plekke waar die uitdrukking „dag van die Here” voorkom; plekke waar, na die mening van die bedoelde manne, net so goed „tyd” of „tydperk” vir „dag” kan staan. Insonderheid word verwys na Eseg. 30:3: „Naby is die dag, ja, naby is die dag van die Here, ‘n dag van wolke; die tyd: van die nasies sal dit wees”. Hier word, so lui die gevolgtrekking, die woord „dag” en „tyd” in gelyke sin gebruik. In Jes. 34:8 en 61:2 kom iets dergelyks voor, want naas „die jaar van die welbehae van die Here” word in een asem genoem die „dag van die wraak
van onse God”.

Nou moet toegestem word dat die woord „jom” dikwels in die Bybel die betekenis van „tyd” het. Daaroor hoef nie lank geredeneer te word nie. Diegene wat die Afrikaanse Bybel aandagtig lees, sal
dan ook merk dat somtyds die uitdrukking voorkom „op die dag”, en weer „in die dag”. Die reël wat soveel moontlik by die vertaling gevolg is, is dit:

As „dag” die tydruimte tussen sonsopgang en -ondergang beteken, dan word die voorstel „op” gebruik; beteken „dag” egter ‘n tydruimte van langer duur, dan kom die voorstel „in” voor. In Eseg. 13:5 staan dan ook „in die dag van die Here”. So ook in baie ander plekke. Veral die term: „in dié dag” kom by die profete herhaaldelik voor.

Maar dit bewys nie wat die voorstanders van die tydperketeorie beweer nie.

„Dag” beteken tog altyd ‘n korter, afsienbare tydperk, maar die geologiese periodes omvat miljoene jare, volgens die bewering van baie geoloë.

In Gen. 1 word die woorde „aand” en „more” by elke dag herhaal. Dié hoofstuk self wys uit dat „dag” daar bedoel is as die tydruimte wat begin met dagbreek en eindig met die aandskemering.

Ons kan saamstem met wat prof. Aalders in hierdie verband sê:

„Die voorstelling wat die tydperketeorie moet gee asof die lig ontelbare male geskyn het en dan weer verdwyn het voordat daar een enkele skeppingsdag verloop het, is met Gen. 1 in stryd”.

Die voorstelling asof binne die grense van een enkele „dag” (d.w.s. tydperk) ‘n hele reeks van amper ontelbare dae en nagte opgesluit lê, is so verwarrend en soseer vreemd aan wat Gen. 1 so duidelik wil sê, dat die tydperketeorie nie met Gods Woord in die hand gehandhaaf kan word nie.

Dan, hierdie onhoudbare verklaring van Gen. 1 het ook nie die resultaat gelewer wat beoog is nie. Die ooreenstemming tussen die geologie soos dit nou gewoonlik gedoseer word, en die Bybel is nie
bereik nie, maar die verskille bestaan nog.

Ons moet dus bly by die letterlike opvatting van Gen. 1. ….

Die letterlike verklaring
“Die skeppingsdae in geen tydperke nie. Tot sover het ons nou gekom. Maar as die skeppingsdae dan werklike dae was, moet hulle ook as gewone dae beskou word?

Geelkerken stryd oor Gen. 2 en 3
Hierdie vraagpunt kan ons nie swyend verbygaan nie, te meer omdat dit in Nederland destyds ter sprake gekom het in verband met die Geelkerkensaak. Ook nou nog word telkens weer dieselfde punt na vore gebring. Soos ons lesers weet, het dit in die Geelkerkenstryd gegaan oor die kwessie of Gen. 2 en 3 letterlik verklaar moet word of nie. Dr. Geelkerken wou naas die letterlike verklaring ook opening gee vir ander opvattinge.

Kuyper en Bavinck oor die dae van Genesis 1

Terwyl dié stryd aan die gang was, is daar, as ons ons goed herinner, van die Geelkerken kant beweer dat ook Gen. 1 in die geding betrek moet word; dus nie net Gen. 2 en 3 nie. Verder is van dié kant aangevoer dat ook drr. Kuyper en Bavinck ten opsigte van Gen. 1 beweer dat ons daar te doen het met buitengewone dae. Sodat — dit was die gevolgtrekking — ook Kuyper en Bavinck geen voorstanders is van streng-letterlike verklaring van Gen. 1 nie.

En as dit die geval is — so was verder die gevolgtrekking — dan moet ten opsigte van Gen. 2 en 3 ook vryheid van verklaring toegelaat word.

Maar wat het Kuyper en Bavinck eintlik bedoel?

Prof. Aalders gee hulle bedoeling met hierdie woorde goed terug:

„Van gewone dae mag ‘n mens daarom nie spreek nie, omdat ons te doen het met die werkdae van God, dae waarop God die geheel enige werk van die skepping voltooi het. Alreeds hierom is daar voldoende rede om in elk geval te spreek van buitengewone dae of dae van buitengewone karakter, soos Bavinck dit uitdruk”.

Maar dit is glad iets anders as wat die Geelkerken manne bedoel het.

Iets buitengewoon wees en tog werklik plaasvind. Ons hoef hier maar net die wonder as voorbeeld by te bring, ‘n Wonder is iets buitengewoons, iets wat in die gewone gang van sake nie aanskou
word nie. En tog is ‘n wonder werklik, dit vind plaas voor die oë van die toeskouers en kan deur hulle getas word.

So spreek die genoemde godgeleerdes ook van die skeppingsdae as buitengewoon. Dit is werkdae, nie van die mens nie maar van God. Wat toe gebeur het, het daarna nooit weer gebeur nie, nl. die
totstandkoming van die skepping.

Wat Kuyper en Bavinck so laat spreek het, is veral die feit dat die son eers op die 4de dag geskape is. Die eerste drie dae was dus ten minste ongewoon, deurdat hulle nie veroorsaak is deur die op- en
ondergang van die son nie. En soos prof. Aalders opmerk, daar is alle rede om die buitengewoonheid uit te brei tot die laaste drie skeppingsdae. Toe was die son al daar, maar God bly nog steeds die werker, die dag is nog steeds sy werkdag, terwyl daarby nog geen mens aanwesig was nie.

Een ding is seker duidelik — al is ‘n dag buitengewoon (soos ook die laaste dag van die wêreld sal wees), en al kan ‘n mens die presiese duur daarvan nie bepaal nie, — ‘n dag word darem nooit
‘n tydperk nie.

Met die tydperkteorie het hierdie opvatting van Kuyper en Bavinck niks te maak nie.

Die duur van die skeppingsdae

Wat nou die duur van die skeppingsdae betref (veral van die eerste drie), daaromtrent sê prof. Aalders dit:

„Die onsekerheid aangaande die duur van die skeppingsdae sluit volstrek nie in dat hulle langer en selfs baie langer van duur was as „ons” dae nie. Hulle kon ewe goed korter en selfs baie korter gewees het as ons allerkortste winterdag”.

Turrentinus en van Maastricht

Ons ou Gereformeerde skrywers het al hulle aandag gewy aan die vraag of die skeppingswerksaamheid van God telkens die hele dag in beslag geneem het. Meestal is die vraag so beantwoord dat die afsonderlike skeppingsdade in slegs enkele oomblikke plaasgevind het
(Turrentinus, V. Mastricht).

In elk geval kan ons aan die almag van God geen paal of perk stel nie. Een enkele oomblik is vir God genoeg om te doen alles wat Hy wil. Hoeveel tyd, na ons maatstaf gereken, God in sy welbehae wou gebruik vir sy werk — daarvan weet ons niks nie.

Om weer prof. Aalders aan te haal:

„Die Heilige Skrif sê ons daar niks van nie, en ons mag die Skrif nie meer laat sê as wat hy inderdaad sê nie . .. . Om ons standpunt skerp te laat uitkom (skryf die professor verder) moet egter nog eens met alle klem gesê word: die skeppingsdae hoef nie langer geduur het as „ons” dae nie, hulle kan ook baie korter gewees het, hulle kan, in ons tydmaat, slegs enkele sekondes in beslag geneem het”.

Ons wil alleen laat blyk het dat Kuyper, Bavinck en Aalders geen voorstanders van die tydperkteorie is nie. Hulle hou hul aan die woorde van die Skrif. Verder pas dit ons om nie wyser te wil
wees as wat ons betaam nie.

In Gen. 1 staan „dae”, en daar bly ons by.”

Prof. dr. HG Stoker:

“Die evolusieleer is onskriftuurlik en met Gods Woord onversoenbaar. Daarom mag die Christen geen versoening van Gods Woord met die evolusieleer soek nie. Doen hy dit tog, dan gee hy Gods Woord aan die ongeloof prys en verswak die Christendom in sy stryd teen die heidendom. Alleen ’n Christendom wat suiwer staan en vir Gods Woord gelowig sy hoof buig, staan sterk teenoor die heidendom. Gods Woord kan nie met die natuur bots nie, want dieselfde waaragtige God het die natuur geskape en Sy Woord ons gegee. Ware natuurwetenskaplike teorieë moet met die Bybel ooreenstem. Waarom sal ons dan die Bybel probeer versoen met teorieë wat nie met die Bybel ooreenstem nie? ”

“Maar wel baar dit verwondering dat soveel kerkleiers, soveel Christelike teoloë, die evolusieleer aanvaar en op allerlei kunsmatige maniere met die Bybelleer probeer versoen. Hierdie feit moet egter verstaan word in die lig van die volgende oorwegings: (a) Die Bybelkritiek is in die ondermyning van die Bybelgeloof ’n bondgenoot van die evolusieleer; (b) Hierdie teoloë glo dat die wetenskap en sy evolusieleer nie betwyfel mag word nie, omdat die wetenskap en sy evolusieleer op feite en op onbevooroordeelde eksperimentele feite-ondersoek alleen rus. (c) Hulle weet dat as hulle die evolusieleer beslis verwerp, hulle dan ontelbare geleerde manne uit die kerk sal verloor, terwyl hulle hierdie manne in die kerk wil behou.” – dr. HG Stoker (Die Evolusieleer, in: Koers in die Krisis I, Stellenbosch: Pro Ecclesia: 1935, bl.353-364)

“Ons moet dus t.o.v. die verhouding van Bybel en wetenskap nie die een aan die ander opoffer of subordineer nie, ook nie beide so skei, dat alle samehang en wisselwerking verlore gaan nie, maar elk in sy soewereiniteit erken en tog so ŉ samewerking soek, dat beide eenheid gewaarborg is, en wel om die eenheid van die waarheid, om die eenheid van die wetenskap, en om die eenheid van die menslike sielelewe en persoonlikheid. Dit beteken dat nie net die godsdiens en die geloof maar ook die wetenskap ge-christianiseer moet word.”

_____________________________________

*Beklemtonings en opskrifte bygevoeg.

Bron: Versamelde Werke, 1977-uitgawe, deel I, bl. 199-200, 203-207 (Kaapstad: Tafelberg Uitgewers).

Sien ook verskeie artikels oor die skepping, skeppingsdae, ens. hier.

Pro Regno uitgawe oor die skeppingsdae:

– “Die begrip ‘dag’ in Genesis 1 – verskillende verklarings”, deur prof. JL Heiberg

– “Pas met Verlichting werd het donker”, deur dr. Benno Zuiddam

– “Calvyn: Genesis bedoel wat dit sê”, deur dr. Jonathan Sarfati

– “Dae, tydperke of gewone dae?’ – Totius, Kuyper en Bavinck oor die lengte van die skeppingsdae”, deur Totius

– “In die bestek van ses dae”, deur dr. Kenneth L. Gentry, Jr.

– “Skepping en Erfsonde” – ‘n Paar opmerkings in antwoord op dr. Nico Vorster se artikel, Die teologies-polemiese gerigtheid van Genesis 1-3: implikasies vir die gereformeerde leer oor die erfsonde

Nuutse boek oor die skepping, ‘n baie deeglik verklaring van Genesis 1 en 2:

In the Beginning: Listening to Genesis 1 and 2, prof. C. van Dam

Sien ook: Creation and Change – Genesis 1:1–2:4 in the Light of Changing Scientific Paradigms, dr. Douglas Kelly

Posted in bavinck, buitengewone dae, kuyper, skepping, skeppingsdae, skeppingsleer, totius, Totius se Versamelde Werke, Uncategorized

Posted by: proregno | April 28, 2022

Die Christelijke Gereformeerde Kerken (Nederland) bevestig opnuut hul besluit teen VIDA

Die CGK van Nederland se algemene sinode (19-22 April 2022), wat ekumeniese eenheidsbande met die GKSA het, het opnuut belangrike besluite geneem teen lidmate en gemeentes wat nie in lyn met die kerkverband se prinsipiële leerbesluite in lyn met Skrif en belydenis oor VIDA, optree nie en die kerkverband aanhou verdeel met hul praktiese afdwing van die ‘praktijk van vrouwelijke ambtsdragers’.

Hierdie afvallige gemeentes tree liefdeloos op en moet vermaan word.

Mag gemeentes in ons (GKSA) kerkverband wat ongelukkig ook die verkeerde VIDA weg ingeslaan het, ook in liefde vermaan word om terug te keer en te bly by wat ons algemene sinodes volgens Skrif en belydenis daaroor saam besluit het (dat die besondere dienste ‘n ‘wesentlike saak’ is, waaroor ons saam een is en moet wees in leer, diens en tug; en, dat susters nie in die besondere dienste van predikant en ouderling mag dien nie)

Ek plaas met erkenning van die bron hier ‘n artikel oor die GCK se besluite:

KNIKKENDE KNIEEN OF RECHTE RUGGEN

door D.J. Bolt

We hebben de afgelopen week de christelijke gereformeerde synode (voor een deel) kunnen volgen via een streamverbinding. Bijzonder boeiend! Onder de bekwame leiding van ds. J.G. Schenau werden in een geladen sfeer belangrijke besluiten genomen voor dit tot op het bot verdeelde kerkverband. Na uitgebreide besprekingen in commissies als wel in plenaire synodezittingen werden afgelopen vrijdag de volgende drie (deel-)besluiten genomen waarvan we hier de strekking samengevat weergeven:

1) Afkeuring van plaatselijk negeren van landelijke besluiten die eerder genomen zijn met een beroep op Schrift en belijdenis. En daarbij een dringend appel op de kerken (ook samenwerkingsgemeenten) zich te gaan houden aan zulke synodale besluiten.

2) Mannen en vrouwen hebben in de christelijke gemeente blijvend een eigen roeping. Het onderwijzen in de samenkomst van de gemeente en het geestelijk leidinggeven aan de gemeente komen alleen bekwame mannen toe. In de CGK is daarom geen ruimte voor een praktijk van vrouwelijke ambtsdragers.

3) De plaats in het kerkverband van kerken die zich niet voegen naar principiële beslissingen van meerdere vergaderingen, wordt heel moeilijk, zo niet onmogelijk. Deze kerken zondigen tegen de liefde en moeten vermaand worden.

In de bijlage hebben we de volledige tekst van het definitieve geamendeerde besluit weergeven, met al zijn overwegingen, oordelen en besluiten. De (deel-)besluiten werden met zeer ruime meerderheid van stemmen aangenomen. Het integrale besluit met 32 tegen 19 stemmen!

We hebben er met grote dankbaarheid kennis van genomen. Het betekent dat deze CGK niet de moderne nieuw-hermeneutische richting in wil slaan waarmee men meent vrouw-in-ambt te kunnen legitimeren.

Zorgen

Toch blijven er grote zorgen. Dat kan blijken uit de vele overwegingen en constateringen die de opmaat van de besluiten vormen. Zijn de christelijke gereformeerde broeders en zusters bereid te buigen voor wat hun meeste vergadering onder aanroeping van de Heere besloot? Of zal de nu al jaren durende oppositie tegen eerdere vergelijkbare besluiten alleen maar geïntensiveerd worden? Via revisieverzoeken, op zichzelf rechtmatig, toch een nieuwe eenheid en eensgezindheid weer jaren traineren? (sien hierdie artikel wat wys dat nie net die leerdwaling nie, maar ook die kerkreg ‘wanorde’ dwaling aangaande hierdie saak ‘wesentlik’ is; asook hierdie artikel oor ‘n voorbeeld daarvan in SA -slc).

Een eerste reactie op de besluiten van de jongere vrouwelijke theoloog I. Plantinga lid van de CGK-gemeente Zwolle en scribent voor De Wekker. geeft aanleiding tot die gedachte. Enkele citaten (ND 23-04-22). Ze zegt,

‘Ik vind het besluit van de synode heel triest. Wat mij het meest pijn doet, is dat één groep denkt de wijsheid in pacht te hebben en die aan anderen oplegt. Dat je verschillend denkt over bijbelteksten, daar kan ik prima mee leven. Maar er staat in het besluit dat gemeenten met vrouwelijke ambtsdragers op zich censurabel zijn, onder censuur mogen worden gesteld. Zo wordt er indirect door de synode tegen mij gezegd dat ik de Bijbel niet juist interpreteer en dat de manier waarop ik mijn geloof uit niet juist is. Ook de manier waarop wij in Zwolle onze kerk vormgeven deugt daarmee dus blijkbaar niet.’

Nu heeft Plantinga waarschijnlijk niet de definitieve tekst van het besluit geraadpleegd, daar is namelijk juist dat woord ‘censurabel’ in geschrapt. Maar afgezien daarvan, je ziet hier op voorhand het verzet tegen de synode-uitspraken. Haar reactie weerspiegelt ook precies de postmoderne houding: wie heeft het lef iets tegen mijn geloofsgevoel in te brengen?
Inderdaad, de manier waarop in Zwolle vormgegeven wordt aan de ambtelijke invulling deugt niet. Daarvoor voert de synode vele argumenten aan uit de Schrift. Dat kun je niet weerleggen met ‘argumenten’ als ‘vrouwen hebben gaven gekregen van God’ (wie ontkent dat eigenlijk, zie juist op dit punt de besluiten); ‘kijk hoe Jezus met vrouwen omgaat’ (precies, Hij neemt geen vrouw op in de ‘Twaalf’); ‘dat een mannelijk gezelschap op de synode zo’n verstrekkend besluit neemt zonder vrouwen, vind ik niet kunnen. God heeft niet voor niets man en vrouw geschapen, daar heeft Hij wijsheid ingelegd’ (we zijn de laatste om wijsheid bij vrouwen te ontkennen).

Maar is niet allereerst confrontatie nodig met wat de synode aan gezaghebbend Schriftbewijs heeft aangevoerd?

Het is maar een klein krantenberichtje. Maar we hoorden op de synode ook geluiden uit de kring van de theologische universiteit die nadere aandacht vragen. Want de invloed daarvan is niet te onderschatten. Gaan bij belangrijke kerkkoersveranderingen niet ‘de theologen voorop’? We hopen er t.z.t aandacht aan te geven.

Een suggestie nog.

Zou het concept van ‘samenwerkingsgemeenten’ niet op de helling moeten? Want vormen kerken als GKv en NGK, straks NeGK waar veel mee wordt samengewerkt niet een bron van ‘geestelijke infectie’? ‘Samenwerken’ is immers eigenlijk maar een eufemisme voor groeiende geestelijke eenheid. Hoe kan het goed gaan als de leden van zulke gemeenten gevoed worden door geestelijke voeding van allerlei bedenkelijk fabrikaat? Daar moet (mag!) je de schapen die je ook kerkverbandelijk zijn toevertrouwd toch niet aan blootstellen?

Voor nu overheerst dankbaarheid. En we blijven bidden voor deze kerken of ze behalve op hun synode ook kerkbreed ‘de ruggen recht houden’. Dan is er perspectief voor gereformeerde oecumene!

Bijlage – Het volledige geamendeerde besluit

Genomen op vrijdag 22-04-22

3. Herzien voorstel tot besluit³

De generale synode

heeft kennisgenomen van

de instructie van de particuliere synode van het Westen waarin de generale synode wordt gevraagd om te beoordelen of de argumentatie in de oorspronkelijke instructie van Gouda met betrekking tot ‘letter en geest’ in algemeen bijbels-theologische zin valide is, en zo ja, of toepassing daarvan op de thematiek van vrouw en ambt ook de openstelling van de ambten voor vrouwen impliceert en dus de bepaling uit 1998 dat de ambten voor vrouwen gesloten zijn, opgeheven zou moeten worden;
de instructie van de particuliere synode van het Oosten waarin de generale synode 35 onder andere wordt verzocht te onderzoeken op welke wijze de houdbaarheid en/of eventuele noodzaak tot aanvulling dan wel bijstelling van het besluit van 1998 het beste kan worden getoetst, en die toetsing vervolgens ook daadwerkelijk te doen uitvoeren, en waarin tevens de generale synode wordt verzocht zich te bezinnen op de vraag of en zo ja, hoe er aanwijzingen kunnen worden gegeven aan christelijk-gereformeerde predikanten (al of niet in bijzondere arbeid) die bevoegdheid hebben om voor te gaan in kerkverbanden die de vrouw in het ambt kennen;
de rapporten van de door haar ingestelde commissie (inclusief de verslagen van gevoerde gesprekken met vier zusters, met vier kerkenraden en met dr. B. Loonstra), uitlopend op een meerderheids- en minderheidsvoorstel;
het rapport van de commissie kerk-zijn;
de notitie van deputaten kerkorde en kerkrecht over ‘De kerk, het kerkverband en het aanvaarden van de geloofsbrieven’;

heeft de bespreking ter vergadering gehoord;

[A. Kerk-zijn]

overweegt

dat de commissie kerk-zijn op fundamentele wijze ingaat op de vragen wat het betekent om kerk te zijn, wat de verhouding is tussen plaatselijke kerk en kerkverband en wat de betekenis is van het presbyteriaal-synodale stelsel van kerkregering zoals dat binnen de Christelijke Gereformeerde kerken functioneert;
dat het rapport van de commissie kerk-zijn de huidige kerkelijke situatie typeert als een impasse, die voortkomt uit verwijdering en vervreemding, maar ten diepste een geestelijk probleem is.
dat het rapport van de commissie kerk-zijn aangeeft dat de zelfstandigheid van de plaatselijke gemeente evenzeer wezenlijk is als het gezamenlijk zoeken van de weg van Christus, omdat we als kerken aan elkaar gegeven zijn;
dat het rapport van de commissie kerk-zijn aangeeft dat binnen het presbyteriaal synodale stelsel van kerkregering de plaatselijke kerken vrijwillig een deel van hun vrijheid en zelfstandigheid inleveren, in een geest van vertrouwen en in het besef dat ze de wijsheid en het inzicht van andere gemeenten vaak hard nodig hebben, waarbij de zelfstandigheid van de plaatselijke gemeente en de vrijwillige binding aan de besluiten van de meerdere vergaderingen samengaan;
dat samenwerkingsgemeenten zijn ontstaan in antwoord op oproepen daartoe vanuit de synode en dat het begrijpelijk is dat bij de groei van plaatselijke en het uitblijven van landelijke integratie het divergeren van besluiten van kerkverbanden (onder andere inzake vrouwelijke ambtsdragers) in toenemende mate wringt

is van oordeel

dat het rapport van de commissie kerk-zijn de oorzaken van onderlinge verwijdering en vervreemding terecht peilt als primair een gezamenlijk, geestelijk probleem;
dat in de huidige situatie allereerst gezamenlijke verootmoediging nodig is, omdat we gezamenlijk schuld hebben aan het gebrek aan vertrouwen en gegroeide verwijdering;
dat samen kerk-zijn, zoals de commissie kerk-zijn terecht signaleert, vraagt om een geestelijke houding van zowel kerkenraden als meerdere vergaderingen en dat onze manier van kerk-zijn, die teruggaat op principes die het wezen van de kerk raken, vraagt dat we de gezamenlijkheid niet loslaten;
dat gemeenten die besluiten en uitspraken van meerdere vergaderingen naast zich neerleggen en tegelijk stellen dat ze van harte onderdeel willen blijven uitmaken van de Christelijke Gereformeerde Kerken iets onmogelijks uitspreken, dat dit gezien moet worden als het opzeggen van vertrouwen in de wijze waarop we als kerken gezamenlijk de wil van de Heere zoeken en als in strijd met de belofte zich te voegen naar besluiten van meerdere vergaderingen, en dat in een dergelijke situatie het onontkoombaar is om te spreken over zonde en de noodzaak van vermaning en bekering;
dat de dilemma’s van samenwerkingsgemeenten rondom divergerende besluiten van kerkverbanden onze gezamenlijke moeite is en dat onverschilligheid over elkaars moeiten het onderlinge vertrouwen ondermijnt;
dat zowel een oplossing waarbij gemeenten zich zouden verwijderen uit hetkerkverband als een oplossing waarbij we elkaar meer en meer loslaten op punten die naar de overtuiging van de kerken principieel liggen, neerkomen op het aanvaarden van geestelijke verwijdering en het relativeren van de gezamenlijke belijdenis en daarom geen werkelijke oplossing zijn;
dat de huidige situatie een indringend geestelijk gesprek noodzakelijk maakt over datgene wat de commissie kerk-zijn op tafel heeft gelegd;

besluit

de kerken op te roepen tot verootmoediging voor de gezamenlijke schuld aan het gebrek aan vertrouwen en gegroeide verwijdering;
de kerken op te roepen tot onderling geestelijk gesprek op plaatselijk en classicaal niveau over onze gezamenlijke verhouding tot God, het belijden van de kerk en de prediking;
uit te spreken dat het plaatselijk voorbijgaan aan landelijke besluiten, eerder genomen met een beroep op Schrift en belijdenis, en waaraan men zich middels een ja-woord verbond, kerkrechtelijk onjuist en daarom af te keuren is, en het onderlinge vertrouwen ernstig schaadt;
uit te spreken dat kerkelijke eenheid zich nooit verdraagt met plaatselijke eigenzinnigheid, en dat deze laatste – op punten waar het gezamenlijk verstaan van de Schrift in het geding is op zichzelf censurabel is, en daarom omwille van de eenheid in het kerkverband een dringend appel te doen op de kerken (ook samenwerkingsgemeenten) zich te houden aan de synodale besluiten en bij ongevoeligheid hiervoor of voortgaand afwijken classicaal te vermanen;
uit te spreken dat kerkelijke eenheid zich ook nooit verdraagt met onverschilligheid over elkaars moeiten, en dat een dergelijke houding evenzeer aanleiding moet zijn voor onderling vermaan;
een taakgroep in te stellen die het genoemde onderlinge gesprek op verschillende niveaus stimuleert, onder andere door het rapport van de commissie kerk-zijn beschikbaar te maken en handvatten te bieden voor een goede bespreking;

[Aangenomen met 39 tegen 12 stemmen]

[B. Vrouw en ambt]

overweegt

dat het rapport van de commissie gelezen moet worden in samenhang met de eerdere rapporten over de plaats van de vrouw in de gemeente van de synoden van 1998 en 2001;
dat de commissie gekozen heeft voor een inhoudelijke behandeling van de vragen die aan de orde zijn, zich realiserend dat er buiten en binnen de CGK verschillende opvattingen zijn over het thema ‘vrouw en ambt’;
dat de commissie het oordeel van de particuliere synode van het Oosten ‘dat op dit punt niet tot een eventueel legitiem verschillende opvatting binnen de gereformeerde hermeneutiek besloten kan worden zonder een inhoudelijke bezinning daarop en een gemeenschappelijk akkoord’ overneemt;

overweegt voorts

dat er in de Schrift twee lijnen naast elkaar staan, die beide teruggaan op de schepping en doorlopen in het Oude en Nieuwe Testament: (a) de principiële gelijkwaardigheid van man en vrouw; (b) een eigen positie van man en vrouw;
dat er in de begintijd van de christelijke gemeenten nog geen vastomlijnde ‘ambten’ waren, zoals wij die kennen, en dat we er daarom voor moeten waken om onze vragen in te lezen in het Nieuwe Testament;
dat er in de begintijd van de kerk sprake is geweest van een zekere overlap tussen het fenomeen van profetie en wat later de ambten zijn gaan heten, maar dat deze niet samenvallen;
dat het feit dat Paulus vrouwen niet toestaat onderwijs te geven in de samenkomst van de gemeente of de man te overheersen (1 Tim. 2:11-14), past bij de doorgaande lijn in de Schriften en dat de ‘zwijgteksten’ dus geen zwerfsteen vormen;
dat het rapport van de commissie de exegetische onderbouwing van het meerderheidsrapport ‘vrouw en ambt’ uit 1998 op diverse punten wijzigt, nuanceert of versterkt;
dat de meerderheid van de commissie geen ruimte ziet voor openstelling van alle ambten voor de vrouw, omdat de eigen positie van man en vrouw in de gemeente daarmee de facto verdwijnt;
dat de benadering in de instructie van de kerkenraad van Gouda (breder uitgewerkt in het boek van dr. B. Loonstra, Meedenken met Paulus) volgens de meerderheid van de commissie elementen bevat die grote vragen oproepen, zoals de gedachte dat een gebod de christelijke vrijheid beperkt als het bij gelovige mensen niet geïnternaliseerd kan worden; dat ook nieuwtestamentische voorschriften die geschreven zijn vanuit de nieuwe werkelijkheid in Christus, kunnen vallen onder dezelfde categorie ‘letter’ als de wet vóór de komst van Christus; dat in de toepassing voor het heden de cultuur een grote, bijna normatieve plaats krijgt;
dat de minderheid van de commissie van oordeel is dat de fundamentele vrijheid van de gemeente betekent dat zij niet meer gebonden is aan de letter van de wet – niet alleen van de oudtestamentische voorschriften, maar dat überhaupt het christelijke leven geen leven onder voorschriften is;

is van oordeel

dat in de Schriften sprake is van een principiële gelijkwaardigheid van man en vrouw voor Gods aangezicht;
dat er daarnaast een doorgaande lijn in de Schriften is dat man en vrouw in de gemeente een eigen positie hebben;
dat vrouwen in het Nieuwe Testament op allerlei manieren dienstbaar zijn in de opbouw van de gemeente, en dat het van groot belang is dat de kerken bevorderen wat de synode van 2001 ten aanzien daarvan heeft uitgesproken, namelijk om voor de vervulling van niet-ambtelijke diensten (meer) ruimte te geven aan zusters van de gemeente die daartoe gaven hebben ontvangen;
dat het Nieuwe Testament ook in de nieuwe heilswerkelijkheid in Christus aan man en vrouw een eigen plaats geeft in het huwelijk en binnen de christelijke gemeente, zoals blijkt uit het spreken over de man als hoofd en het beroep op het onderscheid tussen man en vrouw inzake spreken in de gemeente en overheersen;
dat Paulus’ motivering van het zwijggebod (met name in 1 Timotheüs 2) duidelijk maakt dat het bij de positie van man en vrouw in de gemeente niet gaat om een louter contextuele aanwijzing of toepassing, maar om een fundamenteler orde die Paulus terug ziet gaan op de schepping;
dat het principiële punt bij de eigen positie van man en vrouw in de gemeente ligt bij het onderwijzen in de samenkomst van de gemeente en het geestelijk leidinggeven aan de gemeente, o.a. op het gebied van de kerkelijke tucht; binnen de gereformeerde ambtsstructuur wordt dat meer gestalte gegeven door predikanten en ouderlingen dan door diakenen;
dat in de huidige ambtsstructuur van de Christelijke Gereformeerde Kerken de diakenen deel uitmaken van de kerkenraad en dus mede geestelijk leidinggeven aan de gemeente;
dat hoewel het rapport Dienst van de vrouw uit 2001 al veel mogelijkheden biedt voor de dienst van vrouwen in de gemeente (inclusief bevestiging in een bijzondere dienst naast de ambten), rechtdoen aan de Schriftgegevens evenwel vraagt ons verder te bezinnen op de vraag op welke wijze een diaconessenambt in de gemeente vorm zou kunnen krijgen, waarbij deze zusters niet mede geestelijk leidinggeven aan de gemeente, maar dat dan wel nader onderzoek nodig is naar de gelijkwaardigheid van de ambten, de positie van de diaken in kleine gemeenten en de afvaardiging van diakenen naar meerdere vergaderingen;
dat zij luisterend naar de Schriften, met het op dit moment geschonken inzicht het meest gehoorzaam is aan het Woord van God met de overtuiging dat man en vrouw in de gemeente een eigen roeping hebben en dat het voorgaan en geestelijk leidinggeven aan de gemeente alleen aan bekwame broeders toekomt;
dat er geen ruimte is voor openstelling van alle ambten voor de vrouw, omdat de eigen positie van man en vrouw in de gemeente daarmee de facto verdwijnt en dit in strijd is met de volgende gegevens (breder uitgewerkt in het rapport): (a) de doorgaande lijn in de Schriften inzake de eigen positie van man en vrouw; (b) expliciete teksten over de plaats van de vrouw in de nieuwtestamentische gemeente; (c) de katholieke traditie van bijna tweeduizend jaar;
dat elementen in de instructie van de kerkenraad van Gouda (breder uitgewerkt in het boek van dr. B. Loonstra, Meedenken met Paulus) onjuist moeten worden geacht, zoals (a) de gedachte dat een gebod de christelijke vrijheid beperkt als het bij gelovige mensen niet geïnternaliseerd kan worden; (b) dat in de toepassing voor het heden de cultuur een grote, bijna normatieve plaats krijgt; (c) dat ook nieuwtestamentische voorschriften die geschreven zijn vanuit de nieuwe werkelijkheid in Christus, kunnen vallen onder dezelfde categorie ‘letter’ als de wet vóór de komst van Christus; (d) de wijze waarop letter en Geest, liefde en gebod tegenover elkaar gesteld worden en de wijze waarop de liefde als norm functioneert; en dat de argumentatie met betrekking tot ‘letter en Geest’ daarom in deze vorm niet valide genoemd kan worden;

ten aanzien van het minderheidsvoorstel

dat het minderheidsvoorstel een begrijpelijke spanning constateert tussen de positie van man en vrouw in (de samenkomsten van) de gemeente en de omgang van christenen met de verhouding van man en vrouw in de samenleving, maar dat binnen het bestek van de opdracht de meerderheid van de commissie zich terecht beperkt heeft tot wat de Schrift zegt over de positie van de vrouw in de gemeente van Christus;
dat de manier waarop in het minderheidsvoorstel over het onderscheid ‘letter en Geest’ gesproken wordt, een onjuiste tegenstelling tussen beide maakt, met name als het gaat om de toepassing op de nieuwtestamentische parenese, al is te waarderen dat het minderheidsvoorstel genuanceerder is dan de instructie van Gouda;
dat de manier waarop in dit voorstel de liefde tot norm wordt gemaakt, het gevaar met zich meebrengt dat onbedoeld de liefde en de concrete apostolische aanwijzingen, toegepast op onze situatie, tegenover elkaar kunnen komen te staan;
dat in de manier waarop met de zogenaamde ‘zwijgteksten’ wordt omgegaan te weinig verdisconteerd wordt dat we hier niet met louter tijdgebonden toepassingen te maken hebben, maar met aanwijzingen die voor de gang van zaken binnen de gemeente van Christus van blijvend belang zijn, omdat we deze apostolische voorschriften als gezaghebbend ontvangen, waarbij Paulus’ beroep op de Schrift en de schepping er des te meer gewicht aan geeft;
dat terecht wordt opgemerkt dat de kerk geroepen is aan zowel de gelijkwaardigheid als het verschil tussen man en vrouw recht te doen;
dat het onder 5 gestelde echter niet betekent dat dus de ambten moeten worden opengesteld voor de vrouw, maar dat op grond van de Schriften de vrouw op andere wijze in Gods Koninkrijk dienstbaar mag zijn;

voorts van oordeel

dat de zaken rond vrouw en ambt niet slechts een kerkelijke regeling betreffen, maar nauw verbonden zijn met de wijze waarop we de Schriften lezen;
dat er bij dit onderwerp verschil in Schriftverstaan kan zijn, maar dat de vragen rond vrouw en ambt ook onze omgang met de Schrift betreffen;
dat in meerdere publicaties en rapporten op onderdelen ook verschil van inzicht is inzake het gezag van de Schrift;
dat het van belang is dat wij ons op dieperliggende vragen met betrekking tot de omgang met de Schrift blijven bezinnen;

besluit uit te spreken

dat de argumentatie in de oorspronkelijke instructie van Gouda met betrekking tot letter en geest’ in deze vorm niet valide is en het verzoek van de kerkenraad van Gouda om alle ambten voor vrouwen open te stellen, af te wijzen;
dat de onderbouwing in het rapport van 1998 op sommige punten sterker had gekund en dat de bespreking in de huidige commissierapporten terecht leidt tot wijziging, nuancering en versterking van deze onderbouwing;
dat met inachtneming van ons ten dele kennen er op dit moment voldoende grond is om de houdbaarheid van het besluit van 1998 ten aanzien van vrouw en ambt te bevestigen als uitgangspunt van onze kerkelijke praktijk;
dat man en vrouw in de christelijke gemeente blijvend een eigen roeping hebben en dat het onderwijzen in de samenkomst van de gemeente en het geestelijk leidinggeven aan de gemeente alleen aan bekwame mannen toekomt;
dat dit toegepast op de huidige ambtelijke structuur van de Christelijke Gereformeerde kerken betekent dat de ambten niet opengesteld kunnen worden voor vrouwen;
dat de thematiek ‘vrouw en ambt’ zodanig de omgang met en mogelijk het gezag van de Schrift raakt, alsook de wijze waarop wij samen met de Schriften omgaan en de wijze waarop wij samen kerk zijn, dat het van principieel gewicht is dat wij over dit onderwerp als kerken samen besluiten;
dat er in de Christelijke Gereformeerde Kerken geen plaats is voor een praktijk van vrouwelijke ambtsdragers, zolang de kerken daarvoor gezamenlijk op grond van de Schriften geen ruimte zien;

en besluit voorts

de kerken op te roepen voor de vervulling van niet-ambtelijke diensten (meer) ruimte te geven aan zusters van de gemeente die daartoe gaven hebben ontvangen, conform het besluit van de synode van 2001;
cua op te dragen om samen met deputaten kerkorde en kerkrecht zich in samenspraak met deputaten diaconaat te bezinnen op de vraag op welke wijze een diaconessenambt in de gemeente vorm zou kunnen krijgen, in het licht van de in dit rapport genoemde overwegingen;
de ingestelde taakgroep (zie besluit A 6) op te dragen de rapporten van deze synode over vrouw en ambt (bij voorkeur ook in handzame en toegankelijke vorm) voor de kerken beschikbaar te maken;
een studiecommissie in te stellen die zich richt op de in dit rapport genoemde onderwerpen die verdere bezinning vragen;

[Aangenomen met 32 tegen 19 stemmen]

[C. Kerkelijke weg]

overweegt

dat deputaten kerkorde en kerkrecht in hun notitie over de geloofsbrieven aangeven dat bij ingrijpende afwijking van de kerkelijke afspraken het weigeren van de geloofsbrieven in de kerkorde niet als mogelijkheid voorkomt;
dat een classis in een dergelijke situatie de weg van gesprek en vermaan dient te gaan;
dat wanneer een kerkenraad in eigenmachtig handelen volhardt en het om een fundamenteel geschil gaat, volgens deputaten kerkorde en kerkrecht de weg van de tucht over ambtsdragers gegaan moet worden;

overweegt voorts

dat de commissie verschillende vragen stelt bij de notitie van deputaten kerkorde en kerkrecht;
dat in samenwerkingsgemeenten dilemma’s worden ervaren rondom divergerende besluiten van kerkverbanden;

is van oordeel

dat het in een kerk met een presbyteriaal-synodaal stelsel van kerkregering van het grootste belang is dat de kerken zich houden aan dat wat in gezamenlijkheid is afgesproken, behoudens het recht van appel of revisie;
dat de kerken elkaar mogen aanspreken op wat volgens het ondertekeningsformulier voor ambtsdragers beloofd is;
dat de synode van 1998 het toenmalige minderheidsrapport niet principieel veroordeeld heeft, maar wel degelijk heeft afgewezen en dat het daarin verwoorde standpunt geen kerkelijke legitimiteit heeft;
dat er allereerst verootmoediging en onderling geestelijk gesprek nodig is in de kerken, zoals eerder is uitgesproken;
dat de notitie van deputaten kerkorde en kerkrecht goede bouwstenen bevat, maar ook nog vragen openlaat en samen gelezen zal moeten worden met de opmerkingen van de commissie en het rapport van de commissie kerk-zijn;
dat er verder onderzoek nodig is hoe de kerken hebben te handelen als kerkenraden voortgaan op een weg van eigenmachtig handelen en het negeren van kerkelijke uitspraken;
dat de dilemma’s van samenwerkingsgemeenten rondom divergerende besluiten van kerkverbanden onze gezamenlijke moeite is, en in het zusterlijk meeleven met samenwerkingsgemeenten intensiever aandacht vanuit het kerkverband behoeven;

besluit

uit te spreken dat kerkenraden geen beroep kunnen doen op een standpunt dat door de synode niet is overgenomen, om op die wijze een handelwijze te legitimeren;
uit te spreken dat een kerk haar plaats binnen het kerkverband heel moeilijk, zo niet onmogelijk maakt als zij zich niet voegt naar de beslissingen van meerdere vergaderingen op punten die door de kerken gezamenlijk als principieel geduid worden;
de classes op te roepen conform art. 44 K.O. geduldig en in liefde het gesprek aan te gaan en vermaan (vanwege zonde tegen ten diepste de liefde) toe te passen als kerken op het gebied van ‘vrouw en ambt’ eigen wegen gaan;
uit te spreken dat kerkelijke eenheid zich nooit verdraagt met plaatselijke eigenzinnigheid, en dat deze laatste – op punten waar het gezamenlijk verstaan van de Schrift in het geding is – op zichzelf reden voor censuur over ambtsdragers is, en daarom omwille van de eenheid in het kerkverband een dringend appel te doen op de kerken (ook samenwerkingsgemeenten) zich te houden aan de synodale besluiten, het broederlijk samenleven te erkennen door moeiten met besluiten in de kerkelijke weg aan de orde te stellen, en bij ongevoeligheid hiervoor of voortgaand afwijken classicaal indringend te vermanen;
uit te spreken dat broeders en zusters die op het punt van ‘vrouw en ambt’ een visie hebben die afwijkt van de synodale besluiten, hun plaats in de kerken voluit kunnen blijven innemen, maar dat van hen verwacht mag worden dat zij zich voor de kerkelijke praktijk voegen naar de besluiten van de synode;
de ingestelde taakgroep (zie besluit A 6) tevens op te dragen (a) het gesprek te voeren met kerkenraden die vrouwelijke ambtsdragers hebben aangesteld of dat overwegen, (b) aan kerkenraden en classes mogelijkheden aan te dragen voor het voeren van het kerkelijk gesprek over ‘vrouw en ambt’ en hierin desgewenst te assisteren; en (c) op basis van het rapport van de commissie kerk-zijn, de commissierapporten en de notitie van deputaten kerkorde en kerkrecht (en waar nodig in samenspraak met deze deputaten) te onderzoeken hoe de kerken hebben te handelen als kerken op deze weg zouden voortgaan en daarover de synode van 2024 van advies te dienen; (d) bij dit alles bijzondere aandacht te hebben voor de positie van samenwerkingsgemeenten.

[Aangenomen met 33 tegen 18 stemmen]

[Slot]

met betrekking tot alle besluiten uit dit rapport:

van deze besluiten en de totale rapporten die eraan ten grondslag liggen kennis te geven aan:

alle gemeenten, met een begeleidend schrijven waarin de kerken tevens gewezen worden op de rapporten uit 1998 en 2001;
de particuliere synode van het Westen;
de particuliere synode van het Oosten;
de kerkenraad van Gouda

Stemming over het integrale geamendeerde voorstel

Aangenomen met 32 tegen 19 stemmen

NOOT

3 In het voorstel worden drie commissies genoemd: de door de synode ingestelde commissie (7) die de vragen rond ‘vrouw en ambt’ had te behartigen, de door de synode ingestelde commissie kerk-zijn en een in te stellen taakgroep. Wanneer gesproken wordt over ‘de commissie’ wordt daarmee de eerste commissie bedoeld. Wanneer een van de andere commissies wordt bedoeld, wordt dat expliciet aangegeven.

Posted in GCK (Nederland), GKSA algemene sinode 2015, gksa algemene sinode 2018, GKSA BAS 2016, GKSA reformasie, sinodes, Uncategorized, vida, VIDA Kategismus, vrou se rol, vrou se rol 3 standpunte, vrou-in-die-ampte

Posted by: proregno | April 18, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 32 – Die orde en tug van die kerk

Lees: Matteus 15:1-20

NGB artikel 32: Die orde en tug van die kerk

Teksverse: “Geveinsdes, tereg het Jesaja oor julle geprofeteer toe hy gesê het: Hierdie volk nader My met hulle mond en eer My met die lippe, maar hulle hart is ver van My af. Maar tevergeefs vereer hulle My deur leringe te leer wat gebooie van mense is. En Hy het die skare na Hom geroep en vir hulle gesê: Luister en verstaan!” Matt. 15:7–10)

Tema: NGB 32 leer die ‘gereformeerde beginsel van die erediens/aanbidding’, teenoor die eiewillige godsdiens

(Preekopname: GK Carletonville, 2022-03-20, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 32 (Matt. 15:7-10)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons Here Jesus se grootste teëstanders op aarde,

tydens sy drie jaar lange bediening,

was nie die heidene nie, ook nie die politieke leiers van sy dag nie,

nie Pilatus en Herodes nie, al het hul hul rol gespeel om hom te vervolg en dood te maak (Hand. 4:27), maar dit was …. die godsdienstige leiers van sy dag, die getroue sinagoge gangers,

kerkgangers van sy dag… die Skrigeleerdes, die Sadduseers en dan veral die Fariseërs.

In Matt. 15 hoor ons van die skrifgeleerdes en Fariseërs wat Jesus kom aankla,

dat die dissipels sogenaamd die oorleweringe van die ou mense kom oortree met hul gebruike.

En dan is Jesus se antwoord nie … jammer, my dissipels is bietjie te wetties, nie of dat Jesus vir hul sê ja, julle is goeie onderhouders van my wet nie,

maar Hy kla hulle aan dat hul die Here, die Wetgewer, ons Vader, juis nie dien van harte volgens sy BEVEL nie, dus volgens sy goeie, regverdige, heilige wet nie, v.4, die vyfde gebod:

“Want God het bevel gegee en gesê: Eer jou vader en moeder; en: Hy wat vader of moeder vloek, moet sekerlik sterwe.” (Mt 15:4)

Die Fariseër het gedink dat die uiterlike handeling van iets doen vir God doen,

die eer van hul ouers vervang, sodat die vyfde gebod eer nie meer so belangrik is nie.

Hulle maak die 5de gebod kragteloos, deur by te voeg, of vervang of weg te laat.

En hul plaas hul eiewillige idees en dien van God en die naaste in God se wet en wil se plek, verse

6-9,

“So het julle dan die gebod van God kragteloos gemaak ter wille van julle oorlewering. Geveinsdes, tereg het Jesaja oor julle geprofeteer toe hy gesê het: Hierdie volk nader My met hulle mond en eer My met die lippe, maar hulle hart is ver van My af. Maar tevergeefs vereer hulle My deur leringe te leer wat gebooie van mense is.” (Matt. 15:6–9)

O geliefdes, hierdie is seker een van die grootste dwalinge van ons tyd, hulle wat beweer:

“… die Fariseërs was werklik getroue bybelse onderhouers van God se wet van harte soos God dit bepaal het …. maar nou dat Jesus gekom het, onderhou ons nie meer noukeurig God se wet of bevele nie!”

Feite is, soos Jesus hier stel, was die Fariseërs nie ware getroue onderhouers van die wet nie,

ja, hulle het die boeke en rolle gehad, uiterlik bestudeer, baie dinge het hy dalk heeltemal raakgevat (bv. teen die vrysinnige Sadduseërs), sien Matt. 23:1-3, maar die wese het hul gemis, en dit is:

– dat hul nie raakgesien het dat die wet self kan jou nie red nie, was nooit die doel van die wet van Moses nie,

– hulle het bygevoeg en weggevat na eie goeddunke (sien HK v/a 91) van die wet se wese: liefde tot God en die naaste,

– hulle het totaal gemis, dat die wet heeltyd gewys het, geprofeteer het van Jesus, die ‘einde’ (die doel) van die wet (Rom. 3:21-32),

– hulle het uiterlik die wet onderhou, maar nie innerlik van harte nie.

Kyk hoe stel Stefanus dit in Hand. 7,

“Julle hardnekkiges en onbesnedenes van hart en ore, julle weerstaan altyd die Heilige Gees; net soos julle vaders, so ook julle. Watter een van die profete het julle vaders nie vervolg nie? Ja, hulle het dié gedood wat vooraf die koms verkondig het van die Regverdige, van wie julle nou verraaiers en moordenaars geword het; julle wat die wet deur die beskikkinge van engele ontvang het en tog nie onderhou het nie!”

Stefanus is gedood omdat hy geleer het,

die OT, ook die wet getuig en roep na Christus, en

dat die Fariseërs, wat hul roem op die wet, juis nie die wet onderhou nie.

Hulle onderhou nie die Woord,

a) deur te glo in Jesus alleen as hul redding nie,

EN:

hul onderhou nie God se gebooie, bevele soos God dit gegee het nie.

Hulle probleem is niks anders as ‘eiewillige godsdiens‘ nie.

Dus, ons roem op die Here, maar soos ek wil of ons wil… EIE willig, eie goeddunke.

Jesus noem die kenmerke van eiewillige godsdiens van die Fariseers in Matt. 15:

– oortree God se gebod ter wille van oorleweringe, v. 3

– verdraai God se wet, om ongehoorsaam te wees in die wese en bedoeling van die wet, v. 4-6

Vandag se fariseërs: ons leef in nuwe tye = die Bybel, evangelie, wet moet aanpas … na ons eie goeddunke en nuwe ‘interpretasie’:

– uiterlik God se wet nakom, maar nie innerlik van harte nie, v. 8

– Leringe, idees van mense vervang God se Woord, gebod en bevele.

In antwoord op hierdie farisieëragtige dwaling, wat ons almal se harte bedreig,

het gereformeerde gelowiges en kerke deur die eeue,

in navolging van die Skrif baie duidelik geleer:

Jesus se koms het ons kom red van eiewilligheid, eie goeddunke, eie ‘goeie maar verkeerde bedoelinge’ …. sodat ons nou in dankbaarheid volgens sy gebod en bevele sal leef.

As jul my liefhet, bewaar my gebooie, Joh. 14:15.

Ons kan en mag nie redeneer, soos baie onkundig en self eiewillig en kwaadwillig redeneer:

Solank ek gered is, of Jesus liefhet, gee dit nie om hoe ek Hom dien of hoe ek lewe nie.

Nee, dit is eiewillige godsdiens, dit is fariseër godsdiens.

Ek moet met ‘n wedergebore dankbare hart, die Here dien deur sy Gees volgens sy bevele.

En dan geliefdes, soveel te meer, as dit gaan oor die kerk, die heilige vergadering van Christus.

Dit is wat ons hoor en leer hier in NGB artikel 32, van die ware kerke van Christus:

nou dat ons gered is (art. 16-26),

nou dat ons saam vergader en aanbid soos die Here beveel het, art. 27-29,

volgens die regeerwyse wat Hy leer, art. 30, 31, nou moet ons Hom as kerk,

almal maar dan ook in die besonder, ook en veral die kerkraad

HOM DIEN VOLGENS WAT HY BEVEEL HET IN DANKBAARHEID, EN BAIE VERSIGTIG WEES OM NOUKEURIG DAARVAN AF TE WYK NIE.

Dit is ware liefde volgens sy gebooie, Joh. 14:15

DIT is die groot leersaak vir vanoggend:

– net soos my redding moet lei na nederige dankbare gehoorsaamheid saam my gesin,

volgens sy Gees en Woord,

– so ook saam vir die hele gemeente saam, onder leiding van die kerkraad.

NGB art. 2 en 25; v/a 91 HK geld algemeen vir hele lewe, 1 Kor. 10:31,

maar NGB 7 en HK Sondag 35 vir die erediens/aanbidding in die besonder

(sien MINISKAKEL laaste bladsy vir meer bronne oor die ‘gereformeerde beginsel vir die erediens/aanbidding)

Daarom (in navolging van die vorige 4 sake geleer by NGB artikel 30/31 se prediking),

5) God is ‘n God van orde, 1 Kor. 14:33, 40 en wil ook hê dat sake en dinge ordelik in sy gemeente geskied VOLGENS sy bevele = sy Woord

“Ons glo verder dat die regeerders van die kerk, al is dit nuttig en goed om onder mekaar ‘n bepaalde orde tot instandhouding van die liggaam van die kerk in te stel en te handhaaf, tog noukeurig moet oppas om nie af te wyk van wat Christus, ons enigste Meester, vir ons ingestel het nie.”

Ons belydenis leer hier wat later genoem word, die ‘gereformeerde beginsel van die erediens/aanbidding/kerk’ (sommige noem dit die regulerende beginsel van die erediens, sien art. 5 en 7 en 25) = om die Here te dien soos Hy beveel, nie volgens oorlewering van mense nie, maar volgens sy wil.

Daar is sekere wesentlike elemente wat God beveel, waarvan ons nie mag afwyk nie,

en ja, daar is nuttige en goeie dinge vir ‘n bepaalde orde wat gehandhaaf word,

en wat van tyd tot tyd kan verander (bv. hoe laat ons erediens hou, waar ons vergader, ens.)

maar dit mag nie God se bevele vervang of opsy skuif nie: bv. preek, sing, bid, nagmaal, doop, ens.).

Die Woord bepaal die beginsels, Jesus se bevele, in Gen – Op, moet ons noukeurig op let.

En die belydenis wil die beginsels, leringe saamvat, die Kerkorde wil dit prakties laat gestalte kry.

Daarom dat die belydenis vermaan, waarsku:

“En daarom verwerp ons alle menslike versinsels en alle wette wat mense sou wil invoer om God te dien en om, op watter manier ook al, die gewetens daardeur te bind en te dwing.”

Hoor u die woorde van ons Here Jesus van Matt. 15 hier in ons belydenis:

pasop vir die fariseer gees, wat wil byvoeg en/of wegvat wat die Here beveel…

Kyk hoe word op ‘n paar ander plekke hierdie gereformeerde beginsel van aanbidding bely.

Dit word verwoord in NGB art. 7 en HK Sondag 35, v/a 96

Aangesien die hele wyse waarop God deur ons gedien moet word, daarin breedvoerig beskrywe word, mag ook niemand, selfs nie die apostels nie, anders leer as wat ons reeds deur die Heilige Skrif geleer word nie2 – ja, al was daar ook ‘n engel uit die hemel, soos die apostel Paulus sê (Gal 1:8). En aangesien dit verbode is om iets by die Woord van God by te voeg of daarvan weg te laat (Deut 12:32) 3, blyk dit duidelik dat die leer daarvan heeltemal volmaak en in alle opsigte volkome is4.

Vraag 96: Wat eis God in die tweede gebod? Antwoord: Ons mag God op geen enkele manier afbeeld nie¹ en Hom op geen ander manier vereer as wat Hy in sy Woord beveel het nie².

Calvyn in sy Institusie I,4,10,23 vermeld eerbied vir God is daarin geleë “wanneer ons in sy aanbidding eenvoudig volg wat Hy ons gebied sonder om ons eie uitvindings daarmee te vermeng … nie regs of na links af te wyk nie… (NGB art. 32) … selfs al sou daar in die een of ander eiewillige diens geen openlike goddeloosheid te voorskyn kom nie, word dit nogtans streng deur die Gees verdoem omdat dit van God se gebod afgewyk het…”

Rome en Lutherane sê: solank God dit nie verbied nie, kan toegelaat word.

Gereformeerdes (behoort te sê…): as God dit nie beveel vir die erediens nie, mag dit nie.

God beveel noukeurig die basiese beginsels/elemente van die erediens, nie die detail altyd nie: beveel sang – Psalms as inhoud; beveel aanbidding, gee die dag daarvoor… ens.

Teenoor hierdie siening van Rome en Lutherane, het die Calvinistiese reformasie van Zwingli, Calvyn en Knox (en die gereformeerde kerke wat hul sou volg) gestaan: “… verder het (Zwingli) die predestinasieleer bely en in die erediens van dieselfde standpunt as Calvyn uitgegaan, naamlik dat alles verwyder moes word wat nie uitdruklik in die Heilige Skrif voorgeskrywe word nie.” (S. Du Toit, Kerkgeskiedenis)

Daarom behels die gees van NGB artikel ook noukeurige wysheid, want ‘n klomp gewetens wat saam aanbid moet bly by waaroor almal sekerheid het, bv. die sang, die Psalms, daarom dat Calvyn en Totius vermeld in hul pro Psalms skrywes: … die beste en veiligste is die Psalms … in Gods huis, Gods Woord op te sing…

GOEIE DEBAT TUSSEN WAT DIE BEPAALDE INHOUD IS VAN ELKE ELEMENT, MAAR AS DIE ‘GEREFORMEERDE BEGINSEL VAN DIE EREDIENS VAN NGB ART 7, 32 EN HK SO. 35 OOK VERWERP WORD, DAN IS ENIGIETS MOONTLIK EN TOELAATBAAR, DAN VERVAL ONS EREDIENSTE AL MEER IN FARISEERAGTIGE EIEWILLIGE AANBIDDING IN STRYD MET V/A 91, HK.

(Sien hierdie artikel oor Gereformeerde Aanbidding).

6) Eenheid in die gemeente, een in leer, diens en tug ook belangrik. Ons moet vir die gemeente wat saam aanbid alleen onderhou wat volgens God se bevel is, nie elkeen se eie sake nie

“Ons aanvaar derhalwe slegs wat kan dien om eendrag en eenheid te bewaar en te bevorder en om alles in gehoorsaamheid aan God te onderhou.”

So, daar kan baie nuttige dinge wees wat opsigself nie verkeerd is nie, maar die eenheid in die Skrif en saam aanbid is so belangrik.

Bly by die bevele, nie menslike oorleweringe wat verdeel soos Fariseërs gedoen het nie.

Ons BIND aan die Skrif alleen…. nie ‘n 67ste Boek nie, ons bind aan Psalms alleen, Tien Gebooie alleen, rusdag alleen, …. sien bl. 4 van Miniskakel vir bronne.

7) Die kerkregering is ook daar om te tug volgens sy Woord, 3DE KENMERK VAN DIE WARE KERK

“Daarvoor is nodig die ban en alles wat daarmee saamhang, toegepas ooreenkomstig die Woord van God.”

Dit het ons reeds gehoor in NGB art. 29, een van die ware kenmerke van kerkwees, is die liefdevolle tug toepassing van die kerk.

Onthou almal tug = vermaan met die Woord, maar die kerkraad moet ook as hul dit goedink die pad loop soos ons dit verwoord in HK Sondag 31 asook die KO artikels 71-81.

Behalwe Matt. 18:16-20 se beginsels, ook sien ons die oproep tot tug regdeur die pastorale briewe, die hele Skrif, sien 1 Tim. 5:19 en 5:24,25

Jesus vermaan en tug heeltyd, hier in Matt. 15 impliseer sy woorde aan die Fariseers dat leer EN lewe belangrik is, daarom uiterlik wet onderhou en innerlik, sien verse 18-20… beide belangrik.

Vermaning en tug deur die Woord, lewenslank.

Vers 10: Luister en verstaan = bekeer julle as jul God se woord en wet verdraai vir ongehoorsaamheid, vir eiewilligheid.

Jesus waarsku teen valse profete en valse leiers, vers 12-14…

Toepassings

Die gereformeerde beginsel van aanbidding, art. 32 is vir ons goed en bewaar ons gewetens teenoor God en mekaar.

Onthou, as ons SAAM aanbid, baie gewetens betrokke.

Goeie gesprekke en besinning oor onderskeid tussen elemente wat God beveel,

en die presiese inhoud (sang, feesdae … vryheid)

MAAR ons moet as gereformeerdes die rykdom van NGB art. 32 aanbid besef en vashou,

en leer wat gelowiges deur die eeue geskryf en geleer het uit die Skrif oor die ‘gereformeerde beginsel van die erediens/aanbidding’.

Calvyn skryf aangaande die erediens:

” Ek weet hoe moeilik dit is om die wêreld te oortuig dat God alle maniere om Hom te vereer wat nie uitdruklik in sy Woord goedgekeur word nie, afkeur. Die teenoorgestelde oortuiging kleef hulle aan –asof dit in hulle murg en bene vassit – dat wat hulle ookal doen vanself aanvaarbaar is, solank dit maar ‘n soort ywer vir die eer van God vertoon. Maar aangesien God dit wat ons doen uit ywer om Hom te vereer, maar wat verskil van sy bevel, nie net as waardeloos beskou nie, maar dit eenvoudig verafsku … waarom dit dan doen? Die woorde van God is duidelik en seker: ‘om gehoorsaam te wees is beter as slagoffer’, en ‘tevergeefs vereer hulle My deur leringe te leer wat gebooie van mense is (1 Sam.15:22; Matt.15:9). Elke byvoeging tot Sy Woord, is ‘n leuen. Blote ‘eiesinnige godsdiens’ (ethelothreskeia) is nietigheid.’ ”

Ons bely gereformeerde aanbidding dan ook eksplisiet en implisiet in ons belydenis, o.a. NGB artikel 7; artikel 32; 34, 35 en vraag en antwoord 91 en 96 van die HK.

Mag die Here opnuut reformasie van die aanbidding en erediens gee, dan sal die reformasie van die res van die lewe volg, tot sy eer en heil van die naaste!

AMEN.

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, ngb artikel 32, orde en tug van die kerk, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | March 28, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 31 – Die ampsdraers van die kerk

Lees: 1 Tim. 1:15; 3:1,15; 5:17-25

NGB artikel 31: Die ampsdraers van die kerk

Teksverse: “LAAT die ouderlinge wat goed regeer, dubbele eer waardig geag word, veral die wat arbei in woord en leer. Want die Skrif sê: Jy mag ’n os wat graan dors, nie muilband nie; en: Die arbeider is sy loon werd. Moenie ’n beskuldiging teen ’n ouderling aanneem nie, behalwe op die getuienis van twee of drie. Bestraf die wat sondig, in die teenwoordigheid van almal, sodat ook die ander kan vrees.” (1 Tim. 5:17–20)

Tema: Die ampsdraers van die kerk

(Preekopname: GK Carletonville, 2022-03-06, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 31 (1 Tim. 5:17-20)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons het by die behandeling van NGB art. 28&29 gehoor vanuit Hand. 20:27, dat ons die hele raad van God moet verkondig en leer.

Sentraal daarin is om die goeie nuus, die evangelie van Jesus Christus te hoor, hoe ons verlos word van sonde, ongeregtigheid en die straf daarop, die oordeel van God, sodat ons die ewige lewe kan be-erwe.

Maar deel van die raad van God is om alles te leer wat nodig is, om tot eer van God en tot heil van ons naaste te lewe, ook in die kerklike lewe, soos ons dit ook bely daar in NGB art. 2.

Ons moet leer wie God Drie-enig is, wat die Bybel is, waar alles vandaan kom, waar die sonde vandaan kom, die boosheid van die verlore mens, en dan hoe ons dan deur God se genadige uitverkiesing en reddend werk in Christus gered word.

Dit het ons alles al geleer in NGB art. 1-26.

En nou, deel van die raad van God wat ons besig is om te leer, is oor wie en wat die kerk is:

NGB art. 27: die kerk is almal wat deur die bloed van Christus gered word.

NGB art. 28: ons is verplig om by die kerk, waar hy plaaslik gestalte kry, aan te sluit.

NGB art. 29: die drie kenmerke van die ware kerk.

En nou is ons by art. 30-32, wat handel oor die die regering van die kerk, die ampsdraers en die orde en tug van die kerk.

Ons het reeds begin leer met die behandeling van NGB art. 30 se preek, dat ongeag dat alle gelowiges, konings, priesters en profete is en self ook moet regeer deur sy Gees en Woord, dat die Here deur al die eeue, maar final nou in die NT, vir ons hierdie drie besondere ampte gegee het, naamlik diakens, ouderlinge en herders/bedienaars van die Woord.

Dit is begrond veral in 1 Tim. 3, waar ons leer van ouderlinge en diakens, en hul vereistes.

En nou kom ons vanoggend by artikels 31 en 32, wat volgens die Skrif, die gereformeerde kerkregering uiteensit, en ons gaan 7 beginsels hier raaksien wat wesentlik deel is van ons kerkregering tot eer van God en die dien van die gemeente.

(Eers 4 beginsels vandag en volgende keer by art. 32 die laaste drie)

“Maar, heel eerstens, die belangrike saak geliefdes, om raak te sien. Baie wil redeneer, dat om deel van die kerk te wees, dus te glo (NGB. art. 16-23) is wesentlik belangrik, NGB art. 27-29 ook dalk nog… maar HOE die kerk regeer word, wie in die ampte dien, die orde en tug is nie so belangrike saak nie, daarom dat bv. baie redeneer in ons dae:

… solank die Woord net verkondig word in die eredienste, maak dit nie saak wie dit is nie, kan sommer enige gelowige wees, dus nie net bekwame manne wat geroep word nie, maar ook susters.

Maar, kyk wat die Skrif hier stel in die pastorale briewe: ….

1 Tim. 1:15 … “Dit is ’n betroubare woord en werd om ten volle aangeneem te word, dat Christus Jesus in die wêreld gekom het om sondaars te red, van wie ek die vernaamste is.”

= belangrike wesentelike geloofsaak waaroor ons moet saamstem.

1 Tim. 3:1 … “DIT is ’n betroubare woord: as iemand na ’n opsienersamp verlang, begeer hy ’n voortreflike werk.”

= belangrike wesentlike geloofsaak waaroor ons moet saamstem.

Nie in dieselfde verhouding nie, want eersgenoemde is wesentlik saligmakend belangrik, en laasgenoemde ter wille van die orde en heil van die kerk, is wesentlik ordelik gehoorsaam belangrik … maar albei is belangrik om te handhaaf tot eer van God en die heil van die kerke.

Daarom het ons algemene sinode besluit, na 30 jaar of meer se studie, dat die kwessie van wie in die ampte dien, veral van predikant en ouderling, is ‘n saak waaroor al die kerke en dus kerkverband moet saamstem.

SO geliefdes, nie net bv. NGB art. 16-23 = verlossingsake, maar ook kerkwees en kerkregering sake (art. 27-32), moet gereformeerdes saam glo en onderhou, dit is wesentlike bindende sake vir kerke wat saam in verband (verbond) is, omdat ons glo dit is wat die Skrif leer.

So, hier is 7 sake oor ons kerkregering vanuit NGB art. 30-32:

1) Ons glo aan die 3 ampte beskouing

In die prediking by NGB art. 30 het ons gesien hoe die Skrif se ampte ontwikkel het van die OT na die NT, totdat ons God se finale openbaring kry daaroor in die NT, veral die pastorale briewe

In 1 Tim 3 kry ons die twee ampte van ouderling en predikant

En dan soos die Here in sy voorsienigheid gegee het dat die diakonie amp ontstaan, sien Hand. 6, so het dit ook gebeur met die amp van leraar of predikant, iemand wat ‘n ouderling is, maar dan in die besonder gefokus is op die bediening van die Woord en sakramente.

Die begronding daarvan, deur gereformeerdes deur die eeue, is 1 Tim. 5:17,18 (lees)

Ouderlinge moet ge-eer word, en dan word daar vermeld “veral die wat arbei in woord en leer”

Die woord ‘arbei’, wil wys wat veral gefokus is, toegewy is, afgesonder is, op die bediening van die Woord = leraars, herders, predikante.

En die konteks wys dit ook uit, v. 18 wil dan wys dat hul versorging nodig gaan hê (lees), omdat hul ‘voltyds = veral’ arbei in ‘woord en leer’

En Paulus skryf op ander plekke daarvan, hyself was enkel, en het nie die voorreg gebruik nie, maar vir ander (met gesinne en uitgawes), is dit nodig, God leer dit.

Iemand wat dan voltyds sy tyd en kragte aan die bediening gee, word dan deur gemeentes versorg, en daaruit vloei geliefdes, wat ons in ons DKO kry, sien artikels 1-20 wat ‘n praktiese uitwerking daarvan is, wat natuurlik in detail aangepas kan word, byvoegging of weglating na gelang van tye en omstandighede, solank die beginsel van versorging bly (sien KO art. 86)

2) Die ampte moet wettig verkies word volgens wat die Skrif leer, van hulle wat geroep word tot die besondere ampte

“Ons glo dat die bedienaars van die Woord van God, die ouderlinge en die diakens tot hulle ampte verkies moet word deur middel van ‘n wettige verkiesing deur die kerk, onder aanroeping van die Naam van God en in goeie orde, soos die Woord van God leer. Daarom moet elkeen terdeë daarteen waak om hom met onbehoorlike middele in te dring. Hy moet wag totdat hy deur God geroep word, sodat hy van sy roeping oortuig kan wees en sekerheid kan hê dat dit van God kom.”

Daarom praat gereformeerdes, van ‘n innerlike roeping wat moet plaasvind, asook ‘n uiterlike roeping. Dit is albei, nie net die een of die ander nie.

Die innerlike roeping is die gawes wat God gee asook die innerlike oortuiging wat Hy in die hart plaas, dit is subjektief van aard, 1 Tim. 3:1.

“DIT is ’n betroubare woord: as iemand na ’n opsienersamp verlang, begeer hy ’n voortreflike werk.”

Ja, soos baie ervaar het, is daar baiemaal worsteling en stryd of iemand geroep is tot die besondere ampte, maar daar is dus ‘n aspek van verlange en begeerte om te dien…

Maar dan moet die gemeente ook roep, aanwys, Christus roep deur sy kerk:

In Hand. 6 het ons gesien hoe die gemeente diakens verkies.

Ons hoor gereeld van die gemeentes wat ouderlinge aanstel en uitstuur, Hand. 15 vir ‘n bepaald taak.

Ons lees van 1 Tim. 4:14 van die handoplegging van die ouderlinge, dus hul ‘opsig en tug’ verantwoordelikheid, sien dit saam met die woorde van 1 Tim. 5:22 se woorde van versigtigheid = beoordeling, verantwoordelikheid, ens.

Dus die gemeente roep uiterlik en stuur.

Ons verwerp die selfaangestelde leraars en ouderlinge, sektes van huiskerke, ens., wat hulself roep en aanstel sonder die gemeentes se betrokkenheid.

Beide innerlike en uiterlike roeping nodig, van God en deyur God en sy kerke.

In art. 22 van ons KO word die verkiesing van ampsdraers soos volg verwoord:

Die ouderlinge word deur die gemeente onder die leiding van die kerkraad verkies volgens die reëling wat daarvoor plaaslik in gebruik of deur die kerkraad vasgestel is. By hierdie reëling staan dit elke kerkraad vry om vooraf aan die gemeentelede geleentheid te gee om die aandag op geskikte persone te vestig en om saam met die diakens vir die verkiesing die nodige aantal ouderlinge aan die gemeente vir approbasie voor te dra of om tweetalle of ‘n dubbele getal te stel waaruit die gemeente die nodige aantal kies. Die verkose broeders word, nadat hulle name verskillende male afgekondig is en geen wettige beswaar ingekom het nie, bevestig volgens die formulier wat daarvoor vasgestel is.

Ja, die Woord gee vir ons die duidelike beginsels van kerkregering, maar nie die detail van uitvoering nie, daarom dat ons vaders dit so verwoord het “reëlings wat plaaslik is” … baie kandidate = verkiesing; min kandidate= approbasie, goedkeuring van die gemeente, volgens die standaard van die hele Skrif, in die besonder 1 Tim. 2-5 vereistes.

3) Christus is die enigste Hoof van die kerk, die ampsdraers is bedienaars van sy gesag, nie die gesag self nie

“Verder, wat die bedienaars van die Woord betref: hulle het, op watter plek hulle ook al mag wees, een en dieselfde mag en gesag, omdat hulle almal dienaars van Jesus Christus is – die enigste algemene Opsiener en die enigste Hoof van die kerk.”

Ons het hierdie reeds geleer by NGB art. 30 se tema, volgens Ef. 1:21-23, Christus is die enigste Hoof van sy kerk, dus ampsdraers is bedienaars van sy wil en gesag, nie die gesag en bron self nie.

Die ampte se roeping verskil in take en ‘fokusse’ (1 Tim. 5:17), maar hul waarde is dieselfde, gelyke gesag volgens sy Woord.

Filp. 1:1 ‘PAULUS en Timótheüs, diensknegte van Jesus Christus, aan al die heiliges in Christus Jesus wat in Filíppi is, saam met die opsieners en diakens’

1 Tim. 5:17 = alle ouderlinge moet ge-eer word, die ‘veral’ wys op fokus/tyd en v. 18, versorging, nie meer waarde of hoër gesag nie.

Geen rangorde of hierargie nie… in die praktyk moet ons pasop vir ‘dominiees kerke’ of ‘hoof ouderling’ kerke, kyk hier pragtig word hierdie bybels gereformeerde beginsel van kerkregering verwoord en gehandhaaf:

“Geen kerk mag oor ander kerke, geen bedienaar van die Woord oor ander bedienaars van die Woord, geen ouderling oor ander ouderlinge en geen diaken oor ander diakens enige heerskappy voer nie.” (Dordtse kerkorde art. 84)

Pasop egter ook vir die gevaar om hierdie beginsel te misbruik om nie te buig voor Christus en sy Woord nie, waar predikante en/of gemeentes eiewillig en in stryd met die Skrif besluite neem, en sogenaamd ‘vryheid/akkomodasie/verdraagsaamheid’ soek vir hul onbybelse en ongereformeerd kerkordelike besluite … soos sommige gemeentes tans in ons kerkverband doen, wat in stryd met die Skrif, belydenis en KO susters as ouderlinge verkies.

4) Ons eer die besondere ampte, omdat dit God se regering is oor ons in sy gemeentes

“Verder sê ons, met die oog daarop dat die heilige bevel van God nie verkrag of geminag sal word nie, dat elkeen vir die bedienaars van die Woord en die ouderlinge van die kerk besondere agting moet hê ter wille van die werk wat hulle doen en sover moontlik sonder murmurering, twis of tweedrag in vrede met hulle moet saamleef.”

Ons lees daarom in 1 Tim. 5:19, “Moenie ’n beskuldiging teen ’n ouderling aanneem nie, behalwe op die getuienis van twee of drie.”

Dit geld vir enige regsaak of saak tussen gelowiges, maar ook om die ampte te beskerm.

Ja, ampsdraers kan hul roeping/amp misbruik, en moet aangespreek word, daarom het ons Kerkorde 79-81

Kyk die waarskuwing oor ampsdraers in 5:22.

Maar baiemaal is dit kwaadwillige lidmate wat nie die Woord wat ampsdraers bedien wil aanvaar nie, hul probleem is eintlik met God se regering, en dan wil hul dit ‘n persoonlike saak maak van ‘n ampsdraers ‘wat nie van hul hou nie’, en dan word die ampsdraers aangeval of valslik beskuldig … dit is selfs met Jesus gedoen, hoekom nie sy diensknegte nie? Sien v. 24-25, daarom:

“MAAR ons vra julle, broeders, erken die wat onder julle arbei en julle voorgangers in die Here is en julle vermaan;” (1 Thess 5:12)

In die prediking volgens die tema van NGB art. 32, staan ons stil by die volgende beginsels

5) God is ‘n God van orde, 1 Kor. 14:33, 40 en wil ook hê dat sake en dinge ordelik in sy gemeente geskied = gereformeerde begingsel van aanbidding/erediens

6) Ons moet vir die gemeente wat saam aanbid alleen onderhou wat volgens God se bevel is, nie elkeen se eie idees nie

7) Die kerkregering is ook daar om te tug volgens sy Woord

Ons almal, maar veral huidige ampsdraers moet hierdie 7 sake of beginsels uit die Skrif leer.

Ouers vir hul jongseuns wat moontlike ampsdraers gaan wees in die toekoms.

Die doel van alles: God se eer, heil van die gemeente,

“Maar as ek vertoef, dan kan jy weet hoe iemand hom moet gedra in die huis van God, wat die gemeente is van die lewende God, ’n pilaar en grondslag van die waarheid.” (1 Tim 3:15)

Mag die Here ons ook toerus, sodat ons sal weet hoe om ons gedra in die huis van God.

AMEN.

Posted in ampsdraers van die kerk, belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, ngb artikel 31, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | March 14, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 30 – Die Christusregering deur regeerders van die kerk

LEER PREDIKING: NGB artikel 30

Die Christusregering deur regeerders van die kerk

Lees: Efesiërs 1:21-23; 4:11-16

NGB artikel 30: Die regeerders van die kerk

Teksverse: “En Hy het alle dinge onder sy voete onderwerp en Hom as Hoof bo alle dinge aan die gemeente gegee … En Hy het gegee sommige as apostels, ander as profete, ander as evangeliste, ander as herders en leraars, om die heiliges toe te rus vir hulle dienswerk, tot opbouing van die liggaam van Christus … terwyl ons in liefde die waarheid betrag, in alles sou opgroei in Hom wat die Hoof is, naamlik Christus,” (Ef. 1:22; 4:11,12,15)

Tema: Die Christusregering deur die regeerders van die kerk

Aflaai (regs kliek): NGB art. 30 (Ef. 1:22)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons het uit die Skrif geleer, met die prediking oor die temas van NGB 16-26,

dat die Vader vir hom ’n volk, ’n kerk uitverkies het vanuit die ewigheid,

om in en deur die geskiedenis gered te word,

op grond van die volkome priesterskap, koningskap, profeetskap van sy Seun,

deur die kragvolle werk van die Heilige Gees.

Daarvan het ons gelees in Ef. 1:1-14.

Ons bely dit samevattend in v/a 54 van die HK,

Vraag: Wat glo jy van die heilige, algemene, Christelike kerk?

Antwoord: Dat die Seun van God uit die hele menslike geslag vir Hom ‘n gemeente wat tot die ewige lewe uitverkies is, deur sy Gees en Woord4 in die eenheid van die ware geloof van die begin van die wêreld af tot die einde toe vergader, beskerm en onderhou en dat ek daarvan ‘n lewende lid is en ewig sal bly.

Christus is nie net die Redder van sy kerk nie, maar ook die enigste Hoof en Regeerder van sy kerk, wat deur die Vader aangestel is,

“bo alle owerheid en mag en krag en heerskappy en elke naam wat genoem word, nie alleen in hierdie wêreld nie, maar ook in die toekomstige. En Hy het alle dinge onder sy voete onderwerp en Hom as Hoof bo alle dinge aan die gemeente gegee, wat sy liggaam is, die volheid van Hom wat alles in almal vervul.” (Ef. 1:21–23)

SO, Jesus, nie die Pous nie, nie mense nie, nie die staat nie, nie die predikant of kerkraad nie, maar Jesus alleen is die enigste Hoof en Koning van sy Kerk

Maar, hoe regeer Jesus sy kerk?

Deur sy Gees én Woord, deur sy kinders in die amp van gelowige,

maar dan in die besonder deur die ampte of dienste wat Hy daar,

deur die hele Skrif op verskillende maniere in verskillende tye daargestel het.

Ons gaan meer leer oor die feit dat die Here se kerk ’n onsigbare of geestelike aspek het,

én ’n sigbare organisatoriese aspek het, as ons by NGB art. 27-29 gaan stilstaan,

maar ons sien hier duidelik in Ef. 1 vers 4, al die uitverkorenes,

deur alle eeue plekke en tye is sy kerk vir ewig en altyd,

maar Ef. 4, die kerk moet gestalte kry deur die verskillende ampte, v. 11 en verder.

Jesus alleen is die HOOF, ons as gelowiges, in beide amp van gelowige,

maar ook die besondere ampte, moet dan sigbaar die Hoofskap,

die Woord bedien deur die krag van die Gees.

En DAAROM, ons belydenis vanuit die Skrif, in NGB art. 30 saamgevat,

Ons glo dat hierdie ware kerk ooreenkomstig die geestelike bestuurswyse wat ons Here ons in sy Woord geleer het, geregeer moet word.

En dan vervolg dit dat ons glo dat die Woord leer dat,

Daar moet naamlik dienaars of herders wees om die Woord van God te verkondig en die sakramente te bedien; ook ouderlinge en diakens om saam met die herders die kerkraad te vorm.

Jesus alleen is die Koning van die kerk,

maar Hy wil hê dat sy gesag, sy wil soos opgeteken in die Woord,

deur wat ons die ‘besondere ampte’ van predikant, ouderling en diakens

bedien word konkreet fisies in sy gemeentes hier op aarde, tot Hy weer kom.

En vandag, mag ons getuies wees van broeders, wat geroep word

en bevestig gaan word in die besondere dienste van ouderling en diaken.

MAAR, nou belangrik geliefdes, vir ons broers wat bevestig word,

reeds bevestig is, maar ook die hele gemeente, die vraag:

Is dit wat ons glo en bely daar in NGB art. 30 maar net ons mening?

Ander kerke doen dit anders, elkeen het maar sy eie manier van doen?

Nee geliefdes, waar ons uitgekom het met die belydenis van hierdie artikel,

is die vrug en samevatting van die geheel van die Skrif,

en hoe die Here ook nou gedien wil word, deur die besondere ampte.

En, daarom, soos ons in die eerste sin bely, dat sy kerke, gemeentes,

“ooreenkomstig die geestelike bestuurswyse wat ons Here ons in sy Woord geleer het, geregeer moet word”,

wil ons vanoggend baie oorsigtelik daarvan leer uit die Skrif,

om te sien wat ons glo aangaande die bybelse gereformeerde kerkregering,

soos saamgevat in ons belydenis.

DIE OU TESTAMENT

1) In die OT, was die Here se kerk daar, ‘van die begin af’, HK v/a 54,

onder Adam se nageslag, en die HERE roep en stel Abraham direk aan, en so ook die ander aartsvaders , Isak en Jakob, die Here het sy kerk, sy kinders regeer deur die aartsvaders, in hul families, die twaalfstamme wat voortgekom het uit Jakob.

2) Toe die Here later Jakob en sy regeerders, sy mede-regeerders na Egipte stuur,

en hulle daar ’n groot volk word, stuur die Here vir Moses om hul te verlos,

en daar hoor ons reeds van die ‘oudstes’ (Hebr. zagen) wat Israel saam regeer het,

“En hulle sal na jou luister. Dan moet jy met die oudstes van Israel na die koning van Egipte gaan, en julle moet vir hom sê: Die Here, die God van die Hebreërs, het ons ontmoet; laat ons dan nou tog drie dagreise ver die woestyn intrek en aan die Here, onse God, offer.” (Ex 3:18; 4:29)

Die woord beteken gewoon mense wat letterlik ouer en/of ervare is,

maar dit wys ook op ’n regeer/leer amp, soos ons sien in Gen. 50

dat die Egiptenare ook ‘oudstes’, dus leiers gehad het, en,

en let op die meervoud (dus meer as een)

3) Belangrik is om te vermeld, wat ons ook dan hoor in Ex. 18, Moses se skoonpa Jetro, wat in God se voorsienigheid, vir hom wys hy kan nie alleen regeer nie, het hulp nodig vir die groot volk,

“Maar kies jy uit die hele volk bekwame manne wat God vrees, betroubare manne wat onregverdige wins haat. En stel dié aan oor hulle: owerstes oor duisend, owerstes oor honderd, owerstes oor vyftig en owerstes oor tien;” (Ex 18:21)

En die Here beveel ook die levitiese amp waardeur die priesters ook sekere leer en regeer take verrig het.

4) As die volk later in die land Kanaan is, vind ons ook die koninklike amp wat in onderskeiding was van die profetiese en priesterlike amp, maar baie vermeng ook.

5) Regdeur die OT was daar dan ook wat ons noem ‘buitengewone ampte’ of ‘buitengewone gawes’ waar die Here verskillende mense gebruik het, gelowiges en ongelowiges, om sy profetiese woorde te spreek, dink aan die donkie van Bileam, Miriam wat profeteer, om sekere regeertake eenmalig uniek te beoefen, bv. Debora.

Maar die basiese regering was by Ex. 18:21, ‘bekwame manne wat God vrees’, in verskeie koninklike, priesterlike en profetiese gawes en take.

BAIE belangrik dus, ons kry die ‘oudstes’ van Israel regdeur die OT, tot in die NT tye, waar ons baiemaal in veral die Evangelies lees, van die ouderlinge wat saam die Skrifgeleerdes, Fariseërs, Sadduseers, ens. vergader en regeer het, in godsdienstige sake, maar baiemaal sosio-polities ook.

DIE NUWE TESTAMENT

Ons bely en glo volgens die Skrif, soos saamgevat in bv. HK Sondag 12,

dat al die koninklike, priesterlike en profetiese ampte/dienste volkome

vervul en gehandhaaf is en word deur die Koning van die Kerk, Jesus Christus.

MAAR, Christus as ewige Koning wil deur sy Gees en Woord,

deur ampsdraers ook regeer word, ook in NT tye.

In vervulling en op ander wyses soos die NT openbaar.

Maar, definitief as Christus dan kom, dan sien ons hierdie verwikkelinge van die

kerkregering vir sy kerk vir die hele NT bedeling wat plaasvind:

1) Jesus as die volkome en Hoogste Apostel (Hebreërboek), roep en stel 12 apostels aan saam met ander 70, later kom Paulus by, om die finale fondament (Ef. 2:20), saam OT te lê, ook Paulus word direk deur Jesus, die Koning van die kerk aangestel, sien Hand. 9, 1 Kor. 15.

EN ná hierdie dinge het die Here weer sewentig ander aangestel, en hulle twee-twee voor Hom uit gestuur na elke stad en plek waar Hy sou kom. (Luk. 10:1)

Jesus direk en deur sy Apostels en dissipels direk het sekere ‘ampsdraers’ aangestel wat die fondamente van die kerk gelê het.

Die Twaalf, die 12 apostels was totaal uniek en eenmalige ‘buitengewone gawes en ampte’ vir die eerste eeu, hulle het direk onder Jesus geleer en direk deur Hom aangestel, maar daardie ‘buitengewone’ amp is nou verby.

Die spreek en tale, wonders gedoen, besondere unieke profesieë om die kerk te vestig het deur hulle

en sekeres wat eenmalik geprofeteer het, sien 1 Kor. 12-14, plaasgevind, en dit is verby.

Ons lees ook in Rom. 12 en Ef. 4 daarvan.

2) In die boek Handelinge, as Christus dan opvaar na die hemel, dan hoor ons alle mag en hemel en aarde, dus in en veral in die Kerk hoort aan Hom en Hom alleen, Matt. 28:18,

maar Hand. 1 en 2 en verder sien ons hoe die kerkregering van die NT in plek kom.

In Hand. 1 sien ons dat ‘n ander apostel, word deur die ander apostels aangestel,

Mattathias in Judas se plek.

Die kerk begin sigbaar vorm aanneem na Petrus se preek in Hand. 2,

baie kom tot geloof, en hulle en hulle kinders word gedoop, Hand. 2:39

En dan hoor ons waarmee die gelowiges besig is,

“En hulle het volhard in die leer van die apostels en in die gemeenskap en in die breking van die brood en in die gebede.” (Hand. 2:42)

En daarvoor is tyd, plek/ruimte en die ampte en dienste nodig,

wat alles deur die Apostels plaasvind.

In Handelinge 6 kom ons dan by ‘n groot draaipunt, weens die

versorging wat agterbly van grieksprekende jode,

in die Here se voorsienigheid, ontstaan die diaken diens of amp,

juis sodat die gemeente nie skade lei nie,

en dat die Woordbediening nie skade lei nie,

“En die twaalf het die menigte van die dissipels byeengeroep en gesê: Dit is nie reg dat ons die woord van God nalaat om die tafels te bedien nie. Kyk dan uit, broeders, na sewe manne uit julle, van goeie getuienis, vol van die Heilige Gees en wysheid, wat ons oor hierdie nodige saak kan aanstel; maar ons sal volhard in die gebed en die bediening van die woord.” (Hand. 6:2–4)

Hierdie manne, broeders, is dan ook deur die apostels aangestel, hande opgelê, v. 6

Ons lees nêrens hoe die ouderlinge amp ‘ontstaan’ het nie,

want dit was heeltyd daar, dit is oorgeneem van uit die OT se oudstes,

en ons lees reeds in evangelies daarvan,

maar dan al meer daarvan in die boek Handelinge, 11:30; 14:23

“En dit het hulle ook gedoen en dit deur Bárnabas en Saulus aan die ouderlinge gestuur.” (Hand 11:30)

“En die apostels en die ouderlinge het vergader om hierdie saak te ondersoek.” (Hand. 15:6)

Dus in die Evangelies, Christus en sy apostels, Handelinge en ander plekke, sien ons daar is

Apostels en ouderlinge, daar is ook diakens.

U sien die verskuiwings wat plaasvind?

EN NOU BAIE BELANGRIK,

As ons dan by die Pastorale Briewe van Paulus kom,

wat se hele fokus is op die gemeente inrigting en veral kerkregering,

1 Tim. 2 en 3, en 5:17-21, ens., dan sien ons die besondere ampte soos ons dit nou het.

EN onthou dit is Paulus se laaste woorde en wil deur die Gees van die kerk, 2 Tim. 4:6-8

dan sien ons ‘n BAIE belangrike saak, nl.

DAT AL DIE UNIEKE EENMALIGE BUITENGEWONE GAWES, AMPTE EN TAKE

VERDWYN HET, OPGEHOU HET, OMDAT DIE FONDAMENTE GELE IS,

EN VIND ONS DIE TWEE AMPTE, OFTWEL DRIE AMPTE soos

bely daar in NGB art. 30.

Paulus skryf aan 1 Timoteus, 3:15, hoe om in die huis van God te gedra,

aan Titus, om ouderlinge aan te stel.

In 1 Tim. 2:11-15 wys hy wie nie in hierdie ampte kan dien nie

in 1 Tim. 3:1-7 die opsieners (episkopos) ‘n ander woord vir oudstes (presbyterios)

in 1 Tim. 3:8-12 die diakens en hul vroue wat hul help

sodat ons lees in Filp. 1:1, van die gemeente in Filippi, met ouderlinge en diakens,

PAULUS en Timótheüs, diensknegte van Jesus Christus, aan al die heiliges in Christus Jesus wat in Filíppi is, saam met die opsieners en diakens

MAAR, waar is dan die wat die NGB 30 noem ‘dienaars en herders’ wat die Woord en sakramente moet bedien?

Sommige meen daar is nie so besondere amp nie, slegs 2 ampte, nl. ouderlinge en diakens

Die gereformeerde siening soos verwoord in NGB art. 30 is as volg,

algemeen; die profetiese taak en roeping soos gesien in Moses, die profete,

in Timoteus en Titus, asook die ‘engele’ wat aangespreek word in Op. 2 en 3,

asook woorde soos ‘herder, leraars’ van Ef. 4, ‘voorgangers’ van Rom. 12

wys op hierdie ‘besonder amp’.

Alle leraars is ook ouderlinge, sien 1 Pe. 5:1,2 = Petrus aan sy mede-ouderlinge, moet kan leer en regeer, 1 Tim. 3, Tit. 1 maar alle ouderlinge is nie leraars en herders wat die Woord en sakramente bedien soos NGB art. 30 onderskei nie.

Sommige het begin praat van ‘regerende ouderlinge en ander ‘lerende ouderlinge’

maar onthou alle ouderling moet leer en regeer.

Die sentrale teks egter, is 1 Tim. 5:17b,18 waar die onderskeid onder die ouderlinge

is, LEES, wat daar letterlik staan, is: wat VERAL SWOEG IN WOORD EN LEER,

en vers 18, wat verwys na Deut. 25:4 en Jesus se woorde in Luk. 10:7

dat soveel tyd aan die bediening toegestaan word deur sekeres dat hul

omdat hul nie daaglikse werk kon doen nie, versorg moet word.

ONTHOU: Paulus het nie groot gesin en ander take gehad nie, daarom nie gebruik

nie, maar ook hy handhaaf ‘versorging’ in 1 Kor. 9:9-14

SO, reg verstaan 2 of 3 ampte noem, onderskeid in TAAK en FOKUS, nie waardigheid nie, nie ds kerke nie, almal kan leer en regeer met fokus.

BELANGRIK, dit is juis dat die gemeente, skape nie skade lei nie,

en die Here se bedienaars nie skade lei nie,

dat ons ’n Kerkorde het wat al die aspekte van beide gemeente en leraars beskerm.

SO, geliefdes, dit is die oorsig, van OT na NT.

Toepassing:

Bybels-gereformeerde kerkregering verwerp VIDA, apostel sektes of hul wat meen geen besondere ampte is meer nodig nie.

Ja, die ware kerk is alle gelowiges, waar ookal, maar God roep ook tot konkrete kerk wees, eredienste, sakramente, saam wees, bediening, en daarom die besondere ampte.

“…. want God is nie ’n God van wanorde nie, maar van vrede, soos in al die gemeentes van die heiliges. … Laat alles welvoeglik en ordelik toegaan.” (1 Kor 14:33–40)

Doel van kerkregering, ampte en alles: sy eer en die heil van sy gemeente.

AMEN.

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, besonder ampte/dienste, ngb artikel 30, NGB prediking, preke, preke ngb, preke slc, regeerders van die kerk, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | March 7, 2022

BAVINCK OOR DIE CHRISTENDOM EN DIE PROBLEEM VAN OORLOG

Inleiding

In die lig van die inval van Rusland in die Oekraïne, hoe moet gelowiges, hoe moet die kerk van Christus dink oor die ‘probleem van oorlog’?

Herman Bavinck het in 1914, na die uitbreek van die Eerste Wêreldoorlog en daarna, die volgende twee artikels (asook ander) oor oorlog geskryf, wat hier volledig gelees kan word:

“Het probleem van den oorlog.”(1914)

“Christendom, oorlog, volkenbond” (1919)

‘n Gedeelte van die eerste artikel is ook in Engels vertaal en is hier beskikbaar:

The Problem of War

Ek plaas hier onder ‘n paar aanhalings vanuit die engelse vertaling oor oorlog in die lig van die Skrif (opskrifte en beklemtonings is bygevoeg). Onder die artikel is ook ‘n paar verdere bronne oor die etiek van oorlog.

________________________________________________

Ons benodig ‘n christelike etiek van oorlog

“It is therefore surely worth the effort to try and answer the following questions: What attitude is Christian ethics going to adopt towards war? Does war have a place in the Christian world-and-life view? Or must war at all times and in all places be condemned and opposed as a crime? Does war make any ‘sense’, or is it never anything but gruesome injustice, brute force and a work of the devil?”

Die unieke heilige oorloë in die Ou Testament

“Now ancient Israel lived in circumstances completely different from those of the Christian community in the days of the New Testament. Hence its history cannot simply be our directing principle or example. Nevertheless, the Old Testament propagates the view that war is not of itself unjust and unlawful in every case. Moreover, in God’s hands it can serve as a means toward higher goals, towards the coming of the Kingdom of God. Furthermore, war is temporary and at the coming of the Messiah it shall immediately make way for the kingdom of eternal peace.”

Oorlog in die Nuwe Testament

“The New Testament ethical standard is so high that in practice it seems to be in no way applicable. These words of peace and the gruesome reality of war stand in such sharp contrast that reconciling them seems to be impossible. Christ commands us not to resist him who is evil and to love our enemy, but in war the very opposite is required: murder, burning, plunder, destruction and everything that contributes to the enemy’s ruin and downfall. The antinomy has been felt in the Christian church since ancient times and has led to varying attempts to solve the problem. Some have dismissed the world as the domain of Satan and have, either in isolation or in small groups, sought to apply the fundamentals of Jesus’ teaching. Others have reversed this and have rejected his teaching as thoroughly impractical and—at least in public life—have denied its value completely. Still others have struck a compromise by distinguishing between higher and lower ethics, between counsels and commands, between clergy and laity. …

[Bavinck then gives historical examples of movements and men who held to an uncompromising pacifism and of others who extolled the virtues of war. Of the former he names the Anabaptists, the Quakers and Tolstoi. Included in the latter group are men such as Hegel, Spencer and Bismarck.]

Neither of these sentiments, however, can be harmonized with Christianity. The champions of peace do indeed at all costs like to appeal to Jesus’ utterances in the Sermon on the Mount. Yet by so doing they forget other truths which also find expression in the Gospel. The Sermon on the Mount is not to be equated with Christianity, and the problem of war is not so simple that it can be resolved by an appeal to a single text. It is much rather part of a wider issue which touches on the relationship of Christianity to natural life as a whole, to the entire sinful world and all it contains.”

Christen is nie van die wêreld nie, maar in die wêreld

“But it is all the more striking that Christianity is devoid of all asceticism and from its very beginning took on a positive relationship to the world at large. This fact is principally found in the statement that God loved the world and that Christ came not to destroy the world but to save it. From this focal point lines are drawn in all directions to indicate the place Christians are to occupy and the attitudes they are to have in this sinful world. They must not withdraw from the world, but being in the world they are to keep themselves from the evil one. Nothing is unclean of itself. All God’s creation is good and nothing is to be rejected if it be accepted with thanksgiving.

Marriage is honorable among all. The government is God’s servant and is entitled to obedience and respect. Whoever becomes a Christian is to remain in the calling to which he was called. The prayer of Jesus’ disciples is that God’s name be hallowed, that His kingdom come, that His will be done on earth as it is in Heaven. All this points, not to an avoidance, but to a sanctification of the world.”

Jesus oor die swaard

“In this connection it is significant that the New Testament never disapproves the military profession as such. The soldiers who came to John the Baptist did receive an order not to take money by force, etc., but not an order to leave the service [Luke 3.14]. Jesus expressed his amazement at the great faith of the centurion at Capernaum and healed his servant [Matt 8.5f]. Later the centurion Cornelius and his whole household were baptized and admitted to the church [Acts 10].

Without having any scruples about it, Jesus, in one of his parables, speaks about a king who before going to war sits down and considers whether he with ten thousand men is able to meet his opponent who has twenty thousand [Luke 14.31]. Similarly Paul takes pleasure in using military imagery to describe the life of the Christian [Rom 6.13; 1 Cor 9.7; Eph 6.10-18; 2 Tim 2.3, etc.]. Even more striking is the fact that Jesus explicitly forbids the use of the sword for his defense, as the weapons of believers’ warfare are not of the flesh, but mighty before God [Matt 26.52; 2 Cor 10.4]. Yet he is just as definite in affirming that he has not come to bring peace on earth but a sword, that is, to cause discord between people, even between the members of one family [Matt 10.34,35]. Therefore, when the disciples are presently to go out into the world to preach the Gospel, they are to expect persecution and hate from the world. Then they will not only need a purse and a bag but also a sword, i.e., they must be completely ready to engage in spiritual warfare against the world, Luke 22.36. …

His kingdom and his righteousness must therefore be sought above all things [Matt 6.33]. For the kingdom of heaven is a treasure and a pearl of great price [Matt 13.44-46]. Thus a man is worth more than the whole world [Matt 16.26], the soul more than the body, life more than food, the body more than clothing [Matt 6.25]. These spiritual and material goods are not necessarily mutually exclusive. They can be possessed and enjoyed together. Yet in this present world they may clash and collide with one another again and again.”

Liefde en oorlog

“The mercy of Christianity goes much deeper than pity; it is not the single, dominant virtue, but the disposition and expression of love in a particular direction with a view to the need and misery in the world. Love goes back much further, love extends much further. To begin with, it has God and all His virtues as its object.

Moreover, it also directs itself to all His works and creatures, not because they are lamentable, but because it is in God that they live and move and have their being. Likewise, Christian love is basically different from the free love whose praises are nowadays so frequently sung. This free love is really nothing but lack of discipline and the emancipation of sentiment and passion. Christian love is rather the fulfilling of the law, is decreed by God’s will and is man’s duty which binds him by conscience. This love is neither arbitrary nor a matter of personal choice. It does not lie within us to determine whom or what we should love. We must love God as He reveals Himself and not as we imagine Him to be. We must love the neighbor whom God places next to us, and not the one we choose. We must love the man, woman, parents and children God gives us and not another man or woman. We must love all that is true, righteous and pure. We must hate sin and avoid it, no matter how beautifully it may present itself.”

Valse liefde en valse vrede met die bose moet verwerp word

“There is therefore a true, but also a false, unreal and counterfeit love. Likewise there is a good peace for which we must strive and seek to maintain with all men, but there is also a false, sinful peace which should be broken. If with lies and injustice— by way of concession and for the sake of peace—we make a treaty or quietly permit what is wrong, then we are being spineless and denying truth and virtue. Over against such false peace [cf. Jer 6.14] Jesus placed the claim that he had come to cast fire upon the earth [Luke 12.49]. There are powers in this world with which we can never live on peaceful terms. There are truths and rights, spiritual possessions and invisible treasures for which we must be willing to sacrifice everything—peace, quiet, respectability and reputation, yea even love for our family and our own life.

Conditions in this incomprehensible world may be so serious and complicated that love itself may compel us to break peace and engage in battle. Prophets such as Jeremiah would much rather have remained silent and spent their days in peace and tranquility, but they could not, nor were they allowed to. They spoke because they believed and they struggled against their nation because they loved it. By his great love for God and man Jesus himself was moved to resist all evil forces even unto death.”

Liefde is vir individue en volke wat die Here daargestel het

“This morality, of course, primarily refers to individual persons, but it also has significance for world powers. A nation is certainly not a mass of souls brought together by men within an arbitrary piece of land but a living organism which has its roots far back in the past and which is animated with a living patriotism in its every bone. Some people take pleasure in splitting the threads of this love into factors such as climate, soil, history, custom, etc., and then displaying it in its foolishness. But so superficial an undertaking is self-condemning and is completely powerless in the face of the reality of this love. Love—even for one’s country—always has a mysterious character. It comes up out of the depths and is fed by hidden springs. For a time it may slumber and sleep, but then it reawakes with such irresistible power that even the coolest cosmopolitan is carried along with it. It then shows itself to be so enthusiastic, lofty and disinterested that it renders one prepared for and capable of making the most demanding sacrifices.

This points to the fact that when the Most High separated the sons of man, He gave the nations their inheritance and set the boundaries of the peoples [Deut 32.8], He ‘determined their appointed times, and the boundaries of their habitation’ [Acts 17.26], and gave each of them a place and a task in the history of humanity. In this respect it makes no essential difference whether a nation be great or small. Lloyd George and James Bryce have rightly reminded us that relatively small nations have contributed to the increase of the most noble cultural traits as much as—if not more than—the larger nations. Therefore it is no arbitrary matter, but rather one’s calling and duty to defend these characteristics, sword in hand if need be.”

Die bergrede se oproep om die wang te draai en te vergewe vervang nie regverdige selfverdediging en oorlog nie

“It is true that in the Sermon on the Mount, namely in Matthew 5.38-42, Jesus calls his disciples to a spirit of forgiveness which, we would do well to recall, stands in direct contrast to the demand of retribution, and is not susceptible to any quantitative computation [cf. Matt 18.22].

It is equally certain that Jesus is here speaking to those who understand, and not formulating a law that has to be observed to the letter; he is merely stating a spiritual principle which demands a different application in accord with the differing circumstances of life. Jesus himself acted in this way [John 18.22, 23], and Paul who preached the same spirit of forgiveness [Rom 12.17-21; 1 Thess 5.15; cf. 1 Peter 3.9] appeals to his rights as a Roman citizen [Acts 22.25].

Personal insults can and must be forgiven, but when truth or justice is assaulted in one’s person, then, according to Christian principles, which place the Kingdom of God and His righteousness above all else, it is one’s duty to defend and give evidence. This obligation is contained even within the Christian virtue of self-denial. For when the latter demands that for the sake of Christ and the Gospel we should forsake everything, at the same time it presupposes that all the things which we must abandon have value in and of themselves, even though it be a subordinate one. For whatever is worth nothing and does not cost us anything requires no self-denial when we have to forego it.

For example, life is a possession that may and must be defended if it is not in conflict with higher concerns. In case of need every man has the right and the duty to defend his life, weapons in hand. An intruder into any house may be withstood with violence. Similarly the authorities which are called to maintain justice do not bear the sword, even the sword of war, in vain. If necessary, in the case of an emergency, they must use the sword both at home and abroad. Truth and justice are worth more for a man, for a nation and for humanity as a whole than are life, peace, prosperity and tranquility.”

Die kerk oor die algemeen deur die eeue verwerp nie soldate en oorloë opsigself nie

“It is thus noteworthy that the Christian church in all its divisions has never condemned the warrior and war. The church herself of course may never go beyond preaching the Gospel of peace and fighting with spiritual weapons. A ‘holy war’ for the propagation of truth has been forbidden her by what Christ said to Peter. Yet she has never disputed the authorities’ right to wage war in case of need. Pacifists have resented her for this, but they would probably have reproached the church more strongly had she taken the liberty to mingle in state affairs and, without further ado, denied war its raison d’être in this dispensation. The church may and must not do so. It is her calling, according to the word of Christ, to render to God the things that are God’s and also to render to Caesar the things that are Caesar’s.”

Konklusie: daar kan goeie en regverdige oorloë wees

“Christian ethics therefore allows no other conclusion than that there can be good and just wars. Perhaps they are very few in number, and even much fewer than we think. In every war, even the most just, many things take place which both Christianity and humanity very strongly condemn. Yet neither the Scriptures nor history give sufficient grounds to censure every war unconditionally. A war can be good and just provided that it comply with the demands of higher principles, serve the maintenance of justice and only then be undertaken in the case of most dire necessity. Its justification then does not lie in the right of might nor in the virtues of patriotism, heroism, patience, steadfastness, unity, readiness to make sacrifices, etc., which it may engender; even less in the consequences liable to be brought about by victory such as a broadening perspective, an expansion of culture or even of Christianity; and least of all in the philosophical conviction that all that exists is reasonable and that war constitutes an indispensable and precious moment in the development of the human race.

If a war is to be defended it must itself pass the strict test of justice. Even then it resembles the disasters and adversities of life in that it remains an evil [malum physicum] which may in God’s holy hands nevertheless be used for the edification of the human race. The end and purpose thus remains peace, the eternal peace of the Kingdom of God.

Byvoeging: Bavinck oor die selfregverdiging van oorlog, ook (Louis) Botha in Suid-Afrika

Maar alle oorlogvoerende volken, tot zelfs Botha in Zuid-Afrika toe, beweren, dat zij een rechtvaardigen oorlog voeren, in het belang van beschaving, vrijheid en vrede. Soms maken zij er zelfs een heiligen oorlog van, van Christus tégen den antichrist, van God tegen den duivel, stellen de vijandenals Hunnen en Vandalen voor, en meenen Gode een welgevallig werk te doen. Allen zijn overtuigd van het rechtvaardige van hun zaak, maken God tot hun partij, en rekenen vast op de overwinning. Geen der volken doet daarin voor het andere onder. Zij werpen alle schuld van zichzelven af en schuiven ie geheel op den vijand; zij zeggen alle, dat zij tot den einde toe den vrede hebben willen handhaven en dat de oorlog hun opgedrongen werd. En van verootmoediging en schuldbelijdenis wordt weinig vernomen. Hetwelk alles te droever stemt, wijl deze oorlog, naar het hun, die van de gepubliceerde bescheiden kennis nemen maar daarmede nog niet in de geheimen zijn ingewijd, toeschijnt, met een weinigje meer vertrouwen en met wat minder overhaasting gemakkelijk had vermeden kunnen worden.

Zoo gaat deze oorlog dus niet om een groot geestelijk of zedelijk goed, maar om belangen, voorrang en macht. En al mag ook van deze de waarde niet worden miskend, verheffend werkt een oorlog, om zulke redenen ondernomen, althans op den buitenstaander niet. De vele pogingen, om hem te rechtvaardigen met edeler motieven, hebben alleen dit verblijdende, dat zij alle uitgaan van de gedachte, dat een oorlog dienstbaar moet zijn aan de gerechtigheid, en dat de publieke consciëntie eene macht is, waarmede gerekend dient te worden. Alverder doen de schrikkelijke ellenden, die deze oorlog veroorzaakt, de vraag opkomen, of de belangen, waarvoor men strijdt, inderdaad zoo ontzettende kosten van goed en bloed waard zijn.”

_________________________________________________

Verdere bronne oor die etiek van oorlog:

Boetnner, L. The Christian Attitude toward War.

Charles, JD (ed.), War, Peace, and Christianity: Questions and Answers from a Just-War Perspective

Christendom en Oorlog: gereformeerde stemmen over het oorlogsvraagstuk.

Clouse, RG (ed.) War: Four Christian Views

Frame, John. The Doctrine of the Christine Life.

Holmes, Arthur F. (ed.) War and Christian Ethics: Classic and contemporary readings on the morality of war.

Morey, Robert A. When is it right to fight: looking at peace, freedom and responsibility.

Van Wyk, JH. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke.

Enige gereformeerde etiek boeke, kyk veral by die verklaring van die 6de gebod sake.

Nog Pro Regno artikels van of oor Bavinck

Posted in bavinck, etiek, gereformeerde etiek, swaardmag, twee ryke leer, wet, wet van God

Posted by: proregno | March 3, 2022

PRO REGNO BOEKE: 3 Maart 2022 – nuwe voorraad & 20% uitverkoping

PRO REGNO BOEKVERKOPE

2 Maart 2022

Pro Regno Boeke nuus

1. Sien hier onder nuwe voorraad boeke wat ingekom het.

2. Al die boeklyste is tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat dit beskadig is of ‘n boek (nuut) is.

3. Ou voorraad boeke is op 20% uitverkoping.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of Courier Guy (minimum bedrag: R100 per pakkie), en verkieslik Courier Guy. Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans/Nederlands, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

ATOOMEEU – in U lig: Eeufees publikasie van IBC vir PU vir CHO, R40-00

Bonhoeffer, D. Midde in die wêreld meditasies, R50-00

BOOYENS, MJ. Laat My lammers wei, R80-00

De Klerk, JJ (red.), Evangelistiek, R40-00

DE KLERK, PJS, Handboek Gewyde Geskiedenis, R50-00

GROSHEIDE, FW (red.), Christelijke Encyclopedia, volledige 6 dele, R300-00 (Nederlandse stel)

KROEZE, JH. Die woorde van die Prediker, R50-00

KROEZE, JH & GROENEWALD, EP, HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT & NT, 2 volumes, R150-00

~~KRUGER, LS, SPOELSTRA, B. ens., Handleiding by die Kerkorde van die GKSA, R70-00~~

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R200-00

TOTIUS, VERSAMELDE WERKE, 11 dele, R500-00

VENTER, FA, Die Koning se Wingerd, R50-00

ENGELS:

Bauman & Hall, David (ed.), God and Politics, R70-00

BRATT, JD. Dutch Calvinism in Modern America, R70-00

BUDGEN, Victor. The Charismatics and the Word of the God, R100-00

BURROUGHS, J. Gospel Worship: the right way to sanctify the Name of God, R150-00

DE JONG, Norman. Education in Truth, R50-00

DE MAR, Gary. The Reduction of Christianity: a biblical response to Dave Hunt, R100-00

DOOYEWEERD, H. In the Twilight of Western Thought, R50-00

DOUGLAS, JD (ed.), Who is Who in Christian History?, R250-00

FABER, J. Essays in Reformed Doctrine. R120-00

FRANCE, RT. Matthew: evangelist and teacher, R120-00

HALL, B. Humanists and Protestants: 1500-1900, R120-00

HANKS, G. 70 Christians changing the world, R70-00

HAMMOND, P. Biblical Principles for Africa, R40-00

HOLMERS, AF. All Truth is God’s Truth, R70-00

HOLLENWEGER, WJ. The Pentacostals, R150-00

HUGHES, F. What do you mean Christian Education?, R50-00

KELLY, MW. The Impulse of Power: Formative Ideas of Western Civilization, R100-00

LADD, George E. The Presence of the Future, R100-00

LOCKERBIE, DB. A Passion for Learning: History of Christian Thought on Education, R150-00

MACARTHUR, John. A Tale of two Sons, R80-00

_____________________ Twelve Ordinary Men: how the Master shaped the disciples, R80-00

_____________________ The Murder of Jesus, R70-00

MACDOWELL, Josh. The New Evidence that demands a verdict: evidence 1 and 2 fully updated in one volume answering questions for Christians in 21st century, R250-00

MCCRIE, Thomas. Story of the Scottish Church, from the Reformation to the Disruption, R250-00

NORTON-TAYLOR, D. God’s Man: An Novel about Calvin, R70-00

POLLOCK, J. Whitefield the evangelist, a biography, R80-00

STONEHOUSE, Ned. J Gresham Machen: a biography, R150-00

WARFIELD, Benjamin. Calvin and Augustine, R150-00

WORRAL, BG. The Making of the Modern Church: Christianity in England since 1800, R70-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

20% AFSLAG OP ALLE BOEKE IN AFDELING B

AFRIKAANS

BARNARD, A.C. Die Erediens, R100-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

~~Ek glo in God: wat Christene bely volgens die Twaalf Artikels (Apostoliese Geloofsbelydenis), R20-00~~

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

[Spesiale aanbieding vir hierdie 5 boeke: R200-00]

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R100-00

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

1933 Afrikaanse Vertaling uitgawe (1939 gedruk), R300-00 (swart hardeband)

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R200-00

~~Dogmatiek, R100-00~~

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

~~Marais, S.J.L. Die genadeverbond, R30-00~~

MACARTHUR, John F. Leef met Integriteit, R70-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

MACARTHUR, John, Die Jesus wat jy nie kan ignoreer nie: ontdek Jesus soos nog nooit vantevore nie, R50-00

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

~~VAN DER LINDE, GPL. Maak julle roeping en verkiesing vas: Preke, R30-00~~

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

J Hermine van Wyk (vertaler), ‘n Afrikaanse Samevattende Vertaling van THE INSTITUTES OF BIBLICAL LAW, 275 A4 bladsye fotostate en ring bind (kontak my direk vir bestellings en prys)

VILJOEN, Dirk. Hoe lief het ek U wet: bybel korrrespondensie kursus oor die Tien Gebooie, R70-00

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

~~______________ Ons Christelike Geloofsbelydenis (Twaalf artikels), R20-00~~

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE (ouer voorraad)

~~ALEXANDER, JA. The Prophecies of Isaiah, 2 volumes in 1, unabridged (een van my top 3 kommentare op Jesaja, 492bl. + 482 bl. ), R350-00~~

ALLIS, OT, The Old Testament: its claims and critics, R350-00

CALVINS’s Calvinism: 1. Eternal Predestination of God & 2. The Secret Providence of God, R200-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

Du Plessis, J. The Evangelization of Pagan Africa: a history of Christian missions to pagan tribes of Central Africa, R70-00

FESKO, J.V., Justification: Understanding the classic reformed doctrine, R220-00 (nuwe boek)

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

OWEN, John. Justification by Faith, R200-00

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

~~DURAND, Jan. Die Einde: Die A-Z van die Bybelse boodskap oor die eindtyd, R150-00~~

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R150-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

GESKIEDENIS BOEKE

J.C. (Kay) De Villiers, Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters: merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog, R120-00

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

Strydom, F.W. Die Swart Verskrikking: die verhaal van Tsjaka en sy Volk van die Hemele, R150-00

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

Van den Bergh, G.N. Die Middeleeue, R100-00

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R700-00]

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R700-00 vir 18 tale boeke]

NEDERLANDSE BOEKE

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SCHUTTE, GJ. Groen van Prinsterer, R30-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00

deur Ds. Dr. Andrew WG Matthews

Posted by: proregno | February 22, 2022

Die Kerk is geweeg, gemeet, en te lig gevind

DIE KERK IS GEWEEG,

GEMEET EN TE LIG GEVIND ^[1]

“Ten spyte van die oorvloed van Bybelse opdragte om ‘nie te vrees nie!’ die kerk het in die geheel nie ‘n sterk gees van moed geopenbaar nie.”

“Sommige van die verstandiges sal struikel. Dit is om hulle te louter, uit te sif en te suiwer tot die eindtyd; want dit sal steeds op die vasgestelde tyd wees.” Daniël 11:35

Die wêreldwye Covid-19-pandemie is die ernstigste toets van ons generasie. Die Christelike kerk behoort spesifiek die rampe van die afgelope agtien maande te beskou as deel van ‘n pynlike beproewing wat God sy kerk toegedien het om haar te suiwer. Aangesien beide individuele Christene en die universele Kerk nooit ‘n volmaakte toestand in hierdie wêreld bereik nie, is ons voortdurend onderworpe aan toetse wat ons tekortkominge blootlê.

Aangesien die kerk gedwing is om op die Covid-krisis te reageer, moes Christenleiers kerklike besluite neem, etiese kwessies navigeer, en hul lidmate raad gee oor hoe hulle gepas moet optree. Ten spyte van hul goeie bedoelings en beste pogings, glo ek dat die druk van Covid-19 ‘n aantal swakhede in ons teologie en ekklesiologie blootgelê het wat herondersoek en hertoewyding vereis. Om Daniël 5:25-28 te parafraseer, ons as kerk is geweeg, gemeet, en gebrekkig bevind.

Ons moet hierdie Covid-ervaring as ons louterende vuur gebruik sodat ons kan ontdek waar ons tekortkominge lê en die nodige veranderinge kan aanbring. In plaas daarvan om ons sondes te regverdig en te ontken, moet ons nederig ons besluite beoordeel, ons mislukkings bely, en ‘n hernieude gehoorsaamheid bely. Ek is ‘n Christelike pastor wat verantwoordelik was vir die pastorale versorging van ‘n kerk gedurende hierdie seisoen.

Ek skryf vanuit ‘n posisie van hartseer oor die kerk se huidige mislukkings en berou oor my vorige mislukkings. Die uiteindelike doel van hierdie skrywe is nie veroordeling nie, maar reformasie. Alhoewel die herkoms van hierdie opstel tydens huis-inperking in ‘n toegeslote Australië is, strek die boodskap daarvan na die breër kerk. Onder sewe rubrieke wil ek ‘n aantal terreine uitlig waarop die kerk getoon het dat dit te kort skiet in sy praktyk en beginsels.

“Toe ons Here en Meester Jesus Christus gesê het: “Bekeer julle!” wou Hy hê dat die hele lewe van gelowiges een van bekering sou wees.”

Jesus Christus het gesê: “Diégene wat Ek liefhet, berispe en tug Ek” (Open. 3:19). Laat ons ‘n gees van nederige bekering omhels terwyl ons ondersoek hoe ons tydens die pandemie gemeet is en hoe ons onsself voortaan moet handhaaf.

Gees van Vrees

Toe Covid-19 vroeg in 2020 toegeslaan het, was die reaksie van regerings, owerhede, en die publiek buitensporige en tasbare vrees. Niemand was seker hoe dodelik die siekte was nie; so as ‘n voorsorgmaatreël het nasies grense gesluit en hul mense ingesluit. Vrees het elke besluit gemotiveer. Om nie bang te wees nie, is inderdaad as ‘n teken van roekeloosheid beskou.

Soos meer data beskikbaar geword het, is vasgestel dat Covid hoofsaaklik dodelik was vir baie bejaardes en ongesonde mense, wat oor die algemeen dieselfde kategorie was. Die gemiddelde ouderdom van Covid-sterfte in Australië vanaf Oktober 2021 is 84 jaar oud^[2]. Die totale sterftesyfer onder ekonomies ontwikkelde lande is ongeveer 2% (Australië: 1,1%; VSA: 1,6%)³.

In ouderdomsgroepe onder 60 jaar oud is die herstelkoers vir Covid in Australië ongeveer 99,9%⁴. Die oorgrote meerderheid mense wat Covid kry, ly aan ligte simptome en herstel. Slegs ‘n klein minderheid van gevalle vereis hospitalisasie of Intensiewe Waakeenheid-sorg^[3]. Ten spyte van hierdie bemoedigende statistieke, was ons samelewing se leiers in staat om effektief ‘n kultuur van vrees te kweek en in stand te hou. Die vlak van paniek in die publiek stem nie ooreen met die dodelikheid van Covid nie.

‘n Mens sou kon verstaan hoe ‘n sekulêre volk sonder hoop en sonder God in hierdie wêreld vatbaar sou wees vir vrees, maar tog het die kerk self in ‘n soortgelyke paniek verval. Ten spyte van die oorvloed van Bybelse opdragte om “nie te vrees nie!”, het die kerk in die geheel nie ‘n sterk gees van moed geopenbaar nie. Dit is te verstane dat kerke wat deur bejaardes bevolk word besonder versigtig sal wees, maar bejaarde gelowiges behoort meer geloof aan die dag te lê as diegene wat minder lewensdae geleef het.

Een gewaardeerde ouderling in my kerk in die vroeë maande van 2020 het vir meer as twee maande nie die grense van sy kleinhoewe verlaat nie en vir ses maande niemand op sy eiendom toegelaat nie. Die basiese gesindheid van Christene behoort vrymoedige vertroue in God te wees te midde van ‘n gevaarlike wêreld. Die Christen weet dat God oor hulle waak, by hulle is, en hulle dra deur die loop van hul reis, sodat hulle nie deur ‘n respiratoriese siekte verlam moet word van vrees nie. Bowenal behoort ‘n Christen geen vrees vir die dood te hê nie. Bybelse getuienis en empiriese bewyse het getoon dat die onvermydelike einde van die hele mensdom die dood is, dus na ons “sewentig of op grond van krag tagtig” lewensjare (Ps. 90:10 ) verwag ons om na die stof terug te keer.

Christene moet dus ‘n wysheid en versekering toon in die aangesig van die vooruitsig op die dood. ‘n Wesenlike grondwaarheid van die geloof is dat ‘n mens in Christus die ewige lewe het en dat die volgende wêreld – nie hierdie een nie – ons ware tuiste is. Hierdie vrees vir die dood wat in die kerk voorkom, ondermyn die kernwaarheid van die evangelie wat is “om te lewe is Christus en om te sterwe is wins” (Fil. 1:21). Wat sê dit van ons leerstellings en prediking as ons mense aan hierdie lewe vashou en ‘n swak versekering van hul ewige verlossing het? Die leraars van die kerk moet die Christelike bevestigings van die kortheid van tydelike lewe, die realiteit van oordeel en die hoop en sekerheid van die ewige lewe in Christus versterk.

Benewens die siekte self, is die vrees vir mense hoogty in die kerk. Een van die argumente vir volle nakoming van die sluiting van openbare aanbidding was dat die breër publiek ‘n vergaderde kerk as ‘n bedreiging vir sy veiligheid sou beskou. Ons openbare getuie of getuienis het ‘n oorheersende bekommernis in ons beraadslagings geword. Kerkleiers was ook bang vir hul eie gemeente se menings oor Covid-nakoming. Die uiteenlopende perspektiewe oor die behoorlike Covid-reaksie het die vrede en eenheid van die kerk bedreig. Nie net predikante en ouderlinge nie, maar ook gemeentelede het bekommerd geraak oor wat ander lidmate oor hul eie vlak van persoonlike inskiklikheid sal dink. Christene moet dan subtiel vasstel hoe streng of vry ander Christene is in hul nakoming van gesondheidsmaatreëls om verhoudings te herstel. Die regering se sosiale-afstand-voorskrifte het in ons gedagtes gestol dat sosiale interaksie met mense ons in gevaar stel.

Covid-positiewe mense het die nuwe melaatses geword— “Onrein! Onrein!” En nou word almal wat nie ingeënt is nie gesien as ‘n de facto Covid-draer. Hoe kan ons as ‘n kerk gemeenskap hê wanneer elke individu as ‘n bedreiging vir jou lewe gesien word? Vrees het die bande van Christelike gemeenskap verbreek.

Gesondheid Afgodery

Die kwessie van openbare gesondheid was van kardinale belang deur die hele pandemie. Die kerk het die wêreld se beginsel aanvaar dat om aan die lewe te bly die summum bonum(hoogste ideaal) van die lewe is. Christelike teologie het egter nog altyd aangevoer dat die ewige lewe voorkeur geniet bo die tydelike lewe. Toe Jesus deur Satan versoek is om klippe in brood te verander, het Hy geantwoord dat om volgens

God se Woord te lewe belangriker was as om “van brood alleen te lewe” (Lukas 4:4). Gehoorsaamheid aan God is belangriker as om aan die lewe te bly. Die geestelike troef die fisiese. Die regering se beperkings op openbare aanbidding prioritiseer egter menslike veiligheid bo alle ander oorwegings. Om nie bymekaar te kom, te sing of aan sakramente te deel nie, word geregverdig deur die behoefte om fisiese lewe te bewaar.

Die kerk het saamgestem met die staat se perspektief deur sy bereidwilligheid om die gewone genademiddele opsy te sit sodat daar geen potensiële bedreiging vir die lewe van ‘n gemeente is nie. Ons, predikante, moet heroorweeg hoe belangrik die behoud van menslike lewe binne die hele verloop van Christelike dissipelskap is. Die getuienis van Christene wat hul kruis opneem (Matt. 16:24), getrou is tot die dood toe (Open. 2:10), en God se liefde meer werd ag as die lewe (Ps. 63:3) staan in skrille kontras met die wêreld wat demonies verslaaf is deur sy vrees vir die dood (Heb. 2:14-15).

Baie ontstellend is dat die openbare gesondheidswette van die regering ‘n almagtige instrument geword het wat die regering gebruik het om enige gewone reg of prerogatief in die samelewing te verdring. Ons samelewing word deur ‘n leër van “-oloë” regeer. Onder die lasbrief van openbare gesondheid kon die regering internasionale reise sluit, die samelewing insluit, gesinne skei, openbare vergaderings en protes beperk, aanbidding sluit, en besighede en skole toemaak.

Aangesien die samelewing in die algemeen Covid vrees en openbare gesondheid bevoorreg het, het die bevolking die regering toegelaat om volledige beheer oor hul lewens te neem. Die gesondheidswette is soos ‘n reuse Trojaanse perd wat ons in ons stad verwelkom het. As ‘n kommunistiese of progressiewe regering ‘n direkte aanval teen die Christelike gemeente sou maak, sou die kerk ongetwyfeld terugveg. As die regering ons kerke sou sluit weens ideologie, sou ons in die openbaar weerstand bied—of ondergronds gaan.

Tog, wanneer die regering ons kerke sluit weens gesondheidswette, onderwerp ons sonder twyfel. Alhoewel die motiewe anders kan wees, is die einde dieselfde.

Die kerk moet oorweeg hoe ons ‘n gevaarlike presedent daargestel het dat openbare gesondheidswette gereeld gebruik kan word om kerkbyeenkomste en praktyke te beperk en op te skort. Is openbare gesondheid ‘n regverdige gronde waardeur die staat absolute beheer oor die sake van die kerk kan uitoefen?

Nadat ‘n presedent op fisiese gesondheidsgronde gevestig is, kan die staat maklik oorgaan na verdere beheer van leerstellige kwessies op grond van geestesgesondheid. Kerkleierskap moet die grense van gesondheidsbeperkings op kerkpraktyke vasstel en ook standaarde waarvolgens die regering sy beperkings moet regverdig.

Onderwerp aan Caesar

Onder die regering se gesondheidswette het die kerk gevoel dat dit geen ander keuse gehad het as om te gehoorsaam nie. Beide die Bybel (vlg. Rom. 13:1-7, Tit. 3:1, 1 Pet 2:13-15) en ons belydenisskrifte (vlg. Westminster Confession of Faith, Hoofstuk 23:“Of the Civil Magistrate”) onderskryf die plig van die kerk om te onderwerp aan menslike heersers, dit wil sê “die burgerlike owerheid”. Die verpligting om “aan die keiser te gee wat die keiser toekom” (Luk. 20:25) is al twee millennia lank ’n kenmerk van Christelike burgerskap.

Die hedendaagse kerk erken dat die staat ‘n regmatige belang het om sy burgers te beskerm, daarom het dit die staat se betrokkenheid by kerklike aangeleenthede ondersteun soos dit verband hou met kinderbeskerming, bouregulasies en belasting- en rekeningkundige wetgewing. Sedert die regering beperkings ingestel het op grond van openbare gesondheid en nie ideologie nie, het die kerk agteroor gebuig om sy steun te toon vir maatreëls wat die publieke belang bevorder.

In die aanvanklike stadiums van die virus het kerkleiers die deure gesluit, aangesien hulle bang was vir die onbekende gevare van hierdie Covid en verwag het dat die opskorting van dienste net ‘n paar weke sou duur. In goeie trou het die kerk daarop gemik om te demonstreer dat sy pligsgetroue nakoming die staat se doelwit van openbare welsyn aangehelp het.

Die kerk se nakoming van die gesondheidsregulasies gaan egter nie bloot oor vrywillige nakoming nie, maar oor gesaghebbende onderwerping. Alhoewel regeringsleiers dalk sag gepraat het, dra hulle steeds ‘n groot stok. Aan die einde van die dag word van die kerk verwag om te onderwerp, ongeag sy standpunte. Die kerk kan ‘n fasade van vrywillige nakoming voorhou, maar sy leiers weet dat hulle nie ‘n keuse het nie – ten minste nie sonder ‘n koste nie.

Die nie-nakoming van gesondheidswette hou geweldige strawwe in, soos stewige boetes vir die primêre belanghebbendes in die kerk, persoonlike wetlike aanspreeklikheid teenoor leiers as ‘n persoon aan Covid sterf, en moontlik kriminele vervolging vir onwettige vergadering. Nie baie ouderlinge en predikante, ongeag hul oortuigings, is in staat om die enorme druk te weerstaan wat van die regering, kerklike owerhede, die publieke opinie, en van binne die gemeente self af kom nie.

As ‘n leraar ‘n prinsipiële standpunt sou inneem en openbare gesondheidswette sou verontagsaam, sou die mees waarskynlike uitkoms vir hom ‘n aanklag van ampsverydeling en weerspannigheid by die kerkraad en meerdere vergaderings wees, tesame met ‘n verlies aan inkomste, behuising en bedieningstoekoms. Die handhawing van opregte beginselgronde dra ‘n aansienlike koste.

Die kerk moet nog die grense, beperkings en duur van die staat se nuutgevonde gesondheidsowerheid bepaal. Soveel as wat die kerk die reg van die burgerlike owerheid bevestig om sy sake binne sy verantwoordelikheidsfeer te bereg, voer dit ook aan dat owerheidsgesag nie absoluut is nie. Die staat se edikte het etiese en kerklike perke. Burgers, veral Christen-burgers, is onder geen verpligting om te voldoen aan regeringswette wat God se morele wet oortree nie.

Die tweede helfte van Christus se bevel— “[gee] aan God die dinge wat God toekom”—is steeds ewigdurend bindend op die kerk. Die burgerlike owerheid het geen absolute gesag oor interne kerklike sake nie, veral die leer wat verkondig moet word en hoe die erediens bedryf moet word. Met betrekking tot laasgenoemde, wat reeds in Covidgesondheidswette plaasgevind het: geen samekoms, geen sang, geen sakramente.

As ons die uitgangspunt aanvaar dat die regering, selfs met ‘n gesondheidslasbrief, nie onbeperkte gesag oor die sake van die kerk het nie (Handelinge 4:19), waar sal die kerk die streep trek? My vrou het ‘n gesprek gehad met ‘n moderator van ‘n staatsvergadering wat vir haar gesê het dat daar geen konsensus onder ministers is waar die spreekwoordelike “rooi lyn” lê nie.

Vir sommige is dit die staat se regulasies oor kerkaanbidding; vir ander is dit die mandate wat oningeënte kerkbywoning verbied. Ander hou hul poeier droog totdat die staat ons onaantasbare teologiese verpligtinge bedreig—wat binnekort van die progressiewe ideologiese beweging verwag word.

Die kerk se gehoorsaamheid aan die regering het uitgebrei tot die verwagting van onwrikbare openbare steun vir hul beleid. Die “Eer die koning” (1 Pet 2:17) bevel blyk te beteken dat kerkleiers op geen manier die regering se gesondheidsbeleid in die openbaar moet kritiseer nie. Wat Covid-beleid betref, blyk dit dat die kerk nie net moet onderwerp nie, maar dit glimlaggend moet doen.

Die amptelike kerkleierskap het geen openlike verbod teen regeringskritiek gemaak nie, maar ‘n mens kan voel dat ‘n kultuur bestaan wat frons oor openbare retoriese uitdagings aan regeringsbeleid. In my eie kerk het my leierskap van my verwag om die aanbiddingsbeperkings aan die gemeente te verduidelik, maar het my gekant dat ek in die openbaar my afkeur daaroor uitgespreek het. Is dit nie toelaatbaar dat ‘n persoon hom aan ‘n wet kan onderwerp en nie daarmee saamstem nie?

In daardie trant is daar ‘n persepsie onder sommige van die leke dat kerkleiers min weerstand bied teen die regering se gesondheidsbeperkings. Hoeveel weerstand is daar teen die regering gegee oor die kerk wat as ‘n “nie-noodsaaklike diens” aangewys word? Die “seuns van die lig” kan ‘n paar slim lesse by die “seuns van hierdie wêreld” leer (Lukas 16:8). Onseker politici keer soms terug in die aangesig van vasberade weerstand.

Die kerk se onwrikbare ondersteuning van die regering is gegrond op die oortuiging dat die regering se gesonde wysheid en goeie karakter onaantasbaar is soos dit betrekking het op Covid-beleid. Die gesondheidsadviseurs is kundiges op die gebied van wetenskap en medisyne, so ons het nie die bevoegdheid om hul oordeel te bevraagteken nie. Ons is herhaaldelik verseker dat regeringsministers en gesondheidsowerhede deur opregte liefde en goeie motiewe gedryf word.

Die publiek se veiligheid, nie ‘n begeerte om die kerk te ondermyn nie, is die motief agter al hul beleid. Die bevraagtekening van motiewe is altyd ‘n gevaarlike saak. Ons neem aan dat die kerk nie geteiken is nie, want die reëls van die openbare vergadering geld ewe veel vir alle tipe organisasies. Miskien sal net die mees siniese samesweringsteoretikus dit waag om die motiewe agter Covid-beleid te bevraagteken.

Ek vra die vraag: gegewe die afwaartse etiese trajek van ons regering se beleid op die gebied van aborsie, genadedood, homoseksuele huwelike, transgenderisme, prostitusie, bekeringsterapie/teologie en godsdienstige laster; hoe is dit steeds moontlik dat ons aanvaar dat ons regering inherent gunstig is vir die evangeliese kerk ? Is dit nie veelseggend dat daar tydens die Covid-sluiting in Nieu-Seeland en Australië beduidende wetgewing oor genadedood en aborsie deurgedruk is nie, maar tog het ‘n wetsontwerp op godsdiensvryheid in die Australiese parlement tot stilstand gekom weens die pandemie.

Die grootste absurditeit van alles is dat Covid-beperkings uitgereik is om die lewe van die mees kwesbares, siekes en bejaardes te bewaar, maar regerings het genadedoodwetsontwerpe aanvaar om siekes en bejaardes dood te maak.

Dit is tyd om ons naïwiteit af te skud en ‘n houding van twyfelagtige en waaksame pessimisme jeens die regering aan te neem. Sonder om die Bybelse etiek van eer en onderwerping aan die regering te ontken, moet die kerk erken dat sodra godvresende regerings onderdrukkend optree op maniere wat nadelig is vir die bloei van die kerk. Die kerk behoort nie vriendelik te onderwerp aan elke edik van die staat soos dit op die kerk toegepas word nie, maar die karakter van elke regulasie kragtig in die lig van God se wet te ondersoek.

Dit is tyd dat kerkleierskap grense van regeringsinbreuk in kerklike bedrywighede vasstel, om te definieer watter gebiede toelaatbaar is en watter gebiede heilig is. Net soos God in die see ingeperk het, moet die kerk die krag hê om vir die staat te sê: “Tot hiertoe sal jy kom en nie verder nie.” (Job 38:11).

Etiese verwarring

’n Refrein wat deur ons regeringsleiers aan ons gepreek word, is dat ons “die regte ding moet doen”. Dit is ironies dat ons leiers in ‘n era wat morele absolutisme verwerp en morele subjektiwiteit voorstaan, so ‘n banale frase sal gebruik om die toepassing van hul eie reëls toe te bevorder. Wat presies is “die regte ding”? Die pandemie het ‘n morele Pandora-boks oopgemaak wat ons samelewing en die kerk sukkel om toe te maak. Die pad van die minste weerstand is om alles wat die regering bepaal as “die regte ding” te handhaaf.

Die Vyfde Gebod, Romeine 13, ons belydenisskrifte en ons gewete maak dit die standaardgedrag. Maar aangesien ons weet dat menslike wette nooit absoluut is nie en ondergeskik is aan God se morele gebooie, moet ons steeds onderskei of ‘n regeringswet te ver gegaan het.

‘n Oortuigende saak kan gemaak word dat streng, uitgerekte inperkings die sesde gebod oortree om die lewe en welstand van mense te handhaaf. Die wydverspreide trauma van toenemende geestesgesondheid, verwoeste lewensbestaan, vertraagde onderwys, uitgestelde gesondheidsorg en toenemende selfmoorde moet in ons berekening van die uiteindelike “regte ding” vir ons samelewing ingereken word.

Die ontelbare, verwarrende en voortdurend veranderende gesondheidsadvies en -beperkings skep verder ‘n swaar gewig van menslike tradisie wat die gewete van mense bind. Jy kan dit “Covid-moraliteit” noem. Die noodsaaklike morele imperatief onderliggend aan alle Covid-beleid behoort te wees om nie ‘n ander persoon met Covid te besmet nie. Nou verskuif die fokus na die detail van die nakoming van gesondheidsreëls. Die regering het ‘n moeras van gesondheidswettisisme gegenereer: masker-dra, sosiale afstand, sosiale isolasie, noukeurige skoonmaak en entstof-dwang.

Ons gewetens is nie belas met die fundamentele kwessie van “Besmet ek iemand anders nie?” maar met bykomende vrae soos: “Sal ek in die moeilikheid kom omdat my wandeling in die park ontspanning is en nie werklike oefening nie?” of “Is dit verkeerd dat ek my vriend wie se kind pas dood is by die huis besoek?” Soos met alle wettisisme, verduister menslike reëls God se wette en verloor ons die oorspronklike morele imperatief uit die oog.

Onlangs het die bestaan van inenting-mandate ‘n ander etiese dilemma laat ontstaan. Die gebruik van entstowwe is wyd gevestig as ‘n noodsaaklike openbare gesondheidsbeleid en die meeste mense word op ‘n jong ouderdom ingeënt. Meer lastig is die kwessie van entstof-dwang. Sedert die Tweede Wêreldoorlog het menseregtewetgewing die reg van “liggaamlike integriteit” gehandhaaf.

Geen regering behoort ‘n entstof op hul burgerskap af te dwing nie, al is dit in die individu en die groep se beste belang. Die regering kan beweer dat hulle nie “dwang” toepas nie, maar bloot “motivering” toepas in hul Covid-entstof-dryf; die gebruik van diens-/inkomstebeëindiging en maatskaplike uitsluiting as aansporings styg egter beslis tot die vlak van entstof-dwang.

Inenting-mandate word in sommige gemeenskappe op die kerk toegepas, so die kerk staar ‘n morele dilemma in haar nakoming in die gesig. Die afdwinging van inenting-mandate handhaaf burgerlike gehoorsaamheid, op die morele gronde van “beskerming van die kwesbares”, maar dit skend die kernwaardes van nie-partydigheid, evangelie-inklusiwiteit en die eenheid van die kerk. Selfs al duur inenting-mandate net ‘n paar weke, sal die kerk steeds van haar beginsels oortree het.

Nakoming van regeringsvoorskrifte is nie die finale bepaler van Bybelse geregtigheid nie. Die etiese verwarring wat hoogty vier in die kerk openbaar die tekortkoming van ons begrip van Bybelse etiek. Dit sou die kerk goed dien om God se morele wet uit die Ou Testament te bestudeer en hoe Jesus en die apostels die toepassing daarvan in die Christelike lewe geleer het.

Die Westminster Korter en Groter Kategismusse is nuttige hulpmiddels om God se morele wette as ‘n reël vir Christelike lewe te verduidelik en toe te pas. Die gewete van Christene het bevryding nodig van die web van gesondheidswettisisme wat hulle belas en bind.

Verwronge Ekklesiologie

Covid het die kerk se swakheid in haar ekklesiologie (die leer van die kerk) blootgelê. Vir ‘n geruime tyd, in die algehele omvang van die Christelike leer, is ekklesiologie tot tweedevlak-status gedegradeer. Hoe ons die kerkreg, sakramente en aanbidding beskou het, was minder belangrik as die leerstellings van God, die Skrif, die persoon en werk van Christus en soteriologie. Die pandemie raak nie enige van daardie leerstellings nie, maar dit beïnvloed wel hoe ons ons kerke regeer.

Die regering se vermoë om elke vermeende onaantasbare praktyk van die kerk aan die kaak te stel, is verstommend. Deur die gesondheidslasbrief te gebruik, kon die staat die openbare byeenkoms van die kerk vir Sabbatsaanbidding, die gemeenskap van die heiliges in privaat byeenkomste, gemeentesang in die kerk en die bediening van die sakramente van die nagmaal en die doop opskort. Daardie elemente van kerklike werking wat voorheen onder beheer van kerklike gesag erken is, is aan die beheer van burgerlike owerhede verbeur.

Wanneer ons die burgerlike regering die mag toelaat om die basiese funksionering van ons kerke te beheer, word ons fundamentele belydenis dat Jesus Christus die enigste Hoof van die kerk is, onder skoot.

Dat die staat die de facto hoof van die kerk is, is duidelik uit hoe die standaard besluitnemingsprosesse van die kerk sonder enige beswaar laat vaar is. Kerklike besluitneming is tipies ‘n stadige, omslagtige proses wat verskeie lae kerkvergaderings behels. Maar toe Covid toegeslaan het, is alle kerkdienste vir ‘n onbepaalde tyd opgeskort bloot deur regeringsbevel.

Geen noodvergaderings is byeengeroep om te bespreek en besluite te neem oor ‘n behoorlike kerklike reaksie nie. Toe sang- en sakrament-verbod uitgevaardig is, het daar eweneens geen debat op enige kerklike vlak plaasgevind nie. Daar is eenvoudig aanvaar dat watter reëls die regering ook al uitgevaardig het die kerk sou volg. Ons het geweet wie die kitaar slaan. Dit is nou eers agtien maande in die pandemie in dat die Presbiteriaanse Kerk van Australië se Algemene Vergadering byeengeroep is om die toepaslikheid van inenting-mandate vir kerkbywoning te bespreek. Ironies genoeg is die kerk onaangeraak as die staat almal uitsluit, maar verskrik as die staat iemand uitsluit .

In hierdie noodtoestand het die kerk ook sy eie interne besluitnemingsproses gewysig. Binne ‘n Presbiteriale-stelsel word besluite op drie kerklike vlakke geneem: kerkraad, ring, algemene vergadering. Groot besluite is egter tydens Covid geïmplementeer vanaf ‘n bo-na-onder administratiewe vlak wat op alle vlakke van die kerk van toepassing was.

Byvoorbeeld, binne die Presbiteriaanse Kerk in Nieu-Suid-Wallis, Australië, is al die staatsgesondheidsbeperkings en verduidelikings deur die administratiewe kantore aan die kerke oorgedra. Waaroor die administrateur ons ook al in kennis gestel het, is as bindend beskou aangesien dit die veronderstelde krag van siviele reg gedra het. ‘n Groot verandering het plaasgevind in ons sakramentele praktyk deur virtuele nagmaal toe te laat.

Voor 2020, waag ek, dat geen Gereformeerde en Presbiteriaanse denominasie in die wêreld aanlyn deelname aan nagmaal met lidmate by die huis sou toelaat wat die elemente aan hulself bedien nie. As so ‘n verandering in die nagmaal se administrasie oorweeg word, sou dit die goedkeuring van die nasionale Algemene Vergadering tesame met studiestukke, voltallige stemming en dan die bekragtiging van die resultate die volgende jaar in die ringe vereis het.

Tog is virtuele nagmaal in 2020 op administratiewe vlak afgeteken bloot deur een teoloog wat sy aanbeveling van die praktyk gegee het in ‘n referaat wat per e-pos aan die kerke gestuur is. Hier ter sprake is nie of die kerk virtuele nagmaal moet toelaat of nie, maar dat al die normale ekklesiologiese bestuursprosesse tydens Covid weggegooi is. Dit is deur administratiewe dekreet besluit. Dit was asof die noodmagte van die staat hulle op die noodmagte van die kerkhiërargie beroep. Dit wys hoe broos ons kerkreg is wanneer dit tydens ‘n krisistyd op die proef gestel word.

Kerklike besluitneming is ook gedryf deur bestraffende en pragmatiese bekommernisse in plaas van beginsels. Wat is die hoofdrywer agter die kerk se onderwerping aan gesondheidsbevele? Was dit die beginsels van onderwerping aan die regering en die behoud van lewe, of was dit die vrees vir die regering se strawwe? Laasgenoemde waag ek. Mense word makliker deur strawwe gemotiveer as deur beginsels.

In my eie kerk het ouderlinge teen gemeentesang geargumenteer uitsluitlik op grond van die potensiële finansiële boetes wat teen leierskap gehef word as ons die gesondheidsbevel oortree. By ‘n staatsinligtingsvergadering het ‘n kerkleier aangevoer dat die nie-afdwinging van inenting-mandate duur finansiële, wetlike en potensiële kriminele gevolge meebring. Bangmaaktaktieke is effektief.

Pragmatisme is duidelik wanneer die kompromie van normale kerkpraktyke geregverdig word op grond van die kort duur daarvan – “Dit sal net ‘n rukkie duur.” Aanvanklik het die kerk al die aanbiddingsbeperkings aanvaar omdat ons gedink het dit sou net ‘n paar weke duur. Byna twee jaar na die pandemie is baie kerke nog op dieselfde plek. Laat ons onthou dat koning Darius se bevel om gebed te verbied slegs vir dertig dae was (Dan. 6:7), maar Daniël het die volgende dag gebid.

Die kerk tree pragmaties op wanneer hy opsies kies, want dit voel asof hy geen keuse het nie. Aanlyn-stromingsdienste, opgeneemde dienste, virtuele nagmaal is uitgevoer as ‘n plaasvervanger vir versamelde aanbidding sodat ons ‘n kopie van ‘n ware aanbiddingservaring kan verskaf. Ons het gedink: “Ons moet iets doen!”

In ‘n krisis moet die kerk stilstaan en oorweeg hoe en hoekom dit besluite neem. Watter leerstellings is op die spel? Is daar enige slegte presedente wat gevestig word of beginsels wat oortree word omdat die kerk inderhaas “iets moes doen”. Die veiligste manier van aksie is om óf niks te doen nie óf, soos Daniël, “te doen soos hy voorheen gedoen het” (Dan. 6:10).

Die Covid-pandemie het ‘n seisoen van noodtoestand-staatsgesag oor ons samelewing ingelui wat ons voorheen as ondenkbaar beskou het. Die hoeveelheid beheer wat oor elke gebied van die samelewing en veral die kerk uitgeoefen is, is ongekend oor die afgelope eeu. Die kerk het eenvoudig nie die meganismes in plek gehad om te kan reageer op die vinnige uitoefening van staatsbeheer oor kerksake nie. Dit sal nou ‘n goeie tyd wees vir die kerk om te oorweeg om sy eie nood-protokol te skep wanneer hulle gekonfronteer word met die uiterste gevare soos pandemies, oorlog, natuurrampe of dreigende wetgewers.

Net soos wat regerings vinnig moet reageer in tye van krisis, moet die kerk vinnig reageer deur middel van sy kerklike vlakke. Sonder om behoorlike beleid te laat vaar, moet vinnige reaksiemaatreëls geïmplementeer word, soos die sameroeping van gemeentes, definiëring van korttermyn maatreëls, en om moontlike bedreigings tot die gesondheid en regte praktyk van die kerk te identifiseer.

Verdraaide aanbidding

Miskien is die mees ontstellende kerklike swakheid wat Covid aan die kaak gestel het, hoe maklik ons ons toewyding aan die ware aanbidding van die Here laat vaar het. Die reformatoriese stroom van kerke het nog altyd die ortodokse en gereguleerde aanbidding van God in ooreenstemming met die Skrif geprioritiseer.

Die Tien Gebooie lei met vier gebooie oor hoe om God korrek te aanbid, en al God se verlossingshandelinge is uiteindelik bedoel sodat God deur die verlostes verheerlik word. Tydens die pandemie het die tweede tafel van die wet (“naasteliefde”) egter voorrang geniet bo die eerste tafel van die wet (“liefde vir die Here”). Meer spesifiek, die onderhouding van die Vyfde Gebod (eer gesag) en die Sesde Gebod (bewaar lewe) het die eerste vier gebooie vervang. Die aanbidding van God het ‘n agterste sitplek ingeneem teenoor die veiligheid van mense.

Die kerk het hul gereelde aanbiddingspraktyke verdraai om die regering se gesondheidsbevele te akkommodeer. Gelowiges het nog altyd in die openbaar vergader om die Here te aanbid, benewens hulle private toewyding. Toe die regering “plekke van aanbidding” gesluit het, het die kerk gedraai deur private byeenkomste in wese dieselfde as openbare byeenkomste te verklaar. Aangesien mense by die huis gekyk het, kon ons sê dat ons steeds ons eredienste onderhou het. Ons moet die integriteit hê om te erken, ontologies gesproke, is aanlyn dienste nie eintlik kerkdienste nie.

Pastors mag al die elemente van ‘n erediens in ‘n leë gebou verrig om van ver af te besigtig, maar hulle het nie ‘n openbare vergadering van aanbidding geskep nie. Net so, as ‘n mens deur die volledige liturgie van Johannes Calvyn se Geneefse kerkdiens sou lees, die psalms gesing het, en die teks van sy preek gelees het, sou dit opbouend wees, maar dit sou gek wees om te beweer dat ‘n mens dan aan ‘n Calvyn-erediens deelgeneem het.

Die regulerende beginsel van aanbidding leer dat in ‘n openbare erediens sang, saam met die lees van die Skrif, gebed en die verkondiging van die Woord die primêre elemente is wat ‘n erediens uitmaak. (Sien WCF 21:3,5) Tog het die kerk die regering toegelaat om gemeentesang op die flouste gronde uit te sluit. Is ‘n erediens wat God se volk verbied om God in sang te loof en te dank, werklik ‘n erediens? Is God tevrede met so ‘n offer? Ek het ‘n ouderling gehad wat redeneer dat solank jy “in jou hart sing” is dit dieselfde ding, en “dit sal nie mense seermaak as hulle vir ‘n rukkie nie sing nie.”

Ek skat die klippe buite die kerk het in hul plek gesing. Dit is ‘n teken van die kerk se geestelike agteruitgang wanneer kerkleiers die verlies van lofprysing van God in sang nie as ‘n ernstige saak beskou nie. Die kerk moet hierdie konfronterende vraag beantwoord: As die staat gemeentesang verbied, is dit sonde om in die kerk te sing — of is dit sonde om nie te sing nie? Om te sing onteer die staat, om nie te sing nie onteer God. So, wie moet ons eer? Die gewete van Christene het ‘n antwoord nodig.

Alhoewel dit nie in elke Sondagdiens vereis word nie, moet die bediening van die sakramente van die doop en die nagmaal ook onderhou word. Die regering se gesondheidsbevele rakende sosiale afstand het beide sakramente effektief gekanselleer. Tensy ‘n Presbiteriaanse predikant ‘n watergeweer gebruik, is daar geen manier om ‘n persoon te doop en die sosiale afstandsregulasies te gehoorsaam nie.

As die Ethiopiese eunug vandag die vraag sou vra: “Wat verhinder my om gedoop te word?” (Handelinge 8:36). Sou ons moes antwoord: “Die regering se gesondheidsbevele.” (Vir die rekord, ek het verlede jaar riglyne vir sosiale afstand geïgnoreer en ‘n volwasse bekeerling gedoop deur hom te besprinkel). In reaksie op die staat se Nagmaal-beperkings het sommige kerke die praktyk van virtuele nagmaal aangeneem. Virtuele nagmaal is ‘n teenstrydigheid.

Fisiese teenwoordigheid en eenheid is intrinsiek in die simboliek van die gebruik van een beker en een brood wat geëet word deur een liggaam mense wat saam verenig is.

Ons ekklesiologie moet prioriteit gee aan die Here se mandaat dat God reg en voortdurend met vrees en bewing aanbid moet word. Ons sorgelose toepassing en wysiging van ons aanbiddingsverpligtinge openbaar watter min waarde die kerk aan die ware aanbidding van God heg. As verlossing deur God se heerlikheid gedryf word, en as “die mens se hoofdoel is om God te verheerlik en hom vir ewig te geniet,” (WCF V1), waarom sien ons dit as ‘n ligte ding om ons aanbiddingsverpligtinge te laat vaar?

Die offer van “vreemde vuur” (Lev. 10:1) of “afskuwelike aanbidding” (Eseg. 8 ; Dan 11) het die swaarste strawwe gedra. Ou-Testamentiese priesters het hul lewens verloor toe hulle betrokke was by perverse aanbidding.

Die HERE het sy huis verwoes nadat sy volk dit verontreinig het. Jesus se dreigement aan die kerke oor “jou kandelaar verloor” duur vir ewig voort (Open. 2:5). In plaas daarvan om menslike veiligheid en regeringsbevel te bevoorreg, moet ons oorweeg watter aanbidding die “groot Koning” (Mal 1:14) en ” die heerser van konings op aarde ” (Open. 1:5) van sy verloste mense vereis.

Dit sal die kerk goed dien as sy haarself heropvoed oor die wesenlike beginsels van aanbidding soos geleer in die eerste vier gebooie en ons belydenisskrifte. Ten slotte moet ons ons weer verbind tot openbare byeenkoms op die Sabbat vir alle mense met uitbundige sang, en die regte bediening van die sakramente, en besluit om nie hierdie gereelde praktyke te laat vaar in die geval van ‘n ander krisis in die toekoms nie.

God onteer

Die kerk het nie daarin geslaag om God se rol in die Covid-19-pandemie akkuraat te interpreteer nie. Aangesien die interpretasie van voorsienigheid ‘n inherent feilbare taak is, het ons dikwels onkunde oor die gedagtes van God gepleit of die soewereiniteit van God oor die pandemie banaal bevestig. Albei is veilige boodskappe, maar is onbehulpsame verduidelikings vir God se kinders.

Om te beweer dat voorsienigheid ondeurgrondelik is en dat God transendent is, is vreeslik soortgelyk aan deïsme, dat God op een of ander manier ver is en nie betrokke is by wat in hierdie pandemie plaasvind nie. ’n Onvolwasse begrip van voorsienigheid is van mening dat God die eer kry vir die goeie dinge, maar is vrygespreek van die skuld vir die slegte dinge. ‘n Volwasse verstaan bevestig egter onbeskaamd dat God die soewereine bepaler van al die goeie en kwaad in die wêreld is. “Is dit nie uit die mond van die Allerhoogste wat sleg en goed kom nie?” (Klaagl. 3:38, Job 2:10, Amos 3:5). Die kerk moet God se hand in hierdie rampe bevestig en dan uitvind watter lesse ons kan trek en wat ons reaksie moet wees.

Die kerk was veral onwillig om die pandemie te interpreteer as ‘n wekroep of oordeel teen die kerk en die wêreld. In die Skrif was dit gewoonlik ‘n aanduiding van geestelike verbuiging wanneer God se huis woes gemaak of sy volk onderdruk is. Jesus het sy tydgenote tereggewys dat hulle die weer kon lees, maar “nie die tekens van die tye kon uitlê nie” (Matt. 16:3).

Die kerk het die ongekende, wêreldwye sluiting van openbare eredienste en die opskorting van sang en sakramente vir ‘n lang tydperk beleef, maar tog het ons die moontlikheid van die hand gewys dat God nie tevrede is met ons nie. Aangesien “oordeel begin by die huis van God” (1 Pet. 4:17), is die hedendaagse kerk se onwilligheid om goddelike oordeel agter hierdie beproewings te oordink onverklaarbaar en gevaarlik.

Sommige redeneer dalk dat siekte deel is van die standaard ontberings van ‘n gevalle wêreld en hierdie beproewings is nie nuut nie. Of ons teologiese en etiese verpligtinge is onberispelik so die Here is beslis tevrede met ons getrouheid. Sulke denke kan verklaar waarom daar min oproepe was vir selfondersoek, bekering en hertoewyding aan die Here te midde van Covid. Wees versigtig, geestelike selfbevrediging is ‘n verraderlike pad om te bewandel. Dit sal die kerk baie beter dien om ‘n somber seisoen van nadenke te hê om haar weë te oorweeg en haar paaie reguit te maak.

Die kerk se pandemie-reaksie het ons trae vertroue op God se verbond-sorg vir ons blootgelê. Miskien verwag ons nie van God om die korona-virus buitengewoon uit ons ervaring te verwyder nie. Of ons het geredeneer dat as God die skade van Covid gaan versag, Hy beperk is tot die gewone middele van openbare beleid en mediese behandeling. Alhoewel ons steeds bevestig dat God almagtig is, het ons lae verwagtinge God effektief impotent gemaak.

Die bevele om geen moeilikheid of vervolging in hierdie wêreld te vrees nie, is gebaseer op God se spesiale beloftes van sorg vir sy uitverkore kinders. Vermaan predikante Christene in ons dag met vrymoedigheid om God se beloftes van beskerming teen pes en vervolging te aanvaar (Ps. 91:3-10)? Nee, in plaas daarvan neem ons die versigtige benadering in en kom rasioneel tot die gevolgtrekking dat ‘n gelowige net so onderworpe is aan enige rampspoed van hierdie wêreld as ‘n nie-gelowige, en maak daardeur die beloftes van beskerming af as vermetele dwaasheid.

As ons God se spesiale voorsienigheid vir sy kinders afslag, is dit geen wonder dat kerklidmate min of meer ononderskeibaar is van nie-gelowiges in hul vrees vir Covid.

As deel van ons hertoewyding aan God, moet die kerk die geseënde soewereiniteit van God herbevestig en vir die Here pleit om ons van hierdie nood te verlos. Die feit dat in hierdie wêreldwye pandemie die heersers van ons eens trotse “Christelike nasies” God se heerskappy en hulp irrelevant gemaak het, wys tot watter mate ons kultuur van die waarheid van Christus weggeval het. Dit is beslis geen verrassing vir ons nie. Om vir hulle ongeloof te vergoed, behoort die kerk ’n moediger geloofspad in te slaan.

Die beste plaasvervanger vir wêreldse vrees is godvrugtige vrees. Wanneer die kerk na God om hulp roep, bely dit aan die wêreld haar geloof in die majesteit en die barmhartigheid van God in sy administrasie van die sake van die wêreld. Dit is nou die tyd vir God om verheerlik te word in sy antwoord op die geroep van sy kinders. “Julle het nie, want julle vra nie” (Jak 4:2). Laat ons eers die hulp van die Here soek voordat ons staatmaak op die hulp van regerings en mediese kundiges.

Mag ons grootskaalse oproepe vir gebed in die kerk byeenroep sodat God ons finaal van Covid kan verlos.

‘n Pad vorentoe

Wat sal die toestand van die kerk wees aan die ander kant van Covid? In die vroeë stadiums van die pandemie het die silwer-randjie-houding gehoop dat sodra ons terugkeer na openbare byeenkomste, ons aanlyndienste nuwe gelowiges sou oplewer en dat Christene ‘n nuutgevonde waardering sou hê om kerk toe te gaan. Ons het ‘n verkwikte kerk verwag wat gereed was vir ‘n nuwe begin.

Sulke optimisme lyk ongegrond. Die kerk wat uit Covid-ballingskap terugkeer, is nie herleef nie, maar verminder. Baie gemeentelede het dit geniet om in hul slaapklere rond te sit terwyl hulle aanlyn kerk gekyk het. Nou moet hulle hulself en hul kinders gereed maak om kerk toe te gaan. Na maande van Covid-vrees-versadiging, weier baie van die bejaardes eenvoudig om hulself aan die gevare van siektes bloot te stel.

Die voortgesette Covid-veiligheidsmaatreëls van bymoningslimiete, masker-dra, sosiale afstand, en inentingmandate belemmer die bloei van ons gemeentes. Ons is nie ‘n sterker kerk na Covid nie.

Die eerste stap in herstel is bekering. Ons weerstaan bekering omdat dit pynlik is. Niemand wil eerlik na homself kyk en die skuld voel nie. Ons, pastors, streef daarna om Christus getrou te dien in al ons bediening. Soos die elf dissipels by die Olyfberg, kan ons bely dat ons ‘n ewige getrouheid aan Jesus het (Mark. 14:31).

Maar soos Petrus ontdek ons dat ons ook ons Here kan verloën wanneer ons onder genoeg druk verkeer. Dit is die hartseer proses waardeur ek gegaan het. Die versengende pyn om my eie swakheid te sien is dieper en meer akuut as enige swaarkry wat ek in die kerk ervaar het. Waar was ons leiers ontrou aan Jesus?

Die primêre sonde van kerkleierskap is ons oneer aan Christus se heilige heerskappy oor ons lewens en die kerk. God het Israel deur die profeet Jesaja gewaarsku, “Moenie sameswering noem wat al hierdie volk sameswering noem nie, en moenie bang wees vir wat hulle vrees nie, en moenie bang wees nie. Maar die HERE van die leërskare, Hom moet julle as heilig eer.

Laat hom jou vrees wees, laat hom jou vrees wees” (Jes. 8:12-13). Ons het die gevaar van ‘n virus, die oorweldigende mag van die staat en die mening van mense meer gevrees as wat ons die mag van die HERE van die Leërskare gevrees het. Ons het voor mense gekruip omdat ons hulle strawwe erger ag as God s’n. Die argumente dat die kerk sy integriteit tydens die pandemie gehandhaaf het, verberg eenvoudig hierdie diepe tekortkoming.

As ons die hand van God op ‘n wonderlike manier wil sien beweeg om die vorige heerlikheid te herstel, moet ons eers ons sonde erken en weereens “in [ons] harte Christus die Here as heilig eer” (1 Pet. 3:15). My bekommernis is dat post-Covid, ‘n onberouvolle kerk deur die vorm-bewegings van godsdiens sal gaan, maar die glorie sal verdwyn het. Ons sal ‘n beeld van God aanbid, maar die ware en lewende God sal nie in ons midde woon nie.

Die verswakte toestand van die kerk is die direkte gevolg van die kerk se optrede tydens Covid. As ons hoop dat God die lotgevalle van haar mense herstel, is dit ons plig om eers ons aksies tydens die pandemie op te neem, ons te bekeer en dan te oorweeg hoe ons onsself voortaan kan vryspreek. In die mate wat die kerk die opskorting van die gewone genademiddele wat in openbare aanbidding ervaar word, toegelaat het, is sy verantwoordelik vir die swak geestelike toestand van gelowiges.

Soos voorheen opgesom, het die kerk ‘n hernieude gees van vrymoedigheid nodig om die gees van vrees wat in die samelewing oorheers, teë te werk. Ons geestelike gesondheid moet belangriker as ons fisiese gesondheid geag word. Ons moet die beperkings van die regering se gesag oor kerkbedrywighede bepaal. Leiers moet dit ‘n prioriteit maak om Bybelse etiek behoorlik te onderrig. Ekklesiologie moet herbevestig word om te reageer op noodsituasies en die oorweldigende gesag van die staat. As ons God se seën oor die kerk moet verwag, moet ons ons weer verbind tot God-erende aanbidding en ons vertroue opnuut in die barmhartige en magtige God wat oor alle dinge heers.

_____________________________

[1] Hierdie is `n vertaling deur Ds. Orrie Oosthuizen (Gereformeerde Kerk Vaalharts van die oorspronklike artikel hier: https://caldronpool.com/the –church –weighed measured –and –found –wanting/

[2] see Australian Government Department of Health, http://www.health.gov.au, “Coronavirus (Covid-19) at a Glance – 26 October 2021.” ³ see John Hopkins University of Medicine Coronavirus Resource Center, www.coronavirus.jhu.edu for global case fatality rates. ⁴ see www.health.gov.au . Coronavirus (Covid-19) Case Numbers and Statistics [26 October 2021]; “Deaths by age group and sex.” In Australia, of the 142,204 cumulative cases in the age groups under 60 years, only 145 were fatal: a .00102 fatality rate.

[3] see http://www.covid19data.com.au “Active cases, hospitalisation, and ICU in Australia” About 1% of all active Covid cases require ICU care. Prior to the vaccine roll-out roughly 10% of Covid cases involved hospitalisation. Post vaccine, the hospitalisation rate is about 5%.

Posted in corona virus, covid-19, erediens, kerk in covid tye

Posted by: proregno | February 14, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 28 en 29 – Verwerping van die valse kerke en plig om aan te sluit by die ware kerke

LEERPREDIKING: NGB artikel 28 en 29

Verwerping van die valse kerke en plig om aan te sluit by die ware kerke

Lees: Hand. 2:37-47; 20:17-31

NGB artikel 28 en 29: Ware en valse kerke

Teksverse: “Want ek het nie nagelaat om aan julle die hele raad van God te verkondig nie. Gee dan ag op julleself en op die hele kudde waaroor die Heilige Gees julle as opsieners aangestel het om as herders die gemeente van God te versorg, wat Hy deur sy eie bloed verkry het. Want ek weet dit, dat ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal inkom en die kudde nie sal spaar nie. Ja, uit julle self sal daar manne opstaan wat verkeerde dinge praat om die dissipels weg te trek agter hulle aan. Daarom moet julle waak en onthou dat ek drie jaar lank nag en dag nie opgehou het om elkeen met trane te vermaan nie.” (Hand. 20:27–31)

Tema: Verwerp valse kerk en sluit by ‘n ware kerk aan

(Preekopname: GK Carletonville, 2022-01-30, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 28 en 29 (Hand. 20:27-31)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Onthou heeltyd die groter prentjie:

Belydenis vat ons geloof saam, en is ook ons lewens- en wêreldbeskouing,

Wat ons glo aangaande God, mens, wêreld, en die onderlinge verhouding tot mekaar ogv wat die Skrif openbaar (HG Stoker), NGB artikels is soos volg:

1: God is

2: geopenbaar in natuur en Skriftuur

3-7: Skrif, ons bron van kennis, reg en verkeerd, sin van die lewe, verlossing, ens.

8-11: God Drie-enig: Vader, Seun en Heilige Gees

12-15 skepping, sondeval, erfsonde, voorsienigheid

16-26: die redding van die mens, uitverkiesing, Christus, en God se wet waarvolgens ons moet lewe

Nou is ons besig, ons wat verlos is, met wat ons glo die kerk is,

So die verlossingswerk van die Vader in Christus, deur die krag van die Gees,

skep ‘n kerk, ‘n versameling of vergadering van gelowiges reg deur die ganse geskiedenis, v/a 54 van die HK, NGB art. 27 sê wie is die kerk ogv die Skrif:

‘n heilige vergadering van almal wat waarlik in Christus glo, wat almal hulle volle saligheid in Jesus Christus verwag en in sy bloed gewas is, geheilig en verseël deur die Heilige Gees.

Hierdie kerk sal altyd daar wees, groot of klein, want Christus is ‘n ewige Koning’

Verder is hierdie heilige kerk nie geleë in, gebonde aan of bepaal tot ‘n sekere plek of sekere persone nie, maar dit is oor die hele wêreld versprei en verstrooi.

Dit bring ons nou by wat die Skrif leer van die kerk soos ons dit bely in NGB art. 28 en 29,

En ons wil twee wesentlike sake leer, wat alles te doen het met u en my geloof,

in die beoefening van ons geloof, vir ons en ons kinders:

NGB art. 28: ons is verplig dat daar waar die ‘algemene Christelike kerk’ (NGB art. 27) plaaslike gestalte kry, geopenbaar word in haar ampte, instelling en aktiwieite wat die Here beveel, om daar aan te sluit, of lid te wees. Dit is ‘n roeping, plig, bevel van God … geen middelmatige opsionele saak nie.

En tweedens, NGB art. 29, as die Here ons beveel om aan sy sigbare kerk, instelling te behoort,

dan moet ons WEET, volgens die Skrif, waar daardie ware kerke is.

Dit is ALBEI sake geliefdes, ek, en my kinders, my nageslag, almal wat die evangelie hoor,

moet weet wat God beveel oor sy kerk, en waar dit is en hoe dit lyk.

Dit is ons tema:

God beveel dat ons die valse kerke sal verwerp, en lid sal wees van die ware kerke van ons Here Jesus Christus.

Die belydenis in NGB art. 28 begin met ‘n samevatting van wat art. 27 reeds geleer is,

en op grond daarvan, kom die oproep dat ons beide ‘n positiewe en negatiewe ding sal doen:

Ons glo – aangesien hierdie heilige vergadering ‘n versameling is van hulle wat verlos word en daarbuite geen saligheid is nie¹ – dat niemand, wat sy stand en status ook al is, hom in selftevredenheid van hierdie vergadering afsydig mag hou nie; inteendeel, almal is verplig om daarby aan te sluit² en hulle daarmee te verenig om die eenheid van die kerk te bewaar deur hulle almal – as lede van een en dieselfde liggaam – aan sy leer en tug te onderwerp³, die nek onder die juk van Jesus Christus te buig⁴ en volgens die gawes wat God aan elkeen gegee het⁵, die broers in die opbou van hulle geloof te dien⁶.

In die boek Handelinge waaruit ons gelees het, staan daar in Hand. 4:11,12,

“Hy is die steen wat deur julle, die bouers, verag is, wat ’n hoeksteen geword het. En die saligheid is in niemand anders nie, want daar is ook geen ander naam onder die hemel wat onder die mense gegee is, waardeur ons gered moet word nie.” (Hand. 4:11–12)

Ja, buite Christus, buite dit wat die ware kerk verkondig, die verlossing in sy bloed,

is daar geen saligheid nie, en dan volg daaruit nie net dat God jou by sy kerk,

die algemene christelike kerk soos die Here dit sien deur die ganse eeue alleen (2 Tim. 2:19)

maar dat as vrug van hierdie saligheid, die kind van God nie anders kan as om ook dan

daar waar hierdie saligheid verkondig, geleer word, hom of haar sal voeg nie.

In Hand. 2, vind die eenmalige unieke uitstorting van die Heilige Gees plaas …

Die evangelie word deur Petrus verkondig,

mense kom tot geloof deur die wondergenade van God, v. 37-40

en wat is die vrug daarvan?

Gaan elkeen in sy eie rigting … ek het nie ander, die ‘kerk’ nodig nie?

Nee, ons het gelees:

“Die wat toe sy woord met blydskap aangeneem het, is gedoop; en daar is op dié dag omtrent drieduisend siele toegebring. En hulle het volhard in die leer van die apostels en in die gemeenskap en in die breking van die brood en in die gebede. En vrees het op elkeen gekom, en baie wonders en tekens het deur die apostels plaasgevind. En almal wat gelowig geword het, was bymekaar, en het alles gemeenskaplik besit. En hulle eiendomme en besittings het hulle verkoop en die opbrings onder almal verdeel, volgens wat elkeen nodig gehad het. En dag vir dag het hulle eendragtig volhard in die tempel en van huis tot huis brood gebreek en hulle voedsel met blydskap en eenvoudigheid van hart geniet,” (Ac 2:41–46)

En wat was onderliggend daaraan?

“terwyl hulle God geprys het en in guns was by die hele volk. En die Here het daagliks by die gemeente gevoeg die wat gered is.” (Hand 2:47)

Baie belangrik, sien u die band?

Redding en die vrug …. ek behoort aan ‘n gemeente!

Dit kan en mag nie anders wees nie.

Die troos van dat elke kind van God veilig in sy hand is beteken dan juis,

die woorde van NGB art. 28, ek mag my nie in selftevredenheid van hierdie vergadering

daar waar dit gestalte kry in my dorp, provinsie, land … afsydig hou nie.

En as ek meen daar is nie so kerk naby nie… dan moet ek trek, soek, sien NGB art. 28,

die dodelike erns daarvan beklemtoon die belydenis, met die negatiewe bevel:

En om dit beter te kan doen, is dit volgens die Woord van God die plig van alle gelowiges om hulle af te skei van hulle wat nie aan die kerk behoort nie en hulle by dié vergadering aan te sluit, waar God dit ook al gevestig het, selfs al sou regerings en wette van regeerders daarteen wees en daarvoor die dood – of lyfstraf oplê.

Nou, as u die boek Handelinge lees, dan hoor ons hoe die vervolging toegeneem het,

ja, baie Jode is uit die sinagoges uitgegooi, verag, omdat hul geglo en bely het,

dat Jesus die enigste Saligmaker is, nie hul eie werke of mense nie, Hand. 4:11,12

En wat was die gevolg?

Hulle het hul afgeskei van die Joodse sinagoges al meer,

en saam op hul eie vergader, ja van die valse kerke afgeskei.

Ons lees dit in Hand. 4 en 5 hoe hul mekaar gemeenskaplik moes versorg,

want hulle werk is van hul weggeneem, aansien verloor,

maar om te behoort aan die Here se vergadering, was vir hul wesentlik.

In Hand. 18 lees ons van Justus en sy gesin wat langs die sinagoge begin vergader het,

omdat hul die evangelie verwerp het.

Die kerkgeskiedenis is vol daarvan hoe gelowiges met hul lewens geboet het,

die tyd om die reformasie, van ons voorvaders het na ons land gekom,

omdat hul juis in vryheid wou aanbid, ware kerke wees,

teenoor die valse roomse kerke en regerings wat hul verbied het.

Later in Hebr. 10:25, hoor ons die duidelike oproep om te behoort aan ‘n plaaslike kerk,

en nie weg te bly van die aanbidding, samekomste wat die Here beveel het nie,

jy moet daar wees waar die saligheid geleer en verkondig word:

“Laat ons die belydenis van die hoop onwankelbaar vashou, want Hy wat dit beloof het, is getrou; en laat ons op mekaar ag gee om tot liefde en goeie werke aan te spoor; en laat ons ons onderlinge byeenkoms nie versuim soos sommige die gewoonte het nie, maar laat ons mekaar vermaan, en dit des te meer namate julle die dag sien nader kom.” (Heb 10:23–25)

Toepassing

Tragies, hoe maklik baie verskonings maak om a) nie aan ‘n plaaslike kerk te behoort nie, en/of b) die eredienste en alles wat die kerk saam doen … nie aan te deel nie.

Veral in covid-tye (ons erken die werklikheid van die virus … maar nie die hysteria en paniek daarom nie), het dit baie duidelik geword wat wesentlik kosbaar is vir baie mens, kerkmense…

MAAR, tweedens dan geliefdes, as ons besef die Skrif leer ons moet aan ‘n plaaslike kerk

behoort, watter een van die derduisende?

Onthou die konteks van ons belydenis, ontstaan in die 16de eeu, 1561… geskiedenis.

Ja, die groot dwalinge, valse kerke was die ROOMS katolieke kerk,

daar was ook die gevaar van die anabaptistiese kerke, en daar was die lutheraanse kerke

Die reformatore het die rooms katolieke kerk as valse kerke, eintlike geen ware kerke erken nie,

lutherse kerke erken maar gevare gesien, en het ook die anabaptistiese kerke (moenie verwar word met huidige baptistiese kerke nie) verwerp.

Die wesentlike beginsels van ware versus valse kerke is egter begrond in die Skrif,

en soos dit in NGB artikel 29 in die eerste sin en laaste sin onderskei word,

dit is die taak van elkeen in die amp van gelowige, maar ook kerkrade en kerke saam.

Dit is dalk baie moeiliker, daar kan skuiwe en vervalle wees,

ons moet bid vir wysheid en onderskeiding, maar ons moet dit leer en nastreef.

Om my en my gesin te help, om juis twee uiterstes te vermy:

– om enige vergadering as ‘ware kerk’ te beskou ongeag dat hul die kenmerke van ‘n valse kerk het en nie die ware kerke se kenmerke toon nie, en

– ‘n perfeksionistiese kerk te eis, wat ek nie vir my self vereis nie, en daarom later nooit aan enige kerk wil of gaan behoort nie = huis kerke, my eie kerk… ens.

So kom ons kyk na 4 aspekte om my te help, volgens die Skrif, saamgevat in ons belydenis,

wat my help om die opdrag van NGB art. 28, na te kan kom:

1 Die kerk soos dit plaaslik tot uiting kom in sy instellings, is en sal altyd vermeng wees tussen ‘gelowiges en ongelowiges’, ware kinders van God en huigelaars

Ons glo dat ons sorgvuldig en met groot oplettendheid uit die Woord van God behoort te onderskei watter kerk die ware kerk is, aangesien al die sektes wat daar vandag in die wêreld is, hulle ten onregte die naam kerk toe-eien¹. Ons praat hier nie van die huigelaars wat in die kerk met die goeies vermeng is en tog nie aan die kerk behoort nie alhoewel hulle uiterlik daarin is²; maar ons sê dat ‘n mens die liggaam en die gemeenskap van die ware kerk moet onderskei van al die sektes wat beweer dat hulle die kerk is.

Dit leer ons baie duidelik deur die hele Skrif, OT en NT,

reeds in die OT was daar baie, sien Rom. 9:6-8, ‘uit’ Israel is, maar nie Israel ‘is’ nie

Nooit waarlik tot geloof van harte gekom nie, vir ‘n tyd of dalk altyd mislei hul die kerk,

maar baiemaal word hul wel, deur die evangelie verkondiging en die toepassing van die tug

geopenbaar as dat hul nooit van ons was nie.

Hierdie werklikheid word baie duidelik deur die apostel Paulus geleer in Hand. 20,

waar hy met die gemeente daar, die plaaslike kerk daar, spesifiek die ouderlinge spreek,

dan hoor ons in vers 28, 29….

“Gee dan ag op julleself en op die hele kudde waaroor die Heilige Gees julle as opsieners aangestel het om as herders die gemeente van God te versorg, wat Hy deur sy eie bloed verkry het. Want ek weet dit, dat ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal inkom en die kudde nie sal spaar nie. Ja, uit julle self sal daar manne opstaan wat verkeerde dinge praat om die dissipels weg te trek agter hulle aan.” (Ac 20:28–30)

“onder julle …. uit julle self”

Dit is die werklikheid van die ganse bybelse geskiedenis, die kerkgeskiedenis,

van ons tye tot die laaste dag.

Dit beteken nie dat die ongelowiges waarlik in Jesus se bloed gewas was en verlore is nie.

Nee, dit beteken dat, in Johannes se woorde, “Hulle het van ons uitgegaan, maar hulle was nie van ons nie; want as hulle van ons was, sou hulle by ons gebly het; maar dit moes aan die lig kom dat hulle nie almal van ons is nie.” (1 Jn 2:19)

So, die ware plaaslike kerk beteken nie dat almal kop vir kop gered is nie, die vermengdheid van die kerk, die feit dat daar nog sonde en gebrokenheid is, bepaal nie ware kerk wees nie, hoe wonderlik elke lidmaat is nie.

Dink maar aan Paulus se skrywes aan Korinthe gemeente … heiliges, ongeag al die onheiliges,

die vraag is meer wat word gedoen met elke lidmaat, en sonde?

2 Tweedens, DAAROM, is die x3 kenmerke, vanuit die Skrif saamgevat:

Die kenmerke waaraan ons die ware kerk kan uitken, is die volgende: Wanneer die kerk die evangelie suiwer preek, die sakramente suiwer bedien soos Christus dit ingestel het en die kerklike tug gebruik om die sondes te straf

En dit is presies wat ons hoor as Paulus deur die Gees met die kerkraad, die ouderlinge, en dus met die gemeente van Efese, met alle kerke deur die eeue, met die GKC spreek:

Eerste kenmerk, die Woord, moet verkondig en geleer word, sentraal die evangelie maar die evangelie moet geleer en verstaan word in die hele konteks van Gen. 1 tot Op. 22

“hoe ek niks agtergehou het van wat nuttig is nie, om dit aan julle te verkondig en julle te onderrig in die openbaar en in julle huise, terwyl ek kragtig by die Jode sowel as die Grieke aangedring het op die bekering tot God en die geloof in onse Here Jesus Christus.” v. 20

Want ek het nie nagelaat om aan julle die hele raad van God te verkondig nie. v. 27

Die tweede en derde kenmerk, die suiwer sakramente en tug oefening gaan saam geliefdes,

Calvyn het gespreek van net 2 kenmerke van die kerk: evangelie en tug, want albei impliseer dat die sakramente – prent van die evangelie -suiwer bedien en bewaar sal word deur die tug.

Paulus leer dit ook hier baie duidelik vir ons:

“Gee dan ag op julleself en op die hele kudde waaroor die Heilige Gees julle as opsieners aangestel het om as herders die gemeente van God te versorg, wat Hy deur sy eie bloed verkry het. Want ek weet dit, dat ná my vertrek wrede wolwe onder julle sal inkom en die kudde nie sal spaar nie. Ja, uit julle self sal daar manne opstaan wat verkeerde dinge praat om die dissipels weg te trek agter hulle aan. Daarom moet julle waak en onthou dat ek drie jaar lank nag en dag nie opgehou het om elkeen met trane te vermaan nie.” (Hand 20:28–31)

In die pastorale briewe leer hy dit dan oor en oor, die taak van die kerk, spesifiek die ouderlinge,

om die kerlike tug gehandaaf … ja bemoedig en troos, sien vers 19 … maar ook vermaan.

– kortom, wanneer almal hulle ooreenkomstig die suiwere Woord van God gedra, alles wat daarmee in stryd is, verwerp en Jesus Christus as die enigste Hoof erken. Hieraan kan ons met sekerheid die ware kerk uitken en niemand het die reg om hom daarvan af te skei nie.

3 Derdens, teenoor die kenmerke van die ware kerke, sien die valse kerke se kenmerke, presies die teenoorgestelde van die ware kenmerke

Wat die valse kerk betref: Dit skryf aan homself en sy besluit meer mag en gesag toe as aan die Woord van God; dit wil homself nie aan die juk van Christus onderwerp nie; dit bedien die sakramente nie soos Christus dit in sy Woord beveel het nie, maar neem weg en voeg by na eie goeddunke; dit vertrou meer op mense as op Christus en dit vervolg hulle wat volgens die Woord van God heilig lewe en wat die valse kerk oor sy euwels, gierigheid en afgodery bestraf.

Toepassing geliefdes, Dit is nie genoeg om te sê … ag, ten minste gaan hul na ‘n kerk toe nie … nee, ons en ons kinders met na ‘n kerk gaan of behoort wat die suiwer evangelie en raad van God verkondig, wat die ware sakramente bedien soos God beveel, en wat tug toepas … dus sonde aanspreek en nie goedpraat nie … en daarom is sekere gemeentes en selfs kerkverbande taboe, veral as dit word dat hul hiervan afdwaal, bv. “redding deur geloof plus werke” of “meer as een sakrament … of nie kinders doop nie” of nie lidmate tug wat buite die eg saamwoon of gay agenda goedpraat … dan mag jy nie daar wees nie, dan geld die oproep van NGB art. 28, 29

4) Maar, laastens, baiemaal lees baie hierdie wesentlike deel van ons belydenis hier mis of dink nie dit is belangrik nie, ja, dit is maklik om ander kerke of kerkverbande af te skryf, en ja, as hul werklik dwaal en veral in leer openbaar dat hul nie meer ware kerke is nie, dan moet dit gedoen word,…. maar baiemaal is die krisis van a) ag, alle kerke is oraait, en/of b) ek soek ‘n perfeksionistiese kerk … omdat hierdie, kom ons noem dit 4de kenmerk van ware kerkwees vergete of kry nie aandag nie, kom ons hoor dit uit NGB art. 29,

Vervolgens, aangaande die lidmate van die kerk: Ons kan hulle uitken aan die kenmerke van die Christene, naamlik hulle geloof dat hulle die enigste Verlosser Jesus Christus aangeneem het en dat hulle daarna die sonde ontvlug, die geregtigheid najaag, die ware God en hulle naaste liefhet, nie na regs of links afwyk nie en hulle sondige natuur met sy werke kruisig.

Is die kerk waaraan ons behoort getrou hieraan, leer dit, en jaag dit na:

– glo ek van harte aan Jesus as MY enigste Verlosser … dan sal ek sy huis en ander opsoek?

– ontvlug ek werklik die sonde, haat .. of soek ek dit nog op … alleen, foon?

– jaag ek die geregtigheid, God se goeie wet na, God en my naaste (vrou/gesin/gemeente) lief?

– kruisig ek my sonde luste of vertroetel ek dit, haat ek die tug…? Ja, die troos is…

Hiermee sê ons nie dat daar nie nog groot swakheid in hulle is nie; inteendeel, deur die Gees stry hulle juis al die dae van hulle lewe daarteen, terwyl hulle altyd weer hulle toevlug neem tot die bloed, die dood, die lyding en gehoorsaamheid van die Here Jesus Christus, in wie hulle deur die geloof in Hom vergewing van hulle sondes het.

Indien nie … dan moet u weer terug na NGB art. 16-26 … om by kerk waarlik uit te kom.

Liewe gemeente, huil ons nog?

Paulus het ook gehuil oor sy gemeentes, sy bediening, die stryd en worsteling, mag dit ook waar wees vir ons, oor ons geslag, oor ons mense, ons tye, ons eie kinders en klein kinders wat … kerklos geword het … en eintlik Evangelie-loos, Jesus-loos geword het, ons lees dit, en mag dit ons oproep:

“Julle weet hoe ek, van die eerste dag af dat ek in Asië aangekom het, die hele tyd by julle gewees het en die Here gedien het met alle nederigheid en baie trane en beproewinge wat oor my gekom het deur die komplotte van die Jode; hoe ek niks agtergehou het van wat nuttig is nie, om dit aan julle te verkondig en julle te onderrig in die openbaar en in julle huise,” (Hand. 20:18–20)

AMEN.

‘n Gereformeerde perspektief op die geskiedenis en huidige ontwikkelinge in die GKSA (tot en met 2004)

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, ngb artikel 28, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, ware en valse kerk, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | February 10, 2022

DIE HUIS OP DIE ROTS (Matt. 16:18): GKSA HERDENKING 1859-2022

DIE HUIS OP DIE ROTS (Matt. 16:18)

– GKSA HERDENKING 1859-2022 –

“Hy sê vir hulle: Maar julle, wie sê julle is Ek? En Simon Petrus antwoord en sê: U is die Christus, die Seun van die lewende God. Toe antwoord Jesus en sê vir hom: Salig is jy, Simon Bar-Jona, want vlees en bloed het dit nie aan jou geopenbaar nie, maar my Vader wat in die hemele is. En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.” (Matt. 16:15–18)

“Dit kom dus ten diepste aan op die vraag waarop die fondament van ons lewe rus. As ons afpeil na die diepte van ons bestaan, vind ons daar die rots?” – dr. SCW Duvenhage

Die logo van die GKSA is die gemeente of kerk op die Rots, met die Teksvers Matt. 16:18.

Die datums 10-12 Februarie word beskou as die jaarlikse herdenking van die herstiging van die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika. Sien die volgende artikels wat ek oor die jare daaroor geskryf het:

1859 Kerkgeskiedenis

Sien ook hoofstukke 16 tot 20 in prof. Bouke Spoelstra se boek oor die kerkgeskiedenis:

Beknopte Kerkgeskiedenis

Ek plaas vir hierdie jaar se herdenking ‘n artikel van prof. dr. SCW Duvenhage, waarin hy nie skryf oor die die GKSA se ontstaan en voortbestaan nie, maar wat die Wese en Fondament (Rots) is en behoort te wees vir die lidmate van die kerke wat saam in die GKSA kerkverband is, dus ook vir ons tye en vir die toekoms met al sy geestelike en fisiese aanslae (1 Petrus 5:6-9).

Daardie Wese en Fondament (Rots) behoort nie net die wese en fondament van al ons kerklike aktiwiteite te wees plaaslik én saam in kerkverband nie, maar van elke ware gelowige persoonlik, elkeen wat hulself Dopper noem op grond van ons konfessionele en historiese wortels, van ons huwelike en gesinne, wat nie net teruggaan na die kerkstryd gebeure van 1859 nie, maar terug na die geloofswortels wat in 1652 hier aangekom het (sien Jan van Riebeeck gelofte en gebed), wat teruggaan na die 16de en 17de eeuse Kerkreformasie, terug na die vroeë kerk, en bo-alles terug gaan na die onfeilbare Heilige Skrif soos ons dit samevattend bely in NGB artikels 1-7.

Mag die Here gee dat ons afsonderlik en saam sal semper reformanda = aanhou reformeer deur sy Gees en Woord, en dat die Rots alleen ons troos en hoop sal wees in ons ganse roeping en bestaan.

Vaders en moeders verkondig die Rots in jul huise (Deut. 6:4-9; Ps. 127, 128; Ef. 6:1-4).

Predikers verkondig die Rots in jul kerke (2 Tim. 3:14-4:5).

Gelowiges verkondig orals, tydig en ontydig, die Rots as die enigste Verlosser én Koning van die hele skepping en alle volke (Matt. 28:16-20; Hand. 17:16-31; 20:20)

Stuur hierdie oordenking van dr. Duvenhage aan vir elke lidmaat om bemoedig te word in die goeie geloofstryd tot die einde toe (2 Tim. 4:6-8), maar ook as liefdevolle waarskuwing vir hulle wat besig is om afvallig te word in leer en/of lewe, dalk gesins- of familielede, mede-lidmate, vriende, ens., wat begin vergeet uit watter Rots ons gekap is, wat vergeet op watter Rots ons alleen moet staan, wat op die ‘sand’ van ons tydsgees wil bou, en nie op Christus, die Rots, alleen nie.

DIE HUIS OP DIE ROTS

deur dr. SCW Duvenhage

[Bron: ‘n Wêreldorde Omgekeer – grepe uit die Bergpredikasies (Potchefstroom: Pro Rege, 1967: p. 7-14)]

“Elkeen dan wat na hierdie woorde van My luister en dit doen, hom sal Ek vergelyk met ‘n verstandige man wat sy huis op die rots gebou het. En die reën het geval en die waterstrome het gekom en die winde het gewaai en teen daardie huis aangestorm, en dit het nie geval nie, want sy fondament was op die rots. En elkeen wat na hierdie woorde van My luister en dit nie doen nie, sal vergelyk word met ‘n dwase man wat sy huis op die sand gebou het. En die reën het geval en die waterstrome het gekom en die winde het gewaai en teen daardie huis aangestorm en dit het geval, en sy val was groot” — (Matt. 7 : 24—27).

Christus self, sentrum van Bergrede

Wat ‘n genade, dat ons na Christus Jesus mag luister!

Die ewige God het Homself aan ons geopenbaar in die Seun van sy liefde. Christus het onder ons kom woon. Die Woord het vlees geword en ons kan sy heerlikheid aanskou.

In die bergpredikasie staan Jesus Christus voor ons. Hy kyk ons in die oë en Hy peil ten volle ons nood en behoeftes. Hy ken ons verlede en ons toekoms en Hy spreek tot ons sy gesaghebbende Woord.

Wat ‘n genade dat ons na Hom mag luister!

Ons luister na die woorde van ons Verlosser, ons Borg en ons Middelaar wat van ons nooit meer vra as wat Hy ons gegee het nie. Hyself is die volmaakte vergestalting van dit, wat Hy hier geleer het en wie aan Hom behoort, wie deur sy genade ‘n plek gevind het in sy koninkryk, wil nie alleen met gespanne aandag na sy woorde Iuister nie, maar staan ook in sy diens en maak erns met die evangelie van die koninkryk.

Voorop moet gestel word dat Christus self in die sentrum van die Bergpredikasie staan en nooit mag sy woord oordenk word, sonder dat Hyself raakgesien word nie.

Oor die ganse prediking van Christus staan geskrywe die woorde: hierdie woorde van My: “Wie na hierdie woorde van My luister en dit doen…”

Maar nou weet ons ook dadelik: soos wat Christus self vir sommige tot ‘n opstanding en vir ander tot ‘n val is, ‘n rots van behoudenis en ‘n rots van struikeling, so is ook sy woord ‘n tweesnydende swaard, wat deurdring tot die skeiding van siel en gees, gewrigte en murg, ‘n reuke van die lewe tot die lewe of ‘n reuke van die dood tot die dood.

Daar sou miskien gevra kan word waarom die behandeling van die bergpredikasie begin word deur die aandag te bepaal by die slotwoord daarin. Met die gelykenis van die huis op die rots en die huis op die sand het Jesus immers sy prediking voor die dissipels en die skare afgesluit.

Ons doen dit omdat in die woord op onvergelyklike wyse die diepe betekenis en groot erns van die bergpredikasie belig word. Dit gaan naamlik ten diepste om die vraag of ons lewenshuis uiteindelik staande sal bly en of dit sal val, dit gaan om die vraag van ons ewige wel of ewige wee. Maar dit gaan ook om ons lewe van elke dag of nl. Christus die rots is waarop ons elke oomblik van ons lewe bou en of ons op sand bou.

Ook in hierdie gelykenis, soos trouens deur die hele bergpredikasie, wys Jesus duidelik daarop dat daar maar net twee weë oop is, ‘n derde moontlikheid is daar nie.

Ons is verstandig of ons is dwaas.

Verstandig of dwaas bou

Die mens se lewe is naamlik soos ‘n huis wat gebou word.

En nou weet elkeen wat al te doen gehad het met die bou van ‘n huis dat daar baie op die spel is. Daar kan naamlik verstandig te werk gegaan of daar kan dwaas te werk gegaan word.

Dit is nie altyd aan die uiterlike van die huis sigbaar nie. Die huis van die dwase man kan net so indrukwekkend en mooi vertoon as die huis van die verstandige man. Beide huise kan dieselfde doel dien, nl. dit kan dien as ‘n goeie beskutting en ‘n gerieflike woonplek vir sy eienaar. Dit mag selfs wees dat die huis van die dwase man uitwendig mooier vertoon; dit mag wees dat dit allerlei versieringe besit, en uitstekend gemeubileer is. Geoordeel na wat voor oë is, is dit moeilik om ‘n keuse te maak tussen die twee huise.

Maar tog is daar ‘n geweldige verskil.

Die verskil lê dieper as wat die blote oog kan sien. Die lê in die fondamente. Hoedanig is die fondament van die huis? Wat is die krag en duursaamheid van die fondament? — Dit bepaal die krag en duursaamheid van die huis. Dit kom natuurlik nie in mooiweerdae tot openbaring nie. Maar wanneer die storms opsteek, wanneer die stortreën neerplas en die waterstrome teen die huis aanstorm en wanneer dan die rukwinde die storm tot ‘n hoogtepunt voer, dan kom alles aan die lig. Wat in die mooiweerdae alles so keurig en sterk daar uitgesien het, word dan tot die uiterste toe beproef.

Bouery in die heilige land

Hierdie beeld het daardie eerste hoorders van Christus by uitnemendheid verstaan. Ons weet dat Palestina deur ‘n breë woestyngordel byna omsluit is. Tot diep in die land kom daar op baie plekke dik lae sand voor. Origens is die vrugbare grond maar nie te volop nie. Meestal is dit maar net die toplaag van die bodem. Grawe mens enigsins dieper dan kom jy af op die rotslaag.

En omdat die beboubare grond so skaars was, is daar meestal op rotsagtige plekke of in die onvrugbare sandstreke gebou. Maar in laasgenoemde geval moes dan diep gegrawe word om die fondamente op die rotsbodem te laat rus. Dit het wel soms gebeur dat iemand nagelaat het om dit te doen. Die gevolge blyk as die winterreëns in Palestina soms op wolkbreukagtige wyse neerplas.

Oorstrominge en rukwinde is dan kenmerkend van so ‘n storm. Die wind en die water druis dan van alle kante teen die huise aan. En wat gebeur dan? Die huis wat op rots gebou is, trotseer die storm. Dit staan stewig en vas en as die lug ooptrek, staan dit nog ongeskonde daar. Maar die huis wat op die sand gebou is, kan die toets nie deurstaan nie. Die geweld van die strome het die sand rondom die huis blootgelê, die fondamente ontbloot en toe ondergrawe en uiteindelik moes die bouwerk, hoe sierlik dit ook voorheen daaruit gesien het, plek-plek meegee. Die bouwerk begin kraak, die dak se gewig blyk te swaar vir die vallende mure en die hele huis stort met ‘n dreunende slag inmekaar. Sy val is groot.

Ons lewenshuis

So gebeur dit ook ten aansien van die lewenshuis van elke mens. Wanneer alles voorspoedig gaan, wanneer daar ‘n goeie inkomste is, wanneer vriende en bure en familie jou op die hande dra, wanneer jou werksomstandighede gunstig is, wanneer gesondheid en welstand jou deel is, dan vertoon die lewenshuis so gunstig en mooi. Die mens kan hom dan so verlustig in die rus en die beskerming, wat sy lewenshuis bied. Wanneer daar egter storms kom, wanneer plotselinge siekte die gesondheid bedreig, wanneer sorge van watter aard ook al die senuwees tot breekpunt toe span, wanneer die inkomste- en uitgawerekening ‘n groeiende nadelige saldo vertoon, wanneer die toekoms deur oorlogsrampe totaal verdonker word, dan word die vraag plotseling aktueel: hoe is dit gesteld met die fondament van so ‘n lewenshuis?

Mens sien dan die lewenshuis onder ‘n totaal ander gesigspunt.

Wanneer die geweldige stortreëns en waterstrome en rukwinde oor ons huis woed, dan word die vraag van ons aansien en van ons vol en bedrywige bestaan, dan word die vraag na ons uiterlike sukses en voorspoed van minder belang. Dit kom dan alles aan op die vraag na die fondamente van ons lewe. Is daar vastigheid genoeg om die storms te trotseer?

Dit mag dan wees dat die mees aansienlike mense van die voorspoedtyd hulle lewenshuis sien verkrummel terwyl die eenvoudige man, wie se vriendskap nooit so gesog en wie se lewe nooit so opvallend was nie, die geweld van die storms deurstaan en selfs vir ander tot ‘n steun is.

Die dwaasheid kom dan te voorskyn van elkeen wie sy lewenshuis op sand gebou het.

Om dwaas te lewe

Ja, daar is so iets soos dwaas lewe. Christus verkondig aan die wêreld dat daar ontsaglik veel op dwase wyse gebou word in hierdie lewe. Die Bybel skryf oor ‘n magtige hoeveelheid bouwerk wat op hierdie aarde moeisaam verrig word: dwaas, of in die taal van Salomo: tevergeefs.

Wil u ‘n tipiese voorbeeld hê van so ‘n lewe? Dan kan ek u verwys na die ryk dwaas waarvan Christus op ‘n ander plek spreek.

Die man was ‘n harde werker, ‘n knap boer, ‘n fyn sakeman. Hy het oënskynlik geweet hoe om vir homself beveiliging te verkry, ‘n behaaglike lewenshuis — waarborg vir ‘n geruste lewe van gemak en rus. Hy het die dinge fyn beplan en toe het hy groot voorraadskure gaan bou en hulle gevul tot die dak toe. Selfvoldaan het hy uitgeroep: “Siel, jy het baie goed wat weggesit is vir baie jare, neem rus, eet, drink, wees vrolik”. Maar toe kom die onverwagte — toe toon God dat Hy ook nog iets te sê het tot die vergenoegde siel. God kondig die storm aan:

“Jou dwaas, in hierdie nag sal hulle jou siel van jou opeis”.

En al wil hy nou al sy geld aanbied, sy saailande, sy vol skure, al skreeu hy ook: “o God, nie dit nie, nie nou nie — noudat alles so mooi gereël is — gee my maar nog ‘n kans”. Dit is alles tevergeefs. God trek ‘n streep deur die so fyn georganiseerde lewe. Omdat daar geen rotsgrond onder die fondament was nie, spreek God: jou dwaas! en die doodsengel tas deur.

Die ware fondament

Dit kom dus ten diepste aan op die vraag waarop die fondament van ons lewe rus. As ons afpeil na die diepte van ons bestaan, vind ons daar die rots?

Jesus sê: “Wie na hierdie woorde van My luister en dit doen…” Dit is die rotsgrond waarop ons lewenshuis moet verrys. Die woord van die Here is nie soos sand wat met die eerste storm weggespoel word nie. Nee, dit hou stand in ewigheid. Hemel en aarde sal verbygaan maar sy Woord sal nooit verbygaan nie.

Daarna moet geluister word.

Dit reeds is ‘n geweldige taak, of liewer, dit reeds is groot genade. Ja, om te luister, waaragtig die oor te lê op die Woord van die Here, is genade. Maar dan moet die Woord ook opgesoek word. Dan moet nie lewelose, leë banke hoorders wees van die Woord nie, maar elke lid van die liggaam van Christus. Die plek moet Sondae gevul wees! Leë plekke kan ‘n getuienis teen ons wees. Aandagtig en met ‘n oop hart moet ons luister.

Dis opvallend dat Christus in die gelykenis sowel die verstandige as die dwase man sien as mense wat luister. Ja, daar is talle dwase wat ook die Woord van God ken, wat ook enkele male daarna geluister het.

Maar die dwaas hou hom op veilige afstand van die trefslag van die swaard van die Woord. Hy is onder die hoor van die Woord tog gereserveerd. Hy laat hom nie gevange neem tot die gehoorsaamheid aan die Woord nie.

Hy sorg dat die Woord nie diep inbrand in sy koue hart nie. Het u al gesien hoedat, as ‘n eend uit die water uitstap, die druppels soos kwikballetjies van sy vere afrol? Sy vel het, hoewel hy in die water rondgeswem het, nooit nat geword nie.

So verkeer sommige selfs onder die bediening van die Woord — sonder om geraak te word. Hulle kom so maklik los uit die greep van die Evangelie.

Daarom voeg Christus ook daaraan toe, as hy spreek oor die verstandige man: “en dit doen”. “Elkeen wat na hierdie woorde van My luister en dit doen”. Dit beteken dat die Woord, die Woord van Christus, so tot my spreek, dat ek daardeur getref is en beweeg word, ja, dat my ganse lewe daardeur gedra en bepaal word. Die Woord neem my in beslag en ek is daaraan gebonde in al my doen en late. Daardie Woord het dan diep in die hart geval en ontkiem en dit bring onmiddellik vrugte voort.

Ons moet onthou dat die woord van Christus waarna ons luister ‘n reddende woord is. Dit inspireer tot die daad.

Voorwaarde of vrug?

Daarom moet ons ook nie, soos so baie gedoen het by die Bergpredikasie met al sy radikale gebooie, die doen van die woord van Christus beskou as die voorwaarde vir die ingang in die koninkryk nie.

As ons die bergpredikasie verkeerd benader dan skyn dit wel of die leer van die goeie werke die leer van die genade daarin verdring. Waarom gebied Christus dan so herhaaldelik die vervulling van die gebooie tot in die fynste besonderhede toe? Waarom roep hy op tot volmaaktheid: “Wees julle dan volmaak soos my Vader in die hemel volmaak is”? Waarom staan in ons teksvers ook so pertinent: “Elkeen wat na hierdie woorde van My luister en dit doen”?

Die hou van die gebooie is egter nie voorwaarde nie maar veeleer die gevolg van die ingang in die koninkryk.

Ons het reeds daarop gewys dat in die sentrum van die bergpredikasie staan ons Verlosser, ons Middelaar. En die bergpredikasie is geen nuwe wet wat Hy afkondig nie, maar dit is klinkklare Ëvangelie. Dit begin met saligsprekinge, dit wil sê die proklamasie van genade oor armes van gees en treurendes en sagmoediges en die wat honger en dors na die geregtigheid. Daarmee verseker Christus hulle dat hulle ingang in die koninkryk vasstaan. Hulle is die lig van die wêreld, hulle is kinders van die hemelse Vader, hulle kan ook hul vyande liefhê, hulle kan onbesorgd deur die lewe gaan, en hulle kan soos goeie bome goeie vrugte voortbring.

Dit is duidelik dat nie die eis nie, maar dat die gawe vooropstaan. Hulle wat deur Christus geken is (Matt. 7 : 23), staan in ‘n besondere verhouding tot Hom. En by hulle nou, wat wesenlik aan Hom behoort en nie net Here Here roep nie, sal iets geopenbaar word van die nuwe gehoorsaamheid, m.a.w. van die doen van die wil van die hemelse Vader. Die gehoorsaamheid is hier nie voorwaarde vir die navolging van Christus nie maar bewys en vrug daarvan. Dit is bewys dat genade betoon is, dat versoening ontvang is, ja dat die lewenshuis op die rots gebou is.

Stormagtige wêreld

Ons leef in ‘n onstuimige wêreld. Van alle kante steek weer die onweer op. Hier en daar flits reeds die blitse. Die donders kan van ver af gehoor word. Niemand kan ontken dat daar ‘n geweldige storm oplaai in die wêreld nie. Maar wie se lewe in die ewigheid geanker is, hoef nie meer te vrees vir wat die tyd meebring nie. Wie in die hart die vrede ervaar wat alle verstand te bowe gaan, hoef nie meer angsvol die toekoms tegemoet te sien nie. Wie die Vors van die lewe ken, waaragtig ken, hoef selfs nie te skrik vir die bedreiging van die dood nie.

Daar is vastigheid in so ‘n lewe, die vastigheid wat in Christus is, die Rots van die eeue.

Posted in 1859, doppers, dr. SCW Duvenhage, gksa, gksa 1859, GKSA reformasie, huis op die Rots, prof. SCW Duvenhage, Uncategorized

Posted by: proregno | February 7, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 27 – Die algemene Christelike kerk (deel 1 en 2)

LEERPREDIKING: NGB artikel 27

DIE ALGEMENE CHRISTELIKE KERK

DEEL 1
Lees: Matteus 16:13-23 en Johannes 17:9, 13-21

NGB artikel 27: Die Algemene Christelike Kerk

Teksverse: “En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.” (MAtt. 16:18)

Tema: Die algemene Christelike Kerk (deel 1)

(Preekopname: GK Carletonville, 2021-11-14, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 27 preek deel 1 (Matt. 16:18)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

As daar nou een leerstuk is wat baie misverstaan word deur gelowiges, is dit die bybelse leer oor die kerk.

Aan die eenkant, heeltemal ‘n onderwaardering:

Die kerk is nie belangrik nie …

Ek kan maar aan enige kerk behoort … solank my naam met op ‘n lidmaatskapboek iewers is, is alles reg …

Al wat belangrik is, is dat ek aan Jesus behoort … vandag veral = ek behoort aan geen kerk nie.

Die oorwaardering:

As jy nie aan hierdie of daardie spesifieke kerk behoort of daar gedoop is nie, dan is jy verlore …

As ek nie my hele lewe net aan kerklike aktiwiteite spandeer nie, is ek nie werklik met Hom besig nie.

Sien die Rooms kerk en baie sektes as voorbeelde van beide.

Maar ons wil nie hierdie weg van uiterstes gaan nie.

Ons wil luister wat die Koning van die Kerk, wat spreek deur sy Gees en Woord ons leer oor die kerk.

In ons belydenis, vanaf art.27 tot 35 gaan ons leer wat die kerk is, en moet wees, behoort te wees.

LET WEL: die Koning van die Kerk bepaal wat kerk is en behoort te wees, nie wat ek wil, kerkraad, mense, tydsgees of politiek nie.

OOK as enige mens, kerk, kerkraad die besondere ampte of kerkwees misbruik, hef dit nie die regte plek gebruik taak en funksie van die kerk op nie.

So maklik maak baie misbuik van die misbruiking en misbruikers… om hulself te regverdig waarom hul nie meer aan ‘n kerk plaaslik behoort nie.

En deel van die krisis is ‘n totale verkeerde verstaan van wat kerk is en behoort te wees.

ONS LEER DRIE SAKE UIT ONS BELYDENIS VANDAG:

1) Wat is die kerk, wie is die kerk, aan wie behoort die kerk

2) Die toestand en toekoms van die kerk deur die geskiedenis

3) Die algemeenheid van die kerk

1) Heel eerste, en seker belangrikste vraag: wat is die kerk, aan wie behoort die kerk?

Is dit ‘n vereniging van mense wat saam lekker kan kuier

Of is dit ‘n groep mense wat dieselfde taal praat

Is dit ‘n welsynsorganisasie

Is dit ‘n welwillenheidsbeweging?

Is dit ‘n politieke beweging?

Bloot ‘n tradisie?

Nee, dit kan van hierdie aspekte behels natuurlik, as dit reg verstaan word.

Maar die kerk van Christus, is wat ons bely in die eerste sin van art. 27:

Ons glo en bely ‘n enige katolieke of algemene kerk, ‘n heilige vergadering van almal wat waarlik in Christus glo …

Daar is dit wat die kerk is:

‘n heilige (afgesonder dus) vergadering van almal wat waarlik in Christus glo.

Ons kry nie die naam ‘kerk’ direk in die Skrif nie, maar wel ‘gemeente’.

In Matt.16:16 het ons gelees waar Jesus sê:

En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou…

Gemeente = ecclesia (Grieks), wat eenvoudig beteken ‘uitgeroeptes’ of ‘saamgeroeptes’ of ‘hulle wat saamkom’

In die OT kry ons die gedagte deurgaans, ook in die Psalms wat ons ook gesing het:

qahal en edah = vergadering, vergaderdes, saamgeroeptes, bv.

En julle moet dit in bewaring hou tot die veertiende dag van hierdie maand; en die hele vergadering (qahal) van die gemeente (edah) van Israel moet dit slag teen die aand. (Ex. 12:6)

Dus, die kerk is die uitgeroeptes, hulle wat afgesonder is deur die Vader in hierdie wêreld.

(Nota: verskillende gebruike van die woord gemeente en dus kerk …sien ook NGB art. 28-35)

MAAR, daar is baie mense wat saamkom, vergader, bymekaarkom, selfs in Ps. 2 lees ons van baie mense en volke wat ‘bymekaarkom’ teen die Here en sy Gesalfde, maar nie die Here se ‘saamgeroeptes’ is nie.

Wat maak die Here se kerk, vergadering, of gemeente so uniek?

Hulle word gekenmerk daarin dat hul in Jesus glo

Nie bloot ‘kennes neem’ van Hom nie, maar in Hom glo, in Hom lewe!

Dit is hulle, klein en groot, mans en vrouens, volwassenes en kinders, van alle volke, stamme en tale en nasies, alle tye en plekke,

wat saam met Petrus van ons teks die woorde van Matt. 16:16 van harte met alles in hulle glo en bely:

“En Simon Petrus antwoord en sê: U is die Christus, die Seun van die lewende God.” (Mt 16:16)

En wat beteken dit om in Jesus te glo, wat beteken dit om te bely Jesus is die Christus, die Seun van die lewende God?

Ons belydenis sê kerk is:

… wat almal hulle volle saligheid in Jesus Christus verwag en in sy bloed gewas is, geheilig en verseël deur die Heilige Gees.

Petrus wat hier die kerk bely, stel dit later in sy eerste brief so:

“… omdat julle weet dat julle nie deur verganklike dinge, silwer of goud, losgekoop is uit julle ydele lewenswandel wat deur die vaders oorgelewer is nie, maar deur die kosbare bloed van Christus, soos van ’n lam sonder gebrek en vlekkeloos, wat wel vooruit geken is voor die grondlegging van die wêreld, maar in hierdie laaste tye geopenbaar is om julle ontwil,” (1 Pe 1:18–20)

Die gemeente, die kerk is die uitverkore kinders van God (NGB art. 16), op grond van God se genadewerk in Christus, toegepas deur die Heilige Gees (sien NGB artikels 16-26).

Die kerk is dus nie die kergebou nie, hoe kosbaar die gebou ookal is as ‘vergaderplek’.

Die kerk is nie bloot almal wat gedoop is, hoe belangrik dit ook al is, want God bevel dit op grond van sy Belofte (GEN. 17:7; Hand. 2:39)

Dit is nie almal wat bloot op die lidmaatregisters vir 1000e jare is nie, nie hulle wat so nou en dan met belydenisaflegging, troue, doop, sakramente, begrafnis kom gesig wys in die kerkgebou nie, basaar kan hou … deesdae konserte en opvoerings nie …

Nee, dit is hulle wat waarlik in Christus glo wat hul redding in Jesus vind hulle is gewas en geheilig en verseël.

En ons noem die kerk ook hier ‘algemeen’ of ‘katoliek’, d.w.s. algemeen, dit beteken orals versprei oor die wêreld deur alle tye.

Ons is katolieke, nie rooms katolieke nie, maar bybels gereformeerde katolieke!

Ons is deel van die ‘katolieke’, dus algemene christelike kerk deur alle eeue en tye.

Daarom TWEEDENS, bely ons hier: Die toestand en toekoms van die kerk is ‘n werklikheid om altyd in ag te neem in ons kerkwees.

Die groot troos wat ons het, NGB art. 27,

Hierdie kerk was daar van die begin van die wêreld af en sal tot die einde daar wees, want Christus is ‘n ewige Koning, wat nooit sonder onderdane kan wees nie.

Jesus leer dit vir ons daar, in Matt. 16:18,

“En Ek sê ook vir jou: Jy is Petrus, en op hierdie rots sal Ek my gemeente bou, en die poorte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie.” (Mt 16:18)

Christus is die Hoof van die kerk, Ef.1:22,23,

en solank Hy daar is, Ps. 110 … Hy regeer van die regterhand van God….

sal daar ‘n kerk wees, want Hy is ewig en sy kerk sal tot in ewigheid bestaan.

Dit beteken Hy sal sorg, deur sy Gees en Woord, dat daar onderdane sal wees.

En hierdie heilige kerk word deur God teen die woede van die hele wêreld bewaar, alhoewel dit soms ‘n tyd lank baie klein is en dit in die oë van die mense lyk asof dit tot niet gegaan het – soos die Here vir Hom gedurende die gevaarlike tyd onder Agab sewe duisend mense bewaar het wat die voor Baäl gekniel het nie.

Dit is die troos: niks kan die kerk vernietig nie.

Elke kind van God sal gered word, niks kan dit keer nie.

Ons gaan by art. 28, 29 en verder meer leer oor wat die Skrif leer oor die onsigbare en sigbare aspekte van kerk,

Maar hier net noem: ja, die sigbare plek en tye van plaaslike kerke kan kom en gaan, dink aan Op. 2 en 3,

deur die geskiedenis hoe baie sigbare kerke kom en gaan

Die sigbare kerk onder ‘n land, in ‘n dorp kaan tot einde loop, vir redes buite ons hande, maar selfs waar ons skuldig is,

maar God se kerkvergaderende werk nooit! (sien HK v/a 54).

Ons belydenis sê ook vir ons die kerk is nie ‘n demokrasie nie.

Politieke idees wat soos ‘n politieke party toemaak as niemand vir jou stem nie.

Die kerk kan by tye klein wees …

Maar die Here bewaar sy kerk

Al is daar net 7000 oor soms … of baie minder!

Noag: 8 mense!

Net Abraham en sy nageslag, maar dan weer meer in Egipte, maar minder in woestyn …

Min in Jesus se tyd, groei deur die eeue, meer in ons land se verlede, word nou weer min…

BELANGRIKSTE, hul word gekenmerk dat hul nie voor Baal gekniel het nie,

Hulle buig voor Jesus alleen, Op. 12:17.

“God het sy volk wat Hy vantevore geken het, nie verstoot nie. Of weet julle nie wat die Skrif in die gedeelte oor Elía sê nie?—hoe hy by God optree teen Israel en sê: Here, hulle het u profete gedood en u altare het hulle afgebreek, en ek het alleen oorgebly, en hulle soek my lewe! Maar wat sê die Godspraak aan hom? Ek het vir Myself seweduisend manne laat oorbly wat die knie voor Baäl nie gebuig het nie. Net so is daar dan ook in die teenwoordige tyd ’n oorblyfsel, ooreenkomstig die verkiesing van die genade.” (Ro 11:1–5)

NETSO geliefdes, is daar vandag in die 21ste eeu, in SA, ons land sy 7000 oor.

En sal hul daar wees tot die laaste dag, die wederkoms.

Met hierdie woorde in ons belydenis, wil die belydenis ook weergee wat die Skrif leer,

die ware kerk, die kerk hier op aarde sal ‘n strydende kerk wees,

strydend teen die eie sonde, teen wêreldsheid, teen die Satan.

Ons TEKS wys daarop in verse 21-23,

“Van toe af het Jesus begin om sy dissipels te toon dat Hy na Jerusalem moes gaan en veel van die ouderlinge en owerpriesters en skrifgeleerdes moes ly, en gedood en op die derde dag opgewek word. Toe neem Petrus Hom opsy en begin Hom bestraf en sê: Mag God dit verhoed, Here, dit sal U nooit oorkom nie! Maar Hy het omgedraai en vir Petrus gesê: Gaan weg agter My, Satan! Jy is vir My ’n struikelblok, omdat jy nie die dinge van God bedink nie, maar die dinge van die mense.” (Mt 16:21–23)

Ja, die valse profete, valse kerk, die valste staat deur al die eeue staan teen die Here en sy Gesalfde,

en daarom ook teen sy kerk, teen sy oorblyfsel,

misleiding van binne, valse leer en lewe; dreiging en gevaar van buite, die staat, aansien, ens.

SIEN u hoe belangrik is dit dat u hele lewe, geloof, u kerkbeskouing bepaal word nie deur getalle, mense, tydsgees, politieke bedelings nie, maar die Woord alleen.

Natuurlik soek ons vol banke, dat die kerk groei, maar dan sien NGB art. 28, 29 alles volgens sy WOORD.

En, daarom DERDENDS ook, besef dan om nie net kerk raak te sien in terme van ons eie kerk, eie kerkverband, eie tye nie, maar sien dit deur die geloof orals en in alle tye raak,

soos ons daar bely laastens in NGB art. 27,

Die kerk kan nie en mag nie beperk word tot een plek, tyd of volk nie:

Verder is hierdie heilige kerk nie geleë in, gebonde aan of bepaal tot ‘n sekere plek of sekere persone nie, maar dit is oor die hele wêreld versprei en verstrooi.

In Joh. 17 bid die Here dat sy kerkie, die dissipels, die vroeë kerk, die oorblyfsel, OM staande sal bly, vers 9 Hy bid vir hulle, dat hulle in die waarheid sal bly, nie uit die wereld verwyder sal word nie maar midde alle tye en plekke kerk van Christus sal bly, en dan hierdie woorde:

“Maar Ek bid nie vir hulle alleen nie, maar ook vir die wat deur hulle woord in My sal glo — dat almal een mag wees net soos U, Vader, in My en Ek in U; dat hulle ook in Ons een mag wees, sodat die wêreld kan glo dat U My gestuur het. En Ek het hulle die heerlikheid gegee wat U My gegee het, sodat hulle een kan wees, net soos Ons een is. Ek in hulle en U in My, sodat hulle volkome een kan wees; en dat die wêreld kan weet dat U My gestuur het, en hulle liefgehad het net soos U My liefgehad het. Vader, Ek wil dat waar Ek is, hulle wat U My gegee het, ook saam met My sal wees, sodat hulle my heerlikheid kan aanskou wat U My gegee het, omdat U My liefgehad het voor die grondlegging van die wêreld.” (Jn 17:20–24)

SO, aan die eenkant leer ons dat my eie gemeente/kerk is belangrik en kosbaar,

maar die Here het ook gelowiges en ander ware kerke orals,

daarom is kerkverband en ander broers en kerke ook belangrik.

Hier is dit waar ons juis gewaarsku word deur sektes, soos bv.

– Brits Israelvisie (valse eenheid in vlees soek, nie gees nie)

– sekere sektes wat meen jy moet aan hul hoort/gedoop word,

– Roomse Kerk, ens.

MAAR, ons waarsku ook teen valse struktuele ekumene, valse eenheid wat mense, kerke sogenaamd moet bewerkstellig.

WANT, die eenheid van die kerk is geleë in die ware geloof, saamgevoeg deur een Gees vir altyd

Tog is dit met hart en wil en deur die krag van die geloof in een en dieselfde Gees saamgevoeg en verenig.

Ons eenheid lê nie in strukture, kerkverbande, klassise, ens. nie maar in Christus, in die waarheid

Daarom Joh. 17:15-18,

“Ek bid nie dat U hulle uit die wêreld wegneem nie, maar dat U hulle van die Bose bewaar. Hulle is nie van die wêreld nie, net soos Ek nie van die wêreld is nie. Heilig hulle in u waarheid; u woord is die waarheid. Soos U My gestuur het in die wêreld, het Ek ook hulle in die wêreld gestuur.” (Jn 17:15–18)

ALLE WARE GELOWIGES DEUR ALLE EEUE, PLEKKE, UIT ALLE VOLKE IS REEDS EEN!

Ef. 4:3-6 ³ en ernstig strewe om die eenheid van die Gees te bewaar deur die band van die vrede. ⁴ Dit is een liggaam en een Gees, soos julle ook geroep is in een hoop van julle roeping; ⁵ een Here, een geloof een doop, ⁶ een God en Vader van almal, wat oor almal en deur almal en in julle almal is.

Die Gees het en bewerk die eenheid

‘n liggaam wat geroep is, geroeptes

ons eenheid le in God, in waarheid, in GEES EN WAARHEID, albei.

So, geliefdes, die kerk van die Skrif, soos saamgevat in NGB art. 27,

die heilige algemene Christelike kerk, al die gelowiges, moet nie nog een word nie,

ons is reeds, vanuit God se reddingsplan in Christus, EEN.

Wat ons dan wel soek, is sigbare eenheid sover moontlik op grond van leer, diens en tug.

Ons soek kerkverband op grond van die Waarheid, Joh. 17

ONTHOU dus geliefdes, die kerk van Christus is ’n saak van geloof, Paulus skryf in 2 Tim. 2:19,

“Ewenwel, die fondament van God staan vas met hierdie seël: Die Here ken die wat syne is; en: Laat elkeen wat die Naam van Christus noem, afstand doen van die ongeregtigheid.” (2 Ti 2:19)

Ons gaan verder daarvan leer in NGB art. 28-34,

maar vir nou, die troos en wete van Jesus se woorde aan Petrus, vir sy kerk deur al die eeue, maar ook vir elkeen persoonlik, elke gelowige

Onthou, hoe ons belydenis eindig in antw 54 van die HK … en dat ek daarvan ’n lewende lid is en ewig sal bly.

So al is ons klein, al dreig al die gevare deur misleiding en vervolging, die Here sal sy oorblyfsel bewaar.

Sy kerk sal versamel word onder alle volke en tye.

Dit waarsku ons ook, dat die kerk nie ’n saak is wat mense skep nie, want soos Jesus ook sê op ’n ander plek, Hy kan kinders van Abraham, uit die klippe maak, met ander wie Hy wil, wanneer Hy wil.

Tog is dit met hart en wil en deur die krag van die geloof in een en dieselfde Gees saamgevoeg en verenig

Ja, inderdaad, al is daar stryd en vervolging,

niks sal die kerk van Christus kan vernietig nie.

Daarom moet ons voortgaan om die evangelie uit te dra,

kerk van Christus te wees na binne en buite.

En daarvan gaan ons nou verder leer in NGB art. 27 deel 2 en NGB artikels 28-35

AMEN.
_________________________________________

DEEL 2
Lees: 1 Kor. 1:1,2 en 1 Kor. 3:9-23

NGB artikel 27: Die Algemene Christelike Kerk

Teksverse: “Want ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” (1 Kor. 3:9)

Tema: Die algemene Christelike Kerk (deel 2)

(Preekopname: GK Carletonville, 2021-11-21, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 27 preek deel 2 (1 Kor. 3:9)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons het vorige keer geleer, wie en wat die kerk is,

Dit is almal wat in Jesus Christus glo,

en ons het begin leer dat die kerk, al is ons volmaak gewas in Christus, daar tot die laaste dag nog stryd in worsteling sal wees.

Die heilige gewasde kerk is tot die einde ‘n strydende kerk.

Ons het geleer van die twee belangrike woorde wat gebruik word vir kerk,

Eerstens, die sentrale woord is ‘gemeente’, wat beteken hul wat saam vergader, wat saamgeroep is, wat saamkom.

En dan is daar die woord woord ‘kerk’, wat nie so direk in die Skrif kom nie, maar die hele saak is daar.

Dit beteken ‘van die Here’, of ‘eiendom van die Here’, behoort aan die Here, in een woord, dit wat ons lees in 2 Tim. 2:19,

“Die Here ken die wat Syne is” = ons is Syne.

In 1 Kor. 3 het ons dan ook gehoor, nog ‘n term of frase waarmee die kerk beskryf is,

is dat ons die gebou van God is, 1 Kor. 3:9,

“WANT ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle.” (1 Kor.3:9)

As ons nou leer van kerkwees in NGB art. 27-35 soos dit saamvat wat die Skrif leer,

gaan ons in art. 28-35 sien die fokus is,

dat hulle wat almal in Christus glo, moet sigbaar word, hulle moet regoor die wêreld vergader, kerkhou, preek, ampte, gemeenskap van die heiliges beoefen.

Maar in NGB art. 27 word die fondamente eers gelê,

waarby ons tans stilstaan, naamlik om mooi te verstaan wat kerk is, die toestand van die kerk, en belangrik dat die kerk van die begin daar is, en orals oor die aarde versprei is.

Daarom dat ons bely dat die plaaslike kerk deel is van, die eerste sin in NGB art. 27,

‘enige algemene katolieke kerk’

en daarom wil ons vanoggend nog stilstaan by hierdie sake,

‘n paar belangrike eienskappe van die kerk wat ek moet ken uit die Skrif,

want soos ons reeds gehoor het, as ek verkeerdelik verstaan wat die kerk is,

wat die kerk se toestand is in hierdie lewe, gaan ek gefrustreerd word om van die kerk iets te verwag wat die Here nie bepaal of geleer het nie.

1 Ons moet heeltyd vashou aan wat ons gelees het daar in 2 Tim. 2:19, Die Here ken wie Syne is

In God se oë ken Hy al die uitverkorenes deur alle eeue en tye, die kerk soos dit voor Hom bestaan, die onsigbare aspek van die kerk.

En dan is daar die kerk soos dit deur die geskiedenis orals sigbaar word, vermeng met ongelowiges, mense wat nog nie tot geloof gekom het nie, maar wat opgeroep word om heilig te wees, om te glo, bekeer, vrugte te dra.

TOEPASSING: Dit is nie die sigbare aspek van die kerk, soos by Rome wat die onsigbare aspek skep nie, nee, God skep die kerk deur sy reddende werk in Christus, en dan volg die sigbare aspek van kerkwees.

Daarom dat ons lees in 1 Kor. 3,

“WANT ons is medewerkers van God; die akker van God, die gebou van God is julle. Volgens die genade van God wat aan my gegee is, het ek soos ’n bekwame boumeester die fondament gelê, en ’n ander bou daarop; maar elkeen moet oppas hoe hy daarop bou. Want niemand kan ’n ander fondament lê as wat daar gelê is nie, dit is Jesus Christus.” (1 Kor 3:9–11)

DIT wat ons vorige keer geleer het uit Matt. 16:18….

2 En daarom is tweedens, ‘n eienskap van kerk wees, om ‘n heilige kerk te wees,

soos ons dit daar bely in NGB art. 27.

“As iemand die tempel van God skend, sal God hom skend; want die tempel van God is heilig, en dit is julle.” (1 Kor. 3:17)

Gelowiges is heilig, afsonderlik en saam as kerk, as gemeente.

In 1 Pe. 1:16 lees ons van die individuele gelowige, maar ook van die gelowiges wat dan saam vergader,

“omdat daar geskrywe is: Wees heilig, want Ek is heilig.” (1 Pe 1:16)

Die kerk is geheilig deur God se uitverkiesende genade, deur die bloed van Christus:

1 Kor. 1:30, Hy is ons regverdigmaking en heiligmaking,

en daarom wees heilig, groei in heiligmaking.

Hoor u, die reeds maar nog nie, die dit is vas en seker in Christus, maar tog groei daarin, ondersoek julself, is ek waarlik kerk, heilig en afgesonder vir Hom.

Nou uit ons teksgedeelte, Paulus skryf aan sy probleemgemeente,

as u dit lees, was daar groot stryd en worsteling vir die heiligmaking.

1:10-16, onderlinge verdeeldheid in die gemeente, elkeen het sy gunsteling ds gehad

5: sedeloosheid, iemand wat rondslaap by sy vader se vrou, hoerery

7: onwettige egskeiding

8: kwessie van afgodery in die eet van vleis

en ander sake, en tog lees ons hoe Paulus hul aanspreek:

“ PAULUS, ’n geroepe apostel van Jesus Christus deur die wil van God, en die broeder Sósthenes, aan die gemeente van God wat in Korinthe is, aan die geheiligdes in Christus Jesus, die geroepe heiligdes, saam met almal wat die Naam van onse Here Jesus Christus in elke plek aanroep, hulle sowel as onse Here:” (1 Kor. 1:1–2)

Geheiligdes, die Korinthe gemeente, saam met al die geheiligdes in elke plek,

die heilige algemene kerk orals

MAAR baie belangrik, nou roep Paulus deur die Gees en Woord hul op tot bekering,

Hy preek die waarheid, pas die tug toe deur Woord, en roep op tot tug, 1 Kor. 5

En, so sal reeds in die geskiedenis getoon word, wie dan werklik deel is, en was van die ware kerk in Christus, hulle wat hul bekeer en aanhou bekeer.

BAIE belangrike toepassing dus in ons kerksiening: die ware kerk word nie gekenmerk dat hul sondeloos reeds is nie, maar wat hul met sonde doen … akkomodeer hul dit, of spreek hul dit aan?

Ja, ons bely dat ons ‘n heilige gemeente is, en juis daarom, die woorde van 2 Tim. 2:19,

1 Kor. 3:12-15 beskryf hierdie heiligmaking waarin die gelowige en die kerk groei,

“En as iemand op dié fondament bou goud, silwer, kosbare stene, hout, hooi, stoppels — elkeen se werk sal aan die lig kom, want die dag sal dit aanwys, omdat dit deur vuur openbaar gemaak word; en die vuur sal elkeen se werk op die proef stel, hoedanig dit is. As iemand se werk bly staan wat hy daarop gebou het, sal hy loon ontvang; as iemand se werk verbrand word, sal hy skade ly; alhoewel hy self gered sal word, maar soos deur vuur heen.”

Prof. Willie Snyman, (Nuwe en Ou Dinge),

Die heiligheid kom nie tot stand deur ‘n uiterlike afsondering van die wêreld nie (Kol. 1:20-23), maar is deel van die gelowiges in Christus, wat hulle gewas en gereinig het deur sy bloed, en ook in beginsel, deur die inwoning van die Heilige Gees. Ons het hier te doen met ‘n geestelike werklikheid wat nie gesien nie en juis daarom geglo moet word.

Tog bly die heiligheid van die kerk nie in die onsigbare terug nie, maar word sigbaar, hoewel onvolmaak, in die bekering van die gelowige en sy vlug vir die bose.

3 Die kerk se eienskap dat dit algemeen (katoliek) is, een is en Christelik is

Dit is wat ons bely daar aan die einde van NGB art. 27

Verder is hierdie heilige kerk nie geleë in, gebonde aan of bepaal tot ‘n sekere plek of sekere persone nie, maar dit is oor die hele wêreld versprei en verstrooi.

Elke plaaslike kerk oor die ganse wêreld, is volledig genoegsaam kerk van Christus.

Maar ons is nie alleen kerk nie, soos Rome en baie kultusse beweer.

Ons maak onderskei tussen ware en valse kerk, NGB art. 29 gaan ons daaroor leer.

WCF praat van meer en minder suiwer kerke.

Maar ons glo van harte dat ons kerk deel is van die algemene christelike kerk, deur alle eeue, plekke en tye, ook vandag nog.

Ons het dit gehoor daar in 1 Kor. 1:1,2

“ PAULUS, ’n geroepe apostel van Jesus Christus deur die wil van God, en die broeder Sósthenes, aan die gemeente van God wat in Korinthe is, aan die geheiligdes in Christus Jesus, die geroepe heiligdes, saam met almal wat die Naam van onse Here Jesus Christus in elke plek aanroep, hulle sowel as onse Here:” (1 Kor. 1:1–2)

“Maar as iemand meen om twisgierig te wees, ons het nie so ’n gewoonte nie, en ook die gemeentes van God nie.” (1 Kor 11:16)

“want God is nie ’n God van wanorde nie, maar van vrede, soos in al die gemeentes van die heiliges.” (1 Kor 14:33)

“en al die broeders wat by my is—aan die gemeentes van Galásië:” (Ga 1:2)

DAAROM het ons ook iets soos ‘kerkverband’

Daarom die bydrae vanoggend by die deure…. ekumenisiteit.

EN SOOS BAIE ANDER SAKE: misbruik hef nie die regte gebruik op nie, valse ekumene, valse eenheid hef nie die soeke op vir ware eenheidsbelewing nie.

En let wel, ons skep nie ware eenheid nie, alle ware gelowiges deur die geskiedenis, op alle plekke en tye, is reeds een deur geloof in een God een waarheid, Ef. 4

Maar omdat ons een is, soek ons na eenheid in leer diens en tug…

SO, aan die eenkant leer ons dat my eie gemeente/kerk is belangrik en kosbaar,

maar die Here het ook gelowiges en ander ware kerke orals,

daarom is kerkverband en ander broers en kerke ook belangrik.

Hier is dit waar ons juis gewaarsku word deur sektes MAAR, ons waarsku ook teen ‘n valse struktuele ekumene, valse eenheid wat mense, kerke sogenaamd moet bewerkstellig.

WANT, die eenheid van die kerk is geleë in die ware geloof, saamgevoeg deur een Gees vir altyd

Tog is dit met hart en wil en deur die krag van die geloof in een en dieselfde Gees saamgevoeg en verenig.

Ons eenheid lê nie in strukture, kerkverbande, klassise, ens. nie

Maar in Christus, in die waarheid

“Want niemand kan ’n ander fondament lê as wat daar gelê is nie, dit is Jesus Christus.” (1 Co 3:11)

ALLE WARE GELOWIGES DEUR ALLE EEUE, PLEKKE, UIT ALLE VOLKE IS REEDS EEN!

Die Gees het en bewerk die eenheid

‘n liggaam wat geroep is, geroeptes

ons eenheid le in God, in waarheid, in GEES EN WAARHEID, albei.

En met die enigste fondament soek ons dan bande met mekaar …

Laastens, geliefdes, ‘n paar toepassings vir ons as plaaslike gemeente, veral oppad na die Here se tafel:

Ons is oppad na die Here se tafel, om te gedenk wat ons hoor daar in 1 Kor. 3:11,

“Want niemand kan ’n ander fondament lê as wat daar gelê is nie, dit is Jesus Christus.”

En dit behels dat ek sal weet dat ek persoonlik, maar ook saam ander gelowiges,

die kosbare gebou is van God, die Gees in my en ander woon,

“Weet julle nie dat julle ’n tempel van God is en die Gees van God in julle woon nie? As iemand die tempel van God skend, sal God hom skend; want die tempel van God is heilig, en dit is julle.” (1 Co 3:16–17)

Dit beteken ons moet mekaar behandel soos die Woord en Gees ons leer,

ons moenie die tempel van God, die kerk van die Here skade aandoen, misbruik,

deur sondige optrede of valse leringe nie.

Daarom is die nagmaal ook, behalwe versterking,

ook oproep ons ook om aan te hou groei in heiligmaking, in bekering

“Volgens die genade van God wat aan my gegee is, het ek soos ’n bekwame boumeester die fondament gelê, en ’n ander bou daarop; maar elkeen moet oppas hoe hy daarop bou.” (1 Kor. 3:10)

Die waarskuwinge van verse 12-15, lewenslank.

Ten einde, moet nie op mense, op jouself of ander roem nie

Die kerk se Hoof, Troos en Hoop is nie mense nie, ons bedien, help, wys…

maar die FONDAMENT EN WESE VAN KERKWEES,

van my persoonlike lewe, gesin, gemeente, alles, is die woorde van verse 21-23,

“Laat niemand dan op mense roem nie, want alles behoort aan julle; of dit Paulus is of Apollos of Céfas of die wêreld of lewe of dood of teenswoordige of toekomstige dinge—alles behoort aan julle; maar julle behoort aan Christus, en Christus aan God.”

Mag die Here ons help in ons selfondersoek,

oppad na sy tafel, om versterk te word, bemoedig word, maar ook vermaan te word

Om as gebou van God, aan te hou bou deur die geloof, tot sy eer en heil van sy gemeente.

AMEN.

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, heilige algemene christelike kerk, ngb artikel 27, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | January 31, 2022

PRO REGNO BOEK VERKOPE: 1 FEBRUARIE 2022

PRO REGNO BOEKVERKOPE

1 FEBRUARIE 2022

Pro Regno Boeke nuus – 1 Februarie 2022

1. Sien hier onder nuwe voorraad boeke wat ingekom het.

2. Al die boeklyste is tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat dit beskadig is of ‘n boek (nuut) is.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of Courier Guy (minimum bedrag: R100 per pakkie), en verkieslik Courier Guy. Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

1933 Afrikaanse Vertaling uitgawe (1939 gedruk), R370-00 (swart hardeband)

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting, 2 dele (nuut), R200-00

TOTIUS, VERSAMELDE WERKE, 11 dele, R550-00

J Hermine van Wyk (vertaler), ‘n Afrikaanse Samevattende Vertaling van THE INSTITUTES OF BIBLICAL LAW, 275 A4 bladsye fotostate en ring bind (kontak my direk vir bestellings en prys)

VILJOEN, Dirk. Hoe lief het ek U wet: bybel korrrespondensie kursus oor die Tien Gebooie, R70-00

GROSHEIDE, FW (red.), Christelijke Encyclopedia, volledige 6 dele, R400-00 (Nederlandse stel)

ENGELS:

Bauman & Hall, David (ed.), God and Politics, R70-00

BUDGEN, Victor. The Charismatics and the Word of the God, R100-00

BURROUGHS, J. Gospel Worship: the right way to sanctify the Name of God, R150-00

~~DABNEY, RL. Evangelical Eloquence: courses of lectures on preaching, R70-00~~

FABER, J. Essays in Reformed Doctrine. R120-00

~~GANZ, Richard L. 20 Controversies that almost Killed the Church: Paul’s council to the Corinthians and the church today, R100-00~~

~~LUTHER, Martin. Table Talk: his conversations with colleagues and students, R120-00~~

MACARTHUR, John. A Tale of two Sons, R80-00

STONEHOUSE, Ned. J Gresham Machen: a biography, R150-00

~~VAN TIL, HR. The Calvinistic Concept of Culture. R150-00~~

WARFIELD, Benjamin. Calvin and Augustine, R150-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS

BARNARD, A.C. Die Erediens, R100-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

BAVINCK, H. Welsprekendheid, R20-00

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

Ek glo in God: wat Christene bely volgens die Twaalf Artikels (Apostoliese Geloofsbelydenis), R20-00

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

Laat My lammers wei: Bybelse geskiedenis vir katkisasie, skool en huis, R80-00

[Spesiale aanbieding vir hierdie 5 boeke: R200-00]

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R100-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

BOEKE VAN EN OOR CALVYN:

– Calvyn Kategismus (HW Simpson), R20-00

– Calvyn Aktueel? bundel opstelle oor Calvyn, R30-00

– Calvyn en die Calvinisme (EA Venter), R20-00

COETZEE, J.C. Kanon van die Ou en Nuwe Testament, R50-00

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Gids vir Kerkgeskiedenis, R70-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK, PJS. Handboek Gewyde Geskiedenis, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, A. Die Institusie van Calvyn – verkorte weergawe, R70-00

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R150-00

~~Dogmatiek, R100-00~~

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

~~Op weg in die Teologie (saam met WD Jonker), R50-00~~

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

[Spesiale aanbieding: R500-00 vir 10 boeke]

~~Jonker, Willie D. Die Hand wat my vashou, R20-00~~

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

~~__________________ Bevrydende Waarheid: die karakter van die gereformeerde belydenis, R50~~

~~__________________ Vreemde Bevryding, R20~~

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

~~KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1990, rooi hardeband), R150~~

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KOSBARE GOUD, deur GKSA teoloë en predikante, Gereformeerde geloofsleer, R70-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

Lloyd-Jones, Martyn. Van vrees tot vertroue: boodskappe vir ons tyd, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Marais, S.J.L. Die genadeverbond, R30-00

MACARTHUR, John F. Leef met Integriteit, R70-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

MACARTHUR, John, Die Jesus wat jy nie kan ignoreer nie: ontdek Jesus soos nog nooit vantevore nie, R50-00

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R200-00

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

VAN DER LINDE, GPL. Maak julle roeping en verkiesing vas: Preke, R30-00

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

______________ Ons Christelike Geloofsbelydenis (Twaalf artikels), R20-00

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE (ouer voorraad)

ALEXANDER, JA. The Prophecies of Isaiah, 2 volumes in 1, unabridged (een van my top 3 kommentare op Jesaja, 492bl. + 482 bl. ), R450-00

ALLIS, OT, The Old Testament: its claims and critics, R350-00

CALVINS’s Calvinism: 1. Eternal Predestination of God & 2. The Secret Providence of God, R250-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

Du Plessis, J. The Evangelization of Pagan Africa: a history of Christian missions to pagan tribes of Central Africa, R70-00

~~FEE, Gordon. How the read the Bible for all its worth, R50-00~~

FESKO, J.V., Justification: Understanding the classic reformed doctrine, R220-00 (nuwe boek)

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

~~HODGE, Charles. Epistle to the Romans, R100~~

LEE, F. Nigel. Calvin and the Sciences (booklet), R30

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

OWEN, John. Justification by Faith, R200-00

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

~~STROBEL, L. The Case for the Resurrection, R30~~

~~Strobel, Lee. The Case for Christ: Solving the biggest mystery of all time, R70-00~~

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

DURAND, Jan. Die Einde: Die A-Z van die Bybelse boodskap oor die eindtyd, R150-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R150-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

GESKIEDENIS BOEKE

J.C. (Kay) De Villiers, Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters: merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog, R120-00

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

Strydom, F.W. Die Swart Verskrikking: die verhaal van Tsjaka en sy Volk van die Hemele, R150-00

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

Van den Bergh, G.N. Die Middeleeue, R100-00

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R700-00]

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R700-00 vir 18 tale boeke]

NEDERLANDSE BOEKE (20 % afslag as meer as R300 se boeke aankoop)

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

~~BAVINCK, Herman. Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele, R200-00~~

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SCHUTTE, GJ. Groen van Prinsterer, R30-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00

Posted by: proregno | January 24, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 26 – Christus ons Voorspraak

LEERPREDIKING: NGB artikel 26

CHRISTUS ONS VOORSPRAAK

Lees: Lukas 22:31-34 & Hebreërs 4:14-16

NGB artikel 26: Christus ons Voorspraak

Teksverse: “Maar Ek het vir jou gebid, dat jou geloof nie ophou nie; en as jy eendag bekeerd is, moet jy jou broeders versterk.” (Lukas 22:32)

Tema: Christus ons Voorspraak

(Preekopname: GK Carletonville, 2021-09-10, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 26 preek (Lukas 22:32)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons het reeds by artikel 21 geleer dat Jesus ons volkome Hoëpriester is, wat versoening gedoen het vir al ons sondes.

Artikels 16-23 as opsomming van wat die Skrif leer,

beskryf die wondergenade van God se reddende werk in en deur Christus.

Aan die kruis het Hy uitgeroep: dit is volbring!

Daar is dus nou, Rom. 8:1, geen meer veroordeling vir enige kind van God nie, as die wederkoms plaasvind, die finale oordeel, dan het ons die vryspraak, want ons het Christus ons Hoëpriester, ons Geregtigheid, NGB 23, deur die geloof, NGB art. 22 ontvang.

Ons het die Gees ontvang, ons het vergifnis van sondes, ons het die ewige lewe.

En ons sien met groot verlange uit na die nuwe hemel en aarde, volkomenheid.

MAAR, waarom dan nou skielik ook weer NGB art. 26?

Die belydenis aangaande dat Jesus ons enigste Voorspraak en Middelaar is?

Is dit nie onnodige herhaling nie?

Ons het mos nou geleer oor die hoëpriesterlike reddende werk in artikels 16-23 en die vrug daarvan, ’n dankbaarheidslewe, artikels 24 en 25.

Vanaf artikels 27-35 gaan dit oor die leer van die kerk, 36 owerheid, 37 laaste oordeel.

Waar pas artikel 26 nou in?

Geliefdes, artikel 26 is ’n samevattende skanier, wat juis artikels 16-25 wil saamvat, die reddende werk van die Vader in Christus, deur die krag van die Heilige Gees.

Dit moet reg en goed verstaan word, juis vir wat gaan volg, oor kerk wees.

MAAR veral belangrik, lê die fokus van artikel 26 daarin,

dat dit wil wys dat art. 21, wat Christus vir ons gedoen het om die ewige lewe te beërwe, geen oordeel meer nie, DAT DIT REEDS HIER EN NOU OOK GELD.

Die Hoëpriesterlike werk van Christus is natuurlik ja, vir die ewigheid, maar ook vir hier en nou, vir elke dag se lewe van stryd as gelowige, tot die laaste dag.

JA, Christus is gekruisig, het gesterwe as Hoëpriester vir al ons sondes.

MAAR, Hy het ook opgestaan, Hy lewe, sodat ons reeds nou al vir Hom sal lewe.

Artikel 26 wil juis wys dat Jesus nie net die BRON van ons regverdigVERKLARING is nie, maar ook die BRON van ons heiligMAKING hoe langer hoe meer.

En dit is vir ons ’n wonderlike groot Troos.

Sodat ons soos NGB art. 26 leer, nie ons troos en krag vir ons heiligmaking by onsself, mense, dinge sal soek nie, maar juis by ons volkome Hoëpriester

Jesus Christus sal soek, soos die eerste sin van NGB art. 26 op wys, die toegang wat ons deur Christus verkry het met ons Vader, is dan ook die krag en troos vir hierdie lewe.

EN daarop word ons gewys in ons Teksgedeelte.

In ons teksgedeelte leer ons daarom:

1 Waarom ons ons Hoëpriester nodig het ook vir hierdie lewe 2 Wat daardie Hoëpriesterlike werk behels wat ons nodig het 3 Hoe raak dit ons lewens prakties hier en nou

1 Waarom ons ons Hoëpriester nodig het ook vir hierdie lewe

Weens ons doodsvyande, die Satan, wereld, sondige swakke oorblyfsels

a) “EN die Here sê: Simon, Simon, kyk, die Satan het vurig begeer om julle soos koring te sif.” (Lk 22:31)

Die aanslae van die Satan sal daar wees tot op die laaste dag.

Hy kon nie ons regverdiging, redding vir die ewige lewe keer nie, dit is volbring, klaar …

Maar hy kan die vreugde en sekerheid van ons verlossing laat skade ly.

In HK V/A 126 bely ons van ons doodsvyande, waarvan Satan die aanvoeder is, Hy haat God se kinders, Hy haat die kerk.

Jesus wys op ‘julle’, hy loop rond soos ’n brullende leeu wat daarop uit is, om die kerk te wil vernietig, 1 Petrus 5:7,8

Hy mislei, hy verdraai die Woord, hy gebruik valse leraars om die ware leer te verdraai, hy is ’n mensmoordenaar van die begin.

“En die draak was vertoornd op die vrou, en hy het weggegaan om oorlog te voer teen haar ander nakomelinge wat die gebooie van God bewaar en die getuienis van Jesus Christus hou.” (Op. 12:17)

En nou is daar mense wat dink gelowiges in hulself kan die Satan oorwin, nee, daarom het ons Jesus nodig, ons Voorspraak en Middelaar, om ons te bewaar van die Bose, om ons staande te hou, die kerk te bewaar.

Nie die pous nie, nie die kerkraad nie, nie predikant nie,

Die Koning van die Kerk is nodig.

“En die God van vrede sal die Satan spoedig onder julle voete verbrysel. Die genade van onse Here Jesus Christus sy met julle!” (Rom. 16:20)

1 Joh 4: “Julle is uit God, my kinders, en het hulle oorwin, omdat Hy wat in julle is, groter is as hy wat in die wêreld is.” (1 Jn 4:4)

Maar waarom het ons nog Jesus se voorspraak nodig?

Omdat ons so swak in onsself is, geneig is tot die sonde… party perfeksioniste probeer dit ontken …

Maar watter mens op aarde, behalwe ouers en familie, was nader aan Christus?

Ja, Petrus… en Jesus wys hier op dat die beste van sy kinders nog kan sondig.

In stryd met hul nuwe mens kan optree.

Jesus waarsku, beklemtoon met die woorde daar ‘Simon, Simon…’

moenie dink jy het my nie nodig hier en nou, eie krag staatmaak nie.

Petrus roem in sy eie krag, goed bedoel, maar nie sy onvolkomheid besef nie. Verse 33 …

En ure later, word hy mislei om soos die wêreld te word, v. 54-62… En vind 22:34 letterlik plaas soos Jesus geprofeteer het.

Sien daar by 61,62 (lees)

EN daarom, het Petrus, en die kerk, en elke gelowige die Priesterlike middelaarskap en Voorspraak van Christus so nodig

DIT sien ons in die tweede plek.

2 Wat daardie Hoëpriesterlike werk behels wat ons nodig het

Hier is die groot troos vir elke kind van God in die stryd teen die Satan, wêreld en die oorblyfsels van die sonde, vers 32…

MAAR Ek het vir jou gebid dat jou geloof nie sal ophou nie.

Ja, die Satan kla by die Vader, ons gewetens as ons sondig kla aan, maar Jesus tree in by die Vader, aan die regterhand van God, vir Petrus, Ek het vir al sy sondes gesterwe, EK is sy geregtigheid en heiligmaking Ek het alles volbring, sodat hy alles sal ontvang om te volhard tot die einde toe.

DIT is liefde, geliefdes van die HERE!

Jesus het geweet hoe swak al sy dissipels is, Hy het geweet dat die een die naaste aan Hom, gaan Hom verloën.

Gaan vir ’n oomblik die wereld meer vrees as vir Hom

Homself meer liefhê as vir Jesus…

EN daarom het ons Hom as Voorspraak so nodig, daarom bely ons juis:

Want daar is niemand in die hemel of op die aarde onder die skepsels wat vir ons groter liefde het as Jesus Christus nie, Hý wat, alhoewel Hy in die gestalte van God was, Homself ontledig het deur vir ons die gestalte van ‘n mens en van ‘n slaaf aan te neem en aan sy broers in alle opsigte gelyk geword het.

As ons dus moes soek na ‘n ander middelaar wat ons goedgesind sou wees, wie sou ons dan kon vind wat groter liefde vir ons sou hê as Hy wat sy lewe vir ons afgelê het, selfs toe ons nog sy vyande was?

3 Hoe raak dit ons lewens prakties hier en nou

Jesus wys op die doel van Petrus se bekering,

“Maar Ek het vir jou gebid, dat jou geloof nie ophou nie; en as jy eendag bekeerd is, moet jy jou broeders versterk.” (Lk 22:32)

Sien u dit geliefdes?

Petrus moes besef hoe nodig hy die Here Jesus se Middelaarskap en Voorspraak vir sy lewe, sodat hy dit dan ook met ander kan deel.

Aan die einde van die Johannes evangelie, kom soek Jesus die Hoëpriester, wat vir Petrus voorspraak gedoen het by die Vader, wat vir hom gebid het, kom soek hy vir Petrus op, om die verhouding te herstel, ongelooflik, die een teen wie oortree is, soek die oortreder op…. en dan versterk Hy hom… sodat Petrus dan nou as onder- priester, profeet, koning, sy kerk kan versterk, te wys op Christus as die enigste Hoëpriester,

Petrus het hom bekeer, sien 22:62, Joh. 21…

Lees sy briewe, hoe hy geleer en dan toe ander leer, bv:

“Verneder julle dan onder die kragtige hand van God, sodat Hy julle kan verhoog op die regte tyd. Werp al julle bekommernis op Hom, want Hy sorg vir julle. Wees nugter en waaksaam, want julle teëstander, die duiwel, loop rond soos ’n brullende leeu en soek wie hy kan verslind. Hom moet julle teëstaan, standvastig in die geloof, omdat julle weet dat dieselfde lyding opgelê word aan julle broederskap wat in die wêreld is.” (1 Pe 5:6–9)

Al drie die sake wat Petrus moes leer:

– nederig voor die Here, nie sy eie kragte nie, Jesus nodig

– standvastig wees in die Here

– dink aan ander, wat swak is, nietig, aangeval word…

So geliefdes, wat beteken dit vir ons:

a) sien raak dat die Satan die kerk wil vernietig en aanval, dwaling van binne, vervolging van buite …. sien u persoonlik, gesin en lewenstryd in daardie lig

b) moenie in jou eie kragte vertrou nie, ook as gelowige nugter en waaksaam wees,

‘Simon Simon … Slabbert Slabbert’’’

“Daarom, wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie. Geen versoeking het julle aangegryp behalwe ’n menslike nie; maar God is getrou, wat nie sal toelaat dat julle bo julle kragte versoek word nie; maar Hy sal saam met die versoeking ook die uitkoms gee, sodat julle dit sal kan verdra.” (1 Kor 10:12–13)

c) ek het Jesus se Voorspraak nodig, so ook vir my naaste, Jesus bid vir ons, wat dit nie verdien nie, ons moet bid vir naaste wat nie verdien nie.

Ek moet die troos van sy voorspraak met myself en ander deel:

“WAT sal ons dan van hierdie dinge sê? As God vír ons is, wie kan teen ons wees? Hy wat selfs sy eie Seun nie gespaar het nie, maar Hom vir ons almal oorgegee het, hoe sal Hy nie saam met Hom ons ook alles genadiglik skenk nie? Wie sal beskuldiging inbring teen die uitverkorenes van God? God is dit wat regverdig maak. Wie is dit wat veroordeel? Christus is dit wat gesterf het, ja, meer nog, wat ook opgewek is, wat ook aan die regterhand van God is, wat ook vir ons intree.” (Rom. 8:31–34)

Geliefdes, waar soek u u troos, soek u dit dalk by u eie werke, pogings, kragte, goeddoenery, samelewing, by die predikant wat my sien, kerk, ens.

Nee, ons belydenis vat dit pragtig saam:

Waarom sal ons ‘n ander voorspraak soek, aangesien dit God behaag het om ons sy Seun as Voorspraak te gee? Laat ons Hom geensins verlaat om ‘n ander te neem of liewer om ‘n ander een te soek sonder om hom ooit te vind nie. Want toe God Hom aan ons gegee het, het Hy goed geweet dat ons sondaars is. Volgens die bevel van Christus roep ons daarom die hemelse Vader aan deur Christus, ons enigste Middelaar, soos dit in die gebed van die Here geleer word; en ons is verseker dat alles wat ons die Vader in sy Naam sal bid, aan ons gegee sal word.

Laat ons daarom die Vader alleen nader in die gebed, in Christus ons Voorspraak, nie onsself of ander of dinge vertrou nie.

Ons sluit af met die troosvolle woorde van die Hebreër skrywer, wat ook deur NGB artikel 26 aangehaal word, en alles pragtig saamvat, Hebr. 4:

14 TERWYL ons dan ’n groot Hoëpriester het wat deur die hemele deurgegaan het, naamlik Jesus, die Seun van God, laat ons die belydenis vashou.

15 Want ons het nie ’n hoëpriester wat nie met ons swakhede medelye kan hê nie, maar een wat in alle opsigte versoek is net soos ons, maar sonder sonde.

16 Laat ons dan met vrymoedigheid na die troon van die genade gaan, sodat ons barmhartigheid kan verkry en genade vind om op die regte tyd gehelp te word.

AMEN.

Gereformeerde Geloofsleer

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, Christus ons Voorspraak, ngb artikel 26, preke, preke ngb, preke slc, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | January 17, 2022

Gereformeerde Geloofsleer, prof. S.J. van der Walt

GEREFORMEERDE GELOOFSLEER

deur prof. dr. SJ van der Walt

Laasjaar het ons die Dogmatiek boek van prof PJ Coetzee hier beskikbaar gestel. Ek het ook op nog ‘n stukkie ou gereformeerde goud afgekom, wat ons ook hier beskikbaar stel (soos altyd, baie baie dankie vir Willem Swanepoel wat ons hierdie boeke elektronies verwerk en beskikbaar stel). Dit is oud-prof. SJ van der Walt se ‘(Gereformeerde) Sedeleer’, wat deel was van die ‘Handboek vir die Standerd 10 – Handboek vir die Onderwyser’ reeks:

Prof. van der Walt gee ‘n goeie samevatting van die bybels-gereformeerde geloofswaarhede, ons ongetwyfelde Christelike geloof (HK Sondag 7). Sien die artikel oor die verbond uit hierdie werk wat ek hier al geplaas het. Hopelik sal hierdie kosbare boek ook van groot waarde wees vir individuele gelowiges, gesinne, katkisante, kategete en gemeentes in hul geheel.

‘n Paar aanhalings:

“Die ware godsdiens: Dis duidelik dat godsdiens vir ons as gelowiges alleen kan beteken die band wat die mens aan die lewende, waaragtige God verbind. Dit is die teerste en heiligste maar ook die allerbelangrikste van ons hele bestaan. Daarin vind ons ons hoogste geluk en vrede in die lewe. Maar daarvan hang ook ons ewige geluk af. Die Bybel leer ons dat God die ewigheid in die hart van die mens gelê het (Pred. 3:11). Die mens is na Gods beeld geskape. Hy is dus op God aangelê. Om God te ken, lief te hê en te dien, is vir hom die lewe.

Al wat hy is en al wat hy het en al wat hy doen, wy hy aan die diens van God. Vir ŉ kind, byvoorbeeld, is selfs sy skoolwerk ŉ deel van sy godsdiens. Godsdiens is dus nie net ŉ kwessie van Bybel lees, bid en kerkbesoek nie, maar van ŉ volkome toegewyde lewe tot diens van God. God is dan vir ons alles in die lewe. Om Hom te verloor, is om alles te Geluk en vrede buite God is daar vir die mens nie te vinde nie. Sy siel kan nooit rus totdat in God die rus gevind is nie, soos die groot kerkvader Augustinus na bittere ervaring verklaar het.

Die valse godsdiens (afgodediens): Nieteenstaande die sondeval is godsdiens ŉ algemeen menslike verskynsel en is daar gŉ enkele mens wat nie ŉ godsdienstige of religieuse behoef te het nie. Selfs die mees geharde heiden kan die godsdienstige besef nie uit sy hart uitroei nie, want die mens bly ŉ beelddraer van God, al is dit ook deur die sonde geskend. Ook hy wat voorgee dat hy nie in God glo nie en wat aan geen kerk of geloof behoort nie, glo nogtans in God, al probeer hy dit onderdruk. Hy stry teen sy [10] eie beterwete, en daarom juis is hy so onverdraagsaam teen die godsdiens. Hy versin vir hom ŉ valse god of gode, maar sonder godsdiens kan hy nie bly nie. Sy sielehonger dryf hom om ŉ god te soek. Dit is byvoorbeeld die rede waarom Kommuniste Lenin en ander leiers tot afgode verhef.”

“God wil dat ons onderrig moet word in die heerlike waarheid wat Hy aan ons geopenbaar het (Deut. 6:1-7; Ef. 6:4). Die godsdiens behels die hoogste en die mees fundamentele wetenskap. Dis belangriker as enige ander wetenskap en kan alleen tot ons hoogste skade en diepste ongeluk nagelaat word. Dit gaan hier om die kennis van die lewende God wat die ewige lewe is. Onkundige lidmate is nie alleen swak en onstandvastig nie, maar ŉ positiewe gevaar vir kerk en staat. “My volk gaan te gronde weens gebrek aan kennis, sê die Here” (Hosea 4:6).”

Nota: die aanbeveling van die boek (en baie ander boeke), beteken nie dat ek altyd met elke detail en standpunt saamstem nie (ek stem bv. nie saam met prof. vd Walt se siening van die ‘skeppingsdae as tydperke/volgorde’ nie, ek vind my meer by prof. PJ Coetzee se verklaring daarvan in sy Dogmatiek boek).

Afrikaanse dogma boeke aanlyn:

Institusie van die Christelike Godsdiens, J Calvyn

Kosbare Goud, deur verskeie gereformeerde predikante en professore

Geloofsleer, B. Duvenhage

Dogmatiek, dr. PJ Coetzee

________________________

Nog deur dr. SJ van der Walt

Posted in dogmatiek werke in Afrikaans, dr SJ vd Walt, gereformeerde geloofsleer, prof. sj van der walt, Uncategorized

Posted by: proregno | January 5, 2022

Preek: Nie net die NT (Matt. 1:18-23) nie, maar Jesaja 7:14 inherent self leer dat die Christus uit die MAAGD Maria gebore sou word

Preek: Nie net die NT (Matt. 1:18-23) nie, maar Jesaja 7:14 inherent self leer dat die Christus uit die MAAGD Maria gebore sou word … en hoe wesentlik belangrik dit is vir ons enigste Troos in lewe en sterwe, en in gees en liggaam!

Lees: Jesaja 7 en Matteus 1

Tekste: “Daarom sal die Here self aan julle ’n teken gee: Kyk, die maagd sal swanger word en ’n seun baar en hom Immánuel noem.” (Jes. 7:14), en, “Kyk, die maagd sal swanger word en ’n seun baar, en hulle sal Hom Emmánuel noem, dit is, as dit vertaal word: God met ons.” (Matt. 1:23)

HK Sondag 14: Vraag 35: Wat beteken: wat ontvang is van die Heilige Gees, gebore is uit die maagd Maria? Antwoord: Dat die ewige Seun van God, wat ware en ewige God is en bly, die ware menslike natuur uit die vlees en bloed van die maagd Maria deur die werking van die Heilige Gees aangeneem het. So is Hy tegelykertyd die ware nakomeling van Dawid, in alles aan sy broers gelyk, behalwe die sonde.

Geliefdes in Christus,

Elkeen van die vier evangelies gaan oor die koms, werke en betekenis van ons Here Jesus Christus.

Elkeen het egter sy eie beklemtoning.

Vir Matteus is die sentrale tema, wat regdeur sy evangelie loop, die koms van die Koninkryk van God, in die persoon en werke van Jesus Christus.

Die frase “koninkryk van die hemele’ of ‘koninkryk van God’ loop regdeur die Matteus – evangelie.

Dink maar aan Johannes die Doper se oproep in Matt. 3:2,3:

“IN daardie dae het Johannes die Doper opgetree en in die woestyn van Judéa gepreek en gesê: Bekeer julle, want die koninkryk van die hemele het naby gekom.”

En dan eindig die evangelie met die Koning van hierdie Koninkryk wat sê alle mag behoort aan Hom, sy dissipels moet nou alle volke dissipel in die Naam en leer om alles te onderhou – Matt.28:16-20.

In Matt.1 het ons gelees van die afkoms, van hierdie Koning van die konings,

Die Here van die here, wat ons bely as ‘Here volgens Sondag 13 … (lees)

Matteus wil aan die Jode wys WIE hierdie Koning is wat opgedaag het.

En Hy doen dit meesterlik in twee groot dele:

– in verse 1-17 val die klem op sy menslike afkoms, en

– in verse 18-25 val dit op sy goddelike afkoms.

In Sondag 5 en 6 het ons dit reeds bely volgens die Heilige Skrif:

Vraag 15: Hoe ’n middelaar en verlosser moet ons dan soek? Antwoord: So een wat ’n ware en regverdige mens is, maar nogtans ook sterker as alle skepsels is, dit wil sê wat terselfdertyd ware God is.

Ware regverdige mens én tegelykertyd ware God.

Dit is die Koning van die Koninkryk van God waarvan ons hoor hier in Matt.1.

In ons huidige Kategismus, Sondag 14, gaan dit dan spesifiek oor Christus se goddelike afkoms en daarom kyk ons na veral verse 18-25 in Matteus 1.

Ons bely in antwoord 35 ‘dat die ewige Seun van God, ware en ewige God is en bly, die ware menslike natuur uit die vlees en bloed van die maagd Maria deur die werking van die Heilige Gees aangeneem het.’

Die belydenis is begrond in die woorde wat die engel tot Josef gespreek het,

toe hy gewonder het wat om nou met die swanger Maria te doen, v.20-23:

Vers 22 sê, dit het alles gebeur SODAT die woord vervul sal word wat die Here deur die profeet gespreek het, en dan volg die aanhaling uit Jes.7:14 as skrifbegronding.

In Jesaja 7 weier koning Agas van Juda om ‘n teken te eis van die Here, omdat hy – volgens 2 Kon. 16:7- reeds hulp gaan soek het by Assirië, by mense, by politieke magte.

Deur die eeue, tot vandag toe was daar al groot verskil in verklaring van hierdie gedeelte waarin ons Jes.7:14 vind, en ons moet ons daarom so bietjie hierby stilstaan, juis in ons tye waar daar soveel aanslae is teen die Godheid van Christus, onder andere teen sy maagdelike geboorte (opmerking oor ‘beteken’ [v.35] en ‘nut verkry’ [36]):

wie is die maagd: was dit Agas of Jesaja se vrou … of die latere maagd Maria?
wat is ‘n maagd: bloot ‘n jongmeisie, ongetroud of getroud voor sy kinders kry; of ‘n jongmeisie wat nog geen seksuele verhoudinge gehad het nie?
wie is die Immanuel: ‘n tydgenoot van Jesaja … of Christus self?

Daar is oor die algemeen drie verklarings:

dit wys bloot net na persone in die 8ste eeu vC, en die Nuwe Testament herinterpreteer dit vir die eerste eeu, ‘maak dit’ van toepassing op Christus in nuwe tye en omstandighede (sien die Bybel en Praktyk verklarings by daardie verse asook Matteus 1).
Tipologiese verklaring: deur die persone van die 8ste eeu is dit duidelike heenwysings na Christus
Messiaanse verklaring: dit verwys eksplisiet na Christus, en is daarom van toepassing vir die 8ste eeu … en alle eeue en tye, vandag nog.

Vir ons gereformeerdes is laasgenoemde twee standpunte die gesonde debat waarbinne om te beweeg.

Graag wys ek egter aan u dat volgens die konteks van die hele Skrif self,

a) dus van Jesaja self,

b) asook die res van die Skrif, veral Matteus 1,

dat ons hier te doen het met ‘n eksplisiete uitdruklike Messiaanse profesie, wat gegee is in die vorm van ‘n wonderteken (ns. ja, die hele Skrif, van begin tot einde gaan oor God Drie-enig, ook dus oor Christus, maar daar is sekere gedeeltes wat nog meer direk eksplisiet in die OT op Christus dui).

Die redes daarvoor is as volg:

1) Die aangesprokene gehoor in die 8ste gaan die onmiddelike historiese konteks ver na bowe in Jesaja se tyd, as net Agas se spesifieke tyd, die Woord van God is ‘tydsgerig, maar nie tydsgebonde‘ nie (sien Matt. 5:18; Rom. 15:4; 1 Kor. 10:11; 1 Petr. 1:10-12):

¹³Toe sê hy: Luister tog, o huis van Dawid! Is dit vir julle nie genoeg om mense te vermoei, dat julle my God ook vermoei nie?

2) Die teken wys op ‘n besondere unieke gebeurtenis, nie ‘n blote nog ‘n normale swangerskap van ‘n jongmeisie nie:

Eis vir jou ’n teken van die HERE jou God: sak diep af na die doderyk, of klim hoog op boontoe. – v.11

3) Die woord vir maagd in Hebreeus is alma, wat woordverklaarders oor verskil. Die woord dui egter ook op ‘n jongmeisie wat ongetroud is en geen seksuele gemeenskap het nie. Die Griekse vertaling van die OT, die Septuagint vertaal die woord as parthenos, wat maagd beteken en in die Heilige Gees verkose Grieks spesifiek en duidelik wys na ‘n meisie wat geen geslagsgemeenskap ondergaan het nie.

Verder kan daar ook ‘n saak gemaak word daarvoor dat die maagd swanger is terwyl sy in die toestand van maagdelikheid is.

4) Die onmiddelike konteks van Jesaja 7 gee nie enige duidelike aanduiding dat die seun Hiskia, die seun van Agas is, of dat dit die seun van Jesaja is nie.

5) Inteendeel, in die lig van Jes. 9:5,6; 11:1 en hfst. 53 is dit baie duidelik dat hier van die Kneg van die Here, die volkome God en volkome mens, Jesus Christus wat oppad is, self gepraat word.

6) En dan, die Nuwe Testament, Matteus 1, verklaar die Heilige Gees vir ons duidelik wat nog enigsins vir ons onduidelik was in die OT (sien die beginsel van duidelik na nog meer duidelik soos genoem in NGB artikel 9 aangaande die leer van die Drie-eenheid volgens die Skrif, wat ook vir die leer oor die maagdelike geboorte geld, sien artikel 10, 18, 19):

²²En dit het alles gebeur, sodat die woord vervul sou word wat die Here deur die profeet gespreek het: ²³Kyk, die maagd sal swanger word en ’n seun baar, en hulle sal Hom Emmánuel noem, dit is, as dit vertaal word: God met ons.

Daar staan dit duidelik in vers 22: En dit het alles gebeur, sodat die woord vervul sou word wat die Here deur die profeet gespreek het …

En die godsvresende Josef wat sekerlik sy (OT) Bybel geken het, wat Jesaja 7:14 herken het, lees ons in vers 25 “en hy het haar nie beken totdat sy haar eersgebore Seun gebaar het nie”

Dit bevestig die feit dat Jes. 7:14, dat alma, in daardie bepaalde konteks, moes gedui het op ‘n letterlike maagd, ‘n jongmeisie wat nog nie seksueel verkeer het nie, en in haar toestand van geen seksuele verkeer op ‘n wonderbaarlike wyse swanger gaan word, en ‘n Seun baar. (“In die Griekse woord, Matt. 1:23, lê die nadruk op die feit dat sy ‘n maagd was.”, Bybel met Verklarende Aantekeninge, volume 2)

En JUIS daardie Messiaanse profetiese woorde in die 8ste eeu voor Christus, het betrekking gehad op ware gelowiges daar in die 8ste eeu, dit was die ware kerk van groot ewige Troos, want hul Verlosser is oppad die Kneg van die HERE,! (sien Jes. 9, 40-42 en 53!). Net soos die messiaanse belofte van die wederkoms al vir plus 2000 jaar ‘n troos is vir die ware gelowiges, so is dit ook vir ons vandag ‘n troos, al weet ons nie wanneer die wederkoms gaan plaasvind in die toekoms nie, of dit môre of oor 2000 jaar is nie! So was die Messiaanse belofte en profesie 800 jaar vC al reeds ‘n troos vir gelowiges in daardie tyd deur verskillende profesieë tipes, beelde, ens., ja wesentlik belangrik, wanneer dit ook sou plaasvind vanuit daardie geslag gesien wat die toekomsverwagting gehad het.

En die doel van die maagdelike geboorte wat geprofeteer word, was juis dat Hy, in die woorde van antwoord 35, “tegelykertyd die ware nakomeling van Dawid, in alles aan sy broer gelyk, behalwe die sonde” sou wees.

Nou die goddelike afkoms van hierdie seun van Dawid, die seun van Abraham, 1:1, word bevestig deur die gedeelte wat ook oor sy menslikheid gaan, v.1-17

Die sentrale woord of frase van hierdie hele gedeelte, is die woord ‘geslagsregister’ in vers 1:

Dit is die geslagsregister van Jesus Christus, die seun van Dawid, die seun van Dawid.

Die griekse woord is: geneseoo

Dink maar aan gene, geneologie.

En hier kom die werkwoordvorm van hierdie woord, in elke vers voor tot in vers 16, altesaam 40 keer!

Nou die OAV en die NAV parafraseer hierdie woord omdat dit so baie herhaal word, so die OAV is ook biejtie vry hier, as dit hierdie woord vertaal as op die volgende manier:

“Abraham was die vader van Isak”

Meer letterlik sou daar staan: “Abraham het vir Isak verwek”

En hierdie ‘verwek’ moet dan in elke vers en frase aangedui word, maar die OAV het bloot te veel herhaling weggelaat of vervang met die woorde ‘was die vader’

Die Engelse NKJV vertaal dit korrek letterlik met: “Abraham begot Isaac …” ens.

Hierdie frase ‘verwek’ of ‘vader was’ is almal, van verse 2-15 in die (indikatief, aoristos, aktief), d.w.s. die mense, vaders wat almal genoem word, het handelend opgetree, aktief om die vaders te word, kinders te verwek.

Nou, belangrik, in vers 16 is daar die skielike verandering en uitsondering.

Daar lees ons:

“…en Jakob die vader van Josef, die man van Maria uit wie gebore is Jesus wat Christus genoem word.” – Matt. 1:16

Hierdie woorde ‘uit wie gebore is’, in die Grieks is dieselfde griekse woord as al die ander in verse 1-15, d.w.s. verwek, of uit wie gebore is, MAAR met die wesentlike groot verskil

Dit is ‘n indikatief, aoristos PASSIEF!

D.w.s. daar word iets gedoen aan Maria, nie die man wat handel in die seksuele daad nie, maar Maria, wat passief ontvang, mee gehandel word!

Daarom ook die duidelike verskil tussen Maria se geval, en by Ragab in v.5

Rut by v.5 lees ons by Uria se vrou in v.6,

By al die gevalle is die vaders die handelende persone, nie met Josef nie.

Daar is Maria die blote ontvanger!

En dit word verduidelik, juis deur v. 20 “want wat in haar verwek is (weereens ‘n passief), is van die Heilige Gees.

So sien ons pragtig, in die taal van die Bybel, hoe Jesus se goddelikheid bevestig word,

dat Hy uit ‘n maagd gebore is, soos ons bely in Sondag 14. volgens die Skrif van Jesaja 7 en Matt. 1

Maar, as ons nou verstaan wat dit beteken [v/a 35], is die volgende vraag [36]:

Watter nut kry ons nou uit hierdie “heilige ontvangenis en geboorte van Christus” ?

Die antwoord vind ons in die woorde van vers 21:

“… en sy sal ’n seun baar, en jy moet Hom Jesus noem, want dit is Hy wat sy volk van hulle sondes sal verlos. – Mat 1:21

Die betekenis van Jesus se naam, sien weer v/a 29, is dat Hy ons van die sondes SAL verlos.

Dit word in die toekoms gestel as ‘n vaste sekerheid, wanneer dit ookal toegepas word vir elke uitverkorene deur wedergeboorte, geloof en bekering.

Nie dalk nie, maar SAL.

En dit sien ons alreeds ook in die geslagslyn van ons Here Jesus Christus:

– die vermelding van sondaars oor die algemeen, se name,

– maar in die besonder, lees ons in vers 3, 5, en 6:

Onthou dit is die koninklike lyn, die adelafstand, en tog lees ons:

en Juda was die vader van Peres en Serag by Tamar (bloedskande!), en Peres was die vader van Hesron, en Hesron die vader van Ram, – Mat 1:3

⁵en Salmon die vader van Boas by Ragab (die hoer), en Boas die vader van Obed by Rut (die Moabiet), en Obed die vader van Isai,

⁶en Isai die vader van koning Dawid, en koning Dawid die vader van Salomo by die vrou van Uría (Dawid, die egbreker),

En so kan ons deur die hele geslagsregister gaan:

– Abraham met sy leuens, en mistappe met Hagar

– Jakob, die misleier en leuenaar

– Salomo die veelwywer by uitstek, ens!

Almal SONDAARS, maar wat moes vashou aan die belofte dat Een sou kom, in die woorde van antwoord 36, wat “ONS MIDDELAAR is en met sy onskuld en volkome heiligheid my sonde waarin ek ontvang en gebore is, voor God bedek.”

En AS Jesus nie uit die MAAGD Maria gebore was nie, was ons almal nou nog verlore, tot in ewigheid!

Ja, geliefde, ek en u word in SONDE ontvang en gebore,

Ons ontvang die erfsmet en dra erfskuld met ons, soos gesing in Ps. 51.

Hoor die woorde van ons belydenis in NGB art.15 …. (lees) “… verdoem.”

Ons het een nodig wat wel gebore is as volkome mens om ons straf te dra,

MAAR self nie in sonde ontvang en gebore nie!

NGB art.18 vat dit as volg saam:

“Hy is in die liggaam van die geseënde maagd Maria deur die krag van die Heilige Gees en sonder die toedoen van ‘n man verwek. Hy het nie alleen wat die liggaam betref, die menslike natuur aangeneem nie, maar ook ‘n egte menslike siel om so ‘n werklike mens te wees. Want Hy moes sowel die siel as die liggaam aanneem om altwee te red, aangesien albei verlore was.”

En daarom, o al die lof en dank aan God vir Hom wat gekom het,

IMMANUEL … God met ons! (1:23), DEUR die maagdelike ontvangenis en geboorte.

En omdat God met ons is … kan ons ook nou saam met Hom wees, vir altyd!

WANT SY VOLKOME HEILIGHEID BEDEK MY SONDE!

Ja, ‘n vorige keer het ons dit gehoor, daar uit Openbaring 14,

WIE staan saam met die Lam van God op die berg Sion?

Die 144 000, elke kind van God, wie se naam opgeteken is in die Boek van die lewe, gewas in sy bloed, BEDEK DEUR SY BLOED, rein in Christus se volmaakte werke!

Ons is NOU deel van die ‘geslagregister van genade’,

ja, nie spesifiek as Jesus se fisiese voorsate (of nasate) nie (Mat.1), nie ‘natuurlik’ nie,

maar as genade vrug van sy volkome werke:

Matt.1:21, … want dit is Hy wat sy volk van hulle sondes sal verlos …”

En daarom is ons nou die geestelike nageslag van God, die geestelike saad van die vrou

Soos ons bely daar in So.13, ‘uit genade tot kinders van God aangeneem is’.

Geliefdes, die sonde het ons totale menswees geinfiltreer

Ons bloed, alle mense se bloed, ongeag van watter ras, geslag, taal, kleur of geur se bloed is vuil besmet met ‘n dodelike virus: sonde!

Daar is net een wat suiwer volkome bloed het, en gehad het

en daardie bloed het Hy vir sy volk, sy uitverkorenes gegee.

Roem daarom NIE in u fisiese besmette bloed nie, nie u eie of ‘n ander se bloed nie, maar alleen in die bloed van die Lam, gebore uit die maagd Maria!

Hou met u hele wese vas aan hierdie kosbare belydenis van ons ongetwyfelde Christelike geloof, dit is ‘n saak van lewe en dood, hemel en hel, en verwerp van harte enige valse profete wat hierdie wonderwerk leerstuk van die heilige ontvangenis en maagdelike geboorte aantas of wil verdraai. Onthou die waarskuwing en oproep van 2 Tim. 4:1-5!

Hoor daarom weer die woorde van die evangelie volgens Johannes, in hfst.1:

¹²Maar almal wat Hom aangeneem het, aan hulle het Hy mag gegee om kinders van God te word, aan hulle wat in sy Naam glo; ¹³wat nie uit die bloed of uit die wil van die vlees of uit die wil van ’n man nie, maar uit God gebore is. ¹⁴En die Woord het vlees geword en het onder ons gewoon – en ons het sy heerlikheid aanskou, ’n heerlikheid soos van die Eniggeborene wat van die Vader kom – vol van genade en waarheid.

Mag ons elkeen afsonderlik, én saam as gemeente aanhou glo en bely volgens die Skrif, volgens Jesaja 7 en Matteus 1 (en die res van die Heilige Skrif),

“Ek/Ons glo … in Jesus Christus, sy eniggebore Seun, ons Here; wat ontvang is van die Heilige Gees, gebore uit die maagd Maria …”

Amen.

Posted in Bybelverklaring, HK oordenkings, hk prediking, HK Sondag 14, jes. 7:14, jesaja 7:14, matt. 1:23, matteus 1:23, prediking, preke, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging

Posted by: proregno | January 4, 2022

DIE DIREKTE VERTALING (2020-vertaling): Is die ‘maagd’ Maria swanger ‘bevind’ (OAV)… of het ‘dit net geblyk’ dat ‘die jong vrou’ Maria, swanger was (BDV)?

MATTEUS 1:18

Is die ‘maagd’ Maria swanger ‘bevind’ (OAV)… of het dit net ‘geblyk’ dat ‘die jongvrou’ Maria swanger was (BDV)?

Pieter Marx skryf (Dordt Nuus, Desember 2021), onder andere die volgende oor hierdie verskil in vertaling tussen die OAV en die BDV:

“Baie onlangs, op 31 Mei 2021, lei ‘n vroueprediker en skrywer van Hartebeespoort, Annelie Steenkamp-Nel, die oggend erediens op RSG se radio-uitsending.

Sy het in Potchefstroom in die Teologie studeer. Omdat hierdie gestewelde feminis nog nie toegelaat word om te preek by die “Doppers” nie, vind sy toe seker haar weg tot groener weivelde vir ‘n feminis en vroueprediker tot by UNISA en uiteindelik ook ‘n gemeente in Johannesburg wat sy bedien.

Sy preek die betrokke Sondag oor verhoudings en lees onder andere uit Matt.1 uit die 2020 BDV uit. Dan verklaar sy die teks in die preek soos volg:

“Die Nuwe Testament begin met ‘n ongetroude, maar tog verloofde, swanger tiener, Maria, wie se verloofde ‘n egskeiding oorweeg. Toe die paartjie oplaas besluit om te trou, het hulle daarop aangedring dat hierdie swangerskap van die Heilige Gees afkom. En dan het hulle ook nog gesê dat God hierdie buite-egtelike seun Jesus aan Sy hart geneem het en hom goedgekeur het.”

Bogenoemde kan op die webwerf van RSG se potgooie gevind word.

Hierdie lering word meermale deur predikante en teoloeë en selfs vanaf preekkansels verkondig. Hoekom? Want menige kerk vandag wil darem nie uit voeling met die wêreld wees nie wat met hulle wetenskap beweer dat ‘n maagdelike geboorte nie moontlik is nie.

‘n Bybel en woord wat mense moet behaag: Die 2020 BDV het daarom ook ‘n tree in hierdie rigting probeer gee.

In die 1953 Ou Afrikaanse Vertaling lees ons in Matt.1:18(b):

“Toe sy moeder Maria verloof was aan Josef, voordat hulle saamgekom het, is sy swanger bevind uit die Heilige Gees.”

Dis ‘n vervulling van Jes. 7:14: “Kyk, die maagd sal swanger word en ‘n seun baar en hom Immánuel noem.”

In die 2020 BDV lees hierdie tekste soos volg:

Mat.1:18: “… het dit geblyk dat sy swanger geraak het uit die Heilige Gees.”

Jes.7:14 lees so: “Kyk, die jong vrou is swanger, en gaan ‘n seun in die wêreld bring. Sy sal hom Immanuel noem.” (Hier is dit nie ‘n maagd nie maar jong vrou.)

Kan u die verskil raaksien?

‘n “Jong vrou” hoef nie noodwendig ‘n “maagd” te wees nie.

Die bg. vroueprediker se woorde kry ondersteuning uit 2020 BDV se Jes.7:14 hierbo aangehaal. Van die feit dat sy swanger bevind IS uit die Heilige Gees, is vir 2000 jaar lank aanvaar tot waar dit nou maar net geblyk het dat sy swanger was uit die Heilige Gees.

Dis so vertaal dat dit nie meer ‘n voldonge feit is nie, maar slegs ‘n bewering dat dit uit die Heilige Gees was sonder bewyse. Dis baie subtiel en onderduims verskuif na slegs ‘n bespiegeling wat die Godloënende wetenskap darem ‘n bietjie nader bring aan die kerk en die kerk weer aan die modernistiese wêreld. In die proses word die Godheid van Jesus Christus toenemend ontken en verloën en ons gereformeerde belydenis kom in ernstige gedrang …”

Tot hier Pieter Marx se belangrike vrae en opmerkings oor Matteus 1:18 se vertaling.

My eie opmerkings:

1. volgens die HAT, word die woord ‘geblyk’ duidelik onderskei van ‘blykbaar’. Laasgenoemde ‘word gebruik as jy min of meer seker van jou saak is; vermoedelik; waarskynlik … skynbaar’, terwyl eersgenoemde wys op ‘bewys, teken’ … en (as werkwoord) dui op ‘duidelik wees/word’.

2. Nou in die gewone omgangstaal, dui die woord ‘blyk, geblyk’ nie vir my op ‘n vaste sekerheid nie, dit klink soos br. Pieter dit noem, nie op ‘n ‘voldonge feit’ nie, maar ‘n ‘bespiegeling’, ‘n moontlikheid, soos ‘blykbaar’ se waarskynlikheid, ‘n ‘dalk.

3. Daarom is die vraag, terwyl die BDV daarop wys dat hul ‘n ‘brontaalgeoriënteerde Afrikaanse vertaling’ wil wees in ‘goed verstaanbare Afrikaans’ (sien die ‘Voorwoord’ tot die BDV), slaag hul wel daarin om dit hier by Matteus 1:18 doen. Ook, veral waar dit oor so ‘n groot en belangrike leerstuk van die Bybel en ons verlossing gaan, nl. die heilige ontvangenis en die maagdelike geboorte van Christus (Sien HK Sondag 5,6, 14)?

4. Die verdere vraag is, hoekom nie bloot die OAV se vertaling keuse volg nie (is swanger bevind..), wat deur ou vertalings deur die eeue gevolg is (Statenvertaling, KJV), asook selfs jou meer moderne vertalings (NASB, NKJV, NIV, ESV, ens. Nota: die engelse woord vir ‘blyk’ wat eerste opkom toe ek dit gesoek het, is ‘seems’ en nie een van die moderne vertalings wat ek geraadpleeg het, kies daardie woord nie, almal bly min of meer by ‘was found to be pregnant/with child’)?

5. As die BDV dan nog duideliker in meer ‘verstaanbare Afrikaans’ vir ons dag, hoekom dit dan nie vertaal as (sien HAT se beskrywing van ‘blyk’) en in lyn met die oorspronklike taal (Grieks), as ‘…het dit duidelik geword dat sy swanger bevind is …’?

Laasgenoemde sou dan mos nog meer ‘duidelik’ wees as sou dit die motief wees, maar die woord ‘blyk, geblyk’ is na my mening nie goeie Afrikaanse woordkeuses nie, veral nie vir vandag se tye van skrifkritiese liberale aanvalle op die Skrif en geloof nie.

6. Wat die oorspronklike taal betref, die woord daar is letterlik in die Grieks vir daardie Afrikaanse frase: heurethe = ‘n aoristos, passief, indikatief, wat letterlik vertaal word as …. ‘sy was gevind of bevind’.

Ook regsinnige verklaarders meen heurethe kan as ‘blyk dit’ vertaal word (‘Heurethe kan men letterlijk vertalen: werd zij door Joseph bevonden, men kan ook vertalen: bleek zij‘, Grosheide, FW, Het Heilige Evangelie volgens Mattheus, Kok: Kampen, 1954, p. 22), maar is laasgenoemde wel die beste woordkeuse, veral as BDV verklaar in hul ‘Voorwoord’ dat hul meer ‘n ‘direkte’ vertaling wil wees, dus meer letterlik en ‘brontaalgeoriënteerd’?

Verder is die passief van die werkwoord ook baie belangrik [dit vind met haar plaas, dit is bevind dat sy swanger is = sy (of Josef) is nie aktief die oorsaak nie, dit gebeur met haar, soos die res van die vers aandui, asook later v. 20, 23, die ‘ek Pneumatos Hagiou’, die ‘uit die Heilige Gees’ is die aktiewe Oorsprong van wat bevind is met Maria, die maagd] en word duidelik in die OAV (en ander vertalings) verreken, terwyl in die BDV dit minder duidelik is en die ‘blyk dat sy swanger geraak het’ onsekerheid skep en nie passief na vore bring nie, dit klink meer na ‘n ‘dalk’ soos Pieter Marx hierbo vermeld het.

7. J. van Bruggen se verklaring van Matt. 1:18b vat die betekenis van die woord heurethe en vers goed saam, en sy verklaring wys indirek ook daarop dat daar nie enige ‘misverstande’ moet wees oor wat die vers se betekenis volgens vertalingskeuses nie, veral as mens die konteks van vers 18 in die NT in ag neem, en daarom is die keuse vir ‘is sy swanger bevind’ (OAV) baie beter as die ‘geblyk dat sy swanger geraak het’ (BDV), om enige misverstande uit die weg te ruim:

“Deze verwachting komt op een onverwacht moment: ‘voordat zij samenkwamen als man en vrouw’. Vele uitleggers menen dat Jozef daarom direct aan ontrouw van Maria moet hebben gedacht. In vers 18 staat echter dat Maria zwanger bleek te zijn uit de heilige Geest. Anderen constateerden (heurethè) wat er gaande was. En wel dat zij zwanger was uit de Geest: Gods eigen Geest had in Maria’s schoot deze zwangerschap doen aanvangen. Het is onjuist deze slotwoorden van vers 18 te beschouwen als informatie, die Matteüs achter de hand aan zijn lezers geeft en die geen rol speelde in Maria’s omgeving (Gnilka, Brown).

Het is niet zo dat de evangelist er tussen haakjes bijzet, dat deze zwangerschap uit de Geest was: wie Matteüs onbevangen leest vanaf 1,1 heeft geen enkele reden in 1,18 de woorden ‘uit de heilige Geest’ los te maken van de voorgaande zin. Wat de mensen rond Maria gingen waarnemen, was dat zij ‘zwanger was uit de heilige Geest’. Dat was hün bevind van zaken.

Matteüs vertelt niet hoe men dit heeft kunnen constateren. Van Lucas komen we iets meer te weten. Maria is drie maanden bij Zacharias en Elisabet geweest: de aanvang van haar zwangerschap. De oude priester en zijn vrouw zijn getuigen dat zij zuiver heeft geleefd. Zij kunnen nog wel meer vertellen: toen Maria aankwam sprong het kind in Elisabets schoot op en werden lofzangen gezongen. Dat de Geest van God wonderen werkt is toch al duidelijk uit de geboorte van Johannes en de profetie van Zachàrias: in het hele Judese bergland wordt hierover gesproken (Lc. 1 ,65). Juist in deze opzienbarende tijd komt binnen de familiekring van Maria aan de dag dat zij zwanger is uit de Geest. Het verhaal over de verschijning van Gabriël wordt bevestigd door de gang naar Elisabet en door wat daarop volgde. De gehele situatie vroeg niet om wantrouwen tegenover Maria, maar wel om bezinning op het huwelijk met Jozef.” (Matteus: het evangelie voor Israel, Kampen: Kok, 1994, p. 35)

8. Laat ons aanhou vashou aan die ware leer van die Skrif oor die heilige ontvangenis van Christus uit die Heilige Gees, wat gebore is uit die maagd Maria, soos ons dit duidelik bely in HK Sondag 14,

“Vraag 35: Wat beteken: wat ontvang is van die Heilige Gees, gebore is uit die maagd Maria? Antwoord: Dat die ewige Seun van God, wat ware en ewige God is en bly, die ware menslike natuur uit die vlees en bloed van die maagd Maria deur die werking van die Heilige Gees aangeneem het. So is Hy tegelykertyd die ware nakomeling van Dawid, in alles aan sy broers gelyk, behalwe die sonde.”

9. Konklusie: bly by die OAV, sien hier vir meer artikels oor die BDV se probleme asook ander vertaling kwessies:

Die 2020 vertaling

Vertalingskwessies

2 Comments

Posted in Direkte Vertaling, heilige ontvangenis, maagd Maria, maagdelike geboorte, Uncategorized

Posted by: proregno | January 3, 2022

PRO REGNO BOEK VERKOPE: 1 FEBRUARIE 2022

PRO REGNO BOEKVERKOPE

1 FEBRUARIE 2022

Pro Regno Boeke nuus – 1 Februarie 2022

1. Sien hier onder nuwe voorraad boeke wat ingekom het.

2. Al die boeklyste is tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat dit beskadig is of ‘n boek (nuut) is.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of Courier Guy (minimum bedrag: R100 per pakkie), en verkieslik Courier Guy. Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

1933 Afrikaanse Vertaling uitgawe (1939 gedruk), R400-00 (swart hardeband)

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting, 2 dele (nuut), R200-00

TOTIUS, VERSAMELDE WERKE, 11 dele, R550-00

J Hermine van Wyk (vertaler), ‘n Afrikaanse Samevattende Vertaling van THE INSTITUTES OF BIBLICAL LAW, 275 A4 bladsye fotostate en ring bind (kontak my direk vir bestellings en prys)

VILJOEN, Dirk. Hoe lief het ek U wet: bybel korrrespondensie kursus oor die Tien Gebooie, R70-00

GROSHEIDE, FW (red.), Christelijke Encyclopedia, volledige 6 dele, R400-00 (Nederlandse stel)

ENGELS:

Bauman & Hall, David (ed.), God and Politics, R70-00

BUDGEN, Victor. The Charismatics and the Word of the God, R100-00

BURROUGHS, J. Gospel Worship: the right way to sanctify the Name of God, R150-00

DABNEY, RL. Evangelical Eloquence: courses of lectures on preaching, R70-00

FABER, J. Essays in Reformed Doctrine. R120-00

GANZ, Richard L. 20 Controversies that almost Killed the Church: Paul’s council to the Corinthians and the church today, R100-00

LUTHER, Martin. Table Talk: his conversations with colleagues and students, R120-00

MACARTHUR, John. A Tale of two Sons, R80-00

STONEHOUSE, Ned. J Gresham Machen: a biography, R150-00

VAN TIL, HR. The Calvinistic Concept of Culture. R150-00

WARFIELD, Benjamin. Calvin and Augustine, R150-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS

BARNARD, A.C. Die Erediens, R100-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

BAVINCK, H. Welsprekendheid, R20-00

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

Ek glo in God: wat Christene bely volgens die Twaalf Artikels (Apostoliese Geloofsbelydenis), R20-00

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

Laat My lammers wei: Bybelse geskiedenis vir katkisasie, skool en huis, R80-00

[Spesiale aanbieding vir hierdie 5 boeke: R200-00]

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R100-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

BOEKE VAN EN OOR CALVYN:

– Calvyn Kategismus (HW Simpson), R20-00

– Calvyn Aktueel? bundel opstelle oor Calvyn, R30-00

– Calvyn en die Calvinisme (EA Venter), R20-00

COETZEE, J.C. Kanon van die Ou en Nuwe Testament, R50-00

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Gids vir Kerkgeskiedenis, R70-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK, PJS. Handboek Gewyde Geskiedenis, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, A. Die Institusie van Calvyn – verkorte weergawe, R70-00

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R150-00

Dogmatiek, R100-00

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

Op weg in die Teologie (saam met WD Jonker), R50-00

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

[Spesiale aanbieding: R500-00 vir 10 boeke]

Jonker, Willie D. Die Hand wat my vashou, R20-00

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

__________________ Bevrydende Waarheid: die karakter van die gereformeerde belydenis, R50

__________________ Vreemde Bevryding, R20

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

~~KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1990, rooi hardeband), R150~~

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KOSBARE GOUD, deur GKSA teoloë en predikante, Gereformeerde geloofsleer, R70-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

Lloyd-Jones, Martyn. Van vrees tot vertroue: boodskappe vir ons tyd, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Marais, S.J.L. Die genadeverbond, R30-00

MACARTHUR, John F. Leef met Integriteit, R70-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

MACARTHUR, John, Die Jesus wat jy nie kan ignoreer nie: ontdek Jesus soos nog nooit vantevore nie, R50-00

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R200-00

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

VAN DER LINDE, GPL. Maak julle roeping en verkiesing vas: Preke, R30-00

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

______________ Ons Christelike Geloofsbelydenis (Twaalf artikels), R20-00

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE (ouer voorraad)

ALEXANDER, JA. The Prophecies of Isaiah, 2 volumes in 1, unabridged (een van my top 3 kommentare op Jesaja, 492bl. + 482 bl. ), R450-00

ALLIS, OT, The Old Testament: its claims and critics, R350-00

CALVINS’s Calvinism: 1. Eternal Predestination of God & 2. The Secret Providence of God, R250-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

Du Plessis, J. The Evangelization of Pagan Africa: a history of Christian missions to pagan tribes of Central Africa, R70-00

FEE, Gordon. How the read the Bible for all its worth, R50-00

FESKO, J.V., Justification: Understanding the classic reformed doctrine, R220-00 (nuwe boek)

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

HODGE, Charles. Epistle to the Romans, R100

LEE, F. Nigel. Calvin and the Sciences (booklet), R30

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

OWEN, John. Justification by Faith, R200-00

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

STROBEL, L. The Case for the Resurrection, R30

Strobel, Lee. The Case for Christ: Solving the biggest mystery of all time, R70-00

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

DURAND, Jan. Die Einde: Die A-Z van die Bybelse boodskap oor die eindtyd, R150-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R150-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

GESKIEDENIS BOEKE

J.C. (Kay) De Villiers, Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters: merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog, R120-00

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

Strydom, F.W. Die Swart Verskrikking: die verhaal van Tsjaka en sy Volk van die Hemele, R150-00

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

Van den Bergh, G.N. Die Middeleeue, R100-00

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R700-00]

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R700-00 vir 18 tale boeke]

NEDERLANDSE BOEKE (20 % afslag as meer as R300 se boeke aankoop)

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

BAVINCK, Herman. Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele, R200-00

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SCHUTTE, GJ. Groen van Prinsterer, R30-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00

Posted by: proregno | January 3, 2022

LEER PREDIKING: NGB artikel 24&25 – Ons heiligmaking in Christus volgens God se wet

LEERPREDIKING: NGB artikel 24&25

Ons heiligmaking, goeie werke & en die seremoniële wet in Christus vervul

Lees: Matteus 5:13-20 & Filippense. 3:8-21

Teksverse: “ie dat ek dit al verkry het of al volmaak is nie, maar ek jaag daarna of ek dit ook kan gryp, omdat ek ook deur Christus Jesus gegryp is. Broeders, ek reken nie dat ek dit self gegryp het nie. Maar een ding: ek vergeet die dinge wat agter is en strek my uit na wat voor is, en jaag na die doel om die prys te verkry van die hoë roeping van God in Christus Jesus.” (Filp. 3:12–14)

Tema: Ons heiligmaking en goeie werke in Christus, volgens God se wet

(Preekopname: GK Carletonville, 2021-09-05, nota: let wel, die inhoud van die preek en teksnotas hier onder stem nie altyd ooreen nie, die notas is nie volledig nie, die audio preek is die volledige preek).

Aflaai (regs kliek): NGB art. 24&25 preek (Filp. 3:12-14)

Geliefdes in ons Here Jesus Christus,

Ons word uit genade alleen, deur die geloof in Christus alleen, gered, en nie deur die werke, ons werke nie, al is dit hoe goeie werke.

DIT is wat ons nou die vorige keer by NGB art. 22&23 geleer het, volgens die Skrif.

Beteken hierdie redding dan dat ons werke onbelangrik is,

of nie saak maak nie?

Dat redding uit genade alleen ons roekeloos maak, onverskillig?

Nee geliefdes, ons bely daar in NGB artikel 24, in navolging van die Skrif as volg:

“Daarom is daar geen sprake van dat hierdie regverdigmakende geloof die mens vir ‘n vroom en heilige lewe onverskillig sou maak nie; inteendeel, hy sou daarsonder nooit iets uit liefde tot God doen nie5, maar slegs uit liefde tot homself en uit vrees vir die verdoemenis.”

Hoekom nie?

Die belydenis antwoord:

“Dit is daarom onmoontlik dat hierdie geloof niks in die mens tot stand sou bring nie; ons praat mos nie van ‘n dooie geloof nie maar van wat die Skrif noem ‘n geloof wat tot dade oorgaan, wat die mens beweeg om hom voortdurend te oefen in die werke wat deur God in sy Woord beveel het.”

Ons wil daarom vanoggend uit die Skrif opnuut leer,

Ons word gered nie deur ons werke nie, maar tot goeie werke in Jesus Christus, in dankbaarheid vir ons groot verlossing.

Toe Paulus nog onbekeerd was, toe hy bloot uiterlik die regte dinge gedoen het, sien verse 1-7, toe hy nog op die vlees vertrou het, was sy siening van werke verkeerd.

Hy het gedink dit sal hom red… en onderliggend was ook ’n verkeerde Godsbeskouing, en verkeerde mensbeskouing,

want hy het nie besef dat hy as sondaarmens nie volkome

God se wet kon nakom nie, verkeerdelike gedink hy kom God se geregtigheid volkome na…

MAAR, toe hy gered is, waarlik bekeer het,

toe verander sy Godsbeskouing, sy mensbeskouing en hy bely daardie reddingswoorde in v. 9,

“en in Hom gevind te word, nie met my geregtigheid wat uit die wet is nie, maar met dié wat deur die geloof in Christus is, die geregtigheid wat uit God is deur die geloof;” (Filp 3:9)

“in Hom” wat hy nodig gehad het vir volkome redding, ware Godsbeskouing

“nie my geregtigheid nie” ek is ‘n sondaarmens, verlore, ware mensbeskouing

“die wat deur geloof in Christus is, die geregtigheid wat uit/van God” is, ware reddingsbeskouing.

EN, die redding wat Jesus bring, verander alles, en dit sien ons dan ook in ons werke, vrugte van bekering, van ‘n lewe wat verander het!

Kyk hoe wys Paulus dan op die vrug van God se reddende geregtigheid, v. 12-14,

“Nie dat ek dit al verkry het of al volmaak is nie, maar ek jaag daarna of ek dit ook kan gryp, omdat ek ook deur Christus Jesus gegryp is. Broeders, ek reken nie dat ek dit self gegryp het nie. Maar een ding: ek vergeet die dinge wat agter is en strek my uit na wat voor is, en jaag na die doel om die prys te verkry van die hoë roeping van God in Christus Jesus.” (Filp. 3:12–14)

Elke uitverkore kind van God is weens Christus se geregtigheid volkome gered, sal nie verlore gaan nie, maar ons heiligmaking wat ook in Christus is, het nog nie in hierdie lewe volmaaktheid bereik nie, en moet nou uitwerk, deurwerk, ons lewe lank tot die laaste dag op aarde.

En nou, omdat God ons gegryp het deur die wedergeboorte, lewendig gemaak het, dan gryp ons in antwoord op sy genade.

Noudat ons lewendig gemaak is, is die gevolg: “jaag … gryp … strek uit .. jaag na …”

Nou kan ons nie anders as vrug dra, doen, lewe!

Kyk hoe stel Paulus dit daar in hfst. 2:12, 13

“Daarom, my geliefdes, soos julle altyd gehoorsaam gewees het, nie in my teenwoordigheid alleen nie, maar baie meer nou in my afwesigheid, werk julle eie heil uit met vrees en bewing; want dit is God wat in julle werk om te wil sowel as om te werk na sy welbehae.” (Php 2:12–13)

Paulus in die Efesiers brief,

“soos Hy ons in Hom uitverkies het voor die grondlegging van die wêreld om heilig en sonder gebrek voor Hom in liefde te wees,” (Ef1:4)

“Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie uit julleself nie: dit is die gawe van God; nie uit die werke nie, sodat niemand mag roem nie. Want ons is sy maaksel, geskape in Christus Jesus tot goeie werke wat God voorberei het, sodat ons daarin kan wandel.” (Eph 2:8–10)

Dit kan nie anders nie geliefdes, soos ons bely in eerste sin NGB art. 24,

“Ons glo dat hierdie ware geloof in die mens voortgebring word deur die hoor van die Woord van God en deur die werking van die Heilige Gees, dat die geloof hom wedergebore laat word en tot ‘n nuwe mens maak, hom ‘n nuwe lewe laat lei en hom van die verslawing van die sonde bevry.”

Die gelowige, die wedergeborene word daarom gekenmerk, in sy geloofstryd in Christus teen die eie sonde, wereld en Satan (sien HK Sondag 52), dan hy en sy gryp, jaag, strek in heiligmaking.

Maar hoe weet ons wat is goeie werke?

Maar nou, dit bring ons by die vraag, maar wat is goeie werke, en hoe weet ons of ons in goeie werke wandel of nie ?

In NGB artikel 24 bely ons oor die algemeen:

nie van ‘n dooie geloof nie maar van wat die Skrif noem ‘n geloof wat tot dade oorgaan, wat die mens beweeg om hom voortdurend te oefen in die werke wat deur God in sy Woord beveel het.

HK v/a 91 gee ons ‘n pragtige definisie van goeie werke, volgens die Skrif:

Vraag 91: Wat is goeie werke?

Antwoord: Slegs die wat uit ‘n ware geloof (a), volgens die Wet van God (b), tot sy eer gedoen word (c), en nie die wat op ons goeddunke of op oorgelewerde gebruike van mense gegrond is nie (d).

Dus drie dinge:

redding: gelowige wees
motief: God se eer wees
standaard: God se wet is die norm/bron/standaard, nie eie goeddunke nie

Dus ons moet deur die Gees, volgens God se wet lewe in dankbaarheid vir ons verlossing, alles tot eer van God.

Maar watter wette, al die wette in die Skrif?

Nee, NGB art. 25 help ons hierin.

Ons hoef nie meer die seremoniele wette na te kom, te ‘doen’ nie. Ons glo wel en leer nog die waarheid en inhoud daarvan, maar nie meer te doen nie:

“Ons glo dat die seremonies en heenwysings na die wet met die koms van Christus opgehou het en dat alle voorafskaduwing tot ‘n einde gekom het. Die gebruik daarvan moet derhalwe onder die Christene afgeskaf word. Die waarheid en inhoud daarvan bly nogtans vir ons in Christus Jesus bestaan: in Hom het hierdie seremonies en heenwysings juis hulle vervulling.”

Byvoorbeeld: spesifieke brandoffers moes fisies gebring word in OT bedeling, dit het heengewys na Christus, wat die volkome offer sou bring (sien die hele Hebreërsboek) en daardoen ons dit nie meer soos in die OT nie, maar ons offer wel ons hele lewe in dankbaarheid in alles wat ons doen, sien Rom.12;1,2

Ons is nie meer Israel in die OT tye nie

Jesus het gekom, maar Hy handhaaf sy Vader se wet in sy vervulling (Matt. 5:17-20).

Maar dit beteken nie ons gooi alles weg of ook die wysheid van die beginsels van die burgerlike/siviele wette nie.

Ons moet die wysheid van God se wet gebruik vir ons hele lewe.

Dit is wat ons bely daar aan die einde van NGB art. 25:

“Ons gaan ook nog voort om die getuienisse van die wet en die profete te gebruik om ons in die evangelie te bevestig en ook om ons lewe in alle eerbaarheid tot eer van God en volgens sy wil in te rig.”

Sien HK Sondag 33-45, waar die morele wet, die Tien Gebooie gehandhaaf word in die lig van Jesus se vervulling!

(Sien hier vir meer detail oor die rol van die wet van God in die gelowige se lewe vandag)

Wat moet die gelowige dus doen:

Hou aan Christus se verdienste vas as die enigste grond van ons redding, en leef in biddende wysheid volgens sy Woord.

Ons moet bid vir ons lewens en tye:

Open ons oë om die wonders uit u wet en hele Woord vir ons lewens te sien, in alles (Ps. 1:2; 119:11; 1 Kor. 10:31; Hand. 17:11)

SLOT

’n Paar samevattende toepassings:

1 Ons verwerp beide nomisme en antinomisme!

Dit is die siening ons word gered ‘deur’ die wetsonderhouding (nomisme), én die siening dat Jesus maak ons los van die norm van die wet as standaard van ons lewens (antinomisme). Christus se vervulling van die wet vernietig nie die normatiwiteit van die wet nie, maar handhaaf dit.

2 Ondersoek vraag:

En dan die belangrikste, Jesus se woorde in Matt.7:

²¹ Nie elkeen wat vir My sê: Here, Here! sal ingaan in die koninkryk van die hemele nie, maar hy wat die wil doen van my Vader wat in die hemele is

²⁴ Elkeen dan wat na hierdie woorde van My luister en dit doen, hom sal Ek vergelyk met ‘n verstandige man wat sy huis op die rots gebou het.

3 TROOS vir my heiligmaking stryd … Hebr. 12 nog nie eens ten bloede gestry teen die sonde nie, ja, dit is nie maklik nie, altyd ‘n misterie van ‘n spanning, reeds maar nog nie … goed as jy ‘n goeie stryd het, soos:

Paulus ook hier in Filp 3, en Rom. 7

Ja, ons moet nie God se geregtigheid volgens sy wet verander nie, Christus het dit gehandhaaf in sy vervulling, Hy sal die werk volbring in elkeen van sy kinders tot die laaste dag, sien Filp. 1:6.

En daarom die hoopvolle trooswoorde waarmee Paulus hier antwoord aan einde van Filp. 3,

verse 1-7 ken sy sonde en ellende

verse 8-9 verlossing alleen in Christus

verse 10-19 stryd in heiligmaking, in dankbaarheidslewe

EN DIE GROOT TROOS DAN … VERLANG U DAARNA SOOS EK DAARNA VERLANG?

“Want ons burgerskap is in die hemele, van waar ons ook as Verlosser verwag die Here Jesus Christus, wat ons vernederde liggaam van gedaante sal verander, om gelykvormig te word aan sy verheerlikte liggaam volgens die werking waardeur Hy ook alles aan Homself kan onderwerp” (Filp. 3:20–21)

Hierdie sondeval en gevolge in en om my … gaan verby … hierdie sonde worsteling in my en om my… gaan verby …

Hierdie vernederde liggaam wat so swak is, sonde en siekte gaan verby …

Die volkome heerlikheid kom en alles wat nog gebroke is sal dan volmaak wees … ook my dankbaarheidswerke vir HOM!

AMEN.

[PART 1: Introduction & The unscholarly uninformed method of CETE and the two crucial main questions in this debate that are also of big importance for the reformed community in SA]

Posted in belydenis, belydenis van geloof, belydenisskrifte, ngb artikel 24, ngb artikel 25, preke, preke ngb, preke slc, regverdiging deur die geloof, Skrifverklaring, Uncategorized, Woordverkondiging | Tags: geregtigheid en barmhartigheid in Christus

Posted by: proregno | December 31, 2021

An Informed Reformed Theonomic Response on the extremely uniformed article “A Critical evaluation of Theonomist eschatology” (PART 4)

PART 4: My own evaluation of the important contribution of theonomic postmillennialism

by Slabbert Le Cornu[1]

[PART 2: What does Theonomic Postmillennialism teach themselves in answer to CETE article’s accusations, according to the sources CETE uses but seemingly did not study?]

[PART 3: Reformed theonomic roots through church history, also in South Africa]

“Abstract: Although the extreme form of Theonomism has only affected a small number of Reformed members in South Africa, it seems that Theonomist Postmillennialism has a greater underlying influence in the Reformed Churches in South Africa. General churchgoers in the Reformed Churches of South Africa generally confuse the Regulatory Principle (sic) with Theonomism and are uninformed about precisely what Theonomism is. Furthermore, signs of Theonomism as it developed in the USA are also visible in South Africa. Yet, there is great ignorance about the exact effect that Theonomism has on Reformed congregations in South Africa, especially regarding the eschatological views held by individual congregations.”[1]

“The first one to plead his cause seems right, Until his neighbor comes and examines him.” (Proverbs 18:17)

Introduction to all 4 parts

The first quote above is the ‘abstract’ summary of dr. Morne Diedericks’s[2] article, Critical evaluation of Theonomist eschatology[3], that were published in the the GKSA’s theological journal, In die Skriflig.[4]

The second quote is from Proverbs 18:17, and is the goal of this and future articles.

There will be four parts in this response on ‘Critical evaluation of Theonomist eschatology’ article (abbreviation from now on: CETE).

Part 1: The unscholarly uninformed method of CETE and the two crucial main questions in this debate that are also of big importance for the reformed community in SA

Part 2: What does Theonomic Postmillennialism teach themselves using the sources CETE mentions in its ‘references’?

Part 3: Reformed Theonomic roots through history, also in South Africa.

Part 4: My own evaluation of the important contribution of theonomic postmillennialism

Please read this last part, part 4 in the context of part 1 to 3.

PART 4: My own evaluation of the important contribution of theonomic postmillennialism

I ended part 3 with these words:

In part IV I will end with some of own thoughts on theonomic postmillennialism, what I believe the unique semper reformanda contribution is of Theonomic ethics for our times, because of one of their very important foundational influences: “Van Tillian Apologetics”:

“There is no alternative but that of theonomy and autonomy.” – Cornelius Van Til, Christian Theistic Ethics, p. 134

In essence, theonomy is the the attempt to be the most consistent application of Van Til’s apologetic method to reformed ethics, especially socio-political ethics. Biblical Law, yes foundationally the Ten Commandments, but also the basic principles of the socio-political laws of Moses (explaining and applying the TC in detail, which is enduring for all times and not bound to Jewish/OT times), seen in the light of the NT and Christ’s coming (see part 3), should be the sole foundation of all societies laws.

Michael McVicar, who did a major academic study and published a important book on RJ Rushdoony’s teachings and impact, writes about the major influence of Van Til on Rushdoony:

“Van Til and the Origin of Christian Reconstruction

Rushdoony’s chance encounter with The New Modernism in a friend’s library precipitated his rapid adoption of the presuppositional perspective. After reading Van Til in March 1946, Rushdoony immediately began adopting Van Tillian themes and terminology in his letters. In a letter to a Presbyterian Mission official, Rushdoony offered the first clear exposition of Van Til’s ideas in his correspondence without mentioning Van Til: “I have been doing considerable studying since my coming here and am increasingly convinced that without a doubt our present day Biblical studies are grounded, not on sound scholarship but on philosophical presuppositions and are thus unrelated to fact.” Instead, Rushdoony explained that the zealous faithful look at scholarship with skepticism because it seems to deaden their encounter with God. Van Til’s ideas had clearly taken root in Rushdoony’s mind. From the first appearance of the term “presupposition” in his correspondence, to a clear rejection of the anti-intellectualism and the dispensational bent of contemporary fundamentalists, Rushdoony had seen the critical power of Van Til’s ideas.

By 1947 Rushdoony began encouraging his friends to read The New Modernism, and by the early 1950s Rushdoony embraced a systematic Reformed perspective based on Van Til’s presuppositional apologetics. He became convinced that the only way Christians could renew American culture was through epistemological self-awareness. This insight was the origin of the concept of Christian Reconstruction and the work of the Chalcedon Foundation. From it he developed the notion that Christians can reconstruct the world by bringing “every thought captive” to the Word of God as embodied in the Bible. By developing this focus on epistemology, Rushdoony spent the 1950s authoring his first withering attacks on secular humanism and, most importantly, secular education. He worked tirelessly to popularize Van Til and sought to empower Christian educators and thinkers.

In a future issue of Faith for All of Life, I will take up where this story leaves off and provide readers the story of the long, productive friendship between Rushdoony and Van Til. Their collaboration emerged from their deep personal respect for each others’ ideas and their shared desire to develop Christian self-awareness as the prerequisite for cultural renewal. We’ll see how Rushdoony helped popularize and spread Van Til’s ideas to a wide audience and learn how the two men spent their lives as champions of one another’s work.”

See also these two helpful reviews of McVicar’s book, here and here, in answer to CETE’s evaluation, as an example on how McVicar, as a non-theonomist, in a scholarly objective work deals with the topic of christian reconstructionism/chalcedon/theonomy, as the one reviewer puts it, which helps us also how to study and evaluate other believer’s and/or christian movements:

“Writings on Christian Reconstruction over the past fifty years have swung between one of two extremes, both within and without Reformed circles. On the one end are those who are violently uncritical, who parrot the movement’s talking points as gospel. Strangely, a number of his followers, many of whom could never have met him, refer to him as “Rush,” as though he were a lifelong buddy. On the other are those whose criticisms are just as thoughtless who lead readers to fret that theonomists are about to overrun the church or even the world (for a brief survey of such writings by McVicar, see pages 215-216). This is why McVicar’s Christian Reconstruction: R. J. Rushdoony and American Religious Conservatism is such an important book. It is a fair summary and analysis of the movement, taking in its remarkable aspects and its faults, without resorting to the triumphalism of the fanboy or the fear-mongering exemplified in the journalistic approaches of Michelle Goldberg or Chris Hedges. McVicar’s work lived up to and exceeded my expectations.”

“McVicar’s book is exemplary for its depth of analysis, setting its subject in his cultural context, with deft handling of the religious and political ethos of post-war America. It should be of great interest to those who, like I once did, got into Reconstruction through various avenues. Christian Reconstruction reveals the genius of Rushdoony, yet should warn the would-be theonomist of adhering to the movement wholeheartedly. It also serves as a rebuke to those whose hand-wringing over the theonomic overthrow of the church or society–the true nature of Rushdoony’s influence is both more and less than the fear-mongers realize, and as a failed movement, there is ultimately not much to fear. Students of American evangelicalism are also given an important look into the era with a book that has uniquely filled a gaping void. It will remain the standard socio-historical interpretation of Rushdoony for many years to come.”

But now back to Van Til’s influence on theonomy:

Van Til’s thought applied to pastoral theology and ethics

What Jay Adams, the ‘father of biblical counselling’ did in the field of pastoral theology and counseling, applying Van Til’s thoughts and teachings, i.e. no neutrality at all, the theonomist did in reformed ethics. Dr. Wes Bredenhof writes:

“Adams was following in the footsteps of Cornelius Van Til. Van Til argued that Reformed principles, drawn from Scripture, must be consistently applied in apologetics. Jay Adams took that approach and applied it to pastoral theology. The starting point and governing standard must always be the Word of God. Prior to Adams, this hadn’t been fully recognized in Christian counselling.”

The reformed theonomists, following Van Til’s consistency, calls for a much more consistent understanding and application of God’s laws for our day. In essence nothing new (see part 3), but they want biblical law to be the final standard and source of all law and societies, and not be only a part or mixture with humanistic natural law, and other western society law orders.

Gary North also writes (Dennison, 324):

“It was dr. van Til which made the students aware anew of the importance of pure doctrine. No fact is unrelated to God of the Bible, he declared. All truth, to understand correctly must be seen in the light of the revelation of the Creator and Savior. By God’s grace, we as His redeemed creatures, His thoughts behind Him. The Christian faith is not possibly the truth not, it’s the truth. All human philosophy and science is weighed and found to be too light. God sustains all things, including the
unbelievers. The believer and the unbeliever all have metaphysics in common, but epistemologically they have nothing in common. In our proclamation of God and His grace, we must present the Triune God as the only ground for our redemption from sin, and from our total life and think.”

In my own evaluation of the Christian Reconstructionist and/or theonomic movement I already given some of my own critique against Rushdoony and other concerns about CR thought (mostly against ‘some’ theonomists that do not appreciate the central role of church enough, and about Federal Version realted issues that are not very clear), but I also explained the major contribution of C. van Til as one of their foundational influences (see Die Kultuurbeskouing van RJ Rushdoony), irrespective of the fact that he was not a ‘Theonomist’ (with a a capital ‘T’) himself, and that he had some concerns about ‘Chalcedon and Rushdoony’, but also appreciation for Rushdoony (see Rushdoony’s book, By What Standard – an analysis of the philosophy of Cornelius van Til, here, read appendix 4 as a summary of the book. He states on page 1,2 of this appendix, “To a great measure the crisis of modern man, as well as the crisis of theology, can be traced to a lack of an adequate standard … The book of Job made me a Calvinist. The book of Job made clear to me by what standard we must understand the whole of life.” He then goes on the explain the answer from the book of Job in the rest of the appendix, a must read).

Gary de Mar (North, 1991: 64) writes about the further (more consistent) reformation the theonomist/recontstructionists were pleading for, based on historical calvinism:

“From Kuyper to Schaeffer, the same themes were stressed: (1) God is sovereign over all of life; (2) the Bible applies to every facet of society; (3) God’s law is the standard for righteousness and justice for men and nations; and (4) nowhere do we find a worked out system to learn how the implications of the reformed worldview are worked out in the particulars except in the writings of Christian Reconstructionist authors. If you have followed this odyssey from Kuyper to Schaeffer, you can see how easily it is to adopt the distinctives of Christian Reconstruction. Schaeffer, like those who proceeded him, understood where worldview Calvinism leads. He chose to skip over Reconstruction and head straight for civil disobedience. But there is no hope for a culture if resistance is its only option for change. What happens if the resisters win? What then? How should we then live? Schaeffer never told us in the details. The problem remained: Who would put wings on Calvinism’s world-and-life view airplane?”

In my own evaluation, I wrote in comment of these words by de Mar (p. 2):

“Herein lies, in my view, the importance and significance of Rushdoony’s (and other theonomists) contribution to Christianity. First, negatively (which he learned from Van Til), he wants to epistemologically self-conscious totally breaks with natural law theology, philosophy and the social contract ideas – which are in line of the Greek, Roman and Enlightenment Renaissance thinkers – which is today the foundation of the modern pluralistic humanist social order, and, secondly, positively, he wants a consistent, explicit biblical social order (with biblical content) set, grounded in the Reformed faith and view of life.

In the face of contemporary humanistic natural law democracy and worldview, which also accepted by many modern Calvinists, Rushdoony (and theonomy) calls for a return and further reformation of the authentic Reformational biblical theocratic Christianity, as we find it in our Reformational heritage of men like Augustine, Calvin, Knox, Rutherford, etc.”

It was therefore especially Van Til’s total and radical rejection of the idea of neutrality in any area of life between believer and unbeliever, and especially the rejection of “natural law” as the common ground between believers and unbeliever (hence also on cultural life), which led to some of his ‘followers’ began to ask the very important question:’ if natural history ideology does not must not form the basis of human thoughts and deeds [nor of cultural life], then, what should be the foundation of all of life? Some of his students ‘books’ titles reflect also this question:
– By What Standard [Rushdoony]
– By This Standard [Bahnsen]
– No Other Standard [Bahnsen]

Van Til’s apologetic and philosophical contribution – which is a head-on collision with the modern theological and philosophical thinking – unequivocally leads to the choice: “theonomy or autonomy “in the people’s total cultural life. However, he never really had the positive alternative, effect or content of his ‘theonomy’ established.

Gary North made it clear “you can not beat something with nothing”, and that was were Rushdoony and others works stepped in with the idea of a biblical social order (which of course everything has to do with our cultural life), based on the gospel and biblical law. The starting point was a rejection of the humanistic natural law ideas as the standard for life … In a sense, it can be said that Rushdoony and other theonomists wanted to rebuild further where Van Til rightly broke down humanistic thought and ideas.

Conclusion
My own conclusion of the theonomic-postmillennial debate, CETE’s evaluation of it, is the following:

Reformed Theonomic postmilliannialism in its basic teachings according to Scripture is not a ‘extreme’ danger to reformed thought, believers and churches, but a welcome contribution to further thought and studies in the field of ‘reformed ethics’, especially ‘reformed socio-political ethics’ that should be studied in their original sources by all. The last words of one of the reviewers of McVigar’s important book at the end of his review (Selbrede), regardless that he also disagrees with some of McVigar’s evaluation of RJR/CR, is the same that could be applied to the theonomic posmillennialism thought tank and authors, past and current … and future:

“No, the book is not perfect, but the author has made the next researcher’s job ten thousand times easier. The stables can now be cleaned out with a swish broom. If this volume isn’t the cause for appreciation on that ground alone, we have proven how dull of understanding we are. In the shadow of Dr. McVicar’s book, the world will no longer have a beam in its eye when it comes to R. J. Rushdoony and Christian Reconstruction. To then whine and complain about any motes in Dr. McVicar’s eye is to quibble. Buy it. Read it. Critique it. Learn from it. If you can do better, prove it.”

We can learn a lot from CR/Theonomy, while giving good critique where needed, especially against the over zealous tone of some of the theonomist advocates, yes, they have been fighting like Peter of old (cutting of ears) against the anti-theonomists, defending against some ‘extreme attacks’, and yes even fighting among themselves, some very sad stories about division even among family members … like it happens with other believers, families, churches, even reformed ones … since the Fall…. nothing new.

Like I mentioned in part 1, I cannot agree with many of the ‘battle rhetorics’ on both sides of the debate, but I can understand some of the reasons for the strong replies against all the anti-theonomic postmillennialism ignorant attacks against theonomic thought, as can be seen unfortunately in the ignorant one sided evaluation given in CETE in many of the quotes (see part 1).

But knowing that even a Calvin and Luther were no angels in rhetoric and debates themselves, and not trying to justify unloving debate and critique from both sides or any other side, we still have to focus on the original sources and writings and studies of theonomy and postmillinialism itself.

The ‘extreme’ dangers in terms of the law through at least reformed history, has always been, and still is legalism (salvation by law/politics) on the one side, and antinomianism (we have been freed of God’s law by Jesus in all aspects) on the other side … and theonomists are not legalists or antinomianists at all.

I see myself as a Belgic Confession article 25 theonomist (see part 3). In terms of eschatology I am convinced by many aspects of both postmillennialism and amillennialism, maybe I am a optimistic ammillennialist or a pessimistic postmillennialist? What ever the future holds by God’s sovereign good plan that works everything for our good, the victories and the losses, the crosses and the crowns (Rom. 8:28-39) through our personal lives and all of history, the church are always more than conquerors in Christ our Lord and Saviour. We must hold on to both the parables of the ‘wheat and the tares’ (Matt. 13:24-30) and the ‘mustard seed’ (Matt. 13:31-33) with all it teaches and all it applications for all of life and history (1 Kor. 10:31). Building on God’s sovereign grace, will and election, then from our side faith, repentance, obedience and calling in every area of life and thought is central, not the detail specifics of our eschatological charts.

But most of all, I hope all serious reformed brothers will study the original sources of reformed theonomists, like Bahnsen (ethics), Rushdoony (statism and education) and Gentry (postmillenialism) that all have a major contribution to these different areas of Christian thought and life, to help believers and churches to fulfill their callings in the 21st century, to the glory of God and service of our neighbours.

I want to conclude with the advice I have given readers at my blog here, when I replied to one of the more aggressive critics of theonomy, how to approach any debate, especially between reformed brothers, adapted for this article:

1. Most important, go read Calvin, Rushdoony and Bahnsen (and any other theologian) themselves, ad fontes (back to the sources!), not what others say about them, for or against, that is secondary sources that could be helpful, but not original.

2. One does not have to agree with all detail, to still learn a lot from a past or current theologian. I learn a lot from RS Clark and other Westminster Californian R2K theologians on many other topics, and recommend many of their works, while disagreeing with their R2K, non-literal 24 day creation views, etc. The same with many other (past and current) reformed theologians that are (in my view) much too anti-theocratic/theonomic, but I still love and respect these brothers to learn from them, and recommend them with some reservations. They still are my reformed brothers in the faith, once delivered, and I will fellowship with them. I do not go along with the ‘for or against theonomy’ sjibolet of some zealous warriors (from both sides!). The irony is, that many that warn against ‘extreme’ reformed brothers and groups, seem to be ‘extreme’ in their own rejections and evaluations of other reformed groups?

3. Dr. Clark has given recourses to read for being against our theonomy reformed brothers, you can read it there at his website. But don’t stop reading there…

4. Here are some other sources about the topic, also pro and against, and also some of my own writings (in Afrikaans) wherein I also give my own critiques about christian reconstructionism, etc.:

Die Kultuurbeskouing van RJ Rushdoony, ds. S Le Cornu

Pro and Con Theonomy

Bahnsen sources

(Standard works on the topic: Theonomy in Christian Ethics; By This Standard; No Other Standard)

What is Theonomy?

(A two page introduction and summary by Bahnsen)

“The Westminster Assembly and the Equity of the Judicial Law“

The Bahnsen Project: all his lectures and preaching at sermon audio

Rushdoony sources

(Standard works on the topic: Institutes of Biblical Law, vol. 1-3)

Teokrasie en Teonomie in die ZAR, by Totius, by Calvyn en die outentieke Reformatoriese belydenisskrifte van die 16/17de eeu

Pro Regno nr.12 – Die teokrasie en teonomie van NGB artikel 36

Theonomy library

Adding: see the different sources to this 4 part study, from both sides of the debate.

References

Bahnsen, G.L., 1991, No other standard: Theonomy and its critics, Inst for Christian Economics, Tyler, TX.

Bahnsen, G.L., 2002, Theonomy in Christian ethics, 3rd edn., Covenant Media Press, Nacogdoches, TX.

Bos, F.L. (red.), 1957, Ware Christelijke Belijdenis der Nederlandse Kerken, Kok, Kampen.

Bucer, M. 1954, De Regno Christi, in the Library of Christian Classics, Westminster, Philadelphia, 1954. https://bit.ly/3dupgKU

De Mar, G., 2017, Theonomy: an extension of Calvinism’s judicial theology. https://americanvision.org/14290/theonomy-an-extension-of-calvinisms-judicial-theology/

Dennison, C.G. (ed.), 1986. , The Orthodox Presbyterian Church, 1936-1986, Philedelphia, OPC.

Diedericks, M., 2021, ‘Critical evaluation of Theonomist eschatology’, In die Skriflig 55(1), a2753. https://doi.org/10.4102/ids.v55i1.2753

Du Plessis, J.A., 1917, Op die spore van Calvinisme in ons maatskaplike en staatkundige lewe, Veritas Vincet: Potchefstroom.

Du Plessis, L.J., 1941. Die Moderne Staat, Stellenbosch, Pro Ecclessia Drukkery.

Du Plessis, L.M., 1977, Calvyn oor die staat en die reg, Potchefstroom, PU vir CHO.

Feenstra, J.G. 1950. Onze Geloofsbelijdenis. Kampen, Kok. https://bit.ly/3rJfyN3

Ferguson, S., 1990, ‘An Assembly of Theonomists?’, in W.S. Barker & W.R. Godfrey (eds.), Theonomy, A reformed critique, Zondervan, Grand Rapids, MI.

Gillespie, G. 1846. Wholesome severity reconciled with Christian Liberty. https://www.gutenberg.org/files/26849/26849-h/26849-h.html

Gillespie, G. 1985. Aaron’s Rod Blossoming: or, the Divine Ordinance of Church Government Vindicated, Sprinkle Publications, Virginia, 1646 (reprint) https://quod.lib.umich.edu/e/eebo/A42757.0001.001?view=toc

Harris, R.L. 1979, “Theonomy in Christian Ethics: A Review of Greg L. Bahnsen’s Book”, in Presbuterion: Covenant Seminary Review 5:1 (Spring 1979).

Jonker, W. D. 1975. Die Bybel en Gods wil vir ons lewe, Kaapstad, NG Kerk-Uitgewers.

Junius, F., 2015, The Mosaic Polity (Sources in Early Modern Economics, Ethics, and Law), . Acton Institute for the Study of Religion & Liberty. Kindle Edition.

Kline, M.A., 1977, ‘Review of Greg L. Bahnsen: Theonomy in Christian ethics’, The Craig Press xvii, 619–630.

Kline, M.A., 1978, Comments on a Old-New Error: A Review Article, in Westminster Theological Journal 41:1 (Fall 1978).

Le Cornu, S., 2000. Die Kultuurbeskouing van RJ Rushdoony. https://proregno.com/2010/02/01/verbondseminaar-2000-christus-en-kultuur/

McVicar, M.J., 2015, Christian reconstruction: R.J. Rushdoony and American Religious Conservatism, University of North Carolina, Chapel Hill, NC.

North, G., 1991. Theonomy: An Informed Respone, ICE, Tyler, Texas.

Oosterhuis, J. (2020). Roman Dutch criminal law and Calvinism: Calvinist morality in De Criminibus (1644) of Antonius Matthaeus II. In A. Masferrer (Ed.), Criminal Law and Morality in the Age of Consent: Interdisciplinary Perspectives (pp. 67-95). Springer International Publishing. Ius Gentium: Comparative Perspectives on Law and Justice Vol. 84 https://doi.org/10.1007/978-3-030-64163-4_4

Polman, A.D.R., 1958, Woord en Belijdenis: eenvoudige verklaring van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, deel 2, T. Wever, Franeker.

Polyander, J. et. al, 1625/1964, Synopsis of Overzicht van de Zuiverste Theology. J. Boersema Drukkerij, Enschede. https://proregno.com/2020/05/12/polyander-oor-die-wet-van-god-stelling-49-51-geld-die-burgerlike-wette-van-israel-nog-vir-vandag-se-owerhede-en-onderdane/

Rushdoony, R.J., 1973, The institutes of biblical law, The Craig Press, Nutley, NJ.

Rutherford, S., 1649, A Free Disputation against Pretended Liberty of Concience, London. https://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/text-idx?c=eebo;idno=A92140.0001.001

Schilder, K., 1977. Christelijke Religie: over de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Kopiëerinrichting v.d. Berg, Kampen.

Schissel, S.M. (ed.), 2002. The Standard Bearer – A Festschrift for Greg. L. Bahnsen, Covenant Media Press, Texas.

Strevel, C.B., Theonomic Precedent in the Theology of John Calvin, in: The Standard Bearer – A Festschrift for Greg. L. Bahnsen (Texas: Covenant Media Press), p. 319-368. https://proregno.com/2020/07/15/theonomic-precedent-in-the-theology-of-john-calvin/

Van der Vyver, J.D., 1982. Inleiding tot die Regswetenskap, Butterworth, Durban.

Van Bruggen, J., 1965. Het Amen der Kerk: De Nederlandse Geloofsbelijdenis Toegelicht s: Oosterbaan & Lê Cointre N.V., Goes. https://bit.ly/3oERLfz

2 Comments

Posted in anabaptiste, Critical evaluation of Theonomist eschatology, dr. morne diedricks, koninkryk, koninkryk van God, ngb 36, teokrasie, teonomie, tien gebooie, twee ryke leer, two kingdoms theology, Uncategorized

Posted by: proregno | December 26, 2021

TEEN DESMOND TUTU SE VALSE EVANGELIE – DIE WARE EVANGELIE VAN JESUS CHRISTUS!

“Want wat sal dit ’n mens baat as hy die hele wêreld win en aan sy siel skade ly? Of wat sal ’n mens gee as losprys vir sy siel? Want elkeen wat hom vir My en my woorde skaam in hierdie owerspelige en sondige geslag, vir hom sal die Seun van die mens Hom ook skaam wanneer Hy kom in die heerlikheid van sy Vader met die heilige engele.” (Markus 8:36–38)

Inleiding

Desmond Tutu is vandag, 26 Desember 2021, oorlede. Daar sal genoeg lofsange die volgende paar weke in die hoofstroom media volg. Sien hier ‘n oorsig van alles wat hy gedoen en bereik het in sy 90 jaar lewe, en al die medaljes, trofees, eredoktersgrade, erkennings, ens., wat hy ontvang het.

Maar, hoe moet die gelowige sy bydrae in hierdie wêreld beoordeel?

Ons kan allerlei persoonlike en sosio-politiese maatstawwe aanlê, wat reg of verkeerd kan wees, maar bo-alles moet ons dit wat hy geglo, gesê en geleer het toets aan die onfeilbare Woord (Joh. 17:17; Hand. 17:11), veral omdat hy ‘n kerkmens was wat gemeen het hy is deel van die Christelike geloof.

Ek het in 2010 reeds ‘n resensie geskryf oor ‘n ‘boek’ wat Tutu uitgebring het, waarin ek ‘n wesentlike paar dwalinge uitwys, ook met verwysing na ‘n paar uitsprake wat hy gemaak het.

Volgens my kennis het hy nie enige van die standpunte wat hier onder vermeld word of aan sy boek gekoppel is, later in sy lewe tot sy afsterwe, verander of hom daarvan bekeer nie. As hy dit wel gedoen het, en u is bewus van bewyse daarvan, is u welkom om my in te lig, ek sal wel veranderinge aanbring indien die bewyse getuig van ‘n ware hartgrondige bekering volgens die Woord, by Desmond Tutu.

Hier is my resensie, met hier en daar ‘n byvoeging (let wel: van die skakels werk ongelukkig nie meer nie, gaan kyk by Amazon en Zondervan vir nuwe skakels):

TUTU SE CHILDREN OF GOD

‘n Paar voorlopige opmerkings oor sy boek, Children of God Storybook Bible

Inleidend

‘n Mens doen seker nie ‘n resensie van ‘n boek nog voordat die boek verskyn het nie. Maar, aangesien die propaganda en indoktrinering om hierdie boek te koop al reeds begin het, sonder dat dit al verskyn het (eers einde Julie 2010), kan ‘n paar opmerkings reeds daaroor gemaak word.

Die webblad van die boek en die ‘teologie’ van die skrywer gee reeds genoegsame redes om teen die boek te begin waarsku, maar ek kan nie waarborg dat dit nie die nr.1 topverkoper plek orals, insluitende by jou naaste ‘Christelike boekhandelaar’ gaan behaal nie. Op die webblad word die boek ge-adverteer onder die slagspreuk ‘the biggest children bible project ever’, dit is reeds in 12 tale vertaal (ongelukkig Afrikaans ook) en ‘n groot uitgewer van oorsee, Zondervan, het al ‘n bestelling van 60 000 ingesit. Ja, die tille rol.

Die boek se naam is, ‘Children of God Storybook Bible’, soos vertel deur Desmond Tutu, gewese aartsbiskop van Kaapstad. Die biskop was ook die eerste persoon wat dit reg gekry het om die Nobelprys vir Vrede (1984) te wen vir ‘n land met die minste vrede…..

Dit is nie duidelik of die biskop al die skryfwerk en vertelwerk gedoen het nie, en of sy berugte naam en stem net gebruik word nie? Hoe dit ookal sy, ons sal die uitgewer op sy woord vat.

Die Beeld het die boek hier ge-adverteer (1 Julie 2010):

http://www.beeld.com/Vermaak/Nuus/Tutu-se-kinderbybel-behels-n-denkskuif-20100630

Hier is die boek se webtuiste, wat heelwat inligting gee oor die aard en doel van die boek, met pragtige illustrasies wat jou laat terug verlang nou al die vader Kersfees dae:

http://www.luxverbi-bm.com/storybook-bible

Let veral op al die skrywer/vertel se (politieke) ‘kwalifikasies’ om so ‘n boek te skryf, hier:

http://www.luxverbi-bm.com/content/biography-desmond-tutu

Volgens die boek se webblad-inligting, sien veral die volgende 4 uitstaande kenmerke van hierdie boek:

1 Almal is kinders van God (kontra die Bybel wat leer alleen hulle wat Jesus Christus aangeneem het en in Hom glo onder alle volke en nasies deur die eeue, is kinders van God):

“This Bible (sic … oftewel: siek) will emphasise that all people on this planet are members of the same family, embodying the “rainbow character” of the Kingdom of God. One of Desmond Tutu’s major theological themes over the years has indeed been that God is the God of all nations and all people. … The illustrations convey the message that God is the God for all people, and the King of the entire universe.”

Opmerking: Ja, die Drie-enige God van die Bybel is Skepper en Koning oor die ganse Kosmos, of mense en volke dit wil erken of nie (Ps. 2; Op.11:15), en, ja, in die eerste Adam is ons almal familie (Hand.17:26), maar, belangrik, in die tweede Adam (Jesus Christus) is alle mense nie deel van die geloofsfamilie nie, is almal nie outomaties ‘familie van God’ nie, en kan alleen deel daarvan word as dit aan hul genadiglik geskenk word deur die geloof in Jesus Christus (Joh.1:12,13; Ef.2:8-10).

Die ware Evangelie van verlossing in Christus, dat Christus gekom het om sondaars te red (1 Tim.1:15), deur te ly, te sterwe aan die kruis, op te staan uit die dode en op te vaar na die hemel (1 Kor.15), het ek nog nooit gehoor uit Tutu se mond of skrywes nie, en nog minder dat elke mens nou opgeroep word om hom te bekeer van sonde (ook van valse godsdienste en selfverlossingsidees deur ons eie goedheid) en ongehoorsaamheid (ook homoseksualiteit en aborsie-moord) (Hand.17:3), in lyn met 1 Kor.6:9-11 (wat beskryf wie sal en wie sal nié die koninkryk van God be-erwe nie).

Ek sal daarom ook nie verbaas wees as Tutu beide die eerste Adam as historiese mens (en saam met dit die historisiteit van Genesis 1-11), en Jesus as tweede Adam as volkome mens én volkome God, ontken nie.

2 ‘n Valse teenstelling en verbreking van die eenheid tussen die ware Christelike leer én Christelike lewe [kontra wat ons leer uit die Skrif dat die ware gesonde leer van ons Here Jesus Christus (1 Tim.6:3) lei tot ‘n Christelike lewe tot Sy eer (1 Tim.6:11,12), volgens Sy Woord, deur die krag van die Heilige Gees, en nie gegrond op ons eie menslike sondige idees en standaarde nie, Joh.14:15; Rom.13:8-10; 1 Tim.4:16 (leer én lewe)]:

“The concept for this Children’s Bible is unique because the stories are not merely a traditional retelling of the Bible stories, as in most Children’s Bibles. The content focuses on the educational methodology of Christianity as a way of life, not a system of belief – with a text that is gender-friendly, ethnically inclusive and culturally sensitive.”

Die Beeld artikel verwoord dit as volg: “Die meeste kinderbybelboeke het tot op hede met feitelike kennis gewerk. Geloof by kinders het dus oor kennis van die Bybel gegaan. Pienaar sê Tutu beklemtoon egter in sy hervertellings van 56 Bybelverhale Christenskap as ’n leefwyse.”

Opmerking: Tutu se swart bevrydingsteologie sien sonde in strukture opsigself, nie in die wese, die hart van die mens nie. Natuurlike Godgegewe grense, soos bv tussen man en vrou, tussen geslagte, tussen volke, ens. sien hy as ‘sondig’ en dit moet afgebreek word. Daarteenoor leer die Skrif dat die groot antitese, of stryd, is geestelik van aard: tussen sonde en genade, tussen Christus en die Satan, tussen reg en verkeerd, tussen die Waarheid en die leuen, tussen die Evangelie en die Revolusie.

3 Dit blyk dat politieke en horisontale versoening en verhoudings die groot fokus is van hierdie boek, terwyl die Skrif leer dat die geestelike versoening tussen die Vader en mens in Christus alleen(Joh.14:6) deur die krag van die Heilige Gees, dié fokuspunt van ons lewens moet wees, én dan die fondament is van waaruit versoening tussen mense en volke kan plaasvind (Ps.127:1; Matt.22:37-40; Hand.4:12):

“As the overall themes are relationships and reconciliation, wherever possible or appropriate we show in the illustrations the emotional or physical connection between the characters. A hint or sense of different cultures is conveyed with textures, colours, backgrounds and foliage.”

Opmerking: Alle valse godsdienste en filosofieë leer dat die mens se krisis is sy omstandighede en sy naaste en die oplossing lê dan binne of in homself (=humanisme); die enigste ware godsdiens leer die krisis lê in homself (die sondige hart, Matt.15:18-20; Ef.2:1-3), die oplossing lê buite homself in Christus deur sy Woord en Gees (Matt.11:28-30; Joh.15:5). Revolusie leer verandering van buite na binne. Reformasie, die ware evangelie, leer verandering (bekering) van binne na buite.

4 Die tweede gebod word, soos alle ander ‘kinderbybels’, met groot vrymoedigheid oortree, deur afbeeldings van Jesus Christus te maak, natuurlik met ‘n meer Afrikane aanslag:

“A hint or sense of Africa – Wherever possible or appropriate, we will want to show the emotional or physical connection between the characters. To be conveyed with textures, colours, backgrounds, and foliage, but not explicitly African.Close-ups. Seeing what the characters are seeing or experiencing as if we are right there with them as the story is happening.”

Opmerking: Teenoor die afbeeldings van God, en die vervanging van die Woordgesentreerde geloof met ‘n Beeldgesentreerde godsdiens, bely ons die volgende waarhede aangaande die tweede gebod, volgens die Heidelbergse Kategismus:

“Sondag 35 Vraag 96: Wat eis God in die tweede gebod?

Antwoord: Ons mag God op geen enkele manier afbeeld nie (a) en Hom op geen ander manier vereer as wat Hy in sy Woord beveel het nie (b).

(a) Isa 40:18-19, Isa 40:25; Deu 4:15-16; Rom 1:23; Act 17:29.

(b) 1Sa 15:23; Deu 12:30; Mat 15:9.

Vraag 97: Mag ons dan glad nie beelde maak nie?

Antwoord: God kan en mag op geen enkele manier afgebeeld word nie (a). Die skepsels mag wel afgebeeld word, maar God verbied dat ons van hulle afbeeldings maak en besit om dit te vereer en Hom daardeur te dien (b).

(a) Isa 40:25.

(b) Exo 34:17; Exo 23:24; Exo 34:13; Num 33:52.

Vraag 98: Mag ons beelde as “boeke van die leke” in die kerkgebou toelaat?

Antwoord: Nee, want ons moet nie wyser as God wil wees nie. Hy wil sy Christene nie deur stom beelde nie (a), maar deur die lewende verkondiging van sy Woord laat onderrig (b).

(a) Jer 10:8; Heb 2:18.

(b) Rom 10:14-15, Rom 10:17; 2Pe 1:19; 2Ti 3:16-17.”

Hier kan daar ook gesien word dat daar selfs tot Japanese/Chinese Jode was in Jesus se tyd, via ‘sosio-historiese’ revisie (as ons SA se geskiedenis kan herskryf om by ons behoeftes aan te pas, hoekom nie ook die Bybel s’n nie?):

http://www.luxverbi-bm.com/content/illustration-samples

Die verteller/skrywer van die boek: Desmond Tutu

Oor die skrywer, hier is ‘n paar aanhalings uit sy roemryke loopbaan, wat dalk op die agterblad van hierdie boek gaan verskyn. Hierdie aanhalings sal ook aantoon wat Tutu onder ‘Children of God’ bedoel (ek is nie bewus daarvan dat hy enige van ondergenoemde uitsprake later terug getrek het voor sy sterwe op 26 Desember 2021 nie):

Hy bely nie openlik en duidelik die liggaamlike (letterlike) opstanding van ons Here Jesus Christus nie:

“About 15 years ago I was watching a television interview of Desmond Tutu, being conducted by TV presenter John Bishop. The interview was taking place in the days preceding Easter. Bishop asked Mr. Tutu if he believed that Jesus Christ actually, physically rose from the dead. Mr. Tutu evaded answering this clear, straightforward question, and so Bishop asked him again, only to receive the same evasive religious-sounding, yet empty response. Bishop was obviously not going to let go of this question and thus with appropriate forthrightness he demanded a direct answer to his question, “Do you believe that the body of Jesus Christ actually came back from the dead after three days?” Mr. Tutu answered with great enthusiasm, “It does not matter whether or not Jesus’ body came back to life. What matters is that the spirit of Christ lives on today.”

Well I, along with millions of others, beg to differ. It does matter. It matters a lot. For the resurrection makes all the difference in the world. It makes all the difference to us who live in this world. It makes all the difference as to where and how we will live in the next world. Yes indeed, it does matter whether or not you believe that Jesus rose from the dead.”

Opmerking: lees 1 Kor. 15, veral verse 12-19.

Tutu ondersteun die inter-faith beweging en het al die (valse) godsdienste se ‘seëninge en gebede’ gereël vir die begin van die nuwe SA:

“Tutu attended Mandela’s inauguration ceremony; he had planned its religious component, insisting that Christian, Muslim, Jewish, and Hindu leaders all take part.”

“Leiers van verskillende geloofsgemeenskappe het die geleentheid gekry om te bid. Dit sluit in verteenwoordigers van die Khoisan-gemeenskap, die Joodse Raad van Afgevaardigdes en die Moslem Juridiese Raad.” (Huldeblyk geleentheid vir Tutu in Kaapstad, Beeld, 30 Desember 2021)

Opmerking: lees Spreuke 28:4,9.

On the Divinity of Christ: “Some people thought there was something odd about Jesus’ birth… It may be that Jesus was an illegitimate son.” (Cape Times, 24.10.80)

On the Holy Spirit: “The Holy Spirit is not limited to the Christian Church. For example, Mahatma Gandhi, who is a Hindu… The Holy Spirit shines through him.” (St. Alban’s Cathedral, Pretoria, 23.11.78)

On Violence: “One young man with a stone in his hands can achieve more than I can with a dozen sermons.” (Daily Telegraph, London, Nov. 1984) “Unless America puts pressure on South Africa… the only way forward is to overthrow the Government by force.” (Sunday Times, 26.1.86) “There comes a time when it is justifiable to overthrow an unjust system by violence.” (Argus, 3.4.86) “I will tell you the day… (when) we must use violence to overthrow an unjust system.” (The Argus, 24.6.87)

“Hy (Tutu) was nooit ‘n voorstaander van die gewapende stryd teen apartheid nie, maar het ook nie diegene wat daaraan deelgeneem het, veroordeel nie, aldus Carolus.” (Huldeblyk geleentheid vir Tutu in Kaapstad, Beeld, 30 Desember 2021)

Opmerking: contra Rom. 1:25-32, sien veral vers 32 wat leer dat ons ons eie sondes en ander wat dit doen , wat in stryd is met God se wil, regverdig moet veroordeel, Joh. 7:24; Matt. 5:19.

On Economics: “I am a socialist. I hate capitalism.” (Sunday Times, 29.12.85; idea 32/83) “I think I would use Marxist insights, ‘From each according to his ability, to each according to his need.’ That, I think, is in line with what Our Lord, himself, would have taught.” (Inside South Africa, April 1988)

On the Last Judgment “Thank God I am black. White people will have a lot to answer for at the last judgment.” (Argus, 19.3.84)

Opmerking: laasgenoemde aanhaling laat ‘n mens dink aan George Orwell se ‘Animal Farm’ – sommige diere (swartes) is meer gelyk as ander diere (wittes). Dit blyk ook dat vanuit Tutu se bevrydingsteologie, die ‘social gospel’ wat nou die nuwe SA oorweldig het, dat ‘n mens gered word, hemel toe gaan, nie vanuit die antwoord op die vraag van Christus, “Maar jy/julle, wie sê julle is Ek” (Matt.16:15) nie, maar op grond van die vraag of jy vir of teen een of ander sosio-politieke sisteem (bv. Apartheid) is/was ?

Bron van aanhalings hierbo: https://www.gospeldefenceleague.org/index.php/articles/31-the-archbishop-and-the-bible (hier is meer aanhalings beskikbaar)

On Homosexuality: “We say the expression of love in a monogamous, heterosexual relationship is more than just the physical but includes touching, embracing, kissing, maybe the genital act. The totality of this makes each of us grow to become giving, increasingly god-like and compassionate. If it is so for the heterosexual, what earthly reason have we to say that it is not the case with the homosexual, provided the relationship is exclusive, not promiscuous?

It is only of homosexual persons that we require universal celibacy, whereas for others we teach that celibacy is a special vocation. We say that sexual orientation is morally a matter of indifference, but what is culpable are homosexual acts. But then we claim that sexuality is a divine gift, which used properly, helps us to become more fully human and akin really to God, as it is this part of our humanity that makes us more gentle and caring, more self-giving and concerned for others than we would be without that gift. Why should we want all homosexual persons not to give expression to their sexuality in loving acts? Why don’t we use the same criteria to judge same-sex relationships that we use to judge whether heterosexual relationships are wholesome or not?

I was left deeply disturbed by these inconsistencies and knew that the Lord of the Church would not be where his church is in this matter. Can we act quickly to let the gospel imperatives prevail as we remember our baptism and theirs, and be thankful?”

Bron: http://jmm.aaa.net.au/articles/15400.htm

“Our lesbian and gay brothers and sisters across Africa are living in fear. And they are living in hiding — away from care, away from the protection the state should offer to every citizen and away from health care in the AIDS era, when all of us, especially Africans, need access to essential HIV services. That this pandering to intolerance is being done by politicians looking for scapegoats for their failures is not surprising. But it is a great wrong. An even larger offense is that it is being done in the name of God. Show me where Christ said “Love thy fellow man, except for the gay ones.” Gay people, too, are made in my God’s image. I would never worship a homophobic God.

“But they are sinners,” I can hear the preachers and politicians say. “They are choosing a life of sin for which they must be punished.” My scientist and medical friends have shared with me a reality that so many gay people have confirmed, I now know it in my heart to be true. No one chooses to be gay. Sexual orientation, like skin color, is another feature of our diversity as a human family.

Isn’t it amazing that we are all made in God’s image, and yet there is so much diversity among his people? Does God love his dark- or his light-skinned children less? The brave more than the timid? And does any of us know the mind of God so well that we can decide for him who is included, and who is excluded, from the circle of his love?”

Bron:https://gcmwatch.wordpress.com/2010/05/25/desmond-tutu-takes-a-step-backward-on-biblical-truth/ (hierdie blog gee ook goeie kritiek teen Tutu se pro-gay standpunt)

“I would refuse to go to a homophobic heaven. No, I would say sorry, I mean I would much rather go to the other place. I would not worship a God who is homophobic and that is how deeply I feel about this. I am as passionate about this campaign as I ever was about apartheid. For me, it is at the same level. — Tutu in 2013

Opmerkings: Tutu verstaan ‘homofobies’ nie net as iemand wat ‘n naaste verkeerd of onregverdig behandel weens sy sondes sy sonde nie, maar ook die bybelse standpunt van “die Bybel leer dat homoseksualisme, soos alle ander sondes, ‘n sonde is wat a) verkeerd is, en b) van bekeer moet word). Teenoor Tutu se valse evangelie en valse liefde van God, en valse liefde teenoor volhardende sondaars (bv. sodomiete), bely ons die ware liefde van God in Christus, ook teenoor mede verlore sondaars, wat sny tot ware bekering, genesing, belydenis, vergifnis, versoening en herstel, 1 Kor.6:9-11:

“⁹ Of weet julle nie dat die onregverdiges die koninkryk van God nie sal beërwe nie? ¹⁰ Moenie dwaal nie! Geen hoereerders of afgodedienaars of egbrekers of wellustelinge of sodomiete of diewe of gierigaards of dronkaards of kwaadsprekers of rowers sal die koninkryk van God beërwe nie. ¹¹ En dit was sommige van julle; maar julle het jul laat afwas, maar julle is geheilig, maar julle is geregverdig in die Naam van die Here Jesus en deur die Gees van onse God.”

Die ware familie van God, die ware kinders van God onder alle volke,tale en nasies, is hulle wat hul verlossing in Christus alleen vind (Joh.14:6), en hul hele lewe lank teen die eie sonde, wêreld en die Satan stry (Op.12:11,17)

Oor die verlede: (Moet sê, ‘n sarkasties-humoristiese Tutu het darem ‘n komplement ook vir ons Boere, of hy dit bedoel het of nie). Lees die volgende aanhaling van hom op die wysie van ” ‘n Boer maak ‘n plan”:

“When the missionaries came to Africa they had the Bible and we had the land. They said, ‘Let us pray.’ We closed our eyes. When we opened them we had the Bible and they had the land.”

Waarskuwing

Die boek word bemark as ‘n ‘retold’, ‘n ‘hervertelling’, ‘n ‘denkskuif’ van die manier van Bybelse geskiedenis vertelling. Na my mening, lyk dit na ‘n wegskuif, ‘n herinterpretasie weg van die algemene Christelike geloof soos bely in die Apostoliese Geloofsbelydenis.

In 2 Tim.4:3 word ons gewaarsku, “… daar sal ‘n tyd wees wanneer hulle die gesonde leer nie sal verdra nie, maar, omdat hulle in hul gehoor gestreel wil wees, vir hulle ‘n menigte leraars sal versamel volgens hulle eie begeerlikhede, en die oor sal afkeer van die waarheid en hulle sal wend tot fabels.”

Hierdie skrywe is ‘n paar voorlopige opmerkings, maar vanuit die inligting wat reeds beskikbaar is, lyk dit of hierdie boek ‘n versameling van fabels gaan wees, wat nie gefokus is op die eer en lof van die Drie-enige God nie, en nog minder op ware liefde, vergifnis en versoening met die naaste, dus met alle volke, nie.

En, as jy die waarheid vir fabels kan verruil met mooi prente en ‘n ‘oulike omie’ wat dit vertel, soveel beter.

Ouers en gemeentes moet daarom hierdie boek vermy, die prentjie’bybels’ opsy stoot (ook die sogenaamde ‘goeies’), en opnuut hul Ou Vertaling (0f ander goeie betroubare) Bybels uithaal, die gesin saamroep om die huisaltaar, en weer begin vashou aan 2 Tim.3:14-17,

“Maar bly jy in wat jy geleer het en waarvan jy verseker is, omdat jy weet van wie jy dit geleer het, ¹⁵ en dat jy van kleins af die heilige Skrifte ken wat jou wys kan maak tot saligheid deur die geloof in Christus Jesus. Die hele Skrif is deur God ingegee en is nuttig tot lering, tot weerlegging, tot teregwysing, tot onderwysing in die geregtigheid, sodat die mens van God volkome kan wees, vir elke goeie werk volkome toegerus.”

Sonder God se genade deur die geloof in Jesus Christus (2 Tim.1:9; 2 Tim.3:15)

– sola Gratia, sola Fide, Solus Christus.

Sonder die ‘gesonde leer’ wat ons ‘van kleins af in die Skrifte leer’ (2 Tim.3:16; 2 Tim.4:3)

– sola Sacra Scriptura,

kan ons nie God verheerlik (soli Deo Gloria) en ‘volkome toegerus … vir elke goeie werk’ (2 Tim.3:17), d.w.s. kan daar geen ware “Christenskap as ‘n lewenswyse” (Beeld, 1 Julie 2010) wees nie.

Sonder die gesonde leer van ons Here Jesus Christus sal hierdie boek van Tutu geen ware versoening bring tussen God en mens nie, en nog minder tussen mens en mens, nie in die nuwe SA nie, maar ook nie regoor die wêreld tussen volke nie.

Psalm 127:1 “As die HERE die huis nie bou nie, tevergeefs werk die wat daaraan bou; as die HERE die stad nie bewaar nie, tevergeefs waak die wagter.”

Joh. 15:5 “Ek is die wynstok, julle die lote. Wie in My bly, en Ek in hom, hy dra veel vrug; want sonder My kan julle niks doen nie.”

2 Kor. 5:17-21 ¹⁷ Daarom, as iemand in Christus is, is hy ‘n nuwe skepsel; die ou dinge het verbygegaan, kyk, dit het alles nuut geword. ¹⁸ En dit alles is uit God wat ons met Homself versoen het deur Jesus Christus en ons die bediening van die versoening gegee het, ¹⁹ naamlik dat God in Christus die wêreld met Homself versoen het deur hulle hul misdade nie toe te reken nie en die woord van die versoening aan ons toe te vertrou. ²⁰ Ons tree dan op as gesante om Christus wil, asof God deur ons vermaan. Ons bid julle om Christus wil: Laat julle met God versoen. ²¹ Want Hy het Hom wat geen sonde geken het nie, sonde vir ons gemaak, sodat ons kan word geregtigheid van God in Hom.”

Die uitgewer

Die uitgewer van die boek is Lux Verbi. My latyn is nie te goed nie, maar ek het altyd gedink Lux Verbi beteken ‘Lig van die Woord’, ten minste die jare toe ek daar gewerk het. Volgens hul webblad is dit egter ‘Lig van die wêreld’ (http://www.luxverbi.co.za/content/meer-oor-lux-verbibm).

‘n Profetiese taalfout ?

As hul sulke boeke begin uitgee dan pas hierdie ‘nuwe latyn’ daarby: dit is nie meer die verspreiding van die ware lig van die Woord (lux Verbi) nie, maar die ‘lig’ (eintlik duisternis) van die 1 Joh.2:15-17 wêreld = ‘wêreldsheid’. Dit sal dalk goed wees as die naam van die uitgewer verander na ‘Tenebrae mundi’, dit is die ‘duisternis van die wêreld.”

Ten einde, is daar geen toekoms sonder die ware Lig, Jesus Christus nie (Jes. 8:20; Joh. 1:5; 3:19,36).

Mag ware gelowiges eerder aanhou vashou aan die volgende leuse vir alle volke, en die ganse wêreld (Matt. 28:16-20):

Post tenebrax lux!

___________________________

English translation of this article: Against Desmond Tutu’s false gospel – the True Gospel of Jesus Christ!

4 Comments

Posted in desmond tutu, dwalings, tutu's children of god, Uncategorized

Posted by: proregno | December 15, 2021

GELOFTE DAG BESINNING: HET DIE CHRISTENDOM GEFAAL?

HET DIE CHRISTENDOM GEFAAL?

deur prof. H. DU PLESSIS

[Hoogleraar in die Sendingwetenskap aan die Potchefstroomse Universiteit vir C.H.O. en Teologiese Skool te Potchefstroom].

Inleiding – S. Le Cornu

Op die vooraand van die Geloftedag 2021, is dit goed om opnuut persoonlik, in gesins- gemeente en veral volksverband oor hierdie belangrike vraag te besin. Ek gaan DV, in my preek vanuit Ps. 127 & 128 by Geloftedag môre, daarop antwoord: JA en NEE….

Vir nou wil ek prof. Du Plessis aan die woord stel, toe hy reeds in 1960 hierdie vraag aangespreek en beantwoord het, in die breë konteks van sy tyd, veral die stryd tussen ‘Ooste en Weste’, en hoe die Weste sy geestelike fondament (die Christendom) verwerp en verag het, en daardeur geen antwoord of profetiese stem meer het teenoor die ‘heidense’ Ooste nie …. en as ons na die wêreld om ons kyk, ook na die ‘nuwe SA’ … nog steeds nie het vir die huidige heidendom om ons nie. Hy skryf:

Duisende studente uit die Ooste het na Amerika en Europa gegaan om daar verder te studeer. Sou hulle miskien hier ‘n ideologiese basis vind vir hulle nuwe volksgebou? Maar hulle is wreed ontnugter, want hier moes hulle ervaar dat die Westerling sy eie godsdiens reeds verloën het. Dat die Weste ‘n grootskaalse ontkersteningsproses deurgaan en dat die Weste alleen nog maar materiële hulp kan aanbied maar geen boodskap van hoop vir die wêreld in sy nood en ellende het nie. Van ‘n Christelike ideologiese basis is daar niks meer te bespeur nie. Inderdaad diep beskamend dat erken moet word dat die Weste in hierdie opsig niks vir die Ooste aan te bied het nie. … En as die Weste sy eie godsdiens so verloën, waarom sal die Ooste dan nog hier geestelike houvas soek? … Kan ons die Ooste kwalik neem dat hier tot die oortuiging gekom is dat die Christendom gefaal het. Die Christendom is geweeg en te lig bevind, dit bied geen hoop vir die wêreld nie. Wat ‘n ontsettende aanklag!

Hy wys ook waar ons hand in eie boesem moet steek, self ondersoek doen oor ons roeping en taak hier in Afrika, maar ook die baie baie belangrike onderskeid tussen wat ons kan en moet doen in die verspreiding van die Christendom, wat maar gebrekkig en onvolmaak is, en wat God onfeilbaar deur die geskiedenis reeds gedoen het, en aanhou sal doen, sy Koninkryk sal nooit gestop kan word deur die eeue in die ganse geskiedenis tot die laaste dag nie, want sy Seun het uitgeroep, dit is volbring:

Die verwyt en aanklag teen die Christendom kan egter nie God en sy Woord tref nie, want hierdie evangeliewoord is die enigste vaste anker en hoop vir ‘n ontredderde wêreld. Ook moet erken word dat daar heelwat ondankbaarheid in die spel is en dat die ellende van die nie-blanke ook tot ‘n groot mate aan homself te wyte is en dat hier ook verharding is teen die kruiswoord van genade. Maar selfs as ons dit alles in aanmerking neem kan die feit nie ontken word nie dat die baie ernstige aanklag dat die Christendom gefaal het wel deeglik betrekking het op die draers van die sogenoemde Westerse beskawing. Ook moet erken word dat die sendingwoord meestal gebring is sonder ‘n boodskap vir die werklike lewe, dat die kerk verbind is aan die Westerse beskawing as ‘n vreemde instelling vir die nie-blanke en dat van honger en uitgeputte en versieklikte mense soms verwag is om van die geestelike Woord alleen sonder brood te lewe.

In een van my ou geskiedenisboeke wat ek het, begin die skrywer sy boek met o.a. die volgende woorde, in my eie woorde deurgegee: ons moet bid én werk dat die kinders van Augustinus (Noord-Afrika), die kinders van Calvyn (suidpunt van Afrika), mekaar halfpad in Afrika sal ontmoet, menende: dat deur die verspreiding van die evangelie en wet van Christus, die Christendom oor en in die hele Afrika sal versprei, tot eer van die Here se Naam (Rom. 11:36) en die heil van sy kerke onder alle volke, nasies en tale. Deur die eeue het dit al hier en daar gebeur, maar mag dit deur sy genade weer en nog meer gebeur! Dit was en is nog altyd ons roeping, nie net persoonlik, gesin en gemeentes nie, maar ook ons volksbestaan, roeping!… soos verwoord in die gebed van Jan van Riebeeck (1654) en die geestelike toon van die Gelofte self, dat daar vir Hom ‘n huis gebou sal word, wat nie net in Pietermaritzburg gebeur het nie, maar ook ‘n kerk en latere kerke onder die Zoeloes.

Baie dekades het verloop sedert prof. du Plessis die belangrike vraag gevra het, maar dit is ‘n vraag wat ons heeltyd moet vra, sodat ons ons sal verootmoedig voor ons Here, dat ons die sondes sal bely waarvan ons ons moet bekeer (Dan. 9), en op die goeie sal voortbou van die verlede, soos oom Pauls ons geleer het. En dan, moet ons opnuut voortbou volgens God se Woord, deur die evangelie van Christus, en volgens sy wet en woord (Op. 12:17), vir elke volk in Afrika.

Prof. du Plessis skryf oor die enigste Hoop en Troos vir ons eie volk en elke volk in Afrika en orals as volg, nl. Jesus Christus wat red deur die evangelie alleen, en regeer deur sy wet (Op. 11:15; 12:17):

Die Weste, smadelik teruggedring uit die Ooste, verwerp, het gefaal en daarmee ook die Christendom in die oë van die Oosterling, en nou die diepe vernedering dat die lig van die Ooste in die plek van die verdwynende son van die Aandland moet kom! Dit wil egter nie sê dat Christus ook hiermee verdryf is nie. Daar is nog oral Christelike kerke, wat, hoewel hulle nou ‘n minderwaardige posisie moet inneem en die heidense godsdienste daarnaas voorrang geniet, nou dat hulle selfstandig is, oorgaan tot ‘n meer bewuste getuienis van die waarheid teenoor die heidendom van hulle eie mense.

En dan moet vurg van geloof in Christus, ook in ons lewe teenoor ons naaste, ook van ander volke gesien word, dus nié net die Verlosserskap nie, maar ook die Koningskap van Christus moet orals geleer en verkondig word, die evangelie én wet, elkeen in sy regmatige plek soos die Skrif leer:

Op ons word ‘n baie groot verantwoordelikheid gelê ook om deur ‘n voorbeeld van ‘n ware christelike lewe die nie-blankes vir die koninkryk van God te wen. Hoe baie word afgeskrik deur die slegte voorbeeld van die onsedelike, onchristelike en ongelowige lewe van blankes. Sal dit later gesê word dat die Christendom in Afrika gefaal het deur die slegte voorbeeld van die volk wat God hierheen gestuur het om ‘n lig vir die nasies te wees?

Prof. du Plessis se slotwoorde, roep ons ook om vandag en vir die toekoms, wat ons roeping hier betref, opnuut biddend te besin, mag dit ook die gesindheid wees waarin ons Geloftedag vier môre:

Die Here self bring ons nou in die vuurproef en Hy verwag ‘n antwoord van ons, nie môre of oormôre nie maar nou. En die antwoord wat Hy van ons verwag is die daad van gehoorsaamheid. Gehoorsaamheid aan die bevel van Jesus Christus, om aan al die volke die Lig te bring. ‘n Lig tot verligting van die heidene. Hierdie Lig sal seker nie faal nie.

______________________________________

HET DIE CHRISTENDOM GEFAAL?

deur prof. H. DU PLESSIS

I. DIE OOSTE ONTNUGTER?

Dit is die wil van God dat elke volk vry moet wees in sy eie land. So het die Here ook ons Afrikaanse volk hier in Suid-Afrika geplant en laat groei tot ‘n volk met ‘n eie land. Maar dit is ook die wil van die Here dat die Bantoevolke vry word in hulle eie gebiede. en die vrug van die prediking is dan ook dat die Bantoe-christen nie meer onherroeplik vasgeketting wil wees aan die slaafse bande van sy eie heidense stam gemeenskap en die ongelowige en fatalistiese onderworpenheid aan die natuur en die kragte daarvan nie, maar dat hy as beelddraer van God ook oor die natuur wil heers, en as ‘n mens met menslike waardes wil strewe na vooruit-gang; dat by hom ‘n tydsbesef gebore word en dat hy besiel word met toekomsideale vir homself, sy huisgesin en sy volk.

Teen dit alles as sodanig kan niks ingebring word nie, en ons wat self gely en gestry het vir die bestaansreg en voort-bestaan en toekoms van ons eie volk, ons taal, ons land en kultuur, sal die laaste wees om aan die Bantoe ‘n eie nasionale toekoms te ontsê.

Maar die nasionale ontwaking in Afrika wat nie gekeer kan word nie en op een of ander tydstip moes kom, maar ons nou onverhoeds oorval, kan sonder Christus die chaosmagte uit die wêreldsee wees wat alle christelike beskawing wil uitroei en wat kan terugval tot ‘n barbaarse woestheid en goddelose heidendom.

Iets wat dus op sigself goed is kan ontaard tot die teenoorgestelde daarvan deur die menslike faktor. Is daar tekens dat met die verwerping van die voogdy van die blanke ook die Christendom verwerp sal word, en sal die aanklag teen ons ingebring word dat teen die Christendom gekies word ook omdat dit in die oog van die nie-blankes gefaal het as ‘n opbouende en inspirerende krag vir hulle nuwe lewe?

Omdat die nasionale ontwaking onder die nie-christelike volke van die wêreld reeds die verste gevorder het in die Ooste en hier reeds taamlik omlynde omtrekke aangeneem het wat simptomaties kan wees vir die moontlike ontwikkeling in Afrika, wil ons die tendens van ontwikkeling hier probeer skets om so ook te probeer om moontlike wegwysers vir ons eie optrede aan te toon.

Die Ooste met sy oeroue beskawing, wat reeds in die gryse verlede tot hoë ontwikkeling gekom het en telkens maar wou deurdring na die Weste, het, nou na ‘n eeuelange slaap, weer ontwaak. Die eerste geluide van hierdie onverwagte wending in die wêreldgeskiedenis het weerklink met die kanonskote van die Japanse vloot wat die Russiese vloot in 1905 verslaan het. Soos die seismograaf die fynste trillinge van ‘n aardbewing opvang, so het die trilling van hierdie kanonskote dwarsdeur die Ooste in die harte van die Oosterlinge gebewe en dit het selfs ver in Afrika ‘n weerklank gevind.

Japan, wat soos niks gereken was, ‘n veragte nie-blanke volk, het ‘n wêreldmag geword. En as Japan sy vlerke so hoog en ver en wyd kan uitslaan bo die eeuelange beklemming en minderwaardigheid, waarom ons ook nie? So is in die Ooste gevra. Japan, wat nieteenstaande dit daarna op sy knieë gedwing is met die tweede wêreldoorlog maar wat nou reeds weer ‘n wêreldmag van betekenis word en as bewys van die potensialiteit van sy slaankrag nou weer kom met die prestasie van die bou van die grootste tenkskip ter wêreld; of China die groot reus wat nou skielik ontwaak het uit sy slaap van eeue en eersdaags sy eie kernkrag sal ontwikkel; of Indië wat wil ontwikkel tot ‘n industriële staat, straks met sy eie lug en see vloot hier aan ons poorte; of die Mohammedaanse Midde-Ooste wat weer eens ‘n bedreiging word vir Afrika en die Weste — watter hiervan kan beskou word as die grootste gebeurtenis van hierdie eeu en watter is die grootste gevaar?

Dit is die nuwe Asië, die groot wêrelddeel met meer as die helfte van die wêreldbevolking, die ou Asië wat nou uit sy slaap ontwaak het wat nou soos ‘n donkerswart dreigende gevaar voor ons staan; daar is China wat reeds meer as ‘n halwe eeu gelede deur dr. A. Kuyper gesien is as dié groot gevaar vir die Weste as dit eers tot ontwaking kom en wat nou saam met die kommunistiese wêreld of alleen uit is op wêreldverowering; daar is die Mohammedaanse Midde-Asië wat al dieper indring in Afrika; daar is Indië wat uitbreiding soek na Afrika; daar is die ganse Ooste saam en die wêreldkommunisme verenig in die opset om Afrika van die Weste te vervreem en dit by hierdie anti-Westerse blok in te skakel.

Die Weste, wat nog kort gelede in trotse hovaardigheid en onversteurbare selfversekering dit as vanselfsprekend beskou het dat die nie-Westerse wêreld daar is in belang van die blanke en wat oral koning gekraai het. moes die vlag stryk, en die blanke wat oral geëer was se prestige het nou soos mis voor die son verdwyn, en die Ooste wat die eeuelange onderworpenheid aan die Weste as ‘n diepe vernedering beskou, hef nou fier en trots die hoof na bo en is besiel met ‘n diep gesetelde haat teen die blanke; en hulle leiers, wat as opstandige rebelse kommunistiese agitators beskou was en byna almal een of ander tyd in tronke beland het, ontmoet nou die grotes van die Weste, hulle eertydse “onderdrukkers”, as hulle gelykes.

Ja, die Oosterling wil in geen enkel opsig onderdoen vir die blanke nie, hy wil in alle opsigte as die gelyke en selfs as die meerdere van die blanke beskou. erken en behandel word. Die tyd van blanke hegemonie is vir goed verby en die blanke sal geheel en al moet afsien van die gedagte en houding dat alles in hom gesentreer is en sy wêreld die enigste wêreld is. Daar is nie meer plek in hierdie nuwe wêreld vir enige vorm van Europasentrisme nie.

Maar dit word baie deeglik deur die Oosterling besef dat gelykheid in naam nog nie ‘n magsfaktor kan wees nie sonder die daad van vooruitgang in materiële welvaart, tegnologiese en industriële ontwikkeling en algemene rehabilitering nie. Waar die Weste hierdie lande in die grootste armoede agtergelaat het en dit beskuldig word dat dit die helfte van die aarde uitgebuit en geëksploiteer het tot eie voordeel en die skatte van die wêreld nou by die Weste opgehoop is, eis die Ooste ook nou sy regmatige aandeel hierin en hulle wil dit ook deur eie prestasie verwerf.

Hulle wil ook, wat kennis en ontwikkeling en welvaart betref, die Weste ewenaar en selfs oortref. Maar terwyl aanvanklik van die standpunt uitgegaan is dat vir sodanige ontwikkeling dit ‘n vereiste is dat die Oosterling die blanke in alles moet na-aap en daar selfs gespreek is van een wordende wêreldkultuur van ‘n kosmopolitiese wêreldbevolking, het die nasionale ontwaking nou meegebring ‘n gloedgolf van nasionale entoesiasme en aspirasies. Hulle wil hulleself wees en geen nageaapte blankes nie. Hulle wil wel die skatte van die blanke vir hulleself toeëien en verwerf maar hulle verag die blanke en sy kultuur. Hulle is trots op hulle eie taal, hulle eeu-oue kultuur, hulle tradisies en hulle volk. Hulle is nasionaliste en vaderlanders en verseg dit ten enemale om vir iets anders as wat hulle is aangesien te word.

Maar hier het die denkende deel van hierdie bevolkings voor ‘n moeilikheid bly steek, want ook hulle godsdiens is deel van hulle verlede en hulle het getwyfel of hierdie ou godsdienste soos die Islam, Hindoeïsme en Boeddhisme as basis kan dien en nog van lewende betekenis wees vir die moderne lewe. So het hulle gedeeltelik in ‘n geestelike vakuum beland. Waarmee sou dit opgevul word? Sou die Christendom hiervoor kan dien en ingepas word by hierdie nuwe nasionale ontwikkeling en as die eie aanvaar word?

Inderdaad diep beskamend dat erken moet word dat die Weste in hierdie opsig niks vir die Ooste aan te bied het nie. Vir die sosio-politieke-ekonomiese lewe word nie meer gevra wat sê God en sy Woord nie maar wat sê Eisenhower of MacMillan of Kroetsjef. ŉ Massale konstruksie wat sonder ‘n vaste fondament uiteindelik moet ineenstort.

Wel word deur wetenskaplike navorsers vandag in teenstelling met vroeër erken dat aanvaar moet word dat God die oorsprong is van die skepping, en wel is selfs ‘n historikus soos Toynbee op grond van sy wetenskaplike historiese studies verplig om te erken dat die Europese beskawing geen toekoms het sonder ‘n godsdienstige ideologie nie, maar watter godsdiens en watter God word hiervoor voorgehou? Volgens Toynbee kan enige soort godsdiens hiervoor dien, die Buddhisme of Hindoeïsme of Confucianisme of Islam vir die Ooste en die Christendom vir die Weste of selfs omgekeerd.

Die feite dwing dus tot die erkenning van die goddelike, maar soos deur niks anders word juis hierdeur aan die lig gebring die verhardingsproses waardeur die mens nie vir Christus wil buig nie.

En as die Weste sy eie godsdiens so verloën, waarom sal die Ooste dan nog hier geestelike houvas soek? Die Oosterling is trouens reeds ontnugter deur die twee wêreldoorloë waarin blanke nasies mekaar wreed na die keel gegryp het en mekaar in strome bloed wou uitdelg, en die Weste word verwyt dat dit gefaal het deurdat dit geen oplossing kan bied vir die rasse- en die oorlogsvraagstuk en die groot nood van Asië nie kon verlig nie.

Wat het die Weste gedoen om bv. die verskriklike nood en ellende van Indië te verlig waar 75% van die bevolking ly aan ondervoeding en die gemiddelde lewensduur maar 27 jaar is, waar miljoene sterf sonder dat hulle ooit die genot van ‘n volle maaltyd geniet het. Volgens dr. H. Bergema in Pioniers van het nieuwe Azië het dr. Idenburg na ‘n besoek aan Indië geskrywe dat al die ellende wat hy in sy lewe tot nou toe aanskou het, net ‘n fraksie is van die verskrikking wat hy op die trappe na die Ganges waargeneem het. Wat het die Weste gedoen om China te help om op die been te kom? Kan dit China kwalik geneem word dat die toevlug tot die kommunisme geneem is in sy groot nood met ‘n boere bevolking waarvan 85% ten tyde van die onttrekking van die Westerse invloed-sfeer, uitgesuigde bywoners was?

Kan dit nog verwag word dat die Ooste by die Weste geestelike houvas en hoop moet soek as onder die wêreldheerskappy van die Weste meer as twee-derde van die bevolking van die wêreld feitlik ondervoed is. terwyl die Weste self in oordadigheid lewe? In plaas van af te neem, sê dr. Bergema, beweeg die persentasie van die ondervoede bevolkingsdeel van die wêreld nog steeds in stygende lyn. Van minstens 38% voor die tweede wêreld-oorlog het dit tot byna 60% in 1952 gestyg o.a. deur die sterk toeneming van die bevolking van hierdie deel van die wêreld met ongeveer 30 miljoen mense per jaar.

Kan ons die Ooste kwalik neem dat hier tot die oortuiging gekom is dat die Christendom gefaal het. Die Christendom is geweeg en te lig bevind, dit bied geen hoop vir die wêreld nie.

Wat ‘n ontsettende aanklag!

Moet ons hier in Suid-Afrika onsself nog sien as deel van so ‘n ontkerstende Weste? Kan ons nog trots wees om die naam van Westerlinge te dra, kan ons ons nog verhef op ons Westerse beskawing? Moet so ‘n beskawing nog deur ons gehandhaaf en hier in Afrika voortgesit word? Is dit die blanke beskawing wat ons ook in Afrika moet propageer?

Die verwyt en aanklag teen die Christendom kan egter nie God en sy Woord tref nie, want hierdie evangeliewoord is die enigste vaste anker en hoop vir ‘n ontredderde wêreld. Ook moet erken word dat daar heelwat ondankbaarheid in die spel is en dat die ellende van die nie-blanke ook tot ‘n groot male aan homself te wyte is en dat hier ook verharding is teen die kruiswoord van genade. Maar selfs as ons dit alles in aanmerking neem kan die feit nie ontken word nie dat die baie ernstige aanklag dat die Christendom gefaal het wel deeglik betrekking het op die draers van die sogenoemde Westerse beskawing. Ook moet erken word dat die sendingwoord meestal gebring is sonder ‘n boodskap vir die werklike lewe, dat die kerk verbind is aan die Westerse beskawing as ‘n vreemde instelling vir die nie-blanke en dat van honger en uitgeputte en versieklikte mense soms verwag is om van die geestelike Woord alleen sonder brood te lewe.

Terwyl dit vir die Ooste baie duidelik geword het dat die Christendom gefaal het, is daarna die nodige ideologiese basis gesoek by die kommunisme, en op grond van die feitlike verbeteringe wat hierdeur in verskillende lande teweeg gebring is, is die hoop op die kommunisme met sy ideaal van materiële gelykheid in voorspoed gevestig. Maar ‘n groot gedeelte van die Ooste is ook reeds deur die kommunisme ontnugter. Sy ateïsme stuit die godsdienstige Oosterling teen die hors, en so ‘n ideologie kan nie dien as ‘n basis vir die Oosterse lewe nie. Daarbenewens wen die oortuiging veld dat die kommunisme, veral die kommunistiese Rusland, nog meer imperialisties is as die eintlike Weste. Daarom word dit nou oor ‘n groot deel van Asië verwerp, en daar word nou weer terug-gegryp na die ou godsdienste. Wat eers onmoontlik voorgekom het kan miskien nog moontlik wees, en pogings word nou in die werk gestel om hierdie nasionale godsdienste te laat herleef, te moderniseer. selfs met vermenging van christelike elemente en aanpassing by die moderne omstandighede.

Terwyl dr. S. Zwemer in 1916 nog gedink het dat die Islam nie meer onder die moderne omstandighede kan dien as ‘n ideologiese basis nie, moes hy reeds in 1931 erken dat dit weer opgestaan het en herlewe.

As ons hierdie eeu wil vergelyk met ‘n vorige tyd in die geskiedenis, dan kom dit, wat die Ooste betref en miskien Afrika ook, die naaste aan die eerste paar eeue voor en na die koms van Christus op aarde. Toe was daar ook ontwortel-de volke en daar is gesoek na ‘n vaste godsdienstige houvas en fondament. Toe was daar ook verskillende godsdienste wat hiervoor aangebied is. Maar die kardinale verskil van toe met nou is dat in daardie tyd die Christendom ‘n nuwe lewenskragtige godsdiens was, terwyl volgens die Oosterlinge die Christendom vandag reeds gefaal het vir ‘n nuwe toekoms, maar hiermee net die vernedering vir die Christendom nog nie tot sy klimaks gekom nie, want aangesien aangeneem word dat die Christendom gefaal het en geen hoop vir die wêreld bied nie, word nou met ‘n fanatieke sendingywer hierdie nie-christelike godsdienste gepropageer as die nuwe hoop vir die wêreld.

En waar ons nie wou uitgaan tot die eindes van die aarde met die Enigste Lig en Waarheid nie, kom die eindes van die aarde nou na ons met die lig van die heidendom, as die nuwe hoop vir die wêreld. Sendelinge word opgelei en oor die hele wêreld gestuur om hierdie godsdienste, veral die Islam en Boeddhisme, te propageer. Honderde sulke Islamse sendelinge is oral in Afrika geplaas en meer as 100 opgeleide arbeiders is gestuur na ander nie-Mohammedaanse lande, tot in Amerika en Europa. En hulle dring deur Afrika met die leuse: “Die son kan sy loopbaan verander en die sterre hulle plekke maar niks of niemand kan Allah en sy profeet oorwin nie”, en diep in hulle hart is daar die geloof: “Oor die wêreld van môre sal net een vlag waai.”

Ook die herleefde Boeddhisme is in beweging.

In Duitsland alleen is daar meer as 30 Boeddhistiese monnike wat hulle geloof onder die Duitsers propageer en daar is reeds ongeveer 10,000 Boeddhiste in hierdie land.

Dit wil egter nie sê dat Christus ook hiermee verdryf is nie. Daar is nog oral Christelike kerke, wat. hoewel hulle nou ‘n minderwaardige posisie moet inneem en die heidense godsdienste daarnaas voorrang geniet, nou dat hulle selfstandig is, oorgaan tot ‘n meer bewuste getuienis van die waarheid teenoor die heidendom van hulle eie mense.

Daarbenewens is dit nog te betwyfel of hierdie ou godsdienste kan dien as ‘n basis van moderne welvaartstate en gemeenskappe, en dr. H. Kraemer is selfs van gedagte dat die evangeliewoord nog nie so gebring is dat die Ooste voor ‘n beslissende keuse gestel is nie.

Niemand kan egter met sekerheid voorspel wat uit hierdie kookpot van die Ooste te voorskyn kan kom nie.

2. DIE CHRISTENDOM EN AFRIKA

Teen die agtergrond van hierdie ontwikkeling moet ons die ontwaking tot wordende nasies in Afrika sien. Ook hier is daar verset teen blanke voogdy, ook hier word leiers as agitators in die tronke gestop maar een na die ander land word onafhanklik en hulle leiers is nou hoog geëerde volksleiers van die nuwe Afrika. Ook in Suid-Afrika is daar die begin van ‘n nasionale ontwaking, opstootjies wat onderdruk word en telkens maar weer opvlam. Ook hier is daar tekens dat hier en daar die Christendom afgesweer word, dat teruggekeer word na die ou heidendom of dat dit weer in die baie sinkretistiese sektes herlewe, nou vermeng met christelike bestanddele.

Ook hier reeds, veral by die meer ontwikkeldes, die oortuiging dat die Christendom gefaal het, en in Afrika veral ‘n sterk Mohammedaanse propaganda aan die gang, waarvoor duisende naturelle beswyk. Reeds meer as 80 miljoen Mohammedane in die Noorde, en in Wes-Afrika gaan van elke 10 bekeerlinge tot ‘n ander geloof sewe oor tot die Islam en slegs drie tot die Christendom.

Die ou heidense godsdienste van Afrika sal nie as ‘n godsdienstige basis onder die moderne omstandighede kan dien nie en die kommunisme sal o.i. ook nie deur die naturelle aanvaar word nie. Hulle sal uiteindelik kies tussen die Islam en die Christendom. Watter van die twee gaan hulle kies? Die Islam pas aan by die bygeloof en kultuur van die naturelle en dit ken geen rasse-onderskeid nie en dit word gesien as ‘n bondgenoot teen die blanke “onderdrukkers,” of sal die inboorlinge van Afrika dan net die sekularistiese beskawingsvoordele verkies sonder enige binding aan die Woord van God?

Sal dit ook een dag soos in die Ooste deur Afrika gesê word: die Christendom het sy tyd gehad maar dit het gefaal? Wat die antwoord op hierdie vraag gaan wees hang tot ŉ groot mate af van die optrede van ons blankes hier in Afrika. Veral ons hier in Suid-Afrika word gesien as die verteenwoordigers in Afrika van die Weste en die Christendom. Maar nou word deur die hele wêreld die vinger na ons gewys en selfs deur gelowige mede-christene word gesê dat een van die twee grootste gruwels van die Weste, waardeur die nie-blanke wêreld met wantroue vervul is teenoor die Weste, apartheid is. Die ander een hieraan gelyk is: Hiroshima! Nou ontsê ons ten enemale aan die Weste, gesien hulle eie verlede. die reg om ons voor die vierskaar te daag, en ons is ook geensins van plan om hier in Suid-Afrika te kapituleer nie. Daar word baie vir die nie-blankes van Suid-Afrika gedoen en dit dikwels ten-spyte van ondankbaarheid van hulle kant. Ons hoef ook nie die wêreld te vrees as ons beleid en die toepassing daarvan asook ons eie optrede in alle opsigte christelik en regverdig is.

Maar nou is daar ‘n sekere mate van ongerustheid oor die vraag of die toepassing van die beleid in alle opsigte op grond van die Woord van God geregverdig kan word. Ook in hierdie opsig word ons gedwing om onsself hieromtrent rekenskap, baie ernstige rekenskap te gee.

Ons sal moet hard en gou dink om, sonder prysgawe van ‘n beleid van afsonderlike ontwikkeling, reg te stel wat verkeerd en onchristelik mag wees en om aan die nie-blankes ‘n menswaardige toekoms te verseker. Daar mag nie later gesê word dat ons as erfenis vir die naturelle nagelaat het ‘n ontwortelde proletariaat in ons midde en uitgeputte reservate.

Ons sal moet leer om af te sien van die gedagte dat ons alleenreg het op Suid-Afrika en dat ons Afrikaners die enigste volk is vir hierdie land, en ons sal moet leer om te gee en te offer, want van hom aan wie baie gegee is sal ook baie geëis word.

Veral is nodig dat ons die nie-blankes met baie groter simpatie moet bejeën. Hoewel ons nie wil ontken dat beperkende apartheidsmaatreëls nog nodig is, verloor ons die nie-blanke as mens te veel uit die oog en word apartheid vir ons ‘n ideologie: ons moet leer om onsself in die nie-blankes se plek te stel en van hulle gesigspunt dinge te sien.

Stel u self in die plek van ‘n beskaafde naturel wat vanweë die karige loon nie as ‘n beskaafde kan lewe nie en wat telkens geïrriteer en lastig geval word deur die optrede van die polisie. Stel u self in die plek van die naturelle-arbeider wat wil vorentoe beur in die lewe en die geleentheid daarvoor word nie aan hom gegun nie.

Die lewensmoeilikhede oorval dikwels veral die meer ontwikkelde naturelle. Die goeies onder hulle word deur opruiende elemente geïntimideer, hulle staan onder wette wat as dwangmaatreëls sonder hulle op hulle gelê word. en dit is soms vir hulle of die hele blankendom teen hulle gekant is en hulle weet nie altyd wat om te, doen nie. Wat ‘n oplugting is dit vir hulle as ons aan hulle werklike belangstelling toon in hulle moeilikhede, as ons waarlik simpatiek teenoor hulle optree, met hulle oorleg pleeg en hulle raadgee, maar ook luister wat hulle sê en hulle laat uitpraat. So alleen kan die wantroue oorwin word.

Op ons word ‘n baie groot verantwoordelikheid gelê ook om deur ‘n voorbeeld van ‘n ware christelike lewe die nie-blankes vir die koninkryk van God te wen. Hoe baie word afgeskrik deur die slegte voorbeeld van die onsedelike, onchristelike en ongelowige lewe van blankes. Sal dit later gesê word dat die Christendom in Afrika gefaal het deur die slegte voorbeeld van die volk wat God hierheen gestuur het om ‘n lig vir die nasies te wees?

Met reg word gesê dat ons hier in Suid-Afrika die Christendom in Afrika verteenwoordig en dit word ook gesê dat ons beleid van apartheid hier die hele Weste by die nie-blanke wêreld in verdenking bring. Waar ons hier gestel is as die verteenwoordigers van die Christendom veral m.b.t. die besondere rasse probleme wat eie is aan hierdie land en dit ons eie probleme is, verteenwoordig ons inderdaad die Christendom in ons optrede in hierdie verband, veral vir die naturel van groot Afrika. As ons hierin faal, word dit die Christendom as sodanig ten laste gelê. Daar word dus inderdaad ‘n baie groot en swaar verantwoordelikheid op ons gelê.

Maar nog swaarder is die verantwoordelikheid en ernstiger die saak in die lig van die smaadheid wat op Christus gelê kan word deurdat ander struikel deur ons onchristelike optrede en die Christendom verwerp word deurdat ons faal. Dat ons hierdie tyd besonder begaan is oor die toekoms van ons eie volk is begryplik en handhawing en bevordering van ‘n eie volksbestaan is roeping en plig, maar die groot versoeking in so ‘n krisistyd soos nou is om alle ander oorweginge en belange hieraan ondergeskik te maak en om vanuit hierdie gesigspunt ‘n selfsugtige beleidsrigting neer te lê wat alleen maar die eie belange beoog.

So ‘n optrede moet noodwendig lei tot die aanvaarding en deurvoering van maatreëls wat in die pad is van die uitbreiding van die koninkryk van God. Ons vrees dat nou reeds by baie die hoof- en soms ook die enigste, oorweging is die versekering van ons blanke toekoms en ons blanke “beskawing”. Daarvoor kan selfs die sending ook desnoods ingespan word. So ‘n houding lei nie alleen tot ^?n onchristelike optrede en tot die uitvoering van onderdrukkende maatreëls nie maar daardeur word ook die lewe verloor. Ons sal steeds op ons hoede moet wees om nie bewus of onbewus ons deur sulke selfsugtige oorweginge te laat lei nie en ons sal baie ernstig werk daarvan moet maak om in die geloof eers die koninkryk van God en sy geregtigheid te soek, of sal daar ook gesê word dat die Christendom in Afrika gefaal het omdat ons hier aan die suidpunt ons eie volks- of persoonlike belange gestel het bo dié van die koninkryk van God?

Boweal sal die sendingtaak vir ons die groot lewenstaak moet wees, en dit sal op baie groter en grootser skaal aangepak moet word. Daarbenewens sal veral elke Christen moet besef dat hy hierin ŉ roeping het. Die Here het hier ‘n volk geplant om hier in Suid-Afrika ‘n lig vir die heidene te wees. Daarom het elkeen ‘n persoonlike roeping in hierdie verband en kan dit nie net gelê word op sendelinge en sending-kommissies en ander indiwiduele persone nie. Dan kon die Here net so goed enkele sendelinge van Europa gestuur het en kon Hy ons maar weer laat teruggaan na Europa. Die sending is alleen dan waarlik kerklik as die hele kerk, die hele gemeente aktief sendingbewus en werksaam is.

As ons nie hieraan wil beantwoord nie, sal ons die beskuldiging moet hoor dat die Christendom gefaal het vanweë die nalatigheid van die hierheen gestuurde blanke volk.

As ons werklik glo dat alleen die evangelie-woord die hoop is vir onsself en vir die wêreld en dus ook vir Afrika, dan sal ons ook besiel met heilige ywer hierdie lewenswoord wil laat gestalte aanneem ook in die naturellelewe.

Maar het ons nog so ‘n boodskap vir die wêreld, is daar by ons die waaragtige oortuiging dat Christus alleen die Weg en die Waarheid en die Lewe is vir alle lewensprobleme en omstandig-hede? Het ons ook hierin gefaal dat ons dit nie meer werklik glo nie? Die Woord van God sal so gebring moet word dat dit spreek tot die siel van die naturel, as ‘n nuwe blye boodskap van hoop vir ‘n nuwe lewe, ook vir die ontwakende nasionalisme. ‘n Woord vir die hele lewe en nie net ‘n Sondagsboodskap nie.

Ons sal as kerk, as volk, ons ook rekenskap daarvan moet gee of ons die Woord waarlik bring as ‘n krag vir die hele lewe en ons sal baie ernstige werk daarvan moet maak om die evangelie so te bring dat dit spreek tot die siel van die nie-blanke en vir sy hele lewe en ook vir die opbou van sy eie nasionale toekoms. Ook sal ons baie diep moet dink om die kerk vir die Bantoe so te bring dat dit ook waarlik aangevoel word as ‘n eie kerk en nie ‘n Westerse kerk of ‘n regerings-kerk nie of as deel van die beskawing nie. ‘n Vrye kerk dus, alleen in Jesus Christus self gebind aan die Lewende Woord en so één met die Kerk van alle eeue.

Die naturel sal moet voel dit is die kerk van Christus. sy Verlosser, dit is die kerk waarin hy hom as naturel tuisvoel en in sy geloofslewe op sy manier hom kan uitlewe. Of moet ons ook aanskou dat die kerk hier net soos in die Ooste ver-werp word vanweë die Westerse vorm waarin die Christendom aangebied word, die vreemdheid van ‘n vreemde kerk?

Benewens die gevaar van ‘n vreemde kerk hang daar oor Afrika die dreigende wolk van die materialistiese beskawing en kultuur van die Weste. Waar die hele wêreld vandag die oë op Afrika rig en die volke wat saamgetrek is in die V.V.O. begerig is om materiële hulp aan die onderontwikkelde gebiede in Afrika te verleen, moet by alle waardering daarvoor die vraag gestel word of dit al is wat die Weste aan te bied het. As dit so is en maar net klippe vir brood gegee kan word, sal hierdie hulp alleen maar lei tot die algehele ontwrigting van die swart heidendom, wat dan vir die nodige geestelike houvas uitgedryf sal word na die Islam of sal ontaard tot die mees antichristelike chaosmag in die wêreld sonder enige gods-dienstige binding, en so sal hierdie bloot materiële hulp nog die grootste ramp wees wat Afrika kan tref.

En so sal ook ons universiteite en ons hospitale en die versnelling van die tempo van die ontwikkeling van die reservate — alles baie goeie en nodige dinge — sonder Christus en sonder die christelike suurdeeg vir die hele lewe nog blyk die grootste van alle gevare vir die naturel te wees.

Die groot krisis vir ons hier in Suid-Afrika lê nog voor en die beslissende keuse van die nie-blankes in Afrika moet nog gedoen word.

Mag die Here verhoed dat Christus verwerp word en gekies word vir ŉ blote sekularistiese beskawing of dat die keuse teen die Christendom gaan op grond van die beskuldiging dat die Christendom gefaal het vanweë die onchristelike voorbeeld van die draers daarvan hier in Suid-Afrika of deur hulle nalatigheid om die Woord van God onder die nie-blankes te verkondig, of deur hulle onsimpatieke selfsugtige optrede, of hulle ongeloof en koue onbesieldheid vir die heilige saak van God.

Die Here self bring ons nou in die vuurproef en Hy verwag ‘n antwoord van ons, nie môre of oormôre nie maar nou. En die antwoord wat Hy van ons verwag is die daad van gehoorsaamheid. Gehoorsaamheid aan die bevel van Jesus Christus, om aan al die volke die Lig te bring. ‘n Lig tot verligting van die heidene. Hierdie Lig sal seker nie faal nie.

Posted in Bloedrivier, christelike beskawing, christendom, het die christendom gefaal, prof. hugo du plessis, Uncategorized, westerse beskawing

Posted by: proregno | December 14, 2021

PROFETIESE WOORDE VAN 1941 TEEN STAATSABSOLUTISME

STAATSABSOLUTISME

Ds. S.J. Stander

[Bron: Koers in die Krisis, deel 3, HG Stoker & JD Vorster (redakteurs), Stellenbosch: Pro Ecclesia Drukkers, 1941]

HK Sondag 34 Vraag 95 : Wat is afgodery? Antwoord: Dit is om in die plek van die enige ware God wat Hom in sy Woord geopenbaar, het, of naas Hom iets anders uit te dink of te hê waarop jy jou vertroue stel.

Inleiding

Afgodery van mense en dinge kom al van die sondeval af, dit neem deur die eeue verskillende vorme aan. In die oploop tot die Reformasie van die 16de eeu, het die kerk as instelling ‘n afgod geword wat die mens moet red en reguleer in alles van sy lewe. In die 20ste eeu het dit in die vorm van die Fascisme en Naziisme die ‘bloed en volk’ as redder gehad, met die Fuhrer as messias-redder figuur. Een van die grootste afgode, deur die eeue, maar veral aan die einde van die 20ste eeu, en nou die 21ste eeu, is ‘die Staat’, waar mense en volke, selfs kerkmense blindelings hul vertroue en hoop op die staat stel. om na ‘gees en liggaam’ te sorg en te red. Dit wat God ingestel het as een van die vorme van regering (naas die individu, gesin, gemeente, ens.), het alles oorheersend geword, alles bepalend vir die hele lewe, oor alles en in alle regerings-instellings ingegryp.

Die ‘covid pandemie’ het dit veral duidelik uitgewys, hoe staatsleiers en burgerlike owerhede hul beperkte mag al meer uitbrei en misbruik om vir almal en alles voor te skryf, ook so ver al dat dit neerkom op die verbod teen eredienste, om in te meng en namens die kerk te regeer en besluite te neem, want hul weet mos van beter…

En wat tragies is, is dat soos met die Naziisme, soos met die Marxisme, werk die kerk lekker saam en preek saam dat die burgerlike owerhede ook oor hierdie ‘goeie mediese saak’ heeltemal reg is, hoe hul dit hanteer en dat kerke gedweë moet saamdoen, ja, alle verbiedinge en reëls wat die owerhede daar stel absoluut gehoorsaam moet word. Ja, dieselfde owerhede wat bv, korrupsie, misdaad, onreg, aborsie-moord, pogings tot grond diefstal, ens. in stand hou …. is skielik die messias-redder as dit by die ‘covid pandemie’ kom en natuurlik baie ander sake … buig onvoorwaardelik, want Romeine 13 leers so… meen baie.

Hierdie afgodery van die staat, is egter niks nuuts nie, die vorme daarvan verskil deur die eeue, ongelukkig ook in ons volkslewe en geskiedenis, daardie absolute vertroue dat ‘die goeie president of goeie staat’ sal ons en ons volk red op elke terrein: medies, onderwys, ekonomie, ens ens…. Daar is groot bekering en reformasie nodig op die terrein van ‘kerk en staat’, om opnuut te sien dat die staat se taak is alleen die handhawing van wet en orde en die gepaardgaande strafreg wat daarmee saamgaan, nie om god op aarde te probeer speel nie. Hul taak is nie om die hele samelewing, elke mens te probeer red en reguleer nie.

Ja, ons as burgers, as gelowige burgers moet ons bekeer daarvan, die verlange na die Egiptiese slawehuis van staatisme, of soos ds. SJ Stander dit in 1941 noem, staatsabsolutisme. Die Evangelie moet ons van eie sondes en afgodery bevry in denke, elke terrein van die lewe, ook die sonde teen die 1ste gebod, om op mense en dinge en instellings te wil vertrou en te hoop vir ons geluksaligheid na gees én liggaam. Sodra enige instelling buite sy bybelse terrein en bevoegdheid beweeg, of dit gesin, gemeente of burgerlike owerheid is, is daardie instelling en mense wat dit dryf, besig om God te probeer speel, Psalm 2 opstand teen die Here en sy Gesalfde. Daarom moet ons opnuut besin oor wat die Skrif leer oor elke mens, en elke goddelike instelling se roeping, taak en terrein, soos die Here dit leer deur sy Woord.

Ek plaas ds. SJ Stander se artikel hier onder (na my mening is ds. Stander self hier en daar geneig na staatisme, maar hy sien wel baie duidelik die wesentlike probleem raak), in PDF dokument. Die boek waaruit ek dit geskandeer het, se bladsye is so verdof, dat ek dit nie ordentlik kon oorsit in MS Word formaat om hier volledig te plaas nie, en daarom as ‘n PDF dokument wat nog leesbaar is. Bestudeer dit gerus. Die profetiese woorde teen staatsabsolutisme in ds. Stander se tyd, 1941, is nog net so aktueel, as in ons tyd. Hy waarsku tereg teen die staatsabsolutisme van Facisme en Naziisme, maar ook in die SA van destyds, hoe die regering van sy dag ook elke lewensterrein en ander instellings begin oorheers het, wat natuurlik baie kenmerkend is ook van ons tye.

Ek gee hier onder ‘n paar aanhalings uit die artikel (beklemtonings bygevoeg), maar lees gerus die volledige artikel.

______________________________________________________

AANHALINGS UIT ‘STAATSABSOLUTISME‘, deur ds. SJ Stander

Wat is staatsabsolutisme?

“Die onderwerp waaroor hierdie artikel handel is “staatsabsolutisme.” Dit is ‘n onderwerp van lewensbelang, in besonder vir die Afrikaner vandag, waar hy deur die voortwoekering van die staatsalmag in sy land bedreig word. Ons moet ons afvra, wat is die staat, wat is sy gebied, waaroor hy bevoegd is,wat is die grense waaroorheen hy nie mag gaan nie, en wat is die gevare, as die staat hierdie perke oorskry en absoluut, onbeperk, wil heers. Ons moet duidelik sien hoe die staat in ons land sy perke te buite gaan, en hoe ons dit moet keer.”

“Die staat is ‘n instelling, ‘n verbinding van mense naas die gesin, die kerk, en ander instellinge. Elke instelling het sy eie taak wat aan hom alleen behoort. Die taak van die staat is nie om die ander instellinge te oorheers nie, maar om toe te sien dat orde en reg gehandhaaf word. Want deur die sonde is die mense geneig om die regte van ander hom toe te eien, ‘n gevaar vir ander te word, en die staat moet sorg dra dat die regte van elkeen geëerbiedig word, sodat elke burger en elke instelling vry sy pligte kan doen en vry kan ontwikkel.

Die staat moet nie net orde en reg handhaaf nie, maar moet ook geleentheid en voorwaardes skep, waarin sy burgers en die ander instellinge gunstig kan ontwikkel; hy moet help om alles wat hierdie ontwikkeling strem, te oorwin. Maar die staat het geen seggenskap oor die Kerk, oor die private gesinslewe, oor die geloof en die gewete van die mens, ens., nie; hy mag hulle nie oorheers nie, maar moet hulle vry laat om hul eie ideale uit te werk en hul regte te verwesenlik. Die staat is, van Calvinistiese oogpunt beskou, gebonde aan die ordinansieë van God, waarop die Heilige Skrif besondere lig gee.”

“Die staat kan egter sy gebied van regshandhawing oorskry en oor die mens se persoonlike lewe en oor die besondere gebied van ander instellinge probeer heers deur self te wil doen, wat eintlik hulle taak is, en nie die taak van die staat nie. Dan spreek ons van staatsabsolutisme. Staatsabsolutisme, kry ons waar die staat vir hom die monopolie en opperheerskappy oor al wyer gebied begin toe-eien, sodat hy langsamerhand alleen-seggenskap verkry, en alle terreine van die lewe (ook die van die kerk en die gesin, van die skool, van die enkele mens) oorheers en sodoende feitlik ‘n almagtige staat word. Dan eerbiedig die staat nie die besondere regte van ander nie en eis hy alle reg vir hom alleen op. So lê die staat naderhand sy hand op alles.”

Staatsabsolutisme in die ekonomie

“Tog is die staat in sulke gevalle geneig om alleenseggenskap te eis en die regte van ander nie te eerbiedig nie. Bowendien waar die staat te veel op hom neem, bestaan die gevaar dat hy private inisiatief en verantwoordelikheidsgevoel smoor. … Ook op ekonomiese gebied eien die regering in ons land hom al meer seggenskap toe. Ook hier is duidelike tekens van ‘n neiging tot staatsabsolutisme gegee. … Liggame wat beter as die staat geskik sou wees om hierdie probleme aan te pak, kan dit uit gebrek aan fondse nie doen nie. Maar die staat het hier ook ‘n roeping, waar die armes ‘n deel van sy burgers uitmaak. Die strekking en die wyse van die hulp, wat die staat egter verleen, moet veroordeel word, omdat die staat absolutisties optree. Die staat brei sy magsgebied op so ‘n wyse uit dat dit nie alleen onoordeelkundig in sy hulpverlening optree nie, maar verslawend. Hy leer nie alleen ons armes om maar vir enige soort moeilikheid staatshulp in te roep nie, i.p.v. om hulle te leer hulle self te help, maar bind die armes op so ‘n wyse aan die staat dat hulle vryheid as burgers ondermyn word. … Hierdie staatsabsolutistiese neiging om die vrye burgerregte en burgeroortuiginge van hulle, wat deur die staat gehelp word aan bande te lê, maak van hierdie armes meer en meer staatseiendoim, slawe van ‘n toevallig regerende party.”

“Hier by ons het die staat langsamerhand al dieper ingegryp in die belange van ander, en is hy besig om steeds verder in te gryp in die regte en besondere belange o.a. van die huisgesin. die skool, die ekonomiese lewe en selfs van die kerk. Hierdie voortwoekering van die staatsalmag is vir ons as Calviniste en as Afrikaners nie alleen gevaarlik en verderflik nie, maar prinsipieel verkeerd. Dit raak ons diep en tref ons hoogste beginsels en belange. Ons mag ons hier nie oorgee aan die slegte neiging, wat ons het om alles maar gedweë te laat loop; inteendeel moet ons ons aan hierdie neiging ontworstel en op een of ander wyse tot ons eie redding optree.”

Staatsabsolutisme mag nie predikers en die kerk se profetiese woord stilmaak nie

“In die algemeen reeds mag die beginsel van ‘n oppermagtige en alleenmagtige staat op Bybelse grondslag en volgens Calvinistiese beginsels nie deur ons aanvaar word nie. Dit sou voer tot ‘n verafgoding van die staat, ‘n verheffing van die staat tot die posisie van God. Ons is geroepe om God te dien en Hom alleen te vrees. Die magte oor ons van Hom verorden, het wel gesag oor ons, maar alleen ontleende gesag. Dit mag nie verder strek as wat God die Oppermagtige en alleen absoluut Gesaghebbende toegelaat het nie, die grense waarvan Hy in sy Woord bepaal het.

Daar kom ‘n perk waar dit moet heet: ‘n mens moet vir God – soos die drie jongelinge vir Nebukadneser en die apostels vir die Joodse Raad laat verstaan het – meer gehoorsaam (moet) wees as vir die mens. As die mens, in watter posisie hy ook gestel mag wees, bevele uitvaardig in stryd met hoëre duidelik neergelegde verordeninge van God dan eis Gods Woord, en op grondslag daarvan die Calvinisme, dat die bestel van God nagekom en die bevel van die mens opsy geskuif sal word, want ook die owerheid is onderworpe aan die ordinansies van God. God alleen is absoluut soewerein. Alle mense, ook die staat is gebind aan die eise van God en sy Woord. Vir wie op Bybelse en Calvinistiese grondslag staan, kan daar dus geen absolute gesag bestaan buite of in stryd met die gesag van God nie. Die draer van die boodskap van God, die verkondiger van sy Woord, mag dus nie verhinder word om ook aan die staat te sê: “So sê die Here!” nie.”

“Die neiging om behendig tussen die klippe deur te wil stuur ten einde niemand aanstoot te gee nie, is ‘n verderflike diplomatiese optrede in verkeerde skool geleer, wat allesins af te keur is en grootliks verantwoordelik vir die huidige betreurenswaardige toestand van sake gehou moet word. As die kerk hier steeds van sy pligte om te spreek probeer wegskram, dan word dit later van hom as sy plig verwag om hier te swyg; en as hy dan later anders sou wil optree, sou dit hom ten kwade gedui word en sy optrede as onchristelik bestempel word. Hierdie vernederende gevolge is dan sy eie skuld en verdiende loon, want hy het dan immers self die verkeerde vorm van christelikheid neergelê. … Nee, die kerk het ‘n dure roeping en sware verantwoordelikheid. Dit is sy taak om die lig van God se Woord onvervals,getrou en onverskrokke te laat hoor op alle lewensterrein – ook die van die staat. Daaraan moet hy getrou wees, of hy word uit die plan van God as nutteloos opsy geskuif. Verdagmaking van bedienaars van die Goddelike Woord, wat die Woord getrou en na waarheid en in opregtheid verkondig is in grond ‘n sataniese werk, wat bereken is om ‘n herhaling van die paradys-episode te verseker en ‘n chaos in die menslike samelewing te veroorsaak.”

“Daarom mag die kerk nie toegee aan die staatsabsolutistiese strewe, wat hom die swye oplê, waar hy geroepe is om orals te spreek en te waarsku. Die vryheid van die verkondiging van Gods Woord mag die staat die kerk nie ontneem nie. Die staat het geen reg om die kerk voor te skryf, dat hy net dele van die Skrif wat geen direkte betrekking het op vraagstukke, wat ook die staat raak, mag verkondig nie. Christus is Koning van alle lewensgebiede en die kerk moet sy koningskap bly verkondig, veral juis daar waar die staat ‘n deel van die wêreld aan die koningskap van Christus wil onttrek.”

Die staat mag nie gesin en skool oorheers nie

“Ten slotte wil ons nog wys op die gevaarlike en prinsipieel verkeerde optrede van die staat i.v.m. die verhouding van huisgesin en skool. Dit is opvallend om te sien hoe min seggenskap die ouers, die natuurlike en van God verordende opvoeders van die kind, oor hul kinders het. Vir die hele, tienjarige periode van verpligte skoolbesoek, wat gedeeltelik die mees ontvanklike tyd is, gaan die kind in ‘n staatsinrigting skool, die seggenskap van die ouers in hierdie inrigting ontbreek geheel en al of is hoogstens nomineel. … Ook moet hier gewys word op die optrede van staatsweë om algemeen die beheer oor koshuise in te palm, waardeur die kinders nie net gedurende die vyf uur van skoolgaan per dag, maar ook gedurende die orige tyd onder staatsbeheer kom. Daardeur word die geleentheid vir die ouers om invloed op die opvoeding van hul kinders uit te oefen tot ‘n hulpelose minimum gereduseer. So word die kind byna geheel en al aan die staat toevertrou en die ouers hul van God gegewe regte ontneem.”

“Ons moet, wat die kwessie van alleen- en onbeperkte seggenskap van die staat oor die onderwys betref, allereers let op die eerste reg van die ouers. God het bepaal, dat die voortbestaan van die menslike geslag in die algemeen en van volkere in besonder sou verseker word langs die weg van natuurlike voortplanting deur die ouers. Daarmee het hy ‘n band gelê tussen ouers en kinders en tussen nasate en voorgeslag, wat seker nie aan getorring durf word sonder groot gevaar te loop om onberekenbare skade te berokken aan die mensdom in die algemeen en aan die volkere in die besonder nie. … Ouers wat dus toelaat dat hier ingegryp worden ‘n owerheid wat hom die reg aanmatig om hier verkeerdelik in te gryp ten nadele van die eis van die gebod, maak hulle stellig skuldig voor God en sal vroeër of later op een of ander wyse daarvoor moet boet. Daar is nog meer Skrifplase vir die Calvinistiese beginsel, dat die kinders in die eerste plek aan die ouers behoort en dat die ouers in die eerste plek vir die onderwys en opvoeding van die kinders verantwoordelik is. ”

“Gelykgesinde ouers behoort hulle eie groepskole te hê en te beheer, hulle behoort die gees en rigting van hulle skole en daarmee die toekomstige vorming van hul kinders te bepaal, en hulle alleen kan dit die beste doen. Elke groep van gelykgesindes sorg so vir die onderwys en opvoeding van sy eie kinders. … Die algemene gees en rigting van die onderwysstelsel sal sodoende aan die ideale en oortuiginge van ons Afrikanervolk reg laat wedervaar, christelik en nasionaal wees. Op ons groepskole kan ons die Bybel die ereplek laat inneem wat hom toekom en kan ons ons kinders volgens ons geloofsbelydenis laat opvoed en onderrig. Hulle sal hier beginselvastheid, vastheid van koers en karakter hul eie kan maak.”

Staatsabsolutisme vernietig die vryheid van die individuele persoonlike vryheid en ‘n vrye samelewing

“Soos dit hom vertoon, waar dit in die praktyk gebring word, en soos dit hom ook nie anders kan vertoon nie, loop staatsabsolutisme uiteindelik uit op die vernietiging van die indiwiduele, persoonlike vryheid van die mens. Hy word maar ‘n gedweë skakel of ratjie in die staatsmasjinerie. Sy wetenskaplike, sedelike en godsdienstige vryheid, die vryheid om ‘n mens se innerlike oortuiging te lug sal uiteindelik moet wyk en verdwyn. Die vryheid van ander organisasies en instellinge as die staat word aan die belange van die oppermagtige staat onderwerp, en verloor hulle vryheid. Die kerk, die gesin, die maatskappy, die pers, die handel, die boerebedryf, ensovoorts sal hulle vryheid moet inboet.”

Staatsabsolutisme in Fascistiese Italië en Nazi-Duitsland moet vir ons ‘n les wees

As ons let op die diktatorskap in Italië en Duitsland, dan moet ons toestem dat hulle baie goeds gedoen het om die volke ekonomies en nasionaal op te hef. Vir hul waarde mag ons nie blind wees nie. Maar vir hulle gevare en vir wat in hulle verkeerd is, mag ons ook nie ons oë sluit nie. Die beginsels, wat aan die Fascisme en veral aan die Naziisme ten grondslag lê, kan nie met die beginsels van die Heilige Skrif gerym word nie. Alle gevare, wat die staatsabsolutisme saambring, tref ons ook in die diktatorskappe aan. Individuele vryheid, vryheid van kerk en godsdiens, vryheid van denke en wetenskap kan hier nie tot sy reg kom nie. Daarom moet ons hierdie stelsels veroordeel. As ons egter die stelsels van Naziisme en Fascisme veroordeel en daarmee die beginsels van die regerende party (wat alle ander partye moet doodmaak) verwerp, wil ons daarmee die volke, die Duitsers en die Italiane, nie in hulle geheel veroordeel nie, want daar is onder hulle vele wat nie anders kan as om hulle aan die stelsels te onderwerp, maar die beginsels wat aan die stelsels ten grondslag lê, nie aanvaar nie. Daarom is Naziisme en Duitser-wees of Fascisme en Italianer-wees, nie noodwendig dieselfde nie.”

Alles moet God verheerlik, elkeen en elke instelling, ook die staat, op sy regmatige plek

Alles moet egter per slot van rekening om God gaan. Die ideaal: ‘God alles in almal’ (1 Kor. 15:25) moet nagestreef en sal uiteindelik verwesenlik word. Nou is dit ‘n eienaardige verskynsel dat Satan die meester-nabootser, telkens ook hierdie ideaal op eie manier en vir eie doel soek na te aap. Soos God sy heilige samekomste verorden en by ons laat posvat het, so het hy ook sy teensamekomste waarheen hy verlok en verlei— teenoor huisaltaar rig hy kaartpartye, ens. op; teenoor erediens en nagmaalsviering het hy dansparty en swelgparty, ens. Dit is ontsettend om die dinge op te merk oral in die lewe as die mens se oë daarvoor oopgegaan het.

So is hy ook besig om op grond van die menslike rede met verontagsaming van Gods Woord ook die idee van ‘alles in almal” te probeer verwesenlik en dit wel in die almagtige al-enige staat. In die grond van die saak het ons dus hier te doen met die Antichris en dien die christen en die Afrikaner as telg van ‘n kerngesonde christenvolk volk hier op die hoede te wees en geen onsekere geluid van hom te laat uitgaan nie. Die gang en ontwikkeling van die staat en die strekking van sy optrede moet goed dop gehou en ernstig nagegaan word, en gesorg moet word, dat elke ongesonde uitwas dadelik raakgesien en in die kiem gesmoor word. …

Wees waaksaam teen die staatsabsolutisme

“Elke lid van ons volk moet ontwaak, homself op hoogte van sake stel en probeer ‘n besef kry van wat staatsabsolutisme is,wat die volle verwesenliking daarvan elders meebring en hier ten gevolge sal hê en hoever ons reeds op weg daarheen is. Om te wag tot dit eers daar is en dan in opstand daarteen te wil kom sou ‘n bloedbad veroorsaak, ‘n te dure prys verg en miskien ook te laat wees. Veel beter is dit om vooraf te besin,te besef en te voorkom. Miskien sou dit op die weg lê van ons kultuur-vereniginge om hier op te tree ten einde die publiek in te lig en wakker te hou, asook om rigting van handeling te verstrek. Ongetwyfeld sou dit seker ook nie uit die weg van die kerk wees om hier voorligtend en besielend op te tree nie, aan-gesien ons kultuur en godsdiens albei hier op die spel is, en dit terreine is waar die kerk hom seker nie behoor afsydig te hou nie.

As hierdie artikeltjie sal bygedra het om aan die dink te sit, om oë te open en mense in beweging te bring—dan sal skrywer se moeite en opoffering meer as beloon wees. Mag die alarm dan verneem en ter harte geneem word. Die gesonde ewewig tussen indiwidu en gemeenskap, tussen volk en staat moet gevind en behou word. Elke een soewerein op sy gebied tot eer van God sy ons leuse en wekroep.”

Volledige artikel: Staatsabsolutisme

Posted in kerk en staat, koers in die krisis, staatisme, staatsabsolutisme, Uncategorized

Posted by: proregno | December 9, 2021

PRO REGNO BOEK VERKOPE: 9 Desember 2021

PRO REGNO BOEKVERKOPE

8 DESEMBER 2021

Pro Regno Boeke nuus – 9 Desember 2021

1. Sien hier onder nuwe voorraad boeke wat ingekom het.

2. Al die boeklyste is tweedehandse boeke wat nog in ‘n goeie leesbare toestand is, tensy vermeld word dat dit beskadig is of ‘n boek (nuut) is.

4. Hiermee wil ek ook enigeen wat enige teologiese/christelike boeke wil skenk of verkoop aan Pro Regno boeke, uitnooi om my te kontak, dankie.

5. Ek nooi u ook persoonlik uit om na my ‘boekwinkel’ te kom en na die boeke te kom kyk, u is baie welkom (maak asb. net ‘n afspraak, dankie).

ADMIN REëLINGS

1 Enige navrae moet per e-pos of whatsapp gedoen word, verkieslik nie telefonies nie, asb.

2 Boeke word nie uitgehou nie, behalwe wanneer inbetaling reeds gedoen is.

3 Daar moet gepoog word om boeke af te haal in Carletonville, Potchefstroom of Pretoria soos prakties gereël. Indien boeke gepos word is dit op u eie risiko. LET WEL: ek pos net deur Postnet of Courier Guy (minimum bedrag: R100 per pakkie). Pryse hier onder sluit nie posgeld in nie, en moet dus nog by bereken word.

5) Hier is die rekening vir inbetaling, asook kontak besonderhede:

S. Le Cornu

Absa tjek nr. 01095190673

Takkode: 632005

Verwysing: u voorletters en van

Kontakbesonderhede

Slabbert Le Cornu

Selnr. 082 770 2669

Prosedure om te volg vir boekaankope:

1 Stuur u lys van boeke wat u wil aankoop na bogenoemde kontakbesonderhede (e-pos of whatsapp).

3 Sodra ek u inbetaling ontvang het, is die boeke u s’n.

INHOUD/CONTENT

Afdeling A: Nuwe voorraadboeke (Afrikaans, Engels)

Afdeling B: Ou voorraadboeke (Afrikaans, Engels, Nederlands)

AFDELING A: NUWE VOORRAAD BOEKE

AFRIKAANS:

DS. MJ BOOYENS BOEKE:

Ek glo in God: wat Christene bely volgens die Twaalf Artikels (Apostoliese Geloofsbelydenis), R20-00

‘n Vaste Vertroue op die Dinge wat ons Hoop: verklarende aantekeninge op die Hebreërbrief, R30-00

Elke dag in U Lig: dagboek vir die jaar, R50-00

Aan die voete van Jesus, R50-00

Laat My lammers wei: Bybelse geskiedenis vir katkisasie, skool en huis, R80-00

[Spesiale aanbieding vir hierdie 5 boeke: R200-00]

DR. WILLIE MARAIS BOEKE:

Aktuele Sake, R50-00

Leierskap, R30-00

Onder ewige vleuels: dagboek oor Tien Gebooie, R70-00

Quo Vadis? R70-00

Wonder en Wetenskap, R30-00

Wonder van Wedergeboorte, R50-00

‘n Man van God gestuur: dr. Willie Marais, sy outobiografie, R70-00

[Spesiale aanbieding vir die 7 boeke saam: R300-00]

~~OU VERTALING BYBELS (naslaan-1953) & PSALMBOEKE-STELLE:~~

~~Wit stel: R100-00~~

~~Bruin stel: R200-00~~

VERSKEIDENHEID VAN ANDER OAV BYBELS BESKIKBAAR, SAKFORMAAT ASOOK STANDAARDGROTE, pryse en nog fotos beskikbaar op navraag:

~~OU AFRIKAANSE 1933 UITGAWE (1941 gedruk) BYBEL, R300-00:~~

~~SWART KOMMENTAAR REEKS (R50-00 per boek)~~

~~Amos (A Konig)~~

~~Markus (EP Groenewald)~~

~~Lukas (EP Groenewald)~~

~~Johannes (EP Groenewald)~~

~~Handelinge deel 1 (JL de Villiers)~~

~~Romeine (WD Jonker)~~

~~1 Korinthiërs (EP Groenewald)~~

~~2 Korinthiërs (EP Groenewald)~~

~~Efesiërs (JH Roberts)~~

~~Hebreërs (FC Fencham)~~

~~1 en 1 Petrus en Judas (EP Groenewald)~~

~~Openbaring (EP Groenewald)~~

~~[Spesiale aanbieding, al 11 swart kommentare vir R450-00]~~

ESKATOLOGIE/EINDTYD BOEKE:

DURAND, Jan. Die Einde: Die A-Z van die Bybelse boodskap oor die eindtyd, R150-00

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

~~BOOYENS, MJ. Kom Here Jesus: Openbaring oordenkings, R50-00~~

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

~~HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)~~

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

NG TEOLOE-DOGMATIEK REEKSE

a) Wegwysers in die Dogmatiek, 5 dele (R50-00 per boek):

deel 1: Die Lewende God (JJF Durand)

deel 2: Christus, die Middelaar (WD Jonker)

deel 3: Die Sonde (JJF Durand)

deel 4: Die Gees van Christus (WD Jonker)

deel 5: Skepping, mens, voorsienigheid (JJF Durand)

[Spesiale aanbieding vir 5 dele: R200-00]

Gelowig Nagedink-reeks (R50-00 per boek):

deel 1: Hier is Ek! -oor God (A. Konig)

deel 2: Jesus die Laaste – oor die einde (A. Konig)

deel 3: Hy kan weer en meer – oor die skepping (A. Konig)

[Spesiale aanbieding: R100 vir 3 dele saam]

JOHAN HEYNS BOEKE:

Teologiese Etiek volledige x3 stel boeke, deel 1 en deel 2/1 en 2/2, R150-00

Dogmatiek, R100-00

Die nuwe mens onderweg- oor die tien gebooie, R50-00

Die Kerk, R50-00

Lewende Christendom: Teologie van Gehoorsaamheid, R50-00

Teologie in Krisis, R50-00

Op weg in die Teologie (saam met WD Jonker), R50-00

Brug tussen God en Mens, R50-00

Etiek van die Liefde, R50-00

[Spesiale aanbieding: R500-00 vir 10 boeke]

[SPESIALE aanbieding op die spesiale aanbieding … al die NG dogmatiek boeke, 18 boeke = R700-00]

d’ASSONVILLE EN FLOOR BOEKE:

Floor, L. Die Evangelie van die Koninkryk, R20-00

_________ Die Heilige Doop in die NT, R30-00

_________ Hy wat met die Heilige Gees Doop, R40-00

_________ Persone rondom Paulus, R20-00

d’Assonville, V.E. Die Koms van Christus en die Antichris, R50-00

_________________, Gids vir Kerkgeskiedenis, R70-00

_________________, Kerkgeskiedenis, R20-00

__________________, Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

__________________, Oorsig oor die Nuwe Testament, R20-00

__________________, Totius – profeet van die Mooirivier, 30-00

__________________, Die dwaasheid om te preek, R20-00

_________________ Die Psalms sing van Christus, R70-00

[Spesiale aanbieding, al die Floor en d’Assonville boeke, 12 boeke vir R400-00]

BYBELSE AGTERGROND VIR BYBELSTUDIE BRONNE:

Gispen&Grosheide, Bybelse Ensiklopedie, x2 dele, R200-00

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

Mijnhardt Bybel konkordansie, 1933/53 vertaling, R100-00

Godsdienste van die Wêreld, R100-00

HANDBOEK by die Bybel, R150-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

[Spesiale aanbieding, 9 boeke saam: R700-00]

Storieboeke

Van Bruggen, Jochem. Stryd, R150-00

FA Venter, Die Swart Pelgrim, R60-00

BOEKE VAN EN OOR CALVYN:

~~– Institusie in een volume (verwerk deur A. Duvenhage), R70-00~~

~~– Gulde reëls vir die christelike lewe, R20-00~~

– Calvyn Kategismus (HW Simpson), R20-00

– Calvyn Aktueel? bundel opstelle oor Calvyn, R30-00

~~– Calvyn en die Calvinisme (EA Venter), R20-00~~

~~– Johannes Calvyn: ‘n jeugroman (J. vd Walt), R70-00~~

Broer Andrew: God se Smokkelaar, R30-00

Bunyan, John. Die Pelgrim se Reis, R50-00

d’Assonville, V.E. Bakens vir die Kerkgeskiedenis, R40-00

_________________ Die Psalms sing van Christus, R70-00

De Klerk, P.J.S. Woorde en dade van die Profete, R30-00

De Bruyn, P.J. Salf vir die wonde, R30-00

Du Plessis, L.M. Calvyn oor die Staat, R30-00

Du Toit, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

Floor, L. Kom na My – skrifstudies oor Matteus 1-13, R20-00

Jonker, Willie D. Die Hand wat my vashou, R20-00

Kempff, D. Gee dit deur – pastorale briewe, R20-00

Konig, Adrio. Jesus Christus, die Eschatos (eskatologie, die leer van die einde) , R70-00

Lloyd-Jones, Martyn. Van vrees tot vertroue: boodskappe vir ons tyd, R30-00

Lohse, E. Die Openbaring van Johannes, R40-00

~~Malan, C.J. Die Nadere Reformasie, R30-00~~

Marais, S.J.L. Die genadeverbond, R30-00

Muller, J.J. Christelike Sektewese, R30-00

Klaas Schilder: erfenis en betekenis, R30-0

Van Staden, A.J. Die Jehova getuies weerlê, R30-00

Van Wyk, J.H. Etiek in Eenvoud: gesprekke oor morele vraagstukke, R40-00

Van Zijl, T.L. Die Openbaring van Jesus Christus aan Johannes, R50-00

Verhoef, P.A. Israel in die Krisis (toekomsverwagting oor Israel), R40-00

______________ Ons Christelike Geloofsbelydenis (Twaalf artikels), R20-00

GESKIEDENIS BOEKE

Scholtz, G.D. Die ontwikkeling van die politieke denke van die Afrikaner,

deel 1 (1652-1806), R70-00

deel 2 (1806-1854), R70-00

Strydom, F.W. Die Swart Verskrikking: die verhaal van Tsjaka en sy Volk van die Hemele, R150-00

M.E.R. Die Gewers, R50-00

Meintjes, Johannes. President Steyn, R150-00

Venter, F.A. Die swart pelgrim, R120-00

Kestell, JD & Van Velden, D.E. Die Vredesonderhandelinge tussen die Boererepublieke en die Britse regering, R120-00

Van den Bergh, G.N. Die Middeleeue, R100-00

Craven, Danie. Die grondbeginsels van rugby, R170-00

[Spesiale aanbieding: 9 geskiedenis boeke = R900-00]

ENGELS:

Commentaries:

~~The (unabridged) Matthew Henry Commentary, 1986p., R250-00 (nuwe prys: R390)~~

~~DALE RALPH DAVIS commentaries, R90-00 per kommentaar (nuwe prys tussen R120-R150 per boek)~~

~~– Judges~~

~~– 1 Samuel~~

~~– 2 Samuel~~

~~– First Kings~~

~~– Second Kings~~

~~Bruce, F.F. The Epistle of John, R50-00~~

~~Hendriksen, Willem. NTC: Mark, R90-00~~

~~Johnston, Mark. Let’s Study John, R90-00~~

~~Lloyd-Jones, Martyn. Studies in the Sermon of the Mount, 2 volumes (hardback edition), R150-00 (nuwe prys, sagteband weergawe: R260-00)~~

~~Law, Henry. The Gospel of Genesis, R30-00~~

~~____________ The Gospel of Exodus, R30-00~~

~~Olyott, Stuart. The Gospel as it Really is: Romans simply explained, R50-00~~

DOGMATIEK EN INLEIDING TOT NT BOEKE:

Carson, D.A. & Moo, D. An Introduction To The New Testament, 2nd edition, goed soos nuut, R390-00 (nuwe prys: R650)

Grudem, Wayne. Systematic Theology: An Introduction to Biblical Doctrine, 2007-edition, goed soos nuut, R390-00 (nuwe prys: R600)

[Spesiale aanbieding, Carson&Grudem vir R750-00]

~~Hendriksen, Willem. NTC: Mark, R90-00~~

~~Johnston, Mark. Let’s Study John, R90-00~~

~~Lloyd-Jones, Martyn. Studies in the Sermon of the Mount, 2 volumes (hardback edition), R150-00 (nuwe prys, sagteband weergawe: R260-00)~~

~~Law, Henry. The Gospel of Genesis, R30-00~~

~~Adams, Jay. Competent to Council, 1970-edition, R80-00~~

~~____________ Christ and our Problems, R20-00~~

Du Plessis, J. The Evangelization of Pagan Africa: a history of Christian missions to pagan tribes of Central Africa, R70-00

~~Ferguson, Sinclair B. Man overboard: the story of Jonah, R70-00~~

Ham, Ken. Creation Evangelism for the new millennium, R50-00

~~Longman III, Tremper, Old Testament Commentary Survey, R70-00~~

~~Lutzer, Erwin W. Getting to NO: How to break a stubborn habit, R50-00~~

~~Mack, Wayne. Homework Manual for Biblical Counseling, vol. 2 family and marital problems, R50-00~~

~~MacArthur, John. Remember & Return: Rekindling your love for the Saviour, R50-00~~

~~Morley, Patrick M. The Seven Seasons of a Man’s Life, R50-00~~

~~Morey, Robert. Confronting the World’s Fastest Growing Religion, R70-00~~

~~Pink, A.W. Elijah, R50-00~~

~~Ryle, J.C. Expository Thoughts on the Gospels, 3 volumes, R300-00 (nuwe pryse: R170 per boek = R510 plus): Matthew, Mark, Luke vol. 2 (chapters 11-24)~~

Strobel, Lee. The Case for Christ: Solving the biggest mystery of all time, R70-00

AFDELING B: OU VOORRAAD BOEKE

Original languages Study Tools:

Baumgartner Hebrew Lexicon & Supplementen, R100-00

Davidson’s Analytical Hebrew & Chaldee Lexicon, R100-00

Hebrew-Greek Key Word Study Bible (NIV), R80-00

KOHLENBERGER, JR. The Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, R250-00

Translation Handbooks on: Ruth, Luke, Mark, Romans, Acts, Galatians, Thessalonians, Letters of John, R30-00 each

Wenham’s Elements of NT Greek, R30-00

Thayer’s Lexicon of the NT, R100-00

Bauer-Arndt- Gingrich Greek-English Lexicon of NT and early Christian literature, 2 volumes, R200-00

Moulton and Geden’s Concordance to the Greek Testament, R250-00

New Testament in 26 Translations, R80-00

[Spesiale aanbieding: R1000-00 vir 18 tale boeke]

AFRIKAANS

BARNARD, A. 100 vrae oor die eindtyd, R100

BEERS, V. Gilbert, Reis deur die Bybel: ontdek die Bybel deur die belangrike verhale, R150-00

D’ASSONVILLE, VE. Gids vir Kerkgeskiedenis, R70

DE KLERK, BJ. Vorme en Karakter van die Biblisisme, R30

DE KLERK, PJS. Handboek Gewyde Geskiedenis, R30

DE KLERK,, WJ. Rousmart, R30

DE WITT, AG. Loof die Here: Perspektiewe op die Psalms, x3 dele, R150-00

DU PLESSIS, JA. Die gereformeerde kerk en kerkregering, R20

DU TOIT, S. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30

DUVENHAGE, SCW. Die dekor van die NT, R40

HANDBOEK BY DIE BYBEL, derde uitgawe, R150-00

HELBERG, JL. Die Here regeer: Openbaringslyn in die OT, R50

JONKER, Willie D. Die Gees van Christus, R50

__________________ Bevrydende Waarheid: die karakter van die gereformeerde belydenis, R50

__________________ Vreemde Bevryding, R20

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1972), R100

KORAALBOEK vir Psalms en Gesange (1990, rooi hardeband), R150

KROEZE, JH. Koning Hiskia, R30

MARAIS, Willlie. Aktuele Sake, R50

PONT, AD. Kerkgeskiedenis, R50

BARNARD. DJ. Bely en Beleef, 52 HK preke, R30-00

BAVINCK, H. Welsprekendheid, R20-00

BOOYENS, MJ. Kom Here Jesus: Openbaring oordenkings, R50-00

BOOYENS, MJ. Laat My lammers wei: bybelse geskiedenis vir katkisasie, skool en huis, R100-00 (nuwe boek)

_______________ Julle sal my getuies wees – verklaring van Handelinge, R40-00

______________ Aan die voete van Jesus, R40-00

d’ASSONVILLE, VE. Die Psalms sing van Christus: 150 Psalm oordenkings, R70-00

DE BRUYN, PJ. Kuisheid voor die Huwelik, R20-00

DE BRUYN, PJ. Die Tien Gebooie, R70-00

DE KLERK, PJS. Die Navolging van Christus, R30-00

DE VILLIERS, A. Geen veroordeling nie: oordenkinge oor Romeine hoofstuk 8, R30-00

DRANE, John. Paulus, ‘n Geïllustreerde verhandeling, R30-00

DU PLESSIS, LJ. Inleiding tot die algemene regsleer en jurisprudensie, R30-00

DU PLESSIS, SJ. Jesus en die Kanon van die Ou Testament, R40-00

DU TOIT, AB (red.) Handleiding by NT, deel 1,2,5: die groen reeks, R70-00 elk

DUVENHAGE, A. Die Institusie van Calvyn – verkorte weergawe, R70-00

DUVENHAGE, SCW. Die Dekor van die NT, R50-00

ERASMUS, J. Skrifgesag: Manuskripte en Bybelvertaling, 2 dele, R100-00

FENCHAM, FC. Die geskiedenis van Israel, R40-00

GROENEWALD, EP. In gelykenisse het Hy geleer, R30-00

___________________ Die Vaste Steunpunt, bespreking van aktuele sake, R30-00

HANDBOEK BYBELSE GESKIEDENIS: OT (JH Kroeze) & NT (EP Groenewald), x2 vol, R120-00

HELBERG, JL. Openbaringsgeskiedenis van die OT, R30-00

HENDRIKSEN, William. Die Hiernamaals, R70-00 (standaardwerke aangaande vrae oor die toekoms, hemel en hel, lewe na die dood, ens.)

KATEGISMUSPREKE, 52 PREKE deur GKSA predikante, R40-00

KEET, BB. Ons redelike godsdiens, R40-00

KEMPFF, Die skeppingsleer van Karl Barth, R40-00

KERKSAAK TUSSEN PROF J DU PLESSIS EN DIE NGKSA, woordelikse verslag van die verrigtinge en uitspraak van die Hooggeregshof, R70-00 (Totius was ook getuie by hierdie saak oor Skrifgesag en inspirasie)

KESTELL, JD. Uitgevryfde Koringkorrels: oordenkings vir die jaar, R30-00

KONIG, A. Heil en Heilsweg, R30-00

KOSBARE GOUD, deur GKSA teoloë en predikante, Gereformeerde geloofsleer, R70-00

KRUGER, LS. Waarom is u lid van die Gereformeerde Kerk, R30-00

LE ROUX, J. Ons glo: Bybelstudie – NGB, R30-00

MACARTHUR, John, Die Jesus wat jy nie kan ignoreer nie: ontdek Jesus soos nog nooit vantevore nie, R50-00

ROSSOUW, HW. Klaarheid en Interpretasie: enkele probleem historiese gesigspunte in verband met die duidelikheid van die Heilige Skrif, R50-00

STOKER, HG. Oorsprong en Rigting (bundel lesings en artikels), 2 dele, R140-00

STOKER, HG. Beginsels en Metodes van die Wetenskap, R50-00

TOTIUS SE VERSAMELDE WERKE, 1977-UITGAWE, die blou hardeband stel, 11 dele, R700-00

TRAVIS, S. & HUGHES G, Die Wêreld van die Bybel, R70-00

VAN DER LINDE, GPL. Maak julle roeping en verkiesing vas: Preke, R30-00

VAN ROOYEN, EE. Die tien gebooie: populêre en prakties stigtelike verklaring aan die hand van die Heidelbergse Kategismus, R40-00

VAN DER VYVER, GCP. Dirk Postma 1818-1890, R50-00

VAN DER WALT, Johannes Calvyn – ‘n Jeugroman, R50-00

VAN DER WALT, SJ. Die Vaste Fondament: HK oordenkings, R40-00

____________________. Geloofsleer (hierdie boek bevat prof. vd Walt se ‘dogmatiek’, die eerste 210 bladyse), R50-00, geskryf vir hoërskool leerlinge.

VAN WYK DE VRIES, KS. Die leer van die Kerk: handboek vir gebruik by die kategetiese onderrig, R20-00

VENSTER OP DIE GESIN: openhartige gesprekke met ouers, kinders en familie, R30-00

WOLGEMUTH, R. Pappa & die Werk: liefde vir jou gesin en jou werk, R50-00

VERHOEF, PA. Sê my dominee: vrae en antwoorde oor die geloofslewe, R30-00

ENGELSE BOEKE

~~BRIGHT, J. A History of Israel. R70~~

CANER, EM. Unveiling Islam: an insider’s look at Muslim life and beliefs, R120

~~EDWARDS, Brian H. The Ten Commandments for Today, R70~~

~~ENGELSMA, DJ. The Belgic Confession: A Commentary, volume 1 (348p.) & volume 2 (382p.), brand-new books, new price (without shipping): R1100-00. Pro Regno price: R600-00 for the set.~~

FEE, Gordon. How the read the Bible for all its worth, R50-00

HODGE, Charles. Epistle to the Romans, R100

LEE, F. Nigel. Calvin and the Sciences (booklet), R30

LINDSELL, Harold, The Bible in the Balance, R80

~~MARTIN, Walter. The Kingdom of the Cults, R100~~

~~MACARTHUR, John. Charismatic Chaos, R100~~

MCDOWELL, Josh. The best of Josh MacDowell: A Ready Defense, R100

RICHARDS, L. Every Name of God in the Bible, R100

STROBEL, L. The Case for the Resurrection, R30

WRAY, DE. Biblical Church Discipline (booklet), R20

BRUNER, FD. A Theology of the Holy Spirit: the Pentecostal experience and the NT witness, R100-00

COOPER, John W. Panentheism: the other God of the Philosophers, R150-00

LION Handbook of the Bible, R50-00

~~FORSYTH, PT. Positive Preaching and the Modern Mind, R50-00~~

ROBINSON, JAT. Redating the New Testament, R50-00

~~THISELTON, Anthony C. New Horizons in Hermeneutic: the theory and practice of transforming Biblical Reading, R200-00~~

~~VANHOOZER, Kevin J. Is there meaning in the Text: the bible, the reader and the morality of literary knowledge, R200-00~~

WILSON, Doug (ed.) Bound Only Once: the failure of Open Theism, R100-00

TALE EN KOMMENTARE

KORTE VERKLARING stel, het 55 dele, kort 7 dele, R550-00

SIKKEL, JC. Boek van Geboorten: verklaring van de Boek Genesis, R50-00

BOHL, FM & GEMSER, B. De Psalmen – Tekst en Uitleg (Nederlands), R50-00

GREIJDANUS, S. Commentaar of het NT: Lucas, deel 1 en 2 (1228bl, een van die beste kommentare op Lukas), R100-00

GROSHEIDE, FW. Commentaar op het NT: Handelingen deel 1 en 2, R100-00

NEDERLANDSE BOEKE (20 % afslag as meer as R300 se boeke aankoop)

ALGRA, H. Het wonder van die 19de eeu, R40-00

BAVINCK, Herman. Gereformeerde Dogmatiek, 4 dele, R200-00

_____________________ Magnalia Dei: Onderwijzing in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis, R50-00

___________________ Handleiding bij het Onderwijs in de Christelijke Godsdienst, R50-00

(albei hierdie laaste 2 werke van Bavinck is korter opsommings of samevatting van sy 4 delige werk: Gereformeerde Dogmatiek)

DE GRAAF, SG. Verbondsgeschiedenis, 2 dele, R80-00

DIJK, K. Korte Dogmatiek, R20-00

DIJK, K. De dienst der prediking, R40-00

EXALTO, K. Enigste Troos, inleiding tot de heidelbergse catechismus, R30-00

__________(red.) Reformatorische Stemmen: verleden en heden, R40-00

FEENSTRA, JG. Onze Geloofsbelijdenis (NGB), R50-00

FRANCKE, Joh. Veel vragen … een antwoord: keur van onderwerpen (oor, van en vanuit die Skrif beantwoord), R70-00

GEESINK, WA. Gereformeerde Ethiek, x2 dele, R80-00

GROSHEIDE, FW. (red.) Korte Christelijke Encyclopedia, R70-00

HAMERSMA, T. De Catechismus in 52 predikasies, R30-00

JANSE, A. Karel Barth, R30-00

JANSEN, Joh. Korte Verklaring van de Kerkordening, R40-00

KOOLE, JL. Liturgie en Ambt in the apostolische kerk, R40-00

KUYPER, A. E Voto Dordaceno: toelichting op den Heidelbergschen Catechismus, 4 dele, R150-00

_____________Uit het Woord: Stichtlelijke Bijbelstudies, x6 dele, R100-00

____________ Het werk van den Heiligen Geest, R80-00

____________ De Voleinding, 4 dele, R100-00 (paar bladsye geskeur)

LINDEBOOM, Hervormd en Gereformeerd, R50-00

RIDDERBOS, Herman. Komst van het Koninkrijk, R50-00

______________________ Het Woord, het Rijk en onze verlegenheid, R50-00

SCHILDER, K. De Openbaring van Johannes en het Sociale Leven, R50-00

______________ Christus en Cultuur, R40-00

SCHUTTE, GJ. Groen van Prinsterer, R30-00

SPOELSTRA, C& DREYER, A. Bouwstoffen voor die Geschiedenis NG Kerken in ZA, x3 dele, R150-00

TRIMP, C. (red.). De biddende kerk: een bundel studies over het gebed, R30-00

VAN’T SPIJKER, W. e.a. (red.). Bij Brood en Beker: Leer en gebruik van de heilig avondmaal in het Nieuwe Testament en de geschiedenis van de westerse kerk, R200-00